Η 9η Ιουλίου 1969 αποτελεί μία από τις πιο ξεχωριστές ημερομηνίες στην ιστορία των ντέρμπι «αιωνίων» μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.
Τότε, οι πρωταθλητές «πράσινοι» και οι «ερυθρόλευκοι» κλήθηκαν να μονομαχήσουν στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας στο Στάδιο Καραϊσκάκη και το Sport-Retro.gr θυμάται τον λόγο που δεν θα ξεχαστεί ποτέ εκείνο το ματς.
Έτσι έφτασαν τελικό
Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είχαν εύκολο έργο στον β’ γύρο της διοργάνωσης απέναντι σε Αστέρα Ζωγράφου (3-0) και Φωστήρα (4-1) αντίστοιχα.
Πιο δύσκολα πέρασαν τα εμπόδια των Πανελευσινιακού (4-2) και Ηρακλή (3-2 στη Θεσσαλονίκη) στην επόμενη φάση, προτού θριαμβεύσουν απέναντι σε Παναχαϊκή (5-1) και ΟΦΗ (4-1).
Η ημιτελική φάση δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, καθώς ο Παναθηναϊκός έκαμψε με 1-0 την αντίσταση του σπουδαίου Πανιωνίου της εποχής και ο Ολυμπιακός με 4-3 του Εθνικού Πειραιώς στην παράταση.
Το βράδυ της 9ης Ιουλίου 1969 περίπου 40.000 θεατές στριμώχτηκαν στις εξέδρες του φαληρικού σταδίου για να παρακολουθήσουν τον 27ο τελικό ενός θεσμού που οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν χάσει ποτέ από τους «πράσινους»!
Διαιτητής του αγώνα ορίστηκε ο Χρήστος Μίχας και επόπτες οι Αμπατζόγλου-Φακής, ενώ προπονητές των δύο φιναλίστ ήταν οι αείμνηστοι Λάκης Πετρόπουλος και Θανάσης Μπέμπης.
Ο «ερυθρόλευκος» Μπόμπεκ, τα αποκαλυπτικά «μίνι»
Στυλιανός Παττακός, Αχιλλέας Ασλανίδης, πολιτικοί και τοπικοί φορείς όπως ο δήμαρχος της πρωτεύουσας Δημήτριος Ρίτσος, οι αρχηγοί του Ναυτικού και του Λιμενικού ήταν μερικοί από τους επίσημους.
Στην εξέδρες βρισκόταν με κοστούμι και ο Στιέπαν (και όχι Στέφαν) Μπόμπεκ, ο άνθρωπος δηλαδή που ανέβασε επίπεδο τον Παναθηναϊκό και, μεταξύ άλλων, του χάρισε το αήττητο πρωτάθλημα του 1964.
Η μετάβαση στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο (σ.σ. ανακοινώθηκε την επόμενη μέρα) δεν άρεσε σε μερίδα «πρασίνων», η οποία είχε συγκεντρωθεί στο σημείο που βρισκόταν παλιά το «ρολόι» και τον αποδοκίμαζε έντονα.
Η έκπληξη των ενδεκάδων προήλθε από το στρατόπεδο του Ολυμπιακού, αφού ο Θανάσης Μπέμπης επέλεξε για βασικό τερματοφύλακα τον Βαγγέλη Λιαδέλη και όχι τον Τάκη Ξαρχάκο που, παρεμπιπτόντως, δεν είχε δεχθεί ποτέ γκολ σε ντέρμπι «αιωνίων».
Το «παρών» στις εξέδρες έδωσαν και αρκετές γυναίκες, με αποτέλεσμα ο Τύπος της εποχής να αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο καύσων του Ιουλίου, ο πυρετός του αγώνος και τα αποκαλυπτικά «μίνι» συνέθεταν μία… ανυπόφορη ατμόσφαιρα».
Με τον Δομάζο αρχηγό και τον Σιδέρη κυνηγό
Οιωνός τίτλου ήταν για τον Παναθηναϊκό το γεγονός ότι πήρε τη σέντρα στο στρίψιμο του νομίσματος, όμως ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος στο α’ ημίχρονο.
Στο 18ο λεπτό ο ανιψιός Νίκος Σιδέρης σέντραρε στον θείο Γιώργο Σιδέρη, εκείνος σούταρε με δύναμη, η μπάλα έφυγε από τα χέρια του Τάκη Οικονομόπουλου και ο Παύλος Βασιλείου δεν πρόλαβε να τη στείλει στα δίχτυα, προτού καταλήξει σε κόρνερ.
Η απόφαση του Πετρόπουλου να αγωνιστεί πιο μπροστά από τη συνηθισμένη του θέση ο Μίμης Δομάζος δεν απέδιδε, ασχέτως αν συχνά-πυκνά απέφευγε 1-2 αντιπάλους στην ίδια φάση.
Ανεβασμένος επανήλθε στον αγωνιστικό χώρο του Σταδίου Καραϊσκάκη ο Παναθηναϊκός, αλλά ο Ολυμπιακός βρήκε δίχτυα στο 49ο λεπτό με προβολή του Γ. Σιδέρη, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε ασυνεννοησία μεταξύ του Αριστείδη Καμάρα και του Βίκτωρα Μητρόπουλου.
Ο Μητρόπουλος, μάλιστα, λίγο έλειψε να αποδειχθεί μοιραίος για το «τριφύλλι», αφού στο 51’ τσακώθηκε με τον Βασιλείου, του έριξε μια κλωτσιά και, ορθώς, αποβλήθηκε από τον διαιτητή Μίχα.
Η άνοδος, όμως, του Παναθηναϊκού δεν κάμφθηκε ούτε από το γκολ του Γ. Σιδέρη ούτε από το αριθμητικό μειονέκτημα, όπως μαρτυρά το γεγονός ότι ο Δομάζος ισοφάρισε με απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 56’.
«Χ» και στην παράταση
Ο Μπέμπης αντικατέστησε τον Λιαδέλη με τον Ξαρχάκο, επειδή ο βασικός του τερματοφύλακας έκανε δώρο στον αντίπαλο το φάουλ που μετουσίωσε σε γκολ ο «στρατηγός» (δεν υπολόγισε καλά και μπλόκαρε την μπάλα εκτός περιοχής).
Ο Παναθηναϊκός των 10 παικτών απείλησε στο 58’ με τον αφιονισμένο Δομάζο, στο 62’ με τον αείμνηστο Μήτσο Δημητρίου, στο 65’ με τον Κώστα Ελευθεράκη και στο 72’ με τον Γιάννη Φραντζή.
Δεκατέσσερα λεπτά πριν από την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας, ο Βασίλης Μποτίνος έχασε την ψυχραιμία του, «στόλισε» τον επόπτη Φακή και ο Μίχας τον απέβαλε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αμφότεροι οι φιναλίστ είχαν κάποιες καλές στιγμές στο τελευταίο δεκάλεπτο, όμως το 1-1 παρέμεινε μέχρι τέλους και ο τελικός οδηγήθηκε στην παράταση.
Ο καλύτερος Ολυμπιακός του α’ ημιχρόνου έδωσε τη θέση του στον ανώτερο Παναθηναϊκού του β’ ημιχρόνου και του έξτρα ημιώρου, όπου Δομάζος (97’), Ελευθεράκης (101’), Φραντζής (104’) και Γονιός (109’) δεν κατάφεραν να χριστούν σκόρερ.
Στο 114’ ο Δομάζος μπήκε ταχύτατα στην περιοχή των «ερυθρολεύκων», απέφυγε όσους βρήκε μπροστά του και βρέθηκε στο έδαφος, αλλά ο διαιτητής έκρινε ότι δεν υπήρχε πέναλτι.
«Θα έπρεπε να παίζουν μόνο οι δύο γκολκίπερ!»
Ο κανονισμός δεν προέβλεπε επανάληψη του αγώνα όπως παλιότερα, η διαδικασία των πέναλτι καθιερώθηκε από την επόμενη χρονιά, συνεπώς ο Κυπελλούχος Ελλάδας θα αναδεικνυόταν στο στρίψιμο του νομίσματος.
Ο αναπληρωτής ΓΓΑ Γεώργιος Βλαδίμηρος διενήργησε την κλήρωση παρουσία του διαιτητή Μίχα και των αρχηγών Δομάζου-Σιδέρη, με το κέρμα να κάθεται στο… πράσινο.
«Και πάλι η θεά τύχη μας κυνήγησε. Χάσαμε το Κύπελλο από τα καπρίτσια της τύχης», δήλωνε ο αρχικανονιέρης του Ολυμπιακού, τη στιγμή που ο, χουντικός, έφορος Πότης Ηλιόπουλος προανήγγειλε ότι θα αξίωνε την τιμωρία του Μποτίνου από το Δ.Σ. λόγω της αποβολής του.
Βέβαια, ο Ολυμπιακός υπέβαλε ένσταση «διά κακήν διαιτησίαν», υποστηρίζοντας ότι ο Μποτίνος δεν έβρισε τον βοηθό, αλλά απευθύνθηκε με έντονο τρόπο σε συμπαίκτη του με τη φράση «ας το καλό σου, δώσε μου την μπάλα».
Σύμφωνα με το «Φως των Σπορ», ο Σιδέρης αρνήθηκε να υπογράψει το φύλλο αγώνα, κάτι που ανέλαβε τελικά ο Ορέστης Παυλίδης, ο οποίος είπε στον επόπτη Φακή: «Αν αρχίσετε να αποβάλλετε ποδοσφαιριστές επειδή κάτι μουρμούρισαν ή φώναξαν, τότε στο α’ ημίχρονο θα έπρεπε να παίζουν μόνο οι δύο γκολκίπερ!»
Το αστείο του Δομάζου
Ο Μίμης Δομάζος, από την πλευρά του, ξέσπασε σε λυγμούς μόλις μπήκε στα αποδυτήρια, αλλά πρόλαβε να πει: «Αποδείξαμε ότι είμαστε η πρώτη ομάδα της χώρας. Ζήτω ο Παναθηναϊκός!»
Η «Αθλητική Ηχώ» ανέφερε ότι η διοίκηση θα καταβάλλει πριμ 50.000 δραχμών σε κάθε παίκτη των «πρασίνων», ενώ μετά τον τελικό έγινε πορεία θριάμβου προς την Αθήνα.
Πολλά χρόνια αργότερα, θρυλικοί βετεράνοι άσοι όπως ο Μίμης Δομάζος, ο Γιώργος Σιδέρης, ο Τάκης Λουκανίδης και ο Κώστας Νεστορίδης έδωσαν το «παρών» σε τηλεοπτική εκπομπή με παρουσιαστή τον Γιώργο Λιάνη.
Ο «στρατηγός» αναφέρθηκε στον επίμαχο τελικό και είπε ότι έπιασε το χέρι του Μίχα, προκειμένου το Κύπελλο να καταλήξει στη… Λεωφόρο, όμως ήταν προφανές ότι αστειευόταν.
Οι συνθέσεις και πλάνα από τον αγώνα
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Λάκης Πετρόπουλος): Οικονομόπουλος, Αρ. Καμάρας, Μητρόπουλος, Σούρπης, Αθανασόπουλος, Δημητρίου, Ελευθεράκης, Ροκίδης (46′ Φραντζής), Δομάζος, Γραμμός (106′ Γονιός), Φυλακούρης.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Θανάσης Μπέμπης): Λιαδέλης (57′ Ξαρχάκος), Γκαϊτατζής, Αγανιάν, Ζαντέρογλου, Παυλίδης, Ν. Σιδέρης, Στολίγκας (67′ Μίχας), Βασιλείου, Γ. Σιδέρης, Κουμαριάς, Μποτίνος.