Όταν ο Ντι Στέφανο έπαιξε τερματοφύλακας σε Ρίβερ – Μπόκα

Κώστας Μπράτσος 5 Νοέ, 2017

30 Ioυλίου 1949

Superclásico. Μία λέξη, δύο ομάδες, δύο διαφορετικοί κόσμοι, μία αιώνια έχθρα. Ρίβερ Πλέιτ εναντίον Μπόκα Τζούνιορς, το μεγαλύτερο ντέρμπι της απέναντι όχθης του Ατλαντικού, ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου. Ένα παιχνίδι που έχει να διηγηθεί αμέτρητες ιστορίες και που μία ακόμα σίγουρα θα προστεθεί απόψε, στην αναμέτρηση που θα διεξαχθεί στο “Μονουμεντάλ”, για το πρωτάθλημα Αργεντινής.

Δεν είναι τυχαίο που όλες οι έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις το τοποθετούν ψηλά στις σχετικές λίστες με τα κορυφαία παιχνίδια ποδοσφαίρου, με τις μεγαλύτερες αντιπαλότητες, με τα “πράγματα που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις”.

Δεν είναι τυχαίο που… τα πάντα έχουν συμβεί σε κάποιο superclásico. Ιστορικά γκολ, κατακτήσεις τίτλων, διακοπές λόγω κακοκαιρίας, θανατηφόρες τραγωδίες, πειράγματα οπαδών. Όλα δοσμένα μέσα σε ένα περιτύλιγμα από πανίσχυρα συναισθήματα, τα οποία μετακινούν ακόμα και στάδια.

Τόσο εκείνο της Ρίβερ, όσο κι εκείνο της Μπόκα, το θρυλικό “Μπομπονέρα”, δονείται πραγματικά (και κάπως επικίνδυνα) από τα χοροπηδητά των δεκάδων χιλιάδων οπαδών που τα πλημμυρίζουν σε κάθε ντέρμπι.

Από μετανάστες έγιναν “κότες”, “γουρούνια”, “συλλέκτες κοπριάς”

Το μίσος που χωρίζει τις δύο πλευρές άσβεστο και χάνεται στις αρχές του προηγουμένου αιώνα. Η Ρίβερ ιδρύθηκε το 1901 και η Μπόκα τέσσερα χρόνια αργότερα, αμφότερες στη Μπόκα, τη γειτονιά στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες.

Αμφότερες διεκδίκησαν την κυριαρχία της περιοχής, αμφότερες προσπάθησαν να “δραπετεύσουν” από τη φτώχεια μιας τέτοιας συνοικίας, μόνο μία τα κατάφερε.

Η Μπόκα έφυγε από το Μπουένος Άιρες και βρέθηκε στο Γουίλντε της Αβεγιανέδα το 1914, ωστόσο τα δύο χρόνια που αγωνιζόταν εκεί, έφερε πολύ άσχημα αποτελέσματα, με συνέπεια να επιστρέψει στην παλιά έδρα της.

Η Ρίβερ μετακόμισε αρχικά το 1923 στα σύνορα της Ρεκολέτα με το Παλέρμο και το 1938 βρέθηκε στα σύνορα του Μπελγκράνο με το Νούνιες, σε μία περιοχή αρκετά πλούσια, όπου δέσποζε το νεότευκτο γήπεδό της, το “Μονουμεντάλ”.

Μάλιστα, οι μισθοί που έδινε στα τότε μεγάλα αστέρια της χώρας, τα οποία οδήγησαν την εθνική ομάδα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1930, σε συνδυασμό με την κοινωνική τάξη της περιοχής όπου έδρευε η ομάδα, της προσέφερε το προσωνύμιο “μιγιονάριος” (“εκατομμυριούχοι”).

Αντιθέτως, η Μπόκα δεν κατάφερε να ξεφύγει από το λιμάνι στο οποίο κατοικούσαν δεύτερης και τρίτης γενιάς Ιταλοί μετανάστες, αρκετοί εκ των οποίων από τη Γένοβα, με συνέπεια να αποκτήσει το προσωνύμιο “χενέισες” (“Γενοβέζοι”).

Φυσικά, δεν λείπουν και τα υποτιμητικά ψευδώνυμα που εφηύραν οι φίλαθλοι της μιας ομάδας για τους αντιπάλους τους. Έτσι, οι φίλοι της Μπόκα αποκαλούν τους παίκτες της Ρίβερ “gallinas” (“κότες”), υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την έλλειψη γενναιότητας.

Οι φίλοι της Ρίβερ αποκαλούν τους παίκτες της Μπόκα “chanchitos” (“γουρουνάκια”), διότι το “Μπομπονέρα” βρίσκεται σε μία υπανάπτυκτη περιοχή, καθώς και “bosteros” (“συλλέκτες κοπριάς”), αναφερόμενοι στη δυσοσμία που αποπνέει ο ποταμός στη Μπόκα.

Οι απίθανοι παίκτες των superclásicos

Η κλιμάκωση της κόντρας και η γιγάντωση της υστεροφημίας ενός τέτοιου αγώνα δεν προήλθαν αποκλειστικά από τις καταβολές των δύο συλλόγων. Εάν δεν υπήρχε η τεράστια συλλογή τίτλων και οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές της χώρας, που σχεδόν σαν υποχρέωση περνούσαν από τη μία ή την άλλη πλευρά της πρωτεύουσας, το superclásico ποτέ δεν θα αποκτούσε τη σημερινή σημασία του.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα αγωνίστηκε μόλις τρεις σεζόν στην Μπόκα, ωστόσο πρόλαβε να σημειώσει ένα αξέχαστο τέρμα σε έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες που έβγαλε το ποδόσφαιρο της χώρας, τον Ουμπάλδο Φιγιόλ.

Ο Κάρλος Τέβες έχει αποβληθεί από ντέρμπι γιατί πανηγύρισε τέρμα του στο 88ο λεπτό μέσα στο “Μονουμεντάλ” μιμούμενος τις φτερούγες της κότας μπροστά στους καταρρακωμένους οπαδούς της Ρίβερ.

Ο Άνχελ Λαμπρούνα, εξέχον μέλος της “Máquina”, της “μηχανής” της Ρίβερ τη δεκαετία του ’40 και του ’50, βρίσκεται στην πρώτη θέση των σκόρερ σε ντέρμπι με 16 τέρματα, ενώ ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα είναι ένας από τους δεκάδες παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα και της μιας και της άλλης ομάδας.

Ένσο Φραντσέσκολι, Ντανιέλ Πασαρέλα, Αντόνιο Ρατίν, Σίλβιο Μαρσολίνι, Όσκαρ Ρουτζέρι, Μπερναμπέ Φερέιρα, Όσκαρ Βαράγιο, Κάρλος Πεουσέλε, Αντόλφο Περδενέρα, Όσκαρ Μας, Μάριο Κέμπες, Αριέλ Ορτέγα, Ερνάν Κρέσπο, Μαρσέλο Γκαγιάρδο, Κλάουντιο Κανίγια, Μαρτίν Παλέρμο, Μαρσέλο Σάλας, Γκονσάλο Ιγκουαΐν, Πάμπλο Αϊμάρ, Χαβιέρ Σαβιόλα, Χουάν Ρομάν Ρικέλμε, Γκιγέρμο Μπάρος Στσελότο, Νταβίντ Τρεζεγκέ και Ρανταμέλ Φαλκάο είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς σκόρερ σε ντέρμπι.

Ο Ντι Στέφανο τερματοφύλακας

Κανείς, όμως, δεν έχει να διηγηθεί την ιστορία ενός από τους καλύτερους παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε superclásico, ενός από τους καλύτερους παίκτες που έχουν αγωνιστεί γενικώς, του Αλφρέδο ντι Στέφανο…

Η “ξανθιά σαΐτα” εντάχθηκε στη Ρίβερ το 1943, με τη “μηχανή” να έχει τεθεί ήδη σε λειτουργία, κατακτώντας πρωταθλήματα και μαγεύοντας με την καινοτόμο ροή του ποδοσφαίρου που παρουσίαζε στον αγωνιστικό χώρο.

Ο συναγωνισμός ήταν τόσο μεγάλος που ακόμα κι αυτός ο τόσο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, δεν ήταν πάντοτε βασικός σε εκείνη την ομάδα των “εκατομμυριούχων”. Μάλιστα, το 1946 παραχωρήθηκε δανεικός στην Ουρακάν.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο αποχωρούσαν οι πιο ηλικιωμένοι ποδοσφαιριστές και ο Ντι Στέφανο έπαιρνε ολοένα και περισσότερες ευκαιρίες. Το 1949 αποτελούσε πλέον το μεγάλο αστέρι της ομάδας και όλοι εκτός κι εντός αγωνιστικού χώρου απευθύνονταν σε εκείνον για να βρουν τη λύση σε πάσης φύσεως πρόβλημα.

Αυτό συνέβη και στις 30 Ιουλίου 1949, στο ντέρμπι της 13ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, στο “Μονουμεντάλ”. Σε μία διεκδίκηση στα καρέ του Αμαντέο Καρίσο, συνέβη το αδιανόητο: ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία της Αργεντινής… λύγισε.

Ο Καρίσο βρέθηκε στο έδαφος, με ένα χτύπημα στο συκώτι, που τον οδήγησε εκτός τεσσάρων γραμμών για τις πρώτες βοήθειες.

Με την έννοια των αλλαγών να μην έχει εισαχθεί ακόμα στο ποδόσφαιρο, κάποιος από τους παίκτες που βρίσκονταν ήδη στο γήπεδο, έπρεπε να πάρει τη θέση του.

Τη θυσία έκανε ο Ντι Στέφανο, ο οποίος για το επόμενο διάστημα υπερασπίστηκε την εστία της Ρίβερ με απόλυτη επιτυχία. Ο Καρίσο επέστρεψε στον αγώνα μετά από έξι λεπτά και ο Ντι Στέφανο γύρισε στην επιθετική γραμμή.

Οι προσπάθειες του Ντι Στέφανο και των συμπαικτών του στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία, αφού η Ρίβερ νίκησε με 1-0 χάρη σε γκολ του Λαμπρούνα. Αυτήν τη φορά, ο μετέπειτα ηγέτης της Ρεάλ δεν βοήθησε επιθετικά την ομάδα του, αλλά από ένα εντελώς διαφορετικό πόστο…