Σημείο αναφοράς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της εθνικής Δανίας, χαρακτηριστική φιγούρα της δεκαετίας του 1990 στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Στατιστικής και Ιστορίας του Ποδοσφαίρου βρίσκεται στη 10η θέση των καλύτερων γκολκίπερ όλων των εποχών.

Μία δημοσκόπηση του γερμανικού Reuters το 2001, όπου συμμετείχαν πάνω από 200.000 άνθρωποι, τον κατέταξε πρώτο και καλύτερο μπροστά ακόμα και από τον θρυλικό Λεβ Γιασίν.

Ο λόγος γίνεται για τον Πέτερ Σμάιχελ, ο οποίος την Κυριακή (18/11/2018) έκλεισε τα 55 του και με αφορμή την εορταστική αυτή ημέρα, το Sport-Retro.gr θυμάται στιγμές της ζωής και της ένδοξης καριέρας του.

 

Εργάτης το πρωί, τερματοφύλακας το απόγευμα

Ο Πέτερ Μπόλεσλαβ Σμάιχελ, όπως είναι το πλήρες όνομα του θρυλικού βετεράνου τερματοφύλακα, γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1963 στην Κοπεγχάγη.

Το μεσαίο όνομά του είναι πολωνικής προέλευσης και το πήρε από τον παππού του, ο πατέρας του Άντονι Σμάιχελ ήταν μουσικός της τζαζ, ενώ η μητέρα του ήταν Δανή και νοσηλεύτρια.

Συνεπώς ο μετέπειτα εμβληματικός τερματοφύλακας της εθνικής Δανίας είχε πολωνική καταγωγή και υπηκοότητα, ενώ δεν απέκτησε την αντίστοιχη δανική πριν από το 1970, όταν ήταν 7 ετών.

Παράλληλα λόγω του πατέρα του, ο οποίος είναι μέχρι σήμερα αμετανόητος φαν της τζαζ, ο Πέτερ Σμάιχελ ξέρει να παίζει τρομπέτα, αλλά και ντραμς.

Αν και η οικογένεια δεν είχε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τον αθλητισμό, ο Σμάιχελ άρχισε στην ηλικία των 9 ετών να παίζει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Γκλάντσαξε.

Ο μικρός αγωνιζόταν από την αρχή στη θέση του τερματοφύλακα, καθώς για την ηλικία του διέθετε απίστευτα σωματικά προσόντα.

Φαμπιάν Μπαρτέζ: «Κλόουν» την Τετάρτη, την Κυριακή «Θεός»

Με την πάροδο των χρόνων, εξάλλου, έφτασε να βλέπει τον κόσμο από τα 191 εκατοστά, ενώ το βάρος του στο πικ της καριέρας του είχε φτάσει τα 100 κιλά.

Όπως καταλαβαίνετε, ο Σμάιχελ ανάγκαζε την εκάστοτε αθλητική εταιρεία της ομάδας που αγωνιζόταν να δημιουργεί ειδικές φανέλες XXXL μεγέθους για τον ίδιο.

Με την οικογένεια πάντως να αποτελείται από ακόμα τρία μέλη, συγκεκριμένα τις τρεις αδερφές του Πέτερ, η ανάγκη για χρήματα ήταν μεγάλη.

Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι το 1987 όταν υπέγραψε το πρώτο του καλά πληρωμένο συμβόλαιο με την Μπρόντμπι, ο Σμάιχελ έκανε και δεύτερη δουλειά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά.

Ίδρωνε σε εργοστάσιο, πρόσεχε ηλικιωμένους και καθάριζε τις οικίες τους, ενώ για κάποιο διάστημα υπήρξε υπάλληλος της WWF και σε δεύτερο χρόνο υπεύθυνος πωλήσεων της εταιρείας.

Η τελευταία του δουλειά εκτός ποδοσφαίρου ήταν στη διαφημιστική εταιρεία που διατηρούσε ο πρόεδρος της τότε ομάδας του Χβιντόβρε, με την οποία έπαιξε για πρώτη φορά στην κορυφαία κατηγορία της Δανίας.

Στην συγκεκριμένη, μάλιστα, ήταν συμμέτοχος και ο πεθερός του νεαρού τερματοφύλακα Σβεντ Άγκε Χάνσεν, ο οποίος ήταν και ποδοσφαιρικός του μέντορας, αφού νωρίτερα είχε αποτελέσει τον πρώτο του προπονητή στη Γκλάντσαξε.

Η «κλοπή του αιώνα»

Μετά τη συμφωνία με την Μπρόντμπι όλα αυτά άλλαξαν, αφού ο Σμάιχελ αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο και με τη νέα του ομάδα κατάφερε να κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα Δανίας (1987, 1989, 1990, 1991) κι ένα κύπελλο (1989), αλλά η μεγάλη του στιγμή ήταν η πορεία στο Κύπελλο UEFA τη σεζόν 1990-91.

Τότε οι «Drengene Fra Vestegnen», όπως είναι το παρατσούκλι του συλλόγου, έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού και αποκλείστηκαν από τη Ρόμα στις λεπτομέρειες, με ένα γκολ του Ρούντι Φέλερ στο τέλος της δεύτερης αναμέτρησης στο «Ολίμπικο» (σ.σ. 0-0 το πρώτο ματς).

Σε εκείνη την πορεία, ο Σμάιχελ κράτησε την εστία του ανέπαφη σε επτά αναμετρήσεις και πραγματοποίησε καταπληκτικές εμφανίσεις.

Αυτό το γεγονός τον έκανε πιο γνωστό εκτός συνόρων και δεδομένου ότι από το 1988 ήταν ο βασικός γκολκίπερ της εθνικής, ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον προχώρησε σε αυτό που ο ίδιος χρόνια αργότερα αποκάλεσε «ποδοσφαιρική κλοπή του αιώνα».

Μόνο έτσι μπορούσε ο θρυλικός Σκωτσέζος τεχνικός να χαρακτηρίσει τη μεταγραφή του Πέτερ Σμάιχελ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι του 1991 για μόλις 505.000 λίρες.

Την πρώτη του σεζόν στο «Ολντ Τράφορντ» κατέκτησε το League Cup (πρώτο στην ιστορία της ομάδας), αλλά η μεγάλη στιγμή για τον ίδιο και τη χώρα του ήρθε εκείνο το καλοκαίρι, όταν κόντρα σε κάθε προγνωστικό κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1992 στα γήπεδα της Σουηδίας.

Στον ημιτελικό κόντρα στην Ολλανδία, μάλιστα, ο οποίος οδηγήθηκε στα πέναλτι, απέκρουσε την εκτέλεση του Μάρκο φαν Μπάστεν για να χαρίσει στην ομάδα του την πρόκριση.

Έντβιν φαν ντερ Σαρ: Ο «ιπτάμενος Ολλανδός» Νο2 φορούσε τη φανέλα με το 1

Ο ίδιος ανακηρύχθηκε καλύτερος τερματοφύλακας της χρονιάς από την UEFA και πλέον δεν υπήρχε φίλαθλος που να μην τον γνωρίζει και αντίπαλος που να μην τον υπολογίζει.

Το 1993 κράτησε 22 φορές ανέπαφη την εστία του στο πρωτάθλημα και βοήθησε τους «κόκκινους διαβόλους» να στεφθούν πρωταθλητές μετά από 26 ολόκληρα χρόνια.

 

Από την απόλυση στο τρεμπλ

Τα πρώτα σύννεφα στην καριέρα του Δανού τερματοφύλακα επί αγγλικού εδάφους, πάντως, εμφανίστηκαν τον Ιανουάριο του 1994.

Μετά την ισοπαλία με τη Λίβερπουλ, σε ένα ματς που η Γιουνάιτεντ προηγείτο με 3-0 και τελικά έληξε 3-3, ο Σμάιχελ είχε πολύ έντονο καυγά με τον Φέργκιουσον στα αποδυτήρια.

Ο Σκωτσέζος, μάλιστα, λέγεται πως του είπε «απολύεσαι» πάνω στην ένταση, αλλά δύο ημέρες μετά ο Δανός τερματοφύλακας ζήτησε συγγνώμη από τους συμπαίκτες του για τη γενικότερη συμπεριφορά του στον αγώνα και το θέμα έληξε εκεί.

Ο Σμάιχελ γενικά ήταν ηγετικός χαρακτήρας, αλλά και ιδιαίτερα νευρικός, με συνέπεια να καταγραφούν ουκ ολίγες φορές που προέβη σε έντονη κριτική εναντίον συμπαικτών και αντιπάλων.

Ο Ρόι Κιν, μάλιστα, ανέφερε κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά στην αυτοβιογραφία του, αλλά ο Δανός έχει αρνηθεί, όπως και για το περιστατικό με τον Φέργκιουσον, να σχολιάσει οτιδήποτε.

«Ό,τι συμβαίνει μέσα σε μία ομάδα, αφορά αυτούς που την αποτελούν και κανέναν άλλον», είπε σε συνέντευξή του χρόνια αργότερα όταν είχε ερωτηθεί σχετικά.

Άλλο ένα περιστατικό που τσαλάκωσε προσωρινά την εικόνα του βετεράνου Δανού τερματοφύλακα, ήταν αυτό με τον Ίαν Ράιτ της Άρσεναλ, τον Νοέμβριο του 1996.

Τότε οι δυο τους αρπάχτηκαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια ενός αγώνα που ήταν αντιμέτωποι και τελικά ο Σμάιχελ κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια εις βάρος του Άγγλου επιθετικού.

Ντέιβιντ Σίμαν: Ένας ακομπλεξάριστος άσος, ένας βαθύτατα ανθρωπιστής

«Ήμασταν και οι δύο πολύ έντονοι χαρακτήρες. Θεωρούσα πρόκληση να τον σταματήσω και αυτός αντιστοίχως να σκοράρει εις βάρος μου. Δεν έκανα αυτό που με κατηγόρησαν, απλά ήταν μία έντονη μονομαχία εκείνο τον καιρό και είχαμε ανταλλάξει διάφορες κουβέντες», δήλωσε ο Σμάιχελ για το περιστατικό που εν τέλει τον έβγαλε αθώο ελλείψει περισσότερων στοιχείων.

Πάντως το πρόσωπο που τον εκνεύριζε περισσότερο απ’ όλους όπως έχει πει, ήταν ο «δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο», ο συμπαίκτης του (!) Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ.

«Στις προπονήσεις όταν παίζαμε αντίπαλοι ήθελα να τον πνίξω. Μου έβαζε γκολ με κάθε τρόπο και πραγματικά προτιμούσα να αντιμετωπίζω τον Ράιτ, τον Σίρερ ή τον Φάουλερ παρά τον Σόλσκιερ. Πάλι καλά που έπαιζε για εμάς», είχε δηλώσει.

Ο Πέτερ Σμάιχελ αγωνίστηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για οκτώ χρόνια και κατέκτησε τα πάντα, αλλά σημείο αναφοράς αποτελεί φυσικά το τρεμπλ το 1999, όταν ως αρχηγός της ομάδας στο τελευταίο του ματς με αυτήν προσέθεσε στη συλλογή του το Champions League.

Τότε στον «τρελό» τελικό της Βαρκελώνης, το 1-0 υπέρ της Μπάγερν έγινε 2-1 υπέρ του συγκροτήματος του σερ Άλεξ Φέργκιουσον με δύο γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα.

«Θυμάμαι ότι ανέβηκα στην περιοχή της Μπάγερν στο κόρνερ που είχαμε κερδίσει και ευχόμουν να έρθει η μπάλα κοντά μου. Ήμουν σίγουρος ότι θα ισοφάριζα αν έβρισκα τη μπάλα στην πορεία μου.

Τελικά τα κατάφερε ο Τέντι Σέριγχαμ, αλλά θεωρώ ότι είχα συμβολή, αφού αν έχεις το μέγεθός μου δημιουργείς ταραχή ως επιπλέον παίκτης στην αντίπαλη περιοχή», έχει πει σχετικά.

Τέντι Σέριγχαμ: Ο «killer» της Μίλγουολ που σημείωσε 38 γκολ στην τελευταία σεζόν

 

To ομορφότερο γκολ που δεν μέτρησε

Είναι αλήθεια, πάντως, πως αν και τερματοφύλακας είχε καλή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα, αφού σημείωσε 11 γκολ στην καριέρα του, αλλά δυστυχώς το ομορφότερο από αυτά δεν μέτρησε ως οφσάιντ.

Το ανάποδο ψαλίδι κόντρα στη Γουίμπλεντον το 1997 θα ήταν ίσως «το καλύτερο γκολ που σημειώθηκε ποτέ από τερματοφύλακα», όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Σμάιχελ.

Όπως, όμως, προσέθεσε αμέσως μετά: «Σωστά ακυρώθηκε αφού ήμουν σε θέση οφσάιντ και θα ήταν κρίμα να αδικηθεί έτσι ο αντίπαλος, που πήρε μία μεγάλη πρόκριση στο τέλος».

Πίσω στη βασική του δουλειά, σε εκείνη του τερματοφύλακα δηλαδή, ο Πέτερ Σμάιχελ εξακολουθούσε να πραγματοποιεί σωρεία σπουδαίων επεμβάσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Η πιο σημαντική εξ αυτών, πάντως, έχει ελληνικό χρώμα, καθώς όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, ξεχωρίζει αυτή στο τετ-α-τετ με τον Αλέκο Αλεξανδρή στο ματς Ελλάδα-Δανία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998.

«Τέντωσα το κορμί μου και προσπάθησα να του φράξω τον δρόμο. Ευτυχώς τα κατάφερα. Δεν είναι η πιο όμορφη, αλλά είναι η πιο σημαντική επέμβαση στην καριέρα μου.

Μας βοήθησε να προκριθούμε στην τελική φάση και να κάνουμε μία πραγματική καλή πορεία αφού φτάσαμε ως τα προημιτελικά», ήταν τα λόγια του.

 

Φινάλε ως ρέκορντμαν του Μάντσεστερ

Επόμενος σταθμός μετά τη Γιουνάιτεντ (αποχώρησε καθώς πλέον δεν ένιωθε πως μπορούσε να συνεχίσει να παίζει τόσα ματς κάθε χρόνο), ήταν η Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

«Το γκολ που ‘έριξα’ τη Γιουνάιτεντ ήταν συμπτωματικό». Το έχει πει ο Ντένις Λόου στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο

Στην πρώτη του σεζόν επί πορτογαλικού εδάφους βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 16 χρόνια, αλλά το 2001 αποχώρησε προκειμένου να γυρίσει στην Αγγλία για λογαριασμό της Άστον Βίλα.

Στις 20 Οκτωβρίου 2001, στο ματς κόντρα στην Έβερτον (ήττα με 3-2), ο Σμάιχελ έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που σκοράρει στην ιστορία της Premier League.

Έκλεισε την καριέρα του το 2003 με τη φανέλα της παραδοσιακής αντιπάλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δηλαδή της Μάντσεστερ Σίτι, ίσα ίσα για να καταγράψει ένα φοβερό ρεκόρ.

Όποτε αντιμετώπισε τη Σίτι ως παίκτης της Γιουνάιτεντ, ο Σμάιχελ δεν ηττήθηκε, ποτέ ενώ στη μοναδική του χρονιά με τους «πολίτες» κατέγραψε μία νίκη και μία ισοπαλία κόντρα στην πρώην ομάδα του.

Αυτό τον καθιστά τον μοναδικό παίκτη που έχει αγωνιστεί και στους δύο εκπροσώπους του Μάντσεστερ, αλλά δεν έχει βιώσει ποτέ την ήττα σε ντέρμπι.

Πλέον εμφανίζεται σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, εκτελεί χρέη σχολιαστή και αναλυτή για το BBC, ενώ για κάποιο διάστημα διετέλεσε και πρόεδρος της Χβιντόβρε, ομάδας που τον ανέδειξε.

Παράλληλα παρακολουθεί τον γιο του Κάσπερ, ο οποίος είναι ίδιος φυσιογνωμικά, να διαπρέπει με τη φανέλα της Λέστερ, της εθνικής Δανίας και… ποιος ξέρει ίσως μία μέρα και με αυτή της Γιουνάιτεντ ή της Σίτι.