Το καλοκαίρι του 1976 το Νίρμπουργκρινγκ άνοιγε τις… πίστες του, προκειμένου να υποδεχθεί το 10ο Grand Prix, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για την 1η Αυγούστου.

Ο Νίκι Λάουντα από τη γειτονική Αυστρία ταξίδευε με πέντε νίκες στο τσεπάκι του, ενώ ο μοναδικός που έδειχνε ικανός για να τον απειλήσει ήταν ο Τζέιμς Χαντ που είχε δει δύο φορές πρώτος την καρό σημαία.

Η μοίρα, όμως, ήθελε εκείνο το βροχερό απόγευμα ο τότε παγκόσμιος πρωταθλητής να τραυματιστεί σοβαρά, να φλερτάρει με τον θάνατο και εν τέλει να χάνει ΜΟΝΟ τον τίτλο.

 

Δεν ήθελε να γίνει ο αγώνας

Σε ηλικία 27 ετών, ο Αντρέας Νικολάους «Νίκι» Λάουντα, όπως είναι το πλήρες όνομά του, προερχόταν από την κατάκτηση του τίτλου και όδευε ολοταχώς για το back to back.

Ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από τα μέτρα ασφαλείας του γερμανικού Grand Prix και το δελτίο καιρού που έκανε λόγο για βροχή, τον έκανε να αισθάνεται περισσότερη ανασφάλεια.

Ήθελε να μην διεξαχθεί ο αγώνας και, μάλιστα, έγινε σχετική ψηφοφορία μεταξύ των οδηγών, αλλά για μία ψήφο άπαντες υποχρεώθηκαν να πάρουν θέση στο σημείο εκκίνησης.

Ο Τζέιμς Χαντ της McLaren (με Ford κινητήρα) εξασφάλισε την pole position, ο Νίκι Λάουντα της Ferrari312T2 θα εκκινούσε δεύτερος και ο Πατρίκ Ντεπαγιέ αρκέστηκε στην 3η θέση.

Ο καιρός έγινε βροχερός πριν από την κούρσα, συνεπώς όλοι οι οδηγοί επέλεξαν τα σχετικά ελαστικά, πλην του Γιόχεν Μας, ο οποίος «κουβαλούσε» μεγάλη εμπειρία από τη συγκεκριμένη πίστα, περίμενε αλλαγή των συνθηκών και χρησιμοποίησε γόμες για στεγνή επιφάνεια.

Τα αφιερώματα του Sport-Retro.gr στον μηχανοκίνητο αθλητισμό

 

Η κούρσα

Ο αείμνηστος Κλέι Ρεγκατσόνι πήρε το προβάδισμα στην εκκίνηση, ο Χουντ ήταν δεύτερος, ο Μας τρίτος και ο Ζακ Λαφίτ τέταρτος, καθώς εκμεταλλεύθηκε το μηχανικό πρόβλημα του Χανς-Γιόαχιμ Στακ.

Ο Λάουντα, από την πλευρά του, δεν άρχισε καλά και μετά τον πρώτο γύρο προέβη σε αλλαγή ελαστικών, προκειμένου να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Αλίμονο. Πριν από τη στροφή Bergwerk, η Ferrari312T2 πήρε μια απότομη κλίση προς τα δεξιά, προσέκρουσε στο τοιχίο με ταχύτητα 241χλμ., ακινητοποιήθηκε στη μέση της πίστας και τυλίχθηκε στις φλόγες!

Ο Γκάι Έντουαρντς κατάφερε να αποφύγει το κατεστραμμένο μονοθέσιο, εν αντιθέσει με τους Χάραλντ Ερτλ και Μπρετ Λούνγκερ που το χτύπησαν.

Οι τρεις τους σταμάτησαν και προσπάθησαν να αποσπάσουν τον Λάουντα από τις φλόγες, συνεπικουρούμενοι από τον Αρτούρο Μερτζάριο, ο οποίος σταμάτησε την Wolf Williams του μόλις είδε τι είχε συμβεί.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα και γι’ αυτό μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ελικόπτερο σε νοσοκομείο του Μάνχαϊμ, προτού οδηγηθεί σε ειδική κλινική του Λούντβιγκσαφεν.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της F1, η κατάσταση του Λάουντα ήταν περισσότερο σοβαρή λόγω των αναθυμιάσεων, όμως τέσσερις ημέρες αργότερα το ιατρικό επιτελείο ανακοίνωσε ότι ο οδηγός βρισκόταν εκτός κινδύνου.

Τα δημοσιεύματα ανέφεραν ότι ο Αυστριακός επιβίωσε χάρη στην αμεσότητα των υπολοίπων πιλότων και, κυρίως, του Γκάι Έντουαρντς.

 

Νικητής ο Χαντ

Τα περισσότερα μονοθέσια δεν κατάφεραν να περάσουν από το σημείο, εξ ου και η απόφαση να διακοπεί το Grand Prix.

Όταν αυτό συνεχίστηκε ούτε οι Ερτλ και Λούνγκερ κατάφεραν να δώσουν το «παρών», τη στιγμή που ο Κρις Έιμον αποφάσιζε να μην συμμετάσχει, καθώς ήταν επηρεασμένος από το περιστατικό.

Η βροχή πια είχε σταματήσει, ο Χαντ δεν απειλήθηκε καθόλου, είδε πρώτος την καρό σημαία και πανηγύρισε την τρίτη του νίκη στη σεζόν.

Ο Βρετανός έβγαλε τους 14 γύρους σε χρόνο 1:41.42, o Τζόντι Σέκτερ ήταν δεύτερος με διαφορά 27.7’’ και ο Γιόχεν Μας τους πλαισίωσε στο βάθρο, αφού αποδείχθηκε καλύτερος στις λεπτομέρειες από τον αδικοχαμένο Κάρλος Πάτσε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά εγκατέλειψαν 11 πιλότοι σε σύνολο 26 συμμετεχόντων και, μάλιστα οι τέσσερις είχαν τερματίσει στις πρώτες έξι θέσεις των κατατακτήριων.

Η ανάλυση του ατυχήματος με αγγλικούς υπότιτλους

 

Ο Λάουντα επέστρεψε σε χρόνο-ρεκόρ

Με αυτή τη νίκη ο Χαντ έφτασε τους 44 βαθμούς και πλησίασε στους 58 του Λάουντα, έξι αγώνες πριν από την ολοκλήρωση της σεζόν.

Στο επόμενο Grand Prix, σε εκείνο δηλαδή που διεξήχθη στη χώρα του μεγάλου του αντιπάλου, ο Βρετανός αρκέστηκε στην 4η θέση, αλλά επί ολλανδικού εδάφους επικράτησε στο νήμα του Ρεγκατσόνι.

Πλέον, η μάχη του τίτλου έλεγε: Νίκι Λάουντα 58β., Τζέιμς Χαντ 56β., ενώ πίσω τους βρισκόταν ο ακίνδυνος πλέον Τζόντι Σέκτερ με 36β.

Η Formula 1 για τον Αΐρτον Σένα

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1976, μόλις έναν μήνα και ούτε δύο εβδομάδες από το σοβαρότατο ατύχημα, ο σημαδεμένος πια Αυστριακός επέστρεψε στη δράση για το Grand Prix της Μόντσα!

Ο Τζέιμς Χαντ δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και εγκατέλειψε στον 11ο γύρο, ενώ εκείνος κατέλαβε την 4η θέση και μάζεψε 3 βαθμούς!

Αυτή ήταν μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές στην ιστορία της Formula 1, αν και οι… τελευταίες στροφές της σεζόν ανήκαν εξ ολοκλήρου στον Βρετανό.

H μεγάλη επιστροφή του Νίκι Λάουντα στη Μόντσα

 

«Η ζωή μου αξίζει περισσότερο από έναν τίτλο»

Ο πιλότος της McLaren τιμωρήθηκε και έχασε τους βαθμούς της νίκης στο Grand Prix της πατρίδας του, ενώ αντίθετα ο Αυστριακός αποκόμισε άλλους τρεις από τον ίδιο αγώνα που διεξήχθη δύο εβδομάδες πριν από το δυστύχημα.

Εντούτοις, ο Χαντ θριάμβευσε στον Καναδά και από τη στιγμή που ο Λάουντα κατέλαβε την 8η θέση, η μεταξύ τους διαφορά επανήλθε στο -8 (64β.-56β.).

Αισθητά βελτιωμένος ήταν ο Αυστριακός στο αμερικανικό Grand Prix, καθώς τερμάτισε 3ος και πήρε 4 βαθμούς, όμως ο μεγάλος του αντίπαλος καπάρωσε άλλη μια πρωτιά και, πλέον, το σκορ έγραφε 68-65.

Το άλμπουμ της ζωής του Μίχαελ Σουμάχερ

Η ύστατη μάχη δόθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1976 στους πρόποδες του βουνού Φούτζι της Ιαπωνίας, όπου ο Λάουντα συμπεριλήφθηκε ξανά στο γκρουπ των πιλότων που δεν ήθελε να διεξαχθεί ο αγώνας λόγω ομίχλης και βρεγμένου οδοστρώματος.

Εν τέλει οι διοργανωτές αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί η κούρσα και μόλις στον δεύτερο γύρο ο παγκόσμιος πρωταθλητής μπήκε στα pits με σκοπό να μην επιστρέψει στη μάχη.

«Η ζωή μου αξίζει περισσότερο από έναν τίτλο», δήλωσε αργότερα για εκείνο το απόγευμα που βρήκε τον Χαντ να τα βρίσκει σκούρα στο φινάλε, αλλά να κατακτά τελικά την 3η θέση που του χάρισε το πρωτάθλημα για έναν βαθμό!

 

 «Οι χειρότερες συνθήκες»

Η παραπάνω φράση ανήκει στον νικητή του τελευταίου Grand Prix, του Μάριο Αντρέτι, ο οποίος για την ακρίβεια είπε: «Ήταν οι χειρότερες συνθήκες που είχα συναντήσει στην εκκίνηση ενός αγώνα».

Ο Λάουντα ανέλυσε και, ομολογουμένως, οι δηλώσεις του είχαν περισσότερο ενδιαφέρον: «Το circuit ήταν πλημμυρισμένο και οι διοργανωτές είπαν ότι δεν θα ήταν εφικτό να γίνει το Grand Prix υπό αυτές τις συνθήκες.

Καθόμασταν και περιμέναμε τη βελτίωση του καιρού, όταν ο υπεύθυνος του αγώνα μπήκε στον θάλαμο και είπε ότι θα έπρεπε να αρχίσουμε σε μισή ώρα λόγω των παγκοσμίων τηλεοπτικών δικαιωμάτων και πως ο Μπέρνι Έκλστοουν του ασκούσε πίεση.

Τότε ήμουν ο εκπρόσωπος των οδηγών, σηκώθηκα και είπα: ‘Είστε τελείως τρελοί; Η βροχή δεν έχει σταματήσει. Η κατάσταση είναι χειρότερη. Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό’.

Αλλά ο τύπος επέμενε. Για μένα ήταν γελοίο. Εξαιτίας μια ανόητης τηλεοπτικής συμφωνίας έπρεπε να βγούμε έξω και να ρισκάρουμε τις ζωές μας. Κανείς δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα. Ήταν καταστροφή.

Τότε αποφάσισα ότι η τηλεόραση δεν ήταν ένας αρκετά καλός λόγος για να τρέξω. Είπα από πριν στη Ferrari ότι θα κάνω έναν γύρο, όπως και έκανα, και μετά ότι θα σταματούσα. Δεν μετανιώνω.

Πάλι το ίδιο θα έκανα. Αλλά θα πρέπει να πω ότι χωρίς το ατύχημα, ίσως να είχα τα ψυχικά αποθέματα για να τρέξω».

 

Ο Χαντ δεν ήξερε ότι ήταν πρωταθλητής!

Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν και τα λεγόμενα του Τζέιμς Χαντ, αναφορικά με τον απόηχο της κούρσας που του χάρισε το πρωτάθλημα.

«Πήγαινα στο αεροδρόμιο. Είπα στον Ιάπωνα οδηγό ταξί να βάλει ραδιόφωνο και να μου πει ποιος κατέκτησε τον τίτλο. Και ακριβώς τη στιγμή που τελείωνε η μετάδοση της κούρσας, μπήκαμε σε ένα τούνελ του αεροδρομίου και χάθηκε το σήμα! Όταν κατεβήκαμε είχε τελειώσει.

‘Ποιος νίκησε;’, ρώτησα. ‘Δεν ξέρω’, μου είπε. Αλλά μετά ενώ πηγαίναμε στη ράμπα του αεροδρομίου, υπήρχε ένας υπάλληλος της Ferrari που ήθελε να αποχαιρετήσει κάποιον. Κοίταξα το πρόσωπό του και κατάλαβα. ‘Γαμώτο’, σκέφτηκα. Και είπε ‘ναι, ο Χουντ ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής’. Ε, μετά πήγα σπίτι».

Η «ιστορική» αυτή κόντρα αποτυπώθηκε και σε βιβλίο, όπου ο Χαντ έλεγε για το ιαπωνικό Grand Prix: «Ήταν γελοίο. Όταν έφτανα στην πρώτη γωνία, υπήρχε μία τεράστια λακκούβα και έπρεπε να φρενάρεις. Αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία ήταν οι ψιχάλες. Αυτό σε συνδυασμό με την ομίχλη σήμαινε ότι δεν μπορούσες να διακρίνεις τίποτα. Ήταν μια τρέλα.

Αισθάνθηκα πραγματικά πολύ λυπημένος για τον Νίκι. Αισθάνθηκα λύπη για όλους όσοι έπρεπε να τρέξουν κάτω από αυτές τις γελοίες περιστάσεις, επειδή οι συνθήκες ήταν επικίνδυνες και εγώ ήμουν 100% με το μέρος του Νίκι.

Έπειτα από ένα ατύχημα σαν αυτό που είχε, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Ειλικρινά, ήθελα να κατακτήσω το πρωτάθλημα και νιώθω ότι το άξιζα. Ωστόσο νιώθω επίσης ότι και ο Νίκι άξιζε να το κατακτήσει και εύχομαι να είχαμε τη δυνατότητα να το μοιραστούμε».

Ο Λάουντα είχε προσθέσει: «Θυμάμαι τον Τζέιμς να το λέει αυτό. Και ήταν το ωραιότερο σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Είχαμε σεβασμό ο ένας για τον άλλον, αρχής γενομένης από τις μέρες μας στη Formula 3. Εμπιστευόμασταν ο ένας τον άλλον.  Δεν θα σε έσπρωχνε εκτός οδοστρώματος, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν πολύ σημαντικό.

 

Η παραδοχή του Λάουντα

Αυτή η μονομαχία μεταφέρθηκε ακόμη και στον κινηματογράφο – το 2013 με τον τίτλο «Rush» σε σκηνοθεσία Ρον Χάουαρντ και πρωταγωνιστές τους Κρις Χέμσγουορθ, Ντάνιελ Μπριλ.

Ο Νίκι Λάουντα σχολίασε: «Αυτή η ταινία, το «Rush», ήταν καλή. Ήταν 80%, με μία γεύση από το Χόλιγουντ. Δύο γεγονότα συνέβησαν το 1976, προτού πάμε στην Ιαπωνία. Αρχικά το ατύχημά μου και μετά η απόφαση της McLaren να βελτιώσει το μονοθέσιο μετά το καλοκαίρι.

Η Ferrari έχασε έδαφος. Το μονοθέσιο του Τζέιμς ξαφνικά έγινε ταχύτερο και οι εμφανίσεις του ήταν εξαιρετικές. Ήταν πραγματικά πολύ γρήγορος. Καμία αμφιβολία. Εκείνο το διάστημα ήταν ο καλύτερος».

***

Στο βιβλίο του Μόρις Χάμιλτον για τον Τζέιμς Χαντ, από το οποίο μάλιστα είναι παρμένες οι παραπάνω δηλώσεις, o Αυστριακός προβαίνει σε μία ακόμη αποκάλυψη για το Grand Prix της επιστροφής του (Μόντσα).

«Την Παρασκευή δεν μπορούσα να οδηγήσω! Βγήκα από το μονοθέσιο γιατί φοβόμουν. Πήγα στο ξενοδοχείο και το σκέφτηκα, το Σάββατο ήμουν πιο αποφορτισμένος και τελικά ξαναβγήκα».

Ο Νίκι Λάουντα έχασε το πρωτάθλημα για έναν βαθμό, όμως παρά τα σημάδια του κατάφερε να διατηρήσει το υπέρτατο αγαθό της ζωής μέχρι την 20ή Μαΐου 2019.

O Τζέιμς Χαντ πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 15 Ιουνίου 1993. Ήταν μόλις 45 ετών…