«Ο Τσάβι αποτελεί τον κορυφαίο Ισπανό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών». Το έχει πει ο Λιονέλ Μέσι. Δηλαδή ο κορυφαίος, ίσως, ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.
Προφανώς και η συνύπαρξή τους στην Μπαρτσελόνα να έπαιξε ρόλο σε αυτή τη δήλωση. Σίγουρα, όμως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί υπερβολική.
Με αφορμή την ανακοίνωση της απόσυρσής του από τη δράση, το Sport-Retro.gr παραθέτει το ξεκίνημα της καριέρας του παίκτη που έλαβε τον χαρακτηρισμό «μηχανή», τα πρώτα βήματα στο χορτάρι, τα ινδάλματά του…
Στα χνάρια του μπαμπά
Ο Τσάβι Ερνάντες Κρέους γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1980 στην πόλη Τεράσα, 45 λεπτά βόρεια της Βαρκελώνης, και ο πατέρας του Ζόακιμ υπήρξε παίκτης της Σαμπαντέλ στην Α’ κατηγορία.
Είχε δύο μεγαλύτερους αδερφούς, τον Οσκαρ και τον Αλεξ, καθώς και μία αδερφή, την Αριάδνα, με τους οποίους έπαιζε στα πέριξ του κεντρικού δρόμου Καρέρ ντε Γκαλιλέου.
Σε ηλικία 6 ετών, ο υπεύθυνος των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα εκτίμησε την τεχνική του κατάρτιση, όχι όμως τη φυσική κατάσταση και το μικρό του μπόι.
«Είναι πολύ μικρός, αλλά θα τον πάρεις» είπε ο μπαμπάς Ερνάντες στον Οριόλ Τορτ και, πράγματι, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά τον έπεισε!
Τον Ιούλιο του 1991, όταν κλήθηκε να δοκιμαστεί, ο 11χρονος Τσάβι έβαλε 3 γκολ και υποχρέωσε τους ανθρώπους της καταλανικής ομάδας να τον δουν πιο σοβαρά.
Ετσι μπήκε ο σπόρος για την ανάδειξη ενός ποδοσφαιριστή που έμελλε να κατακτήσει τα πάντα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.
Σε προ πενταετίας συνέντευξη ο μετέπειτα υπερπαίκτης του ισπανικού ποδοσφαίρου είχε ρωτηθεί πώς ήταν το στυλ παιχνιδιού του το 1991, όταν δηλαδή πέρασε την πόρτα της «Masia».
Η απάντησή του; «Γενικώς, δεν νομίζω ότι άλλαξα πολύ σε σχέση με το σήμερα. Ημουν δημιουργός από την παιδική ηλικία. Μου άρεσε να κάνω πάσες στους συμπαίκτες και τους φίλους μου, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στους δρόμους, την κεντρική πλατεία και το σχολείο. Θεωρώ ότι θύμιζα αρκετά αυτόν που βλέπουν τώρα οι φίλαθλοι στο γήπεδο».
Οι μνήμες του
Η πρώτη φορά που βίωσε τη μαγεία του «Καμπ Νόου» ήταν στα 4,5-5 σε βραδινή αναμέτρηση, μία εμπειρία που έχει χαρακτηρίσει «ντελίριο».
Αναφορικά με τη συμβολή του ποδοσφαιριστή πατέρα του στο δικό του ξεπέταγμα, ο Τσάβι έχει αποκαλύψει: «Στα 5 μου ήρθε μια μέρα και μου είπε ‘γιατί δεν παίζεις στην επίθεση, θα σκοράρεις’.
Εγώ του απάντησα ‘μα μπαμπά, αν πάω εκεί, ποιος θα μείνει στην άμυνα για να προφυλάσσει τον τερματοφύλακα;’ Σκεφτόμουν την τακτική του ποδοσφαίρου πριν καν πάω σχολείο!».
Αργότερα, όταν ο πατέρας του έγινε προπονητής, ο Τσάβι συνήθιζε να παρακολουθεί τα ματς και να σχολιάζει τις αλλαγές που έκανε, ενώ πριν απ’ αυτά ανέλυαν μαζί το σύστημα.
Θα περίμενε κανείς ότι σε νεαρή ηλικία ήταν θαυμαστής Ισπανών ή, γενικώς, λάτιν απόχρωσης ποδοσφαιριστών, ωστόσο εκείνος παρακολουθούσε πολύ αγγλικό ποδόσφαιρο.
Ο Τζον Μπαρνς, ο Πολ Γκασκόιν και ο Ματ Λε Τισιέ ήταν μερικά από τα ινδάλματά του, όπως είχε δηλώσει σε προ πενταετίας συνέντευξή του.
«Στο σπίτι συνηθίζαμε να παρακολουθούμε πολύ αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Λε Τισιέ έβαζε θεαματικά γκολ. Θυμάμαι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Αγγλία, τον Γκασκόιν να κάνει μερικές σπουδαίες εμφανίσεις και το «σομπρέρο» στο «Γουέμπλεϊ» (σ.σ. εννοεί το γκολ επί της Σκωτίας).
Ηταν εκπληκτικό!» έχει αποκαλύψει. Στην Καταλονία της εποχής που ο Τσάβι ήταν μπόμπιρας, υπήρχε ένα ημίωρο τηλεοπτικό πρόγραμμα κάθε Δευτέρα, που έδειχνε τα καλύτερα γκολ από την Premier League.
«Το αγγλικό στυλ αποτελεί παράδειγμα για το πώς να ενεργείς, επειδή ποτέ δεν εξαπατάς. Είσαι ευγενής ακόμη και στην ήττα. Θυμηθείτε τον Μπόμπι Ρόμπσον ως προπονητή της Μπαρτσελόνα: Ενας πραγματικός κύριος. Κανείς δεν έχει να του προσάψει κάτι αρνητικό» έχει πει ο Τσάβι.
Τη σεζόν 1997-98 προωθήθηκε από τους Νέους της Μπαρτσελόνα στη β’ ομάδα και ο προπονητής Ζόρντι Γκονζάλβο του εμπιστεύθηκε μια θέση στη μεσαία γραμμή.
Ο Τσάβι και η παρέα του κατόρθωσαν να κερδίσουν την άνοδο στη β’ κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Αυτή ήταν η πρώτη, μικρή, διάκριση του νεαρού από την Τεράσα. Θα ακολουθούσαν δεκάδες σε όλα τα επίπεδα…
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα