Φαίδων Ματθαίου: Χαρακτηρίζεται «πατριάρχης» του ελληνικού μπάσκετ, αν και στα νιάτα του υπηρέτησε πολλά διαφορετικά αθλήματα, ενίοτε με μεγάλη επιτυχία.
Γιος του Μάνθου Ματθαίου, του εφόρου και προέδρου του Άρη, ο οποίος σκοτώθηκε την 1η Νοεμβρίου 1940, όταν ιταλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη.
Η ζωή και η καριέρα της εμβληματικής αυτής προσωπικότητας του εγχώριου αθλητισμού με την υπερπολύτιμη συμβολή στο μπάσκετ, δεν αποτυπώνονται σε μερικές αράδες.
Εξάλλου υπάρχει το αυτοβιογραφικό βιβλίο του «60 χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ», όπως και πολλές μαρτυρίες «παλιοσειρών» της δημοσιογραφίας που ειδικεύονται στο «πορτοκαλί» άθλημα.
Εν προκειμένω, το Sport-Retro.gr μεταφέρει μία όχι ιδιαίτερα γνωστή ιστορία στο ευρύ φίλαθλο κοινό της χώρας που καταγράφηκε στις 14 Ιανουαρίου 1954, προτού καν ο Φαίδων Ματθαίου κλείσει τα 30 του χρόνια.
Στον Παναθηναϊκό και διεθνής
Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον βρήκε ορφανό, αλλά αποφασισμένο να σταθεί στα πόδια του, όπερ και εγένετο από τη στιγμή που έφτασε στο σημείο να εκπροσωπεί τη χώρα σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το μπάσκετ και ο Άρης τον είχαν ήδη κερδίσει, όμως το 1948 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου με την ιδιότητα του κωπηλάτη (μονό σκιφ).
Δεν κατάφερε να καταλάβει μία από τις υψηλότερες θέσεις και σταδιακά αποφάσισε να επικεντρωθεί στο «πορτοκαλί» άθλημα, κατηφορίζοντας μάλιστα στην πρωτεύουσα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Ο Φαίδων Ματθαίου ανήκει σε μία πολύ μικρή λίστα ανθρώπων που γιγάντωσαν το ελληνικό μπάσκετ, τόσο στους Άνδρες όσο και στις Γυναίκες.
Μεταξύ άλλων, αναφορικά με την πορεία του ως αθλητής, συμμετείχε στο πρώτο Eurobasket «γαλανόλευκης» απόχρωσης (1949 Αίγυπτος), έλαβε μέρος για δεύτερη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1952 Φινλανδία) και κατέκτησε πρωταθλήματα με τον Παναθηναϊκό.
Βέβαια, ο «πατριάρχης» του ελληνικού μπάσκετ έμελλε να προσφέρει πολλά περισσότερα, ισοβίως, όταν αποσύρθηκε από τη δράση και έριξε το βάρος στην προπονητική. Τίποτα δε θα πετύχαινε ο Φαίδων Ματθαίου αν εκείνο το πρωινό της 14ης Ιανουαρίου 1954, η μοίρα είχε διαφορετικά σχέδια…
Ήταν ατύχημα και όχι δυστύχημα
Κατά τις 11:30 το πρωί της 14ης Ιανουαρίου, ο Φαίδων Ματθαίου κινείται αμέριμνος στο κέντρο της Αθήνας με τη μοτοσικλέτα του, ώσπου φτάνει στην οδό Ακαδημίας. Στη διασταύρωση με την οδό Εμμανουήλ Μπενάκη, ένα ταξί εμφανίζεται με μεγάλη ταχύτητα και πετάγεται ξαφνικά μπροστά του.
Δεν έχει τον χρόνο να σταματήσει και είναι σίγουρο ότι για κλάσματα περνά από το μυαλό του ότι δεν αργεί η «συνάντηση» με τον πατέρα του.
Με μία απότομη στροφή του τιμονιού, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο, προσκρούει σε ένα δέντρο και κρατά την ανάσα του για μερικά δευτερόλεπτα.
Διαπιστώνει ότι το κορμί του δεν «αποκομίζει» παρά ένα ελαφρύ τραύμα στην κνήμη και λίγες εκδορές στα δάχτυλα – ομοίως και η μοτοσικλέτα δεν έχει σοβαρή ζημιά.
Τα αντανακλαστικά του τον έχουν μόλις σώσει από μία σύγκρουση που ουδείς θα μπορούσε να απαντήσει με βεβαιότητα για το αποτέλεσμά της.
Ο διεθνής άσος μεταβαίνει στο Πολιτικό Νοσοκομείο για τη σχετική επίδεση των τραυμάτων του και 20-30 λεπτά αργότερα αποχωρεί.
Το ελληνικό μπάσκετ έχει μόλις σωθεί, αλλά δεν το γνωρίζει ακόμα…
Η μαρτυρία
Μία εργαζόμενη στην περιοχή ως γραμματέας εταιρείας συσσωρευτών, η οποία τύχαινε να είναι και φίλαθλος, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του ατυχήματος.
Η Μαίρη Χριστοπούλου βρισκόταν στο γραφείο της στη γωνία των οδών Ακαδημίας & Εμμ. Μπενάκη, όταν το ταξί «φάνηκε να έρχεται με μεγάλη ταχύτητα από την οδό Μπενάκη».
Ο Ματθαίου κατέβαινε από τη δεξιά πλευρά της Ακαδημίας, η οποία «παρουσίαζε, όπως κάθε μέρα, την ώρα αυτή μία μεγάλη κίνηση αυτοκινήτων, λεωφορείων, ταξί κ.λ.π.».
Το ταξί τύπου Chevrolet «με την ταχύτητα που είχε αναπτύξει, τον χτύπησε με δύναμη στο πίσω μέρος της μοτοσικλέτας», υποστήριζε η μάρτυρας, η οποία έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για το συμβάν.
«Ο Ματθαίου ψυχραιμότατος κρατήθηκε με το δεξί χέρι από το πρώτο δέντρο κι εν συνεχεία, αφού ανέκοψε με αυτόν τον τρόπο την ταχύτητά του, εγκατέλειψε τη μοτοσικλέτα και με τα δύο πλέον χέρια συγκρατήθηκε σε δεύτερο δέντρο», ανέφερε η Χριστοπούλου.
Ο αθλητής με την τρομερή σωματοδομή απουσίασε από το προσεχές ματς της 18ης Ιανουαρίου με τη ΧΑΝ Αθηνών και ο αχτύπητος τότε Παναθηναϊκός ηττήθηκε 52-51!
Επέστρεψε, όμως, όταν… έπρεπε, δηλαδή στα προκριματικά και την τελική φάση, με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» να κατακτήσουν εύκολα το πρωτάθλημα (7 νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις).
Το γεγονός ότι, όπως αναφέρουν οι πηγές της εποχής, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 148 πόντους, έναντι 102 του Τασούλα της ΕΑΠ και 87 του Χρηστέα του Πανελληνίου, λέει πολλά (και) για την πορεία του ως αθλητής.