Η επιστροφή του Παναθηναϊκού στη Λιόν αναδύει στην επιφάνεια προ 23ετίας μνήμες. Τότε που οι πρωταθλητές Ευρώπης πήγαιναν για πρώτη φορά στην -κατά συνθήκη- έδρα της Βιλερμπάν και με έναν ονειρικό Φραγκίσκο Αλβέρτη έπαιρναν εκδίκηση για μια απρόσμενη ήττα που είχαν υποστεί στο ΟΑΚΑ. Το Sport-Retro.gr κάνει το ταξίδι στον Νοέμβριο του 1996.
***
Το φθινόπωρο του 1996 ο Παναθηναϊκός του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ήταν ο ενεργεία Πρωταθλητής Ευρώπης. Όχι όμως η ίδια ομάδα λίγους μήνες μετά. Δεν ήταν μόνο η απώλεια του Ντομινίκ Γουίλκινς που έκανε τη διαφορά.
Έλειπε ο Στόικο Βράνκοβιτς που είχε φύγει για το ΝΒΑ, έλειπε ο Παναγιώτης Γιαννάκης που είχε σταματήσει το μπάσκετ, έλειπε μεγάλη μερίδα του ελληνικού στοιχείου, αφού ο κόουτς «Μπόζα», «βασιλιάς στο άλογο», είχε εξασφαλίσει ότι θα του γίνουν όλα τα χατίρια έχοντας γεμίσει το ρόστερ με πολλούς λεγεωνάριους. Καλούς παίκτες μεν, σ’ ένα σύνολο χωρίς συνοχή δε, καθώς ελάχιστοι έδεναν μεταξύ τους.
Οι συνθήκες βέβαια δεν απέτρεπαν τη συντήρηση των υψηλών φιλοδοξιών, ούτε αφαιρούσαν από την πεποίθηση ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να επαναλάβει στη Ρώμη πια το θρίαμβο του Παρισιού.
Στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών η πρώτη φάση των ομίλων είχε έξι ομάδες σε κάθε γκρουπ και καμία εξ αυτών δεν αποκλειόταν, κουβαλούσε απλώς τα αποτελέσματά της στον επόμενο όμιλο.
Στις πρώτες τρεις αγωνιστικές η ελληνική ομάδα είχε ήδη συντριβεί στη Βαρκελώνη από την Μπαρτσελόνα (77-58) και είχε ηττηθεί (72-66) στην Αθήνα από τη Βιλερμπάν. Έκτοτε βέβαια και μέχρι την 7η αγωνιστική προχώρησε μόνο με νίκες. Αγκομαχώντας πότε-πότε, αλλά συλλέγοντας βαθμούς.
Η επικράτηση επί των «μπλαουγκράνα» στο ΟΑΚΑ ήταν οριακή (79-75), αλλά τρομερά ωφέλιμη και μια εβδομάδα μετά το «τριφύλλι» πήγαινε στη Γαλλία, λίγους μήνες μετά την μοναδική επιτυχία στο «Μπερσί», για να παίξει την πρωτιά του ομίλου απέναντι στην ASVEL.
Μια ομάδα που είχε ρεκόρ 6-1, είχε περάσει από Αθήνα – Βαρκελώνη και φάνταζε το φαβορί για την πρωτιά του ομίλου. Είχε έναν τρομερό σκόρερ σή σύνθεσή της, τον Αμερικανό Ντιλέινι Ραντ (είχε περάσει με επιτυχία από τον ΠΑΟΚ), τον πολύπειρο Τζιμ Μπιλμπά που ενδιάμεσα είχε αφήσει τη Λιμόζ και ορισμένους παίκτες ρόλων (Άνταμς, Ντιγκμπέ, Ριπέρ, Χάουαρντ) που έκαναν πολύ καλά τη δουλειά που τους ανέθετε ο Γκρεγκόρ Μπενιό – ο προπονητής με την μπουκλωτή χαίτη!
Στο «Ζερλάν», αφού για την περίσταση η Βιλερμπάν είχε αφήσει το «Αστρομπάλ», ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ξεγραμμένος από χέρι, αλλά θα έπρεπε σίγουρα να υπερβάλει. Να βγάλει άσο από μανίκι και λαγό από καπέλο, ταυτόχρονα. Συνέβησαν και τα δύο! Ο Άγγλος Τζον Αμίτσι ήταν ο απρόσμενος ήρωας και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης ο «εκτελεστής» των Γάλλων στο 80-74!
Η ελληνική ομάδα είχε κάνει το τέλειο πρώτο ημίχρονο, έχοντας ξεφύγει με διψήφιες διαφορές ακόμη και 17 πόντων πριν από το 43-30 τη στιγμή που παίκτες έφευγαν για τ’ αποδυτήρια, και στο δεύτερο μισό διαχειρίστηκε το υπέρ της αποτέλεσμα «σκαρώνοντας» την καλύτερη εμφάνισή της ως τότε στη σεζόν. Παρά τους 27 πόντους που δέχθηκε η άμυνα από τον Ραντ, σ’ ένα διάστημα πάντως που ο αγώνας είχε κριθεί.
Ούτως ή άλλως οι παίκτες του Μάλκοβιτς σούταραν με 62% στο δίποντο, χάρη στις 8/12 προσπάθειες του Αμίτσι, και ένα εντυπωσιακό 52% στο τρίποντο, αφού ο Αλβέρτης δεν έχασε ούτε ένα από τα 6 που επιχείρησε πίσω από τα 6μ25. Προφανώς και με 25 πόντους είχε μία από τις πιο παραγωγικές βραδιές της χρονιάς, όταν είχε μέσο όρο σεζόν 12.7! Επίσης ο Νίκος Οικονόμου είχε δώσει άλλους 15, συμπληρώνοντας ιδανικά το κορυφαίο δίδυμο του αγώνα.
Το μόνο που δεν κατόρθωσε ο Παναθηναϊκός ήταν η κάλυψη της διαφοράς των έξι πόντων για το αβαντάζ σε μια ενδεχόμενη ισοβαθμία. Ο Γεωργικόπουλος και ο Βουρτζούμης, σ’ ένα βράδυ που έλειπαν οι Αργεντινοί Σκονοκίνι – Νικόλα και ο Αμερικάνος Έιβεντ (που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής), δεν ήταν εύκολο να δώσουν ανάσες σε Ντίνκινς και Κοχ, με αποτέλεσμα η γηπεδούχος να μειώσει στο φινάλε με τρελά σουτ από Μπιλμπά και Ραντ.
Το +6 αποδείχθηκε πάντως πως αρκούσε για την πρωτιά, αφού η Βιλερμπάν έκανε νέα ήττα στη Λιουμπλιάνα και έπεσε στις τρεις, πίσω από την ελληνική ομάδα που κατέκτησε την πρωτιά μ’ ένα συνολικό 8-2. Βέβαια η πορεία τους αποδείχθηκε αντιστρόφως ανάλογη.
Ο Παναθηναϊκός δεν διέβη ποτέ τον… Ρουβίκωνα για να φτάσει στη Ρώμη, χάνοντας 2-0 στην προημιτελική σειρά από τον Ολυμπιακό, ενώ η Βιλερμπάν έπαιξε για πρώτη και τελευταία φορά σ’ ένα Final 4, αποκλείοντας με πλεονέκτημα έδρας την ισπανική Εστουδιάντες (2-1 νίκες) και με μειονέκτημα την τουρκική Εφές (2-1 νίκες), έχοντας φτάσει επίσης στα ημιτελικά μια 20ετία πίσω.
Το 1997 ο Τόνι Πάρκερ ήταν ένας 15χρονος έφηβος που κάπου από κάποια ανοικτή τηλεόραση θα παρακολουθούσε τον αγώνα. Σήμερα, έχοντας τελειώσει την καριέρα του, είναι ο κορυφαίος Γάλλος όλων των εποχών και ο ιδιοκτήτης της Βιλερμπάν!
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα