Τα posters του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Από μικροί, οι ερωτευμένοι με το χαρτί και το χρώμα μαζεύαμε αφίσες. Οτιδήποτε βρίσκαμε στον δρόμο. Συναυλίες, ομιλίες, καλέσματα σε απεργίες. Τα πάντα. Μας άρεσαν τα χρώματα, τα σχήματα, οι διάφορες περίεργες γραμματοσειρές. Οι εικόνες και τα σχέδια. Οι μεγάλες λέξεις που μας προέτρεπαν ή, μάλλον, μας διέταζαν σε κίνηση/πράξη.

Όταν τις στολίζαμε τη μία δίπλα στην άλλη στο δωμάτιο, φαινόταν σαν να ζωντάνευε ο τοίχος. Ήταν κάτι μαγικό. Πολλές από αυτές, η αλήθεια ήταν δεν τις καταλαβαίναμε, εντούτοις ήταν εκεί για την ομορφιά τους, τη μοναδικότητά τους, την αισθητική τους…

Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο δεν αποτελεί απλά μια ποδοσφαιρική διοργάνωση. Είναι μια γιορτή που στόχο έχει να ενώσει ολόκληρο τον κόσμο! Είναι διασκέδαση, είναι παράδοση, είναι τέχνη. Κι αυτό φροντίζει να μας το περάσει μέσα από την επίσημη αφίσα του.

Τα περισσότερα posters ταυτίστηκαν με την ίδια τη διοργάνωση, ενώ παραμένουν αναγνωρίσιμες ακόμη και δεκαετίες αργότερα.

Σας δίνουμε την ευκαιρία να τις θυμηθείτε, αλλά και να τις συγκρίνετε με αφίσες που φτιάχτηκαν από τον Τζέιμς Τέιλορ, ο οποίος προσπάθησε να αποτυπώσει την αισθητική κάθε εποχής και τις χαρακτηριστικές εικόνες των τουρνουά, όπως π.χ. τα χαρτάκια των φιλάθλων στη διοργάνωση του 1978 ή το στέγαστρο του Ολυμπιακού Σταδίου του Μονάχου σε εκείνη του 1974.

Κάποιες το κατάφεραν πολύ καλά, άλλες λιγότερο, πάντως ορισμένες από αυτές ήταν, κατά την άποψη μας, πολύ… μπροστά. Ιδού:

Ουρουγουάη 1930: Πάντα το Νο1 είναι συλλεκτικό, αν μη τι άλλο. Η αφίσα του Guillermo Laborde είναι μια κομψή έκφραση της Art Déco. Ο ντυμένος στα εθνικά χρώματα της “σελέστε” τερματοφύλακας με τεντωμένους τους βραχίονες του προσπαθεί να αποκρούσει την μπάλα στο «γάμα» της εστίας του

 

Ιταλία 1934: Η αφίσα για τη δεύτερη διοργάνωση φέρνει μια συμμετρική απεικόνιση, η οποία δείχνει έναν Ιταλό παίκτη που προσπαθεί να κλωτσήσει αριστοτεχνικά με το αριστερό την μπάλα. Από πίσω του περνάει λωρίδα με τις σημαίες όλων των εθνών που συμμετέχουν

 

Γαλλία 1938: Δημιουργήθηκε από τον Henri Desmé, έναν ελάχιστα γνωστό σχεδιαστή των δεκαετιών του 1920 και του 1930, ο οποίος χρησιμοποίησε και το μονόγραμμά του πάνω αριστερά. Χρησιμοποίησε την τεχνική «stencil» σε στυλ Art Déco παρόμοιο με τις αφίσες προπαγάνδας και διαφήμισης της εποχής

 

Βραζιλία 1950: Το μεταπολεμικό πνεύμα του διεθνισμού αποτυπώνεται στην απίθανη «κάλτσα» η οποία είναι στολισμένη με τις σημαίες όλες των συμμετεχόντων κρατών. Το ισχυρό πάτημα αποδίδει στην αφίσα το κύρος που προκύπτει από το “πάτημα” των δινών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

 

Ελβετία 1954: Η αφίσα δεν προσφέρει όλα όσα θα περιμέναμε από την ελβετική κουλτούρα. Είναι καλλιτεχνική και περιλαμβάνει μια τεράστια μπάλα. Ξεχωρίζει η σκίαση στο πρόσωπο του τερματοφύλακα, στην οποία απεικονίζεται μια ασυνήθιστη έκφραση

 

Σουηδία 1958: Πάντρεμα κινηματογραφικού στυλ και κουλτούρας με την παράδοση. Ίσως προφητικό, καθώς κάνει την εμφάνισή του ο Πελέ. Το «Vertigo» του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι η πηγή έμπνευσης των Σουηδών, αφού η ταινία βγήκε τον ίδιο χρόνο. Ο βασικός χαρακτήρας στέκεται στη σκιά που προκαλεί η μπάλα, ενώ η αφίσα έχει το τυπογραφικό στυλ «Saul Bass»

 

Χιλή 1962: Η διαστημική έκδοση. Σχεδιαστής της αφίσας ήταν ο Gabarino Ponce, του οποίου το έργο επελέγη μεταξύ 300 συμμετοχών που διαγωνίστηκαν για την ανάληψή της. Η μπάλα ταυτίζεται με τη σελήνη. Πολλοί λένε ότι παραπέμπει στους τεχνητούς δορυφόρους τύπου Sputnik

 

Αγγλία 1966: Το πιο ένδοξο έτος για την Αγγλία, η οποία φιλοξένησε και κέρδισε τη διοργάνωση. Ήταν το πρώτο τουρνουά που υπήρξε μια επίσημη μασκότ, ο «Willie» το λιοντάρι. Η αφίσα επικεντρώνεται στο τριχωτό θηρίο, το οποίο κλωτσάει με υπερβολική δύναμη την μπάλα

 

Μεξικό 1970: Η γραμματοσειρά, η οποία μοιάζει με κουλουάρ, αποτίει φόρο τιμής στην αφίσα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1968. Στο κέντρο διακρίνεται μια απλοϊκή δημιουργία, κυρίως με πολύγωνα που συνθέτουν μια μπάλα. Η αφίσα είναι απλή ωστόσο το σύνολο σε συνδυασμό με το ροζ φόντο την έκανε αρκετά δημοφιλή

 

Δυτ. Γερμανία 1974: Ο Horst Schäfer ζωγράφισε έναν παίκτη, χρησιμοποιώντας μεγάλες πινελιές ιμπρεσιονισμού ώστε να εξισώσει το σπορ με την τέχνη και την ομορφιά. Δίνεται έμφαση στον υπερμέγεθες μηρό ώστε να τονίσει την αθλητικότητα, ωστόσο κάνει το κεφάλι να φαίνεται λίγο αλλόκοτο για να μας θυμίσει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι τέλειο

 

Αργεντινή 1978: Απλό, λιτό, απέριττο κι αξέχαστο. Ακόμη κάποιοι θα τη θυμούνται στα χαρτάκια. Μια ελκυστική αφίσα σε κυανό μοτίβο όπου φαίνονται δύο αθλητές να γιορτάζουν. Η αφίσα δημιουργήθηκε από έναν οργανισμό που ονομάζεται Mandatos Internacionales

 

Ισπανία 1982: Το επιμελήθηκε ο Καταλανός καλλιτέχνης Joan Miró. Κάποτε τον κατηγόρησαν ότι δολοφονεί την τέχνη, ωστόσο του ανέθεσαν τη δημιουργία της αφίσας, η οποία έχει σαφείς επιρροές Πικάσο. Η στιβαρή παρουσία του μαύρου στο έργο με το κοντράστ των φωτεινών χρωμάτων απέδωσαν ξεχωριστή ομορφιά.

 

Μεξικό 1986: Η Annie Leibovitz είναι η μοναδική φωτογράφος που της ανατέθηκε να δημιουργήσει και να σχεδιάσει τις αφίσες μέσω του φακού της. Υπάρχει η απεικόνιση σκιάς που ετοιμάζεται να σκοράρει, με φόντο τα γλυπτά των Αζτέκων. Εκπληκτικό…

 

Ιταλία 1990: Δημιουργός ο Ιταλός καλλιτέχνης Alberto Burri. Άναυδοι έμειναν από την έμπνευσή του να χρησιμοποιήσει το αρνητικό από φωτογραφία του Κολοσσαίου, προσθέτοντας ένα γήπεδο με έντονο «πάτημα» και πολλές μικροσκοπικές σημαίες στο τερέν του. Συνδέεται πάντως με το πνεύμα των μονομάχων

 

ΗΠΑ 1994: Δημιουργός ο Peter Max, του οποίου η καριέρα εκτοξεύθηκε μετά απ’ αυτήν την αφίσα. Το διάστημα ξαναπαίζει ποδόσφαιρο, με τον ποδοσφαιριστή να βάζει μια μπάλα σε τροχιά. Ο Νεοϋορκέζος καλλιτέχνης ήθελε να δείξει την παγκοσμιότητα της διοργάνωσης

 

Γαλλία 1998: Η οργανωτική επιτροπή διοργάνωσε διαγωνισμό σχεδίασης αφισών, τον οποίο κέρδισε η Natalie le Gall, φοιτήτρια στην Ecole Supérieure des Beaux-Arts de Montpellier. Ένα μικτό κομμάτι διάφορων τεχνοτροπιών που περιλαμβάνει ψηφίδες συνδυαζόμενες αρμονικά με το πράσινο του γηπέδου, αλλά και τη σκιά στις κερκίδες

 

Νότια Κορέα/Ιαπωνία 2002: Η FIFA κάλεσε έναν καλλιτέχνη από κάθε χώρα ώστε να συνεργαστούν μεταξύ τους και να δημιουργήσουν την αφίσα. Οι Byun Choo Suk (Ν. Κορέα) και Hirano Sogen (Ιαπωνία) πέρασαν δύο μέρες, κάνοντας διάφορες «πινελιές» σχετικές με το ποδόσφαιρο. Οι καλύτερες απομονώθηκαν και συνέθεσαν το τελικό αποτέλεσμα

 

Γερμανία 2006: Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ κλήθηκε να παρουσιάσει αυτήν την αφίσα, η οποία σχεδιάστηκε από την εταιρία WE DO Communication του Βερολίνου. Ψηφίστηκε καλύτερη μεταξύ πέντε, σε δημοσκόπηση που διεξήχθη στη Γερμανία. Με τα αστέρια που σχηματίζουν μια μπάλα στον νυχτερινό ουρανό τονίζεται το ονειρικό στοιχείο

 

Νότια Αφρική 2010: Η αφίσα σχεδιάστηκε από τους Gaby De Abreu, ο οποίος «συνέλαβε» την ιδέα που υλοποίησε ο τυπογράφος Paul Dale. Χρησιμοποιούν πολύ έντονα το μαύρο χρώμα στα χαρακτηριστικά ενός αφρικανικού προσώπου. Το κεφάλι του είναι αντιπροσωπευτικό του λαού της Αφρικής, ενώ ο λαιμός και το στήθος μεταμορφώνονται περισσότερο στην ήπειρο, με αποκορύφωμα τις ακτές της διοργανώτριας χώρας

 

Βραζιλία 2014: Η ιδέα στηρίζεται στο «Μια ολόκληρη χώρα στην υπηρεσία του ποδοσφαίρου – η Βραζιλία και το ποδόσφαιρο: μία κοινή ταυτότητα». Σχεδιάστηκε από την Karen Haidinger και υφαίνει τον πολιτισμό, τη χλωρίδα και τη φύση της Βραζιλίας. Δείτε πόσο όμορφα τα πόδια των παικτών αποκαλύπτουν τον χάρτη της διοργανώτριας

 

Ρωσία 2018: Αμιγώς ρετρό δημιουργία που παραπέμπει στο κίνημα του κονστρουκτιβισμού. Η αφίσα δείχνει τον Λεβ Γιασίν, ο οποίος προτάσσει το χέρι του, ώστε να γραπώσει την τεράστια μπάλα που συμβολίζει την τεράστια έκταση της Ρωσίας, όπως αυτή διακρίνεται από το διάστημα. Οι πορτοκαλί ακτίνες σε συνδυασμό με τον πράσινο κύκλο στο μέσο της αφίσας αντιπροσωπεύουν τις 12 περιφέρειες όπου θα διοργανωθούν αγώνες

 

Στέφανος Κλιάφας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ

Διαβάστε ακόμα
Σχόλια
Loading...
error: Content is protected !!