«Εμείς θα παίξουμε κι εσείς αν θέλετε τιμωρήστε μας», ήταν η απάντηση του Ματ Μπάσμπι στην αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου, η οποία δεν ήταν καθόλου θετική στη συμμετοχή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο νεοσύστατο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης που θα διεξαγόταν για δεύτερη φορά τη σεζόν 1956-57.

Η απόφαση αυτή του θρυλικού Άγγλου τεχνικού έθεσε τις βάσεις για το ξεκίνημα της ευρωπαϊκής πορείας της Γιουνάιτεντ μέσα στον χρόνο, η οποία συνοδεύτηκε από επιτυχίες που έκαναν τον σύλλογο ευρέως γνωστό και δημιούργησαν οπαδούς του στα πέρατα της γης.

Τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Europa League, ένα Ευρωπαϊκό Super Cup, 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο, 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και αμέτρητες βραδιές δόξας αποτελούν τη μέχρι σήμερα συγκομιδή των «κόκκινων διαβόλων» σε αυτά τα 62 χρόνια της εκτός των συνόρων παρουσίας τους.

Φυσικά σε αυτήν την πορεία δεσπόζουν στιγμές, όπως η αεροπορική τραγωδία του Μονάχου το 1958, η πρώτη κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1968 (πρώτη αγγλική ομάδα που το κατάφερνε) και το ανεπανάληπτο τρεμπλ του 1999.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άγιαξ: Η παράλληλη πορεία προς την πρώτη αποτυχία

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όλο αυτό διάστημα άλλαξε εκατοντάδες παίκτες και προπονητές, βίωσε την απόλυτη παρακμή με τον υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία και επέστρεψε για να κατακτήσει τα πάντα με τον, μετέπειτα σερ, Άλεξ Φέργκιουσον στο τιμόνι της να αποτελεί τον απόλυτο αναμορφωτή του συλλόγου.

Στα δύσκολα χρόνια της ομάδας, όμως, υπήρχε μία παρηγοριά, πέρα από τις θύμησες του παρελθόντος. Ένα σερί που είχε αρχίσει από τις 26 Σεπτεμβρίου 1956, όταν οι «κόκκινοι διάβολοι» είχαν συντρίψει την Άντερλεχτ με 10-0 στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς που έλαβε χώρα στο «Ολντ Τράφορντ».

Τα επόμενα 40 χρόνια διεξήχθησαν 55 ακόμα αναμετρήσεις στο «Θέατρο των Ονείρων» και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν γνώρισε την ήττα σε κανένα από αυτά!

Η Ρεάλ Μαδρίτης του Αλφρέδο ντι Στέφανο, η Μπενφίκα του Εουσέμπιο, ο Άγιαξ του «Total Football», η Μπαρτσελόνα του Ντιέγκο Μαραντόνα και τόσοι άλλοι δεν είχαν καταφέρει να κατακτήσουν το… οχυρό του «Ολντ Τράφορντ».

Όλα τα ωραία, όμως, έχουν ένα τέλος, ακόμα κι αν πολλές φορές αυτό έρχεται αναπάντεχα, όπως έγινε στις 30 Οκτωβρίου 1996, όταν η Φενέρμπαχτσε έριξε στο καναβάτσο τη Γιουνάιτεντ και προσάλεσε σοκ στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το Sport-Retro.gr θυμάται το αξέχαστο αυτό γεγονός και τα παρελκόμενα εκείνης της ιστορικής αναμέτρησης.

 

Αντίδοτο στις εγχώριες πληγές

Ήταν η 4η αγωνιστική των ομίλων του Champions League και η Γιουνάιτεντ υποδεχόταν την τελευταία της βαθμολογίας του 3ου ομίλου Φενέρμπαχτσε, η οποία είχε μόλις ένα βαθμό από την εκτός έδρας ισοπαλία με τη Ραπίντ Βιέννης στην πρεμιέρα.

Οι «κόκκινοι διάβολοι», από την πλευρά τους, είχαν επικρατήσει 2-0 στην Κωνσταντινούπολη δύο εβδομάδες πριν και ήθελαν ουσιαστικά τη νίκη που θα τους εξασφάλιζε την πρόκριση στα προημιτελικά, μαζί με τη Γιουβέντους, η οποία μέτραγε ήδη 3/3 νίκες στον όμιλο.

Μέσα σε όλα η Γιουνάιτεντ ήθελε να ανατρέψει και το κακό κλίμα που υπήρχε καθώς την προηγούμενη εβδομάδα είχε βιώσει δύο πολύ βαριές ήττες στο πρωτάθλημα, με 5-0 από τη Νιούκαστλ και 6-3 από την Σαουθάμπτον.

Το ματς ξεκίνησε με τους γηπεδούχους να έχουν την υπεροχή, αλλά τις ευκαιρίες να έρχονται με το σταγονόμετρο.

Στη μεγαλύτερη εξ’ αυτών ο Ερίκ Καντονά ήταν τραγικά άστοχος όταν βρέθηκε απέναντι από τον Ρετσμπέρ Ρουστού, ενώ οι εμπνεύσεις του Κάρελ Πομπόρσκι δεν έφταναν για κάτι παραπάνω.

Όσο περνούσε η ώρα η τουρκική ομάδα αποκτούσε αυτοπεποίθηση και ξεμυτούσε από τα καρέ της, κυρίως με προσπάθειες του Τζέι-Τζέι Οκότσα, του Εμίλ Κοσταντίνοφ, αλλά και κούρσες του μετέπειτα… δικού μας Ερόλ Μπουλούτ από την αριστερή πλευρά.

Ο Φέργκιουσον στο δεύτερο ημίχρονο έριξε στο ματς τους Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και Πολ Σκόουλς, προκειμένου η ομάδα του να γίνει πιο απειλητική.

Στη μεγάλη ευκαιρία που παρουσιάστηκε, όμως, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ήταν άστοχος και τελικά στο 77ο λεπτό επήλθε το μοιραίο.

Το διαγώνιο σουτ του Έλβιρ Μπόλιτς κόντραρε πάνω στον Ντέιβιντ Μέι και έδωσε στην μπάλα όσο ύψος χρειαζόταν για να κρεμάσει τον Πίτερ Σμάιχελ, προτού καταλήξει στα δίχτυα.

Το γήπεδο σωπαίνει και ακούγονται μόνο οι φωνές των περίπου 500 Τούρκων που βρίσκονται στις εξέδρες του «Ολντ Τράφορντ» και δεν πιστεύουν αυτό που βλέπουν.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Φενέρμπαχτσε 0-1: Σκορ που θα παρέμενε μέχρι το τέλος, θα απογοήτευε τους φίλους των γηπεδούχων και θα έβαζε σε περιπέτειες την αγγλική ομάδα, αναφορικά με τη μάχη της πρόκρισης στην προημιτελική φάση του Champions League, η οποία εν τέλει ήρθε μετά κόπων και βασάνων την τελευταία αγωνιστική του ομίλου.

Οι μάχες του Αθηναϊκού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τάσος Χατζηαγγελής στο Sport-Retro.gr

«Ήθελα να πιστεύω ότι δεν θα έσπαγε το σερί το διάστημα που θα βρισκόμουν εγώ στον πάγκο. Είμαι τρομερά απογοητευμένος ειδικά από τη στιγμή που πρόκειται για ένα γκολ, το οποίο προήλθε από κόντρα της μπάλας πάνω σε δικό μας παίκτη», δήλωσε μετά το ματς ο Άλεξ Φέργκιουσον.

Στη συνέχεια προσέθεσε: «Είναι η ειρωνεία της ζωής αυτό που συνέβη. Προετοιμάζεσαι να γιορτάσεις για τα 10 χρόνια παρουσίας στον σύλλογο και φτάνεις στην πρώτη εντός έδρας ήττα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι δύσκολο να σας μιλήσω έπειτα από αυτό το αποτέλεσμα. Ήταν απογοητευτικός ο ρυθμός που είχαμε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Δεν είχαμε ορθό τρόπο κυκλοφορίας και μεταβίβασης της μπάλας. Είναι μια νύχτα που δεν θέλουμε να ξεχάσουμε και δεν πρόκειται να ξεχάσουμε. Και από το πόσο οδυνηρή ήταν, αλλά και από την ανάγκη να μάθουμε από το πάθημά μας».

Στον αντίποδα ο τεχνικός των «καναρινιών» Σεμπαστιάο Λαζαρόνι δήλωσε: «Δεν ήταν καλό παιχνίδι, αλλά για εμάς ήταν ιστορική στιγμή. Παραμένουμε ζωντανοί έπειτα από το παιχνίδι και τους βαθμούς που πήραμε».

 

Ο «εφιάλτης» του Σμάιχελ

Ο «χρυσός» σκόρερ των φιλοξενούμενων σε εκείνο το ματς παραχώρησε συνέντευξη χρόνια αργότερα και δήλωσε: «Όταν νικήσαμε δεν ξέραμε ότι έχουμε σπάσει αήττητο σερί 40 ετών. Μάθαμε τι είχαμε καταφέρει από τις εφημερίδες την επόμενη μέρα, οι οποίες μιλούσαν για… οχυρό που κατακτήθηκε.

Το πιο ικανοποιητικό, όμως, είναι ότι μένει το όνομά σου στην Ιστορία. Είσαι αυτός που έσπασε το ρεκόρ. Το αήττητο 40 χρόνων είναι κάτι σχεδόν αδύνατο σήμερα.

Στη συνέχεια η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε κι άλλα ματς, αλλά εμείς τη νικήσαμε πρώτοι. Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω το τότε συναίσθημά μας».

Το μέγεθος της νίκης του Παναθηναϊκού στο Άμστερνταμ

Μάλιστα, στις 10 Αυγούστου 1997, μετά τη νίκη-έκπληξη της Βοσνίας κόντρα στη Δανία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998 με σκορ 3-0, ο Πέτερ Σμάιχελ είχε «αγανακτήσει» με τον Έλβιρ Μπόλιτς.

«Είχα βάλει δύο γκολ και είχαμε πάρει μία μεγάλη νίκη. Ο Σμάιχελ με είχε πλησιάσει τότε και μου είχε πει ‘από πού ήρθες εσύ και τι πρέπει να κάνουμε για να το σταματήσεις αυτό;’»

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πάντως, εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League, όπου και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα νικήτρια Μπορούσια Ντόρτμουντ, η οποία τη νίκησε δύο φορές, ενώ λίγο νωρίτερα είχε περάσει από το «Ολντ Τράφορντ» και η Γιουβέντους.

Το σερί 40 ετών χωρίς εντός έδρας ήττα αποτελούσε παρελθόν, αλλά τα σπουδαία για τους «κόκκινους διαβόλους» και τον Άλεξ Φέργκιουσον θα έρχονταν αργότερα και θα έκαναν το σερί να μοιάζει πολύ μικρό μπροστά σε όσα κατάφεραν…

Οι συνθέσεις του αγώνα:

ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Μέι, Γ. Νέβιλ ( 82’ Φ.Νέβιλ), Γιόνσεν, Ίργουιν, Μπέκαμ, Μπατ, Κιν, Κρόιφ (67’ Σκόουλς), Πομπόρσκι (67’ Σόλσκιερ), Καντονά.

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ (Σεμπαστιάο Λαζαρόνι): Ρουστού, Μπουλούτ, Χεγκ (79’ Ουιγκούν), Ακμπάς, Γιαχτσίογλου, Ουκετσούκου, Ακγκούν (73’ Ντογάν), Οκότσα, Κεμαλετίν, Μπόλιτς (82’ Ντασγκούν), Κοσταντίνοφ.