Στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό ο μεγάλος έρωτας μεταξύ των οπαδών της ομάδας και του Νταβόρ Σούκερ δεν εξελίχθηκε ποτέ σε γάμο. Στον μπασκετικό, πάντως, ένας άλλος Κροάτης, ο Μάριο Χεζόνια, έβαλε στην εξίσωση τη δική του μεγάλη συμπάθεια προς το «τριφύλλι» και την αντίστοιχη των «πράσινων» υποστηρικτών προς το πρόσωπό του.
Μία ωραία αθλητική ιστορία που έρχεται να θυμίσει στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού την εποχή του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου, αλλά και να δώσει τα φώτα της δημοσιότητας στο ελληνικό μπάσκετ που σε επίπεδο EuroLeague δε διανύει τις καλύτερες των ημερών του.
Ο Μάριο Χεζόνια γεννήθηκε το 1995, τέσσερα χρόνια ύστερα από την έναρξη των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων και έξι πριν από την ολοκλήρωσή τους.
Ήταν μόλις λίγων μηνών όταν οι στρατιωτικές συγκρούσεις έπαυσαν στα εδάφη που σήμερα ανήκουν στην Κροατία, επομένως τα μάτια του δεν είδαν συμφορές.
Οι δικοί του άνθρωποι, όμως, όταν πια άρχισε να αντιλαμβάνεται τον κόσμο, φρόντισαν να τον ενημερώσουν ότι σε αυτόν τον αιματηρό πόλεμο έμελλε να θυσιαστεί ο θείος του.
Το Sport-Retro.gr παραθέτει αυτήν την όχι ιδιαίτερα προβεβλημένη ιστορία με τον συνονόματο συγγενή από την πλευρά της μητέρας του, της 50χρονης σήμερα Πέτριτσα.
***
Σε μία περιοχή που βρέχεται τόσο πολύ από θάλασσα όπως η σημερινή Κροατία, ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να δημιουργηθούν ναυτικές μονάδες για να διαδραματίσουν ρόλο στον πόλεμο.
Το JRM, δηλαδή το γιουγκοσλαβικό ναυτικό, ήλεγχε πλήρως την κατάσταση στη Δαλματία και ειδικά τα νησιά βρίσκονταν σε δεινή κατάσταση, αφού τα μεγάλα λιμάνια είχαν μπλοκαριστεί και οι χερσαίες επικοινωνίες είχαν ανακοπεί.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1991, δημιουργήθηκε το κροατικό ναυτικό (HRM), το οποίο άρχισε να δυναμώνει με την απελευθέρωση της πόλης και του λιμανιού του Πλότσε, κατά το διήμερο 14-15 Σεπτεμβρίου.
Το HRM ενισχύθηκε από μερικές αποθήκες πυρομαχικών που βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή, αλλά κυρίως από την ένταξη παράκτιων τάξεων πυροβολικού σε νησιά όπως το Ζίριε, το Σόλτα και το Κόρτσουλα, καθώς και σε άλλα στρατηγικά σημεία.
Παράλληλα, το ναυπηγείο του Σίμπενικ άρχισε να κατασκευάζει, να τροποποιεί και να επιδιορθώνει πλοία, θωρακίζοντας σταδιακά το νεοσύστατο κροατικό ναυτικό, το οποίο αποτελείτο και από αρκετούς εθελοντές.
Ανάμεσα σ’ εκείνους ο Μάριο Μάτανα, θείος του Μάριο Χεζόνια από την πλευρά της μητέρας του Πέτριτσα, ο οποίος στις 23 Οκτωβρίου 1991 είχε γενέθλια. Έκλεινε τα 25 του.
Είκοσι δύο ημέρες νωρίτερα, είχε αρχίσει η προέλαση του JNA, ώσπου μέχρι το τέλος του μήνα είχε καταληφθεί σχεδόν όλη η περιοχή μεταξύ Πέλιεσατς και Πρέβλακα στις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας.
Εξαίρεση αποτελούσε το Ντούμπροβνικ, το οποίο βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τη στιγμή που οι πολιορκημένοι (στη συντριπτική πλειοψηφία τους Κροάτες) απέρριπταν τα διαδοχικά τελεσίγραφα.
Το τριήμερο 9-12 Νοεμβρίου, δυνάμεις του γιουγκοσλαβικού πυροβολικού και ναυτικού έβαλαν στο μάτι την Παλιά Πόλη, το Γκρουτς, το Λάπαντ, το Πλότσε, καθώς και έξι ξενοδοχεία που δεκάδες πρόσφυγες είχαν βρει καταφύγιο.
Στις 10 Νοεμβρίου, ο εθελοντής πολέμου και στέλεχος του κροατικού ναυτικού Μάριο Μάτανα χτυπήθηκε από θραύσματα στο φρούριο Στρίντσερα στον λόφο του Σερτζ, ένα στρατηγικό σημείο για τους υπερασπιστές του Ντούμπροβνικ.
Δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή. Δύο ημέρες αργότερα στο ίδιο σημείο σκοτώθηκαν και οι Σίνισα Τκάλετς, Ζντένκο Μπαρίτσεβιτς, Τόμισλαβ Μπέντερ και Ίβαν Ράιτς.
To Ντούμπροβνικ πάντως άντεξε. Και προς τιμήν των υπερασπιστών που σκοτώθηκαν, κάθε χρόνο διοργανώνεται στην παραθαλάσσια περιοχή Πορπόρελα ένα ερασιτεχνικό τουρνουά πόλο που φέρει το όνομα «Μάριο Μάτανα».
Ο πατέρας του νεοαποκτηθέντα άσου του Παναθηναϊκού, ο Ρόναλντ, ήταν υδατοσφαιριστής και αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας στα μικρότερα ηλικιακά κλιμάκια της πιο επιτυχημένης κροατικής ομάδας, της Γιουγκ.
Πάντως, ο νεότερος Μάριο της οικογενείας έμελλε να προτιμήσει το μπάσκετ από το πόλο και να γίνει ο 15ος χρονικά Κροάτης που αγωνίστηκε στο NBA.
«Παίζουμε για αυτή τη φανέλα και είναι μεγάλη υπόθεση για μας. Εμένα ο θείος μου πέθανε για να είμαι ελεύθερος και να κάνω αυτό που κάνω τώρα εκπροσωπώντας τη χώρα μου, γι’ αυτό και θα κάνω ό,τι μπορώ, ακόμη και πέρα από τις δυνάμεις μου, για να βοηθήσω την εθνική μου ομάδα» – Μάριο Χεζόνια, μιλώντας εν όψει του ματς της Κροατίας με την Ελλάδα στο Eurobasket του 2015.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα