Κάρλος Βαλντεράμα

Αποτελεί τον μοναδικό Κολομβιανό που έχει εισαχθεί στο Hall Of Fame του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και έχει μείνει γνωστός στους φιλάθλους για τη σπουδαία τεχνική κατάρτιση που διέθετε.

Βέβαια, το πρώτο χαρακτηριστικό που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς το όνομά του είναι το κατάξανθο μαλλί αφάνα και το περιποιημένο… στην τρίχα μουστάκι του.

Όλα αυτά συνοδεύονταν πάντα από κοσμήματα παντός είδους και μεγέθους, σε μία εποχή που οι ποδοσφαιριστές δεν ήταν υποχρεωμένοι να τα αποχωριστούν κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Ο Κάρλος Αλμπέρτο Βαλντεράμα Παλάσιο, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στη Σάντα Μάρτα της βόρειας Κολομβίας στις 2 Σεπτεμβρίου 1961.

Η ποδοσφαιρική καριέρα του δημιουργικού μέσου άρχισε στην άσημη Ουνιόν Μαγκνταλένα σε ηλικία 20 ετών, αλλά γρήγορα τράβηξε τα βλέμματα των παραδοσιακών δυνάμεων της χώρας, με συνέπεια ύστερα από δύο χρόνια να παίξει αρχικά στη Μιγιονάριος (1984) και μετά στην Ντεπορτίβο Κάλι (1985-88).

Εντυπωσιασμένη από τις ικανότητες του, η γαλλική Μονπελιέ έσπευσε να τον αποκτήσει και μαζί με τους Ερίκ Καντονά, Λοράν Μπλαν κατέκτησαν το Κύπελλο Γαλλίας το 1990.

Βλέπεις Mundial; Πας… Mind the Pub!

Σειρά είχε το ισπανικό πρωτάθλημα και η Βαγιαδολίδ, όπου σε έναν αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ περίμενε την εκτέλεση ενός κόρνερ, ο Μίτσελ του έπιασε τα γεννητικά όργανα δύο φορές!

Ύστερα από έναν χρόνο παραμονής στην Ισπανία, ο Βαλντεράμα επέστρεψε στην πατρίδα του για την Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, ακολούθησε η Ατλέτικο Τζούνιορς με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και οδεύοντας στα 35 του πήρε την απόφαση να αγωνιστεί στο νεοσύστατο MLS.

Επί αμερικανικού εδάφους παρέμεινε από το 1996 μέχρι το 2002 (με έναν σύντομο δανεισμό στην Ντεπορτίβο Κάλι), φόρεσε τη φανέλα τριών ομάδων και πανηγύρισε τον τίτλο με την Τάμπα Μπέι Μιούτινι το 1996.

Αποτελεί τον δεύτερο δημιουργό του MLS με 114, έκλεισε την καριέρα του σε ηλικία 41 ετών στους Κολοράντο Ράπιντς, ενώ το 2005 συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα όλων των εποχών.

Από το 1985 έως το 1998 o “pibe” (μτφρ. “παιδί”), όπως ήταν το παρατσούκλι του, αγωνίστηκε με την εθνική Κολομβίας και βίωσε σπουδαιότατες διακρίσεις.

Το κοντέρ έγραψε 111 συμμετοχές, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ μέχρι και σήμερα, σημείωσε 11 γκολ, ενώ συμμετείχε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα με τους “καφετέρος”, αυτά του 1990, του 1994 και του 1998.

Σύμφωνα με τους συμπατριώτες του ήταν ο καλύτερος της μαγικής γενιάς που αποτελείτο από τον εμβληματικό Ρενέ Ιγκίτα, τον Φρέντι Ρινκόν, τον Φαουστίνο Ασπρίγια, τον αδικοχαμένο Αντρές Εσκομπάρ και αρκετούς άλλους.

https://www.youtube.com/watch?v=m7A5smuVFs8

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990, η Κολομβία νίκησε 2-0 τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ηττήθηκε 1-0 από τη Γιουγκοσλαβία και έμεινε ισόπαλη 1-1 με τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Δυτική Γερμανία.

Στη φάση των “16” οι “καφετέρος” ηττήθηκαν στην παράταση με 2-1 από το εντυπωσιακό Καμερούν του Ροζέ Μιλά, αλλά η πορεία τους είχε θετική απόχρωση.

Η επική πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 είχε σφραγιστεί με το εκκωφαντικό 5-0 επί της Αργεντινής στο Μπουένος Άιρες, ωστόσο η Κολομβία ήταν αγνώριστη στα γήπεδα των ΗΠΑ και αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων, κόντρα στα προγνωστικά που την ήθελαν να φτάνει μακριά.

Η τρίτη συμμετοχή του Βαλντεράμα σε Παγκόσμιο Κύπελλο καταγράφηκε το 1998 στη Γαλλία, όπου το έργο επαναλήφθηκε και η πορεία της νοτιοαμερικανικής ομάδας διεκόπη πρόωρα.

Ο “pibe” υπήρξε αναμφισβήτητα ένας χαρισματικός ποδοσφαιριστής. Η εντυπωσιακή σωματοδομή του συνοδευόταν από υψηλή τεχνική ικανότητα και με τα δύο πόδια. Ξεχώριζε για την φοβερή αντίληψη του παιχνιδιού, τις απρόβλεπτες κινήσεις και τις πάσες ακριβείας. Άριστος στην κατοχή και προστασία της μπάλας και πάντα ομαδικός και αλτρουιστής.

Το χάλκινο άγαλμα που κατασκευάστηκε στη γενέτειρα του Σαντα Κλάρα το 2006 θα στέκει για πάντα για να το θυμίζει σε όλους…

Νίκος Κεραμύδας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ