Το «ψαλίδι του θεού» το έβαλε ο Ριβάλντο

17 Ioυνίου 2001

Η φράση «χέρι του θεού» δημιουργήθηκε στις 22 Ιουνίου 1986 από το γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα επί της Αγγλίας στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού.

Δεκαπέντε χρόνια παρά πέντε ημερολογιακές ημέρες αργότερα, ήτοι στις 17 Ιουνίου 2001, ο Ριβάλντο θα μπορούσε κάλλιστα να… υποβάλλει αίτηση για το «ψαλίδι του θεού».

Ένας από τους τελευταίους «μάγους» της μπάλας γιορτάζει τα 45α γενέθλιά του και το Sport-Retro.gr θυμίζει στους αναγνώστες του το ωραιότερο γκολ της καριέρας του.

Ο Ριβάλντο ήταν στέλεχος μιας Μπαρτσελόνα που διέθετε παίκτες όπως ο Πάτρικ Κλάιφερτ, ο Μαρκ Όφερμαρς, ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Μπαρχουάν Σέρτζι, ο Εμανουέλ Πετί, ο Μπούντεβαϊν Ζέντερν, ο Φρανκ ντε Μπουρ και οι νεαροί Κάρλες Πουγιόλ, Τσάβι.

Η σεζόν 2000-01 ήταν καταστροφική για τους «μπλαουγκράνα» του Κάρλες Ρέσακ, αφού το πρωτάθλημα χάθηκε από νωρίς, στο Copa del Rey αποκλείστηκαν από τη Θέλτα στην ημιτελική φάση και στο Κύπελλο UEFA από τη Λίβερπουλ επίσης στην ημιτελική φάση.

Ο θάνατός σου, η ζωή μου…

Στις 17 Ιουνίου 2001, η Μπαρτσελόνα υποδεχόταν τη Βαλένθια του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, με μοναδικό στόχο τη νίκη που θα της χάριζε την 4η θέση (=εισιτήριο για την προκριματική φάση του Champions League) στην ισοβαθμία επί της αντιπάλου της.

Περισσότεροι από 90.000 θεατές είχαν κατακλύσει το «Καμπ Νόου», όταν ο διαιτητής Αντόνιο Χεσούς Λόπεθ Νιέτο έδωσε το έναυσμα για τη σέντρα της σπουδαίας αναμέτρησης.

Η Μπαρτσελόνα παρατάχθηκε με τους: Ντιτρουέλ, Σέρτζι, Ντε Μπουρ, Πουγιόλ, Γκουαρδιόλα, Γκάμπρι, Κοκού, Ριβάλντο, Σιμάο, Όβερμαρς και Κλάιφερτ.

Η Βαλένθια, από την πλευρά της, φιλοδοξούσε να νικήσει ή να μην χάσει με τους: Κανιθάρες, Ανγκλομά, Αγιάλα, Πελεγκρίνο, Αουρέλιο, Μπαράχα, Αλμπέλδα, Αϊμάρ, Ανγκούλο, Κίλι Γκονσάλες και Κάριου.

Οι «νυχτερίδες» εκείνης της εποχής διέθεταν πιο ισχυρή ομάδα από την Μπαρτσελόνα, γεγονός που αποδεικνύεται από τις διαδοχικές παρουσίες στον τελικό του Champions League (2000, 2001).

Την πρώτη χρονιά, μάλιστα, η Βαλένθια είχε αποκλείσει τους «μπλαουγκράνα» στην ημιτελική φάση της διοργάνωσης, προτού ηττηθεί από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 3-0.

Η ομάδα του Ρέσακ μετρούσε 11 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες στην έδρα της, ενώ εκείνη του Κούπερ 5 νίκες, 8 ισοπαλίες και 5 ήττες μακριά από το «Μεστάγια».

Στις προηγούμενες δύο αγωνιστικές, η Μπαρτσελόνα έχασε πολύτιμο έδαφος, αφού ηττήθηκε 1-0 από την Οβιέδο στο «Καμπ Νόου» και στραβοπάτησε (2-2) στο «Χοσέ Θορίγια».

Τα… ορεκτικά

Η αναμέτρηση αρχίζει με γκολ από τα αποδυτήρια, κατά τα κοινώς λεγόμενα, αφού μόλις στο 4ο λεπτό, ο Ριβάλντο ακούει ρυθμικά το όνομά του από το κοινό, εκτελεί φάουλ αρκετά μέτρα εκτός περιοχής, ο Τζον Κάριου είναι ο μοναδικός των πέντε του τείχους που δεν πηδά, η μπάλα περνά από πάνω του, χτυπά στο αριστερό δοκάρι του Σαντιάγκο Κανιθάρες και καταλήγει στα δίχτυα. Ιδανικό ξεκίνημα για την Μπαρτσελόνα…

Η Βαλένθια ισοφαρίζει σχετικά γρήγορα (25’) με τον Ρούμπεν Μπαράχα και το άγχος επανέρχεται στις τάξεις των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα.

Ο Ριβάλντο, όμως, βρίσκεται σε εκπληκτική μέρα και στις καθυστερήσεις του α’ ημιχρόνου «χτυπά» εκ νέου, από την ίδια απόσταση που είχε σημειώσει και το πρώτο γκολ του.

Συγκεκριμένα, έπειτα από πάσα του Σέρτζι, ο Ριβάλντο προσποιείται και ξεφεύγει από τον Κίλι Γκονσάλες, σουτάρει δυνατά με το «μαγικό» αριστερό πόδι και νικά για δεύτερη φορά τον Κανιθάρες, ο οποίος τραβά τα… ξεθωριασμένα κίτρινα μαλλιά του.

Η Βαλένθια δεν το βάζει κάτω και με τη σέντρα του β’ ημιχρόνου ο Μπαράχα διπλασιάζει τα γκολ του, ισοφαρίζει σε 2-2 και ανεβαίνει ξανά στην προνομιούχα 4η θέση της Primera Division.

Η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να αντιδράσει, ο Ριβάλντο αναλαμβάνει να εκτελέσει δύο φάουλ από κοντινή απόσταση, ωστόσο το σκορ δεν μεταβάλλεται ενώ το ρολόι σημαδεύει το 89’.

Η άτυπη μάχη για τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος έχει χαθεί, αφού ο Ραούλ έβαλε και δεύτερο γκολ επί της Βαγιαδολίδ στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», έφτασε τα 24 και άφησε τον «Ρίμπο» στα 22.

Όλα αυτά, όμως, δεν έχουν καμία σημασία, καθώς το ματς του «Καμπ Νόου» βρίσκεται στο 89ο λεπτό, η Μπαρτσελόνα οδεύει προς το… ταπεινό Κύπελλο UEFA και η Βαλένθια προς την πολυπόθητη 4η θέση.

«Madre mia, que golazo!»

Πόσες φορές θυμάστε τρεις συνεχόμενες προσπάθειες με το αριστερό πόδι; Ο Πετί πασάρει προς το κέντρο στον Ντε Μπουρ, εκείνος σκάβει με πολύ «γλυκό» τρόπο και καταγράφει μία εξαιρετική ασίστ, τη μοναδική του στο τότε πρωτάθλημα, που έμελλε όμως να περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Είναι η ώρα του Ριβάλντο. Η μπάλα κατεβαίνει στο στήθος του, προτού απογειωθεί στην πτήση που ορίζει ο γητευτής. Παίρνει το κατάλληλο ύψος, υπακούει στην εντολή του Βραζιλιάνου διεθνούς μεσοεπιθετικού και κατεβαίνει ξανά…

Οι άλλοι 21 ποδοσφαιριστές, οι αναπληρωματικοί, οι προπονητές, οι 90.000 φίλαθλοι, όλοι τέλος πάντων, «υποχρεώνονται» να εστιάσουν στο ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής που επιτίθεται η Μπαρτσελόνα.

Ο Ριβάλντο αυτοσυγκεντρώνεται, πατά γερά στο έδαφος και, στιγμιαία, 186 εκατοστά οριζοντιώνονται με πλάτη προς την εστία. Το δεξί πόδι επίσης αφήνει το χορτάρι και «περπατά» στον αέρα. Όλα υπό έλεγχο. Απομένει το αριστερό πόδι…

Το αριστερό πόδι κάνει κι αυτό τη δουλειά του. Έχει διαδεχθεί το στήθος, έχει βρει την μπάλα και, σε αγαστή συνεργασία με τον εγκέφαλο, έχει δώσει τη σωστή κατεύθυνση. Αυτή που οδηγεί προς το αντίπαλο τέρμα.

«Gol! Madre mia, que golazo!», είναι η πρώτη ατάκα του σπίκερ του Canal+ Fútbol, όταν η μπάλα καταλήγει στην αριστερή γωνία της εστίας του Κανιθάρες. Πόση διαφορά αλήθεια θα είχαν οι αντιδράσεις των συναδέλφων του;

Η Μπαρτσελόνα επικρατεί 3-2 με το χατ-τρικ του «Ρίμπο» και σώζει τη χρονιά χάρη στο εισιτήριο που οδηγεί στην προκριματική φάση του Champions League.

Ο πρόεδρος Ζοάν Γκασπάρ πανηγυρίζει σαν… οργανωμένος οπαδός, ο Ριβάλντο βγάζει τη φανέλα και πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του, το «Καμπ Νόου» πάλλεται…

Ο τεράστιος αυτός ποδοσφαιριστής ήρθε στην Ελλάδα μόλις τρία χρόνια αργότερα για να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού και εν συνεχεία της ΑΕΚ. Αν το έλεγε αυτό κάποιος τα ξημερώματα της 18ης Ιουνίου 2001, θα γινόταν αποδέκτης πειραγμάτων ή περιπαικτικών συναινέσεων.

Φυσικά, δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι αν δεν είχε μπει αυτό το γκολ, το οποίο δεν ήταν απλά το κερασάκι αλλά σίγουρα κάτι μεγαλύτερο στην τούρτα/καριέρα του 45άρη, πλέον, Ριβάλντο, η Μπαρτσελόνα δεν θα αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό στην προημιτελική φάση του επόμενου Champions League. Αυτό, όμως, είναι μια άλλη ιστορία…