Είκοσι τέσσερα χρονάκια. Παρά μία ημέρα. Τόσο χρειάστηκε να περιμένουν οι οπαδοί της ΑΕΚ, ώστε να παρευρεθούν σε μια φιέστα. Μια φιέστα που τόσο έλειψε από τους φίλους της, που αγόγγυστα υπέμειναν δεινά, προκειμένου να ξαναδούν τον «δικέφαλο» να κάνει την υψηλότερη πτήση στο ελληνικό πρωτάθλημα.
14 Απριλίου 1994
Η ΑΕΚ νικά τον Απόλλωνα της Καλαμαριάς με 2-1. Ο Αλέκος Αλεξανδρής, εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της τρομερής “Ένωσης”, θα σκοράρει δύο φορές.
Ο τίτλος είχε κλειδώσει. Ο “δικέφαλος” θα σήκωνε για τρίτη διαδοχική φορά, γεγονός πρωτοφανές για εκείνον, το κύπελλο του πρωταθλητή στον αέρα.
Αυτοί οι τρεις βαθμοί ήταν που έλειπαν από το «σακούλι» τις ώστε από να της κατοχυρώσουν τον τίτλο.
Ο Παναθηναϊκός άφηνε βαθμούς με τον Αθηναϊκο, συνεπώς μετά το πέρας της 33ης εκείνης αγωνιστικής, η ΑΕΚ με 76 βαθμούς χάθηκε οριστικά από το πεδίο «βολής» των «πρασίνων» που είχαν 69.
Την επόμενη μέρα τα πρωτοσέλιδα ήταν διθυραμβικά. Η ΑΕΚ βίωνε την κορύφωση της εγχώριας παντοκρατορίας της μετά από τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα και τέσσερα συνολικά σε έξι χρόνια, αν συνυπολογίσουμε το πρωτάθλημα του ’89.
Τις μέρες εκείνες τίποτα δεν προϊδέαζε γι αυτό που θα ακολουθούσε. Ο δικέφαλος έφτασε από το ζενίθ στο ναδίρ. Από τη δόξα και την καθολική αναγνώριση έφτασε στην απόλυτη ταπείνωση του υποβιβασμού στη Γ’ Εθνική. Είκοσι τέσσερα χρόνια παρά μία ημέρα… τόσο χρειάστηκε να περιμένει ο κόσμος της.
24 χρόνια και… μια μέρα πριν: 23 Απριλίου 1994
Φιέστα: 1. έντονος και θεαματικός πανηγυρισμός, εορτασμός ενός γεγονότος (μιας νίκης, μιας επιτυχίας κτλ.): Οι οπαδοί της πρωταθλήτριας ομάδας οργάνωσαν μια μεγάλη ~ στους δρόμους της πόλης.
2. (μτφ., μειωτ.) οργανωμένη εκδήλωση όπου κυριαρχεί το θεαματικό, το φαντασμαγορικό, το εντυπωσιακό σε βάρος της ουσίας ή της σοβαρότητας: Aντί να κάνουν πολιτικό διάλογο, οργάνωσαν προεκλογικές φιέστες.
Οι οπαδοί της ΑΕΚ, εκείνη τη δεκαετία δεν χρειαζόταν το λεξικό ώστε να δουν τη σημασία της λέξης. Ήταν η τρίτη συνεχόμενη σεζόν, που το πέρας της, την βρήκε να πρέπει να διοργανώσει έναν ακόμη πανηγυρισμό.
22/04/2018: ΑΕΚ – ΟΦΗ
Η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν, όπως σήμερα, να νικήσει ώστε να πανηγυρίσει. Το είχε ήδη κατορθώσει μια βδομάδα νωρίτερα.
Το τρενάκι του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας είχε επιστρατευθεί, ώστε να επιβιβαστεί μέσα σε αυτό όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ μαζί με πανέμορφα κορίτσια και να κάνει γύρο θριάμβου μπροστά στις κατάμεστες εξέδρες.
Ηταν ένα μαγικό σαββατόβραδο στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Το τεράστιο τρόπαιο να απονέμεται στους πρωταθλητές και με τον κόσμο της να παραληρεί και να απολαμβάνει ένα πρωτάθλημα που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα ήταν το “Grand Finale” αυτής της «καλοκουρδισμένης» ορχήστρας του Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Μιας ορχήστρας που είχε αποδώσει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, με τόσο γλυκό και μελωδικό τρόπο που θα νόμιζες ότι αυτό παιζόταν από 11 μέλη ορχήστρας και τον μαέστρο, να κουνάει ρυθμικά το ραβδί ώστε οι αντίπαλοι, να χορεύουν κάθε Κυριακή στο ρυθμό της.
Στον αγώνα τώρα, τα γκολ του Αλέξη Αλεξανδρή στο 20′ -έπιασε τον τεράστιο Κρίστοφ Βαζέχα στην πρώτη θέση των σκόρερ- και του Βασίλη Δημητριάδη στο 28′ μετά από τακουνάκι του Βασίλη Τσιάρτα έδωσαν το προβάδισμα με 2-0. Ο Γιώργος Αθανασιάδης μείωσε το σκορ στο 54’ σε 2-1, που έμελλε να είναι και το τελικό αποτέλεσμα.
Η εντεκάδα της ΑΕΚ: Ατματσίδης, Αγορογιάννης, Καραγιάννης, Κούτουλας, Μ. Βλάχος, Κασάπης (46′ Σταματής) Αλεξανδρής, Σαβέβσκι (70′ Μπορμπόκης) Δημητριάδης, Τσιάρτας, Μητρόπουλος.
Από εκείνο το “Grand Finale” της Νέας Φιλαδέλφειας έχουν αλλάξει πολλά, υπάρχουν όμως και ομοιότητες. Ομοιότητες σε πρόσωπα και καταστάσεις.
Τα πρόσωπα τότε και τώρα
Δημήτρης Μελισσανίδης
Ήταν και τότε, το 1994, μεγαλομέτοχος. Ο Τίγρης είναι και τώρα εδώ.
Ντούσαν Μπάγεβιτς
Τότε ο «Πρίγκιπας» ήταν προπονητής. Σήκωσε 4 πρωταθλήματα στα έξι χρόνια… Έκανε την δική ποδοσφαιρική «Οδύσσεια» και πλέον πάλι πανηγυρίζει τον τίτλο. Από άλλο πόστο. Αυτό του εκτελεστικού διευθυντή.
Πέραν των δυο αυτών σημαντικών προσώπων, υπάρχουν κι άλλα ονόματα που ενώνουν το τότε και το τώρα.
Ο Βασίλης Δημητριάδης, τότε ως ποδοσφαιριστής, τώρα ως υπεύθυνος λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Ο τότε συμπαίκτης του Μιχάλης Κασάπης που πλέον είναι ο «κατάσκοπος» της ομάδας. Ο Νυν και αεί γιατρός Λάκης Νικολάου όπως και οι Ηλίας Ατματσίδης και Μιχάλης Βλάχος. Ήταν τότε εκεί.. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ
Μπορεί λοιπόν εκείνη η φιέστα να ήταν το “finale” εκείνης της υπέρ-πρωταθλήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας, η σημερινή ίσως, να αποτελέσει το Π Ρ Ε Λ Ο Υ Δ Ι Ο για μια άλλη, μεγαλύτερη ομάδα, που θα επιστρέψει σύντομα στη Νέα Φιλαδέλφεια ώστε να διαπρέψει σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
Για το μέλλον ποτέ δεν είσαι σίγουρος. Το παρόν επιτάσσει όμως ένα κραυγαλέο ξέσπασμα, που με βροντερή φωνή οι φίλοι της μπορούν πάλι να αναφωνήσουν με υπερηφάνεια… ΑΕΚ
Στέφανος Κλιάφας
Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ
*Κάντε like στο Facebook και follow στο Twitter για να μαθαίνετε άμεσα τις ιστορίες της πιο… ρετρό ιστοσελίδας της χώρας
Διαβάστε ακόμη:
VIDEOS: Τελικός back to back μετά από 23 χρόνια
«Η ΑΕΚ αναγεννήθηκε από τις στάχτες της». Ο Στέλιος Σεραφείδης στο Sport-Retro.gr