Μία από τις αγαπημένες… ασχολίες του Έλληνα φιλάθλου είναι οι μεταγραφές ή, για την ακρίβεια, το background των μεταγραφών.
Φήμες, ίντριγκα, παρασκήνιο… Αυτά τα στοιχεία συνθέτουν ένα σεβαστό μέρος του… παιχνιδιού που αρχίζει από τέλη Μαΐου (μπορεί και νωρίτερα) και ολοκληρώνεται στα τέλη Αυγούστου.
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι σε μερικές περιπτώσεις οι μεταγραφές πανηγυρίζονται σαν νίκες από τους ένθερμους φιλάθλους, ιδίως όταν η αγαπημένη τους ομάδα αποκτά κάποιον ποδοσφαιριστή που είχε μπει στο… μικροσκόπιο ενός μεγάλου αντιπάλου.
Μέρες που είναι, το Sport-Retro.gr θα ετοιμάσει μία σειρά αφιερωμάτων που θα σχετίζεται με πολύκροτες υποθέσεις τέτοιου είδους.
Η τωρινή ιστορία έχει ως πρωταγωνιστή έναν εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών που έχει αναδείξει η Ελλάδα και που θεωρείται ο πιο πλήρης όλων των εποχών.
Καλά καταλάβατε. Το αφιέρωμα αφορά στον Τάκη Λουκανίδη, μία εμβληματική προσωπικότητα, η οποία μάλιστα είχε τιμήσει το Sport-Retro.gr με τη φιλοξενία στο σπίτι του και τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει πριν από μερικούς μήνες.
«Κοίταξε, Τάκαρε, να πας κάπου αλλού»
Προτού, όμως, καταγραφεί η πολύκροτη υπόθεση του Ιουλίου του 1961, θα ήταν καλό να θυμηθείτε ή να μάθετε το μέγεθος της αξίας του πολυθεσίτη άσου, ο οποίος άρχισε την καριέρα του ως τερματοφύλακας.
Ο Τάκης Λουκανίδης υπέγραψε στη Δόξα Δράμας το 1955 και μέσα στα επόμενα χρόνια εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο περιζήτητους παίκτες της εποχής.
Τότε, οι «μαυραετοί» ήταν άκρως υπολογίσιμο μέγεθος, γεγονός που αποδεικνύεται από τη συμμετοχή σε 3 τελικούς Κυπέλλου (1954, 1958, 1959).
Παράλληλα με την εδραίωσή του στο αρχικό σχήμα της Δόξας Δράμας, ο Λουκανίδης κλήθηκε στην Εθνική Ενόπλων κι εν συνεχεία στην Εθνική Ανδρών.
Όταν φορούσε τα γαλανόλευκα έκανε παρέα με τον Σάββα Θεοδωρίδη, ο οποίος του έλεγε συχνά πυκνά: «Τάκαρε, σε θέλει ο Ολυμπιακός. Θα γίνουμε συμπαίκτες».
Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, δεν έκαναν κίνηση για να αποκτήσουν τον Δραμινό άσο, με συνέπεια ο περίφημος τερματοφύλακας να του πει μετά από μερικούς μήνες: «Όλο λόγια είναι. Κοίταξε, Τάκαρε, να πας κάπου αλλού γιατί αυτοί δεν βλέπω να κάνουν τίποτα!»
Οι εφημερίδες έγραφαν πότε ότι ενδιαφέρεται ο Ολυμπιακός, πότε ο Παναθηναϊκός και πότε η ΑΕΚ, αλλά επίσημη πρόταση δεν ερχόταν στα γραφεία των «μαυραετών».
Το όνομα, πάντως, του «Τακούλα» (σ.σ. έτσι τον αποκαλούσε ο προπονητής του Νίκος Πάγκαλος) είχε ήδη ξεπεράσει τα στενά ελληνικά όρια, καθώς γερμανικές ομάδες είχαν αρχίσει να τον «γλυκοκοιτάζουν».
Επιπλέον μετά τη λήξη του εκτός έδρας αγώνα με την Ιταλία τον Μάρτιο του 1960 για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόπλων, ένας Ελληνοϊταλός γιατρός με καπαρντίνα και γυαλιά μυωπίας πλησίασε τον νεαρό Μακεδόνα και του έκανε προφορική πρόταση για λογαριασμό της μεγάλης Γιουβέντους.
«Στείλτε γράμμα για τη μεταγραφή μου στη Δόξα Δράμας», ήταν η απόκριση του Λουκανίδη στον ψηλό κύριο που τον πλησίασε στο νεότευκτο στάδιο «Μάριο Ριγκαμόντι» της Μπρέσια.
Πράγματι, η Γιουβέντους έστειλε δύο συστημένες επιστολές στον μακεδονικό σύλλογο, αλλά οι διοικούντες απέκρυψαν το γεγονός από τον περιζήτητο ποδοσφαιριστή.
Προσεχώς υποδήματα Σεβαστάκης-Λουκανίδης!
Η πρώτη ελληνική ομάδα που εξέφρασε πραγματικό ενδιαφέρον για την απόκτηση του ταλαντούχου αυτού άσου ήταν η ΑΕΚ, μέσω ενός φίλου του που γνώριζε τον Μίμη Σεβαστάκη.
Ο παράγοντας της «Ένωσης», μάλιστα, προκειμένου να δελεάσει περισσότερο τον παίκτη του υποσχέθηκε ότι θα ανοίξουν μαζί ένα κατάστημα υποδημάτων.
Πράγματι, ο Λουκανίδης ενθουσιάστηκε στο άκουσμα αυτής της πρότασης, αφού ο Σεβαστάκης ήταν ένας από τους πιο διάσημους επιχειρηματίες του κλάδου του και μ’ αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιζόταν το επαγγελματικό του μέλλον, όταν θα εγκατέλειπε τη δράση.
Μάλιστα, ο περίφημος παράγοντας της ΑΕΚ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, καθώς σε ένα κατάστημα της συμβολής των οδών Πατησίων & Χέυδεν είχε αναρτήσει πανό που έγραφε: «Προσεχώς υποδήματα Σεβαστάκης-Λουκανίδης».
Οι δύο άνδρες και οι δικηγόροι τους έκαναν πολλά ραντεβού, αλλά στην τελική συνάντηση για τις υπογραφές των συμβολαίων, ένας όρος δεν έγινε αποδεκτός από την πλευρά του διάσημου ποδοσφαιριστή.
Τότε, ο Σεβαστάκης θύμωσε και παρά τις προσπάθειες εύρεσης χρυσής τομής από τον δικηγόρο του Λουκανίδη, η συμφωνία δεν επετεύχθη ποτέ και ο παίκτης παρέμεινε στη Δόξα Δράμας.
Η αλήθεια είναι ότι παρά το «ναυάγιο» των συγκεκριμένων διαπραγματεύσεων δύο άλλοι παράγοντες της ΑΕΚ προσέγγισαν τον Δραμινό άσο και, μάλιστα, δεσμεύθηκαν ότι θα του προσφέρουν περισσότερα χρήματα.
Ήταν η σειρά του Λουκανίδη να πεισμώσει και να πει «όχι», σκεπτόμενος ότι δεν ήταν λάθος που θέλησε να περιφρουρήσει τα συμφέροντά του στην υπόθεση με τον Σεβαστάκη και πως δεν άρεσε ούτε σ’ εκείνον να τον αγνοούν σε μία συμφωνία.
Γκασμάδες, φτυάρια και… «ο Λουκανίδης μας ανήκει!»
Ύστερα από τη ρήξη στις συζητήσεις με την ΑΕΚ, ο Αντώνης Μαντζεβελάκης προσκάλεσε τον Λουκανίδη στο σπίτι του στο Κολωνάκι και του προσέφερε το εκκωφαντικό ποσό των 300.000 δραχμών.
Ο παίκτης συμφώνησε και ο παράγοντας του Παναθηναϊκού ανηφόρισε ουκ ολίγες φορές στη Δράμα, προκειμένου να εξασφαλίσει και τη συγκατάθεση των διοικούντων τη Δόξα.
Έπειτα από επίπονες προσπάθειες, ο Μαντζεβελάκης άρχισε να «τουμπάρει» τα στελέχη των «μαυραετών», τα οποία προγραμμάτισαν έκτακτη γενική συνέλευση στον κινηματογράφο «Ολύμπια».
Όταν, όμως, οι φίλαθλοι της ομάδας έμαθαν ότι υπάρχει ενδεχόμενο πώλησης του παίκτη άρπαξαν γκασμάδες και φτυάρια, περικύκλωσαν τον κινηματογράφο και φώναξαν με ένα στόμα ότι «ο Λουκανίδης μας ανήκει!»
Υπό τον φόβο του… λιντσαρίσματος, οι διοικούντες αποφάσισαν να απαντήσουν αρνητικά στον Παναθηναϊκό, αλλά ο δαιμόνιος Μαντζεβελάκης είχε ήδη σκαρφιστεί με ποιον τρόπο θα ντύσει στα πράσινα τον Δραμινό άσο.
«Τάκη πού θέλεις να πας; Στην Ιταλία ή στην Κύπρο; Έχουμε φιλικές σχέσεις με τη Γιουβέντους και τον ΑΠΟΕΛ», τον ρώτησε ο αείμνηστος παράγοντας, ο οποίος τον είχε εντάξει άτυπα στο δυναμικό του «τριφυλλιού» με διετή αποκλεισμό, επειδή η Δόξα δεν είχε συναινέσει στη μεταγραφή.
Παραδόξως, αφενός επειδή δεν γνώριζε ξένη γλώσσα και αφετέρου διότι είχε αποκτήσει φίλους στην Κύπρο όταν αγωνιζόταν με την Εθνική Ενόπλων, ο Λουκανίδης απέκλεισε το ενδεχόμενο να φορέσει τη φανέλα μιας εκ των κορυφαίων ομάδων του πλανήτη.
Τότε, ο Παναθηναϊκός προέβη σε μία άκρως συμφέρουσα για εκείνον πρόταση με αποδέκτριες τις ποδοσφαιρικές ενώσεις του τόπου, προκειμένου να αποκτήσει τον πολυθεσίτη άσο.
Όπως αναφέρει ο Λουκανίδης στην αυτοβιογραφία του, οι «πράσινοι» προώθησαν στις ΕΠΣ μία φωτογραφική διάταξη, η οποία ανέφερε ότι σε περίπτωση που κάποιος Έλληνας παίκτης αγωνιστεί στο εξωτερικό για έναν χρόνο, θα μπορεί να ενταχθεί ως ελεύθερος στην ομάδα της αρεσκείας του!
Ένα πακέτο τσιγάρα πριν από την πτήση!
Η πρόταση έγινε αποδεκτή από τις ΕΠΣ και, κατά συνέπεια, ο Τάκης Λουκανίδης έγινε ο πρώτος (και τελευταίος όπως αποδείχθηκε) ποδοσφαιριστής που εφαρμόστηκε η συγκεκριμένη διάταξη.
Την Κυριακή 9 Ιουλίου 1961, η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» κυκλοφόρησε με τίτλο: «Ο Τ. Λουκανίδης έφυγε χθες διά Κωνσταντινούπολι! Μετεγγράφεται στη Φ. Μπαξέ» και ανέφερε ότι η συμφωνία προβλέπει συμβόλαιο τριετούς διάρκειας αξίας 600.000 δραχμών.
«Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από την Ελλάδα, αλλά δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά», είπε δακρυσμένος ο ποδοσφαιριστής στον ρεπόρτερ Δήμο Μπότσαρη.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος πέρασε με τον Λουκανίδη την τελευταία ημέρα του στην Αθήνα και, μάλιστα, του υπέβαλε μερικές ερωτήσεις για το μέλλον της καριέρας του.
«Αποδέχθηκα τις προτάσεις των τουρκικών ομάδων γιατί οι όροι ήταν απίστευτα συμφέροντες. Φεύγω γιατί όπως είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν παρουσιάζει καμία προοπτική για μένα που έχω πολλές ανάγκες στη ζωή.
Η καθυστέρηση να γίνει επαγγελματικό με έδιωξε κατά κύριο λόγο, γιατί τα χρόνια περνάνε και όσο πιο μετά γίνει η επαγγελματική αποκατάστασή μου τόσο το χειρότερο για το μέλλον μου. Αυτός ο αδυσώπητος εφιάλτης με ανάγκασε το ταχύτερο να θεωρήσω το διαβατήριό μου».
Ο Λουκανίδης, ο οποίος σπανίως άναβε τσιγάρο, εκείνη τη μέρα «ρούφηξε» ένα ολόκληρο πακέτο, ρωτήθηκε αν η Δόξα συμφωνούσε με αυτήν του την ενέργεια.
«Λυπάμαι που αφήνω τη Δόξα. Έχω μεγάλους ψυχικούς δεσμούς με την ομάδα μου και θεωρώ όλους τους παίκτες της Δράμας αδέρφια μου. Όμως, δυστυχώς δεν γινόταν αλλιώς. Αισθάνομαι, μάλιστα, διπλή λύπη που η αναχώρησή μου, έτσι που γίνεται, δεν θα δώσει την ευκαιρία στην ομάδα μου να ενισχυθεί οικονομικά, όπως θα έπρεπε. Όμως, δεν φταίω καθόλου εγώ γι’ αυτό».
-Γιατί, όμως, διάλεξες τουρκική ομάδα για να εγγραφείς;
«Για να είμαι κοντά στη Δράμα».
-Τι ακριβώς θα προβλέπει το συμβόλαιο που θα υπογράψεις;
«Βασικά θα είναι διαρκείας 3 ετών, επειδή τον πρώτο χρόνο δεν θα μπορώ να αγωνίζομαι. Αν δεν μεσολαβούσε αυτό, τότε η δέσμευσή μου θα ήταν διετής».
-Και τα οικονομικά σου οφέλη ποια θα είναι;
«Μετρητά στο χέρι μου θα πάρω 600.000 και θα έχω μηνιαίο μισθό 500 δολαρίων. Ο μισθός αυτός θα μου χορηγείται όταν θα αρχίσω φυσικά να αγωνίζομαι».
-Και τον πρώτο χρόνο που δεν θα αγωνίζεσαι θα συντηρείσαι με δικά σου έξοδα;
«Όχι βέβαια. Θα βαρύνουν τον σύλλογο».
-Το σπίτι σου είναι σύμφωνο που φεύγεις;
«Η μητέρα μου δεν γνωρίζει τίποτα. Το γεγονός ότι κάνω κάτι χωρίς την έγκρισή της με στεναχωρεί πολύ. Όμως, φαντάζομαι πως θα με δικαιολογήσει κι αυτή όταν δει τα όνειρά μου όλα να γίνονται πραγματικότητα».
«Οι κόκκινες, οι κίτρινες, οι πράσινες οι χάντρες»
Ο Λουκανίδης μετέβη σε τράπεζα για συνάλλαγμα και αμέσως μετά επισκέφθηκε την τουρκική αεροπορική εταιρεία, προκειμένου να παραλάβει το εισιτήριό του.
Το απόγευμα επικοινώνησε τηλεφωνικώς για περίπου μισή ώρα με την Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια προετοιμάστηκε για την πτήση των 18:15.
Αλλεπάλληλες κλήσεις έγιναν από τη Δράμα, όμως εκείνος προτίμησε να αποφύγει τις συγκινήσεις, ενώ όταν βρισκόταν στην αίθουσα αναμονής έγραψε μία βιαστική επιστολή στη μητέρα του.
Τη στιγμή που σφράγισε το γράμμα τα μάτια του βούρκωσαν, αλλά γρήγορα κατάφερε να ανακτήσει την ψυχραιμία του και να τραγουδήσει: «Οι κόκκινες, οι κίτρινες, οι πράσινες οι χάντρες».
Εκτός από τον δημοσιογράφο Μπότσαρη, στο αεροδρόμιο βρισκόταν και ένας φίλος του Λουκανίδη, ο οποίος συμπλήρωσε: «Άλλαξαν χρώμα κι έγιναν μαύρες».
Πριν από την απογείωση, ο Λουκανίδης είπε μεταξύ άλλων: «Ελπίζω ότι κάποτε θα ευτυχήσω να παίξω και στην Ελλάδα. Τότε θα έχει κλείσει και ο κύκλος των προσωπικών μου φιλοδοξιών που θέλω να πιστέψουν όλοι οι φίλαθλοι ότι ποτέ δεν τοποθετήθηκαν σε ταπεινά ελατήρια. Είμαι ένας φτωχός νέος και η ζωή σήμερα έχει τρομερές απαιτήσεις. Θυσίασα τα πάντα για το ποδόσφαιρο. Έτσι απέκτησα το δικαίωμα να έχω απαιτήσεις. Κανένας δεν πρέπει να με αδικήσει. Ο καθένας στη δική μου θέση το ίδιο θα έκανε».
Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε πότε θα επιστρέψει στην Ελλάδα, εκείνος απάντησε: «Δεν το ξέρω αυτό, αλλά στο υπόσχομαι να σου το γράψω».
Ο Τούρκος πιλότος έσφιξε το χέρι του Λουκανίδη με θαυμασμό, οι τουρμπίνες του αεροσκάφους άρχισαν να μουγκρίζουν και σιγά-σιγά το αεροπλάνο σηκώθηκε στον αττικό ουρανό.
Την επόμενη ημέρα η «Αθλητική Ηχώ» ενημέρωσε ότι η Φενέρμπαχτσε ήταν απλώς ένας… ενδιάμεσος τρόπος, προκειμένου ο παίκτης να μεταγραφεί αργότερα στον Παναθηναϊκό.
«Σχετικώς πληροφορούμεθα ότι αυτός ήτο ο μόνος τρόπος να μετεγγραφεί ο Τ. Λουκανίδης αλλού χωρίς να έχει ευθύνη και συνέπειες η Δόξα Δράμας, η διοίκηση της οποίας εδεσμεύετο από τη Γενική της Συνέλευση, όπως μη παραχωρήσει τον παίκτη εις ελληνικό σωματείον, ενώ εδόθη η συγκατάθεσις της συνελεύσεως διά σύλλογον του εξωτερικού», ανέφερε η εφημερίδα.
Ο Μακεδόνας άσος ταξίδεψε στην Τουρκία συνοδευόμενος από προσωπικό του φίλο και φίλαθλο του Παναθηναϊκού, ο οποίος θα ρύθμιζε όλα όσα χρειάζονταν για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή.
Κοινώς, η Δόξα Δράμας όχι μόνο έχασε χωρίς να το επιθυμεί αυτόν τον τεράστιο παίκτη, αλλά κινδύνευε να μην βγάλει ούτε μια δραχμή…
Την Κυριακή 16 Ιουλίου η «Αθλητική Ηχώ» κυκλοφόρησε με τον παραπάνω τίτλο, επισημαίνοντας ότι «μετά ενός έτους παραμονήν θα επιστρέψει εις την Ελλάδα και θα εγγραφεί εις μεγάλον σύλλογον της πρωτευούσης που συμπαθεί».
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τάκης Λουκανίδης παρέμεινε για 2-3 ημέρες στην Κωνσταντινούπολη, όπου διαπίστωσε ότι η μεταγραφή του στη Φενέρμπαχτσε παρουσίαζε σημαντικές δυσκολίες.
Συγκεκριμένα, το ρεπορτάζ ανέφερε ότι οι σύλλογοι της πόλης είχαν ήδη συμπληρώσει τον κατάλογο των παικτών που επρόκειτο να αγοράσουν και πως προσέφεραν πολύ μικρότερα ποσά απ’ όσα είχε ακουστεί ότι προσφέρουν συνήθως.
Κατά συνέπεια, ο Λουκανίδης ταξίδεψε στη Λευκωσία, όπου είχε ήδη προτάσεις στα χέρια του και παρουσιάστηκε ενώπιον της διοίκησης του ΑΠΟΕΛ, προκειμένου να διαπραγματευθεί τη μεταγραφή του.
Κοινώς, ο Παναθηναϊκός κίνησε γη και ουρανό για να φέρει στη Λεωφόρο έναν από τους πιο περιζήτητους άσους των ελληνικών γηπέδων και σίγουρα τον πιο χρήσιμο.
Ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας ανέφερε ότι αντιπρόσωπος της ΑΕΚ ταξίδεψε στη Δράμα, προκειμένου να προσπαθήσει έστω και την ύστατη στιγμή να μεταπείσει τα στελέχη της Δόξας.
Τις επόμενες ημέρες, πάντως, η «Αθλητική Ηχώ» έλαβε και δημοσίευσε μία επιστολή από την Κύπρο, η οποία μεταξύ άλλων επιβεβαίωνε ότι οι διαπραγματεύσεις του Λουκανίδη με τον ΑΠΟΕΛ βρίσκονται σε καλό δρόμο.
Ο Λουκανίδης πέρασε μερικούς πολύ ευτυχισμένους μήνες στην Κύπρο, καθώς οι ντόπιοι του προσέφεραν δωμάτια στα καλύτερα ξενοδοχεία και του έκαναν ξενάγηση σε πολλά όμορφα μέρη.
Ο λόγος που ο τρανός ποδοσφαιριστής δεν διέμενε συνεχώς στην ίδια πόλη ήταν για να μην εντοπίσουν τα ίχνη του άλλες ελληνικές ομάδες και χαλάσει η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό!
Σύμφωνα με τον ίδιο, πάντως, ένας απεσταλμένος του Ολυμπιακού κατάφερε να τον… ξετρυπώσει και να του υποβάλλει πρόταση, η οποία προέβλεπε τα διπλά χρήματα, δηλαδή 600.000 δραχμές!
Ο Λουκανίδης αρνήθηκε κατηγορηματικά επειδή είχε δώσει τον λόγο του στον Αντώνη Μαντζεβελάκη και, κατά συνέπεια, δεν συνυπήρξε ποτέ σε σύλλογο με τον Σάββα Θεοδωρίδη.
Στην Κύπρο έκανε παρέα με τον μετέπειτα πρόεδρος της χώρας Νίκο Σαμψών, ο οποίος ήταν φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και ένθερμος υποστηρικτής της ΑΕΚ.
Η συμφωνία προέβλεπε παραμονή ενός χρόνου στο «νησί της Αφροδίτης», ωστόσο έπειτα από μερικές προπονήσεις και ακόμη λιγότερες συμμετοχές σε φιλικά ματς με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ, ο Λουκανίδης επέστρεψε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1961.
Διαπιστώνοντας ότι κινδυνεύει να μην πάρει… φράγκο από την υπόθεση, η διοίκηση της Δόξας Δράμας δέχθηκε να διαπραγματευτεί τη μεταγραφή, έλαβε 400.000 δραχμές και τον παραχώρησε με ελεύθερη μεταγραφή.
Συνολικά, ο Παναθηναϊκός κατέβαλε 1.200.000 δραχμές, ποσό που αντιστοιχούσε όσο περίπου η ανέγερση μιας πολυκατοικίας…
Το «ντεσού» της υπόθεσης είναι ότι οι «πράσινοι» παρέκαμψαν με ένα «τρικ» την επιθυμία των διοικούντων τη Δόξα περί μη παραχώρησης και, ουσιαστικά, τους υποχρέωσαν να συναινέσουν στη μεταγραφή υπό τον φόβο ότι δεν θα έχουν το παραμικρό κέρδος.
Κατά συνέπεια, ο Λουκανίδης ουσιαστικά έχασε μόλις το πρώτο τετράμηνο της σεζόν 1961-62 και στις 28 Μαρτίου 1962 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Α’ Εθνική με την πράσινη φανέλα (νίκη με 3-2 επί της ΑΕΚ στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας).
*Τα δημοσιεύματα των εφημερίδων προέρχονται από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων
Διαβάστε ακόμη:
Ο Τάκης Λουκανίδης κουβαλά πάντα τον Σταυρό του Μαρτυρίου. Συνέντευξη στο Sport-Retro.gr
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα