“Πριν από τον Λεβ Γιασίν ο τερματοφύλακας… καθόταν στο τέρμα και η επικοινωνία με τους συμπαίκτες του ήταν άγνωστη έννοια. Εννοώ πως δεν υπήρχε καν, ως σκέψη.
Μετά τον Λεβ Γιασίν, τον πρώτο sweeper πορτιέρο (τότε βέβαια, τον έλεγαν “τσίρκο”), οι τύποι που έπαιζαν στο τέρμα έκαναν ακροβατικά, προσπαθούσαν να καθιερώσουν την κυριαρχία τους, σε όλη την άμυνα και ούρλιαζαν (για) όσα ήθελαν από τους συμπαίκτες τους.
Κάποιοι δοκίμασαν να τον αντιγράψουν και στα σπριντ που έκανε, προς την κορυφή της μεγάλης περιοχής, ώστε να αναχαιτίσουν επιθετικούς που κινούνταν απειλητικά. Δεν τα κατάφεραν”.
Διαβάστε περισσότερα στο AthleteStories.gr