Η Unione Sportiva Avellino 1912, όπως ήταν το πλήρες όνομά της μέχρι τη χρεωκοπία του 2009, είναι μια ομάδα που φορά πράσινα-άσπρα και εδρεύει στην Καμπανία, προς τον ιταλικό Νότο.
Μέχρι το 1973 αγωνιζόταν στη Serie C, ενώ το 1978 κέρδισε για πρώτη φορά το εισιτήριο της ανόδου στην κορυφαία κατηγορία της χώρας.
Από το 1970 είχε πάρει τα ηνία ο Αντόνιο Σιμπίλια, ένας 50χρονος ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρείας με πολλές επαγγελματικές επιτυχίες στο ενεργητικό του.
Το 1975 ο αείμνηστος πια παράγοντας, χωρίς να αποχωρήσει από τα κοινά της Αβελίνο, έδωσε τον ρόλο του προέδρου στον Αρκάντζελο Ιαπίκα, γνωστό στην ευρύτερη περιοχή για την πολιτική του δράση.
Από το 1978 μέχρι το 1988 ο σύλλογος αγωνιζόταν ανελλιπώς στη Serie A, ασχέτως αν ο Σιμπίλια είχε μπλέξει σε περιπέτειες με τη δικαιοσύνη, καθώς είχε συνδεθεί με τη μαφία.
Το καλοκαίρι του 1987, δηλαδή το τελευταίο πριν από το «κύκνειο άσμα» της Αβελίνο στην κορυφαία κατηγορία, ο Νίκος Αναστόπουλος απάντησε καταφατικά σε πρόταση 500.000.000 λιρετών για διετές συμβόλαιο με οψιόν συνεργασίας ενός ακόμη χρόνου.
«Τώρα το όνειρό μου είναι ο Τύπος να μιλά για μένα, όπως μιλά για τον Γκούλιτ και τον Φαν Μπάστεν. Θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω με τα γκολ. Είναι μια πρόκληση για μένα. Τα πήγαινα πολύ καλά στην Ελλάδα, ήμουν σαν τοπικός ήρωας.
Η απόφασή μου να έρθω στην Ιταλία δεν έγινε τόσο για τα χρήματα, όσο για να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε μία διαφορετική κατάσταση, να πετύχω άλλους στόχους», ήταν τα λόγια του.
Εκείνη την εποχή πρόεδρος του ιταλικού συλλόγου ήταν ο Φραντσέσκο Ιμπρότα, επί της ουσίας όμως ο Έλιο Γκρατσιάνο έκανε κουμάντο παρά τις περιπέτειες με τη δικαιοσύνη, ενώ προπονητής ο Λουίς Βινίσιο (σ.σ. μέχρι και την 5η αγωνιστική της Serie A, όταν αντικαταστάθηκε από τον Εουτζένιο Μπερσελίνι).
Ο σούπερ σταρ του Ολυμπιακού και αρχισκόρερ της Εθνικής ομάδας με 29 γκολ αποκτήθηκε για να πλαισιώσει τον Αυστριακό επιθετικό Βάλτερ Σάχνερ, ο οποίος έβγαζε το ψωμί του στην Ιταλία από το 1981, αγωνιζόμενος μέχρι το 1986 σε Τσεζένα, Τορίνο και Πίζα.
Οι Ιταλοί περίμεναν πολλά από τον Αναστόπουλο, ο οποίος συνδέθηκε με τον Ίαν Ρας της Γιουβέντους, εν τέλει όχι για την εκτελεστική του δεινότητα, αλλά μόνο για το μουστάκι.
Σε 16 εμφανίσεις στη Serie A, ο «αλενατόρε» δεν κατάφερε να βρει δίχτυα, με αποτέλεσμα ο Τύπος της γειτονικής χώρας να του ασκεί συχνά κριτική αρνητικού προσήμου.
Κι όμως, η σύντομη θητεία του Αναστόπουλου στην Αβελίνο είχε αρχίσει ιδανικά, καθώς σαν σήμερα (23 Αυγούστου) το 1987 είχε σημειώσει δύο γκολ στο ματς Κυπέλλου με τη Σαμπενεντετέζε.
Η ομάδα του Λουίς Βινίσιο είχε επικρατήσει 3-0 στη νεότευκτη «Ριβιέρα ντέλε Πάλμε», στο πλαίσιο της 1ης αγωνιστικής του 4ου ομίλου του Coppa Italia.
Ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων άσων της ιστορίας είχε ανοίξει το σκορ στο 4ο λεπτό και είχε διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα στο 80ό, ενώ στο 47’ ο Σάχνερ είχε διπλασιάσει το προβάδισμα των φιλοξενούμενων.
Τρεις ημέρες αργότερα, στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής, ο Αναστόπουλος είχε σημειώσει το μοναδικό γκολ της εντός έδρας αναμέτρησης με την Πιατσέντσα (στο 14ο λεπτό) και είχε βάλει για τα καλά την ομάδα του σε τροχιά πρόκρισης στα νοκ-άουτ της διοργάνωσης.
Πράγματι, η Αβελίνο πέρασε ως 1η, η Έμπολι την ακολούθησε, ενώ Πιατσέντσα, Κρεμονέζε, Σαμπενεντετέζε και Τσεντέζε δεν συνέχισαν στον δεύτερο τη τάξει θεσμό της χώρας.
Η ομάδα του «αλενατόρε» απέκλεισε την Πάρμα στη φάση των «16», προτού πέσει ηρωικά μαχόμενη από τη Γιουβέντους με 1-1 εντός και ήττα 1-0 στο Τορίνο.
Αναφορικά με τον Νίκο Αναστόπουλο, το ξεκίνημά του με τρία γκολ σε δύο αναμετρήσεις ήταν ιδανικό, ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.
Η Αβελίνο υποβιβάστηκε και δεν επέστρεψε ποτέ μέχρι σήμερα στη Serie A, ενώ ο περίφημος «μουστάκιας» ολοκλήρωσε άδοξα τη θητεία του, αντικρίζοντας κόκκινη κάρτα στο 55ο λεπτό της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος, κόντρα στην Ίντερ στο Μιλάνο.
Ο Νίκος Αναστόπουλος δεν κατάφερε να αφήσει καλό όνομα στο κορυφαίο πρωτάθλημα της εποχής, όμως η αξία του δεν μειώνεται από αυτό το γεγονός.
Κι όπως είχε πει ο ίδιος στην κάμερα της RAI: «Σκέφτομαι στα ελληνικά και μέχρι να μεταφράσω στα ιταλικά, η μπάλα έχει χαθεί».
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα