Από τη μεγάλη του κάμπου σχολή, της Λάρισας ντε, έχουν βγει πάρα πολλοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, κατά κύριο λόγο κατά τη δεκαετία του 1970 και του 1980.
Τάκης Παραφέστας, Νίκος Αργυρούλης, Γιώργος Μητσιμπόνας, Μιχάλης Ζιώγας, Γιάννης Βαλαώρας, Γιάννης Αλεξούλης, Γιώργος Πλίτσης, Θοδωρής Βουτυρίτσας είναι μερικοί από εκείνους που έλαμψαν με τη φανέλα της ΑΕΛ και όχι μόνο.
Ο, κατά κάποιον τρόπο, συνεχιστής αυτής της σπουδαίας φουρνιάς που έλαμψε στον «κάμπο» ήταν ο Βασίλης Καραπιάλης, ο οποίος μάλιστα στην πορεία δοξάστηκε όσο λίγοι και με τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Ανήμερα των 52ων γενεθλίων του (13/6/1965), το Sport-Retro.gr καταγράφει τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής και της καριέρας του «Μπίλαρου».
Τα πρώτα χρόνια στη Λάρισα, η καριέρα στην ΑΕΛ, η μεταγραφή στον Ολυμπιακό, η Εθνική ομάδα, τα πρωταθλήματα, οι απογοητεύσεις…
Το ξεκίνημα στον Τοξότη και το «όχι» στον ΟΦΗ
Ο Βασίλης Καραπιάλης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 13 Ιουνίου 1965 και από μικρή ηλικία ξεχώριζε για το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο, γεγονός που τράβηξε το ενδιαφέρον του Α.Ο. Αμπελοκήπων (τελικά δεν φόρεσε τη φανέλα του).
Ο πατέρας του, ο Χρήστος, του χάριζε μπάλες, ενώ αντίθετα η μητέρα του είχε επιφυλάξεις, απόρροια και της εγκατάλειψης του σχολείου στη Β’ Γυμνασίου.
Εν έτει 1979, ο νεαρός Θεσσαλός μεταγράφηκε στα τμήματα υποδομής του τοπικού Τοξότη, έπειτα από παρέμβαση του καθηγητή φυσικής αγωγής στο γυμνάσιο, ο οποίος παράλληλα ήταν και προπονητής στη συγκεκριμένη ομάδα.
Ο τότε γενικός γραμματέας του συλλόγου Μιχάλης Παπαγεωργίου έχει πει σχετικά: «Τότε ο Τοξότης είχε την τύχη να διαθέτει στις τάξεις του έναν παλιό αθλητή και εργάτη του λαρισαϊκού ποδοσφαίρου, τον Ανέστη Μουτζούρη, ο οποίος έχει πεθάνει.
Εθεωρείτο κυνηγός ταλέντων, είχε ανακαλύψει πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές, μεταξύ των οποίων ήταν ο Καραπιάλης. Ενδεχομένως να είχε πλαστογραφήσει και την υπογραφή του πατέρα του, όπως συνηθιζόταν εκείνο τον καιρό».
Ο Καραπιάλης δεχόταν τα σκληρά μαρκαρίσματα και τα χτυπήματα των αντιπάλων, ωστόσο αυτά τον πείσμωναν και του βελτίωναν ακόμα περισσότερο την απόδοσή του.
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1984, ο ανερχόμενος ΟΦΗ προσέφερε ένα πολύ σεβαστό ποσό για την εποχή, προκειμένου να τον εντάξει στο δυναμικό του και, μάλιστα, κλείστηκε σχετικό ραντεβού στην Αθήνα.
Εκείνος, όμως, δεν έδωσε το «παρών» σε αυτή τη συνάντηση, επειδή το όνειρό του ήταν να φορέσει τη φανέλα της ΑΕΛ, η οποία ήδη είχε συμμετάσχει σε δύο τελικούς Κυπέλλου και είχε καταλάβει τη 2η θέση στο πρωτάθλημα τη σεζόν 1982-83.
Στο σημείο αυτό κρίνεται καλό να επισημανθούν τα στοιχεία που μετέτρεψαν τον 19χρονο Καραπιάλη σε έναν από τους πιο περιζήτητους άσους του ελληνικού ποδοσφαίρου και που, εν τέλει, τον οδήγησαν με πενταετές συμβόλαιο στους «βυσσινί» το καλοκαίρι του 1985.
Να σημειωθεί ότι έναν χρόνο νωρίτερα ο Αντρέι Στρειλάου είχε απαντήσει αρνητικά στο ενδεχόμενο της απόκτησής του, επειδή δεν αγωνιζόταν σε δύο θέσεις.
Ο νεαρός Βασίλης ήταν ένας πασπαρτού μεσοεπιθετικός που πατούσε συνεχώς περιοχή και σημείωνε πολύ όμορφα γκολ, ενώ το σήμα κατατεθέν του ήταν η μαγική κοφτή ντρίμπλα, η οποία ήταν ικανή να εξουδετερώσει 2 και 3 αντιπάλους στην ίδια φάση.
Δεν ήταν παίκτης προπόνησης ούτε αθλητικός, όπως συνηθίζουν να λένε οι προπονητές και οι δημοσιογράφοι, όμως το ξεπέταγμα και οι εκπληκτικές του ενέργειες έφταναν για να καλύψουν τις όποιες αδυναμίες του.
Ο Καραπιάλης δεν ήταν ούτε πολύ γρήγορος ούτε πολύ σκληρός ούτε γκολτζής, αλλά ήταν ένας γητευτής της μπάλας, η οποία όταν έφτανε στα πόδια του δεν γινόταν να αποσπαστεί από τον αντίπαλο.
Χαμηλό κέντρο βάρους χωρίς να είναι πολύ κοντός, κλειστή ντρίμπλα αλά Μαραντόνα… Πραγματικά, μια κατηγορία μόνος του ο «Μπίλαρος».
«Καραπιάλη you are magic»
Λίγες εβδομάδες μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, η διοίκηση της ΑΕΛ υποχώρησε στα «θέλω» των φιλάθλων και κατέβαλε 1.000.000 δραχμές στον Τοξότη, προκειμένου να αποκτήσει τον Καραπιάλη.
Εκείνη την εποχή όλες οι θεσσαλικές ομάδες λάμβαναν το ίδιο ποσό (750.000 δραχμές) από τους «βυσσινί», όταν καλούνταν να παραχωρήσουν κάποιον ταλαντούχο άσο τους, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε μία, δικαιολογημένη, εξαίρεση.
Δεν θα μπορούσε να κοστίσει λιγότερο από τη στιγμή που στην τελευταία του σεζόν στον Τοξότη σημείωσε 30 γκολ και, βέβαια, έκανε τη διαφορά στα «ξερά» γήπεδα του νομού.
Ο ίδιος δεν έλαβε χρήματα για τη μετακίνηση στην πιο επιτυχημένη επαρχιακή ομάδα, αλλά, όπως έχει δηλώσει, θεωρούσε μεγάλο δώρο και του αρκούσε το γεγονός ότι θα φορούσε τη φανέλα της.
Τέτοια ήταν η αγάπη ορισμένων φιλάθλων της ΑΕΛ για τον πιτσιρικά, που κάθονταν σε συγκεκριμένο σημείο του Αλκαζάρ για να τον χαζεύουν ομαδικώς, υπό τη συνοδεία ενός πανό που έγραφε «Καραπιάλη you are magic».
Το πρώτο του γκολ στα μεγάλα σαλόνια σημειώθηκε στις 30 Μαρτίου 1986 και συγκεκριμένα στο 10ο λεπτό της εντός έδρας αναμέτρησης με τον Πανσερραϊκό (σ.σ. 2-3 το τελικό σκορ).
Οι πρώτες δύο σεζόν συνοδεύθηκαν από 35 συμμετοχές συνολικά και 2 γκολ, ενώ η καθιέρωσή του στο αρχικό σχήμα συνέπεσε με το πιο ξεχωριστό πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής: εκείνο του 1988 που κατέληξε στην ΑΕΛ.
Συνολικά, από το 1985 μέχρι το 1991, ο Καραπιάλης κατέγραψε 145 συμμετοχές και 29 γκολ, τα πιο σημαντικά από τα οποία μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video.
Επέλεξε τα… πέτρινα χρόνια
Το καλοκαίρι του 1991 βρήκε τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή για 4η φορά σε 7 χρόνια, όμως εκείνος δεν επιθυμούσε να περάσει το κατώφλι της Παιανίας και, κατά συνέπεια, το ραντεβού με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη αποδείχθηκε άκαρπο.
Η διοίκηση Σαμαρά «έσπρωχνε» τον «Τσίλα» προς το «τριφύλλι», αλλά εκείνος ήταν αμετάπειστος: ή θα έμενε στην ΑΕΛ ή θα έπαιρνε μεταγραφή σε άλλη ομάδα.
Τελικά, ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε νικητής αυτής της μάχης, σε μία συμφωνία που σταδιακά έβαλε 170.000.000 δραχμές στα ταμεία των «βυσσινί» και ώθησε χιλιάδες οπαδούς στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη για την «πρώτη» εν όψει της νέας σεζόν.
Οι θερμοί υποστηρικτές του πειραϊκού συλλόγου έβλεπαν στο πρόσωπό του τον άσο που απαρνήθηκε τον κραταιό Παναθηναϊκό του Γιώργου Βαρδινογιάννη, το αντίπαλο δέος του μεγάλου Δημήτρη Σαραβάκου, τον άνθρωπο που θα έπαιρνε από το χεράκι την ομάδα τους και θα την επανέφερε στην κορυφή.
Δυστυχώς για εκείνον και τον «ερυθρόλευκο» οργανισμό, τα «πέτρινα» χρόνια θα κρατήσουν πολύ ακόμα, καθώς έπρεπε να έρθει το 1997 για να ξορκιστεί η πολυετής κατάρα.
Όλο αυτό το διάστημα ο Καραπιάλης εκνευριζόταν με τις αποτυχίες και παρέμενε αστεφάνωτος, μιας και όπως είχε ξεκαθαρίσει στη σύντροφό του Βάσω: «Πρώτα θα πάρω πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και μετά θα παντρευτούμε!»
Πράγματι, στις 22 Ιουνίου 1997, δηλαδή ούτε έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση της κούρσας τίτλου, ο 32χρονος σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου εκπλήρωσε το «τάμα» του σε εκκλησία της Λάρισας.
Η πίκρα του 1994
Μέλος της Εθνικής ομάδας από τον Φεβρουάριο του 1988 και το φιλικό ματς (3-2) με τη Βόρεια Ιρλανδία, ο Καραπιάλης συμμετείχε ανελλιπώς στην προκριματική φάση για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992.
Έκτοτε, είχε ολιγόλεπτες εμφανίσεις σε 2 αγώνες του αντίστοιχου γύρου για το Παγκόσμιο Κυπέλλου των ΗΠΑ και συγκεκριμένα κόντρα σε Λουξεμβούργο (2-0 εντός), Ρωσία (1-1 εκτός).
Η αλήθεια είναι ότι οι ομοσπονδιακοί προπονητές δεν τον καλούσαν συχνά και χαρακτηριστικό είναι πως ως παίκτης της ΑΕΛ κατέγραψε 11 συμμετοχές και ως παίκτης του Ολυμπιακού μόλις 10!
Η πίκρα του για το γεγονός ότι δεν προτιμήθηκε από τον αείμνηστο Αλκέτα Παναγούλια για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου των ΗΠΑ τον ώθησε στην απόφαση να μην αγωνιστεί ξανά με την Εθνική ομάδα.
Η τελευταία του εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στο φιλικό ματς του Σταδίου Καραϊσκάκη με το Καμερούν (0-3) στις 9 Μαΐου 1994, ενώ τα 2 γκολ του σημειώθηκαν στις 31 Οκτωβρίου 1990 (4-0 εντός με τη Μάλτα) και στις 25 Μαρτίου 1992 (1-3 εκτός με την Κύπρο).
Στο 1:02 μέχρι το 1:20 το γκολ επί της Μάλτας
Οι διαδοχικοί τίτλοι και η «ερυθρόλευκη» συνέχεια
Με την έλευση του Σωκράτη Κόκκαλη, ο Ολυμπιακός είχε ισχυροποιηθεί σε όλα τα επίπεδα, ασχέτως αν στις αρχές των 90s οι μοναδικές επιτυχίες ήταν η πρόκριση επί της Μονακό και η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1992.
Όταν ανέλαβε το τιμόνι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, το καλοκαίρι του 1996, οι «ερυθρόλευκοι» βελτιώθηκαν και αγωνιστικά, με προσθήκες όπως ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, ο Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς και ο Ανδρέας Νινιάδης.
Να σημειωθεί ότι την προηγούμενη σεζόν (1995-96), ο 30χρονος Καραπιάλης είχε καταγράψει την πιο παραγωγική χρονιά της καριέρας του με 19 γκολ σε 31 συμμετοχές στο πρωτάθλημα.
Αφού η κατάρα ξορκίστηκε το 1997, ο Ολυμπιακός είχε βάλει τις βάσεις για τη δυναστεία που κρατά μέχρι τις μέρες μας με 19 κατακτήσεις στις 21 τελευταίες σεζόν!
Ο ίδιος ο Καραπιάλης πανηγύρισε τα πρώτα 4 «ερυθρόλευκα» πρωταθλήματα (υπενθυμίζεται ότι είχε ακόμη ένα με την ΑΕΛ), ενώ η τροπαιοθήκη του φιλοξενεί ακόμα 2 Κύπελλα (1992, 1999) και ένα Σούπερ Καπ (1992).
Επίσης ήταν βασικός στην κορυφαία ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού τη σεζόν 1998-99, όταν έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Champions League, προτού αποκλειστεί από τη Γιουβέντους.
Συγκεκριμένα, παρά τα 33 του χρόνια, αγωνίστηκε στα 5 από τα 6 ματς της φάσης των ομίλων, καθώς και στα 2 κόντρα στους «μπιανκονέρι» τον Μάρτιο του 1999.
Το τελευταίο ματς της καριέρας του καταγράφηκε στις 28 Μαΐου 2000, την ημερομηνία δηλαδή που μετά το 5-1 επί της Παναχαϊκής στο ΟΑΚΑ γιορτάστηκε η φιέστα του 4ου διαδοχικού πρωταθλήματος.
Και κάτι που δεν θυμούνται πολλοί: Το μοναδικό χατ-τρικ του σημειώθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1999 σε μία νίκη πρωταθλήματος με 5-0 επί του Πανιωνίου, όταν πια είχε κλείσει τα 34 του.
Δείτε από το 0:26 μέχρι το 0:37 του παρακάτω video τα τρία γκολ του Καραπιάλη εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα στο ΟΑΚΑ.
Έπειτα από το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο «Μπίλαρος» εργάστηκε για ένα μεγάλο διάστημα στους «ερυθρόλευκους» είτε ως σκάουτερ είτε ως προπονητής της ομάδας Νέων.
Παρακαταθήκη του αποτελεί το γεγονός ότι αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φιλάθλους δύο εκ των κορυφαίων συλλόγων της χώρας: τον Ολυμπιακό και την ΑΕΛ.
Μερικοί, κυρίως από την πλευρά των οργανωμένων οπαδών των «βυσσινί», δεν είδαν με καλό μάτι τη μοναδική μετακίνηση της καριέρας του, ωστόσο με την πάροδο των χρόνων, όταν πια άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης, η πλειοψηφία κράτησε στο θυμικό της τις πολλές όμορφες στιγμές του στον «κάμπο».
Διαβάστε ακόμη:
PHOTOS+VIDEO: Στα Τρίκαλα στα δυο στενά… στριμώχτηκαν χιλιάδες Ολυμπιακοί
Γουλανδρής, Πετρόπουλος, Γκλέζος… Ο Βασίλης Σιώκος φέρνει τον Ολυμπιακό των 70s’ στο Sport-Retro.gr
Γιώργος Σιδέρης: Ο πιο θρυλικός σκόρερ του Ολυμπιακού
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα