“Απέδρασε” από την Ουγγαρία, προοριζόταν για διάδοχος του Κρόιφ, “έσβησε” στο γήπεδο

Sport-Retro.gr 9 Απρ, 2018

Ήταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της “Χρυσής Ομάδας” του ουγγρικού ποδοσφαίρου. Άξιος διάδοχος του μύθου που έχτισαν οι τεράστιοι Φέρεντς Πούσκας, Σάντορ Κότσις, Ζόλταν Τσίμπορ και Νάντορ Χιντεγκούτι.

Ο λόγος για τον Ζολτάν Βάργκα, τον ξανθομάλλη μεσοεπιθετικό που με τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες έχαιρε της εκτίμησης τόσο των συμπατριωτών του όσο και των ξένων.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 8 ετών από την ημέρα που εγκατέλειψε τα εγκόσμια (9/4/2010), το Sport-Retro.gr σας παρουσιάζει την πλούσια καριέρα του.

Συλλέκτης τροπαίων

Γεννήθηκε στη δυτική όχθη του Δούναβη, στο μικρό χωριουδάκι Βαλ την πρώτη ημέρα του 1945. Μεγάλωσε παρακολουθώντας την τεράστια ομάδα των “Μαγικών Μαγυάρων”, δηλαδή της εθνικής Ουγγαρίας που εντυπωσίαζε όλο τον κόσμο από τις αρχές της δεκαετίας του 1950.

Με τέτοιες παραστάσεις η συνέχεια για τον μικρό Ζολτάν ήταν απολύτως φυσιολογική και αναμενόμενη. Από τα 14 του ήταν μέλος της Φερεντσβάρος και ύστερα από μόλις δύο χρόνια στα μικρότερα τμήματα, έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην αντρική ομάδα (1961). Από την πρώτη στιγμή καθιερώθηκε ως αναπόσπαστο μέλος της επίθεσης μαθαίνοντας πλάι στον ξακουστό επιθετικό της εποχής Φλόριαν Άλμπερτ.

Το πρώτο τρόπαιο που κατέκτησε ήταν το Πρωτάθλημα του 1962-63. Ακολούθησαν άλλα τρία ανεβάζοντας τον δείκτη στα τέσσερα συνολικά που πανηγύρισε με τη Φερεντσβάρος, στα επτά χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της. Τα υπόλοιπα ήταν το 1964, το 1967 και το 1968.

Στο μεσοδιάστημα η σπουδαία αυτή ομάδα εκείνης της εποχής άφηνε το στίγμα της και στις ευρωπαικές διοργανώσεις. Η Βουδαπέστη ήταν από τις πόλεις που φιλοξενούσε Διεθνείς Εμπορικές Εκθέσεις. Ως εκ τούτου η Φερεντσβάρος συμμετείχε στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (πρόγονος του σημερινού Europa League). Ύστερα από δύο χρονιές στις οποίες αποκλείστηκε στα προημιτελικά, τον Ιούνιο του 1965 είχε φτάσει η στιγμή του τελικού.

Αντίπαλος ήταν η Γιουβέντους και, μάλιστα, στην έδρα της στο Τορίνο. Οι Μαγυάροι, ωστόσο, κατάφεραν να επιβληθούν με σκορ 1-0 και κατέκτησαν το τρόπαιο. Τρία χρόνια αργότερα ο Βάργκα και οι συμπαίκτες του έφτασαν και πάλι, στοn διπλό αυτή τη φορά. τελικό της ίδιας διοργάνωσης.

Απέναντι στην τεράστια εκείνη την εποχή Λiντς Γιουνάιτεντ έχασαν τον τίτλο μιας και δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το 1-0 του πρώτου αγώνα στην Αγγλία, μένοντας στο 0-0 στη Βουδαπέστη.

Συνολικά με τη Φερεντσβάρος είχε 135 συμμετοχές και 53 γκολ.

Έγινε φυγάς

Ήδη από το 1964 ο Βάργκα είχε γίνει διεθνής με την Ουγγαρία. Σε ηλικία 19 χρονών ήταν μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στα γήπεδα της Ισπανίας και κατέκτησε την τρίτη θέση νικώντας στον μικρό τελικό τη Δανία με 3-1 στην παράταση.

Δύο μήνες αργότερα συμμετείχε και στην Ολυμπιακή ομάδα στους ομώνυμους αγώνες του Τόκιο. Στο εναρκτήριο παιχνίδι με το Μαρόκο ήταν στην βασική ενδεκάδα και είδε τον Φέρεντς Μπένε της Ουίπεστ να σημειώνει και τα έξι γκολ (6-0)! Η Ουγγαρία έφτασε μέχρι τον τελικό όπου νίκησε τη Γιουγκοσλαβία με 3-0 και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.

Επόμενη διεθνής διοργάνωση ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία. Ο Ζολτάν ήταν και πάλι μέλος της ομάδας, η οποία αποκλείστηκε στους “8” από τη Σοβιετική Ένωση.

Δύο χρόνια αργότερα ήταν σειρά των Ολυμπιακών Αγώνων του Μεξικό. Στα ματς του ομίλου η Ουγγαρία είχε κληρωθεί να αντιμετωπίσει την Γκάνα, το Ισραήλ και το Ελ Σαλβαδόρ. Ο Βάργκα ήταν στην αποστολή της ομάδας, ωστόσο αυτός και άλλοι επτά συμπαίκτες του επέλεξαν να μπουν σε ένα αεροπλάνο με προορισμό ένα πιο κοντινό μέρος από το Μεξικό: τη γειτονική Γερμανία και πιο συγκεκριμένα τη δυτική πλευρά της.

Ο λόγος ήταν πως η Ουγγαρία από τις αρχές του 1960 ήταν κάτω από τον “κομμουνισμό γκούλας”, μιας μορφής του κομμουνισμού με μικρές παραλλαγές από τον κλασσικό, που είχε πάρει το όνομά της από ένα παραδοσιακό φαγητό της χώρας.

Παρά τη σχετική ελευθερία έκφρασης που υπήρχε στην κομμουνιστική Ουγγαρία για ένα ελεύθερο πνεύμα όπως του Ζολτάν, οποιαδήποτε καταπίεση και απαγόρευση δεν ήταν αποδεκτή. Η φυγή και η εγκατάλειψη της χώρας του προφανώς έβαλαν πρόωρο τέλος στην καριέρα του τόσο στη Φερεντσβάρος όσο και στην εθνική ομάδα.

Το σκάνδαλο με το στημένο παιχνίδι

Η “απόδραση” στη Δυτική Γερμανία δεν συνοδεύτηκε και με πρόταση από ομάδα της χώρας, αντίθετα ο πρώτος σύλλογος εκτός Ουγγαρίας για τον Βάργκα ήταν η Σταντάρ Λιέγης από το γειτονικό Βέλγιο, ασχέτως αν δεν φόρεσε ποτέ τη φανέλα της.

Τελικά, την επόμενη χρονιά (1969) η Χέρτα Βερολίνου τον απέκτησε και εκείνος συνέβαλε τα μέγιστα για την κατάκτηση της 3ης θέσης στην Bundesliga επί δύο συνεχόμενες χρονιές (1970-1971).

Και ενώ όλα έδειχναν πως η καριέρα του βρίσκεται ξανά στον σωστό και επιτυχημένο δρόμο, αποκαλύφθηκε ένα τεράστιο σκάνδαλο χειραγώγησης αγώνα ή, πιο σωστά, το πλέον πολύκροτο σκάνδαλο στην ιστορία της Bundesliga!

Ο Βάργκα ήταν ένας από τους 52 συνολικά εμπλεκόμενους (από έξι ομάδες) ποδοσφαιριστές που συμμετείχαν στο στήσιμο της τελευταίας αγωνιστικής της σεζόν 1970-71.

Η Χέρτα υποδεχόταν την Αρμίνια Μπίλεφελντ, η οποία μαχόταν για την αποφυγή του υποβιβασμού και προκειμένου να πετύχει τον στόχο της δωροδόκησε έναν αξιωματούχο της Χέρτα και 17 συνολικά ποδοσφαιριστές της!

Μεταξύ των παραπάνω και ο Βάργκα, με τις φήμες να λένε πως στο ημίχρονο του επίμαχου αγώνα τηλεφώνησε στη σύζυγό του από την αίθουσα Τύπου και τη ρώτησε αν είχε λάβει τη σχετική πληρωμή.

Στο β’ ημίχρονο αυτός και αρκετοί συμπαίκτες του είχαν μειωμένη απόδοση, με συνέπεια η Αρμίνια να επικρατήσει 1-0 και, εν τέλει, να παραμείνει στην κατηγορία.

Η κομπίνα, πάντως, αποκαλύφθηκε και οι εμπλεκόμενοι ποδοσφαιριστές αποκλείστηκαν για δύο χρόνια από το γερμανικό πρωτάθλημα.

Στον Άγιαξ για διάδοχος του Κρόιφ

Η ποινή του αποκλεισμού που τον συνόδευε δεν είχε ισχύ στο πρωτάθλημα της Σκωτίας, με αποτέλεσμα ο Τζίμι Μπόνθροoυν να συστήσει στη διοίκηση της Αμπερντίν να δώσει 40.000 λίρες για την απόκτησή του.

Ο Ζολτάν αποζημίωσε τον προπονητή του και κυρίως τους φιλάθλους της ομάδας με σπουδαίες εμφανίσεις που συνδυάστηκαν με 10 γκολ σε 26 συμμετοχές και συνέβαλαν στην κατάληψη της 4ης θέσης.

Το κυριότερο ήταν πως κατέκτησε τους πάντες με την εργατικότητά του. Εκείνη την εποχή (1972-73) οι προπονήσεις ήταν σχεδόν πάντα πρωινές και μόλις τελείωναν, οι Βρετανοί άσοι μόλις πήγαιναν για τις καθιερωμένες μπύρες τους.

Ο Βάργκα, όμως, πήγαινε κάθε απόγευμα για ατομική προπόνηση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ακόμα και σήμερα θεωρείται από τους οπαδούς της Αμπερντίν ως ένας από τους καλύτερους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του συλλόγου.

Το 1973 ο Άγιαξ ήταν η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Είχε κατακτήσει το τρίτο διαδοχικό Κύπελλο Πρωταθλητριών καθοδηγούμενος από τον σπουδαίο Γιόχαν Κρόιφ, μόνο που τώρα αυτός όδευε προς την Μπαρτσελόνα.

Οι διοικούντες τον “Αίαντα” είδαν στο πρόσωπο του Βάργκα τον διάδοχο του κορυφαίου Ολλανδού παίκτη στην ιστορία, όμως ένα τέτοιο βάρος αποδείχθηκε δυσβάστακτο (2 γκολ σε 12 συμμετοχές).

Η συνέχεια βρήκε τον Ούγγρο πίσω στη Γερμανία (σ.σ. είχε παρέλθει η τιμωρία) και την Ντόρτμουντ για δύο χρόνια (1974-76) όπου έβαλε 10 γκολ σε 51 εμφανίσεις, ενώ το 1976-1977 αγωνίστηκε στην Άουγκσμπουργκ μόλις 8 φορές και σημείωσε 1 γκολ.

Η τελευταία χρονιά του στη δράση καταγράφηκε στο Βέλγιο και τη Γάνδη, όπου σε μια περίεργη επανάληψη της ιστορίας δεν αγωνίστηκε σε κανένα παιχνίδι.

Θάνατος στο γήπεδο

Το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας δεν μπόρεσε να κρατήσει τον Βάργκα μακριά από το ποδόσφαιρο. Έγινε προπονητής και ανέλαβε τη γερμανική Πρόισεν Μίνστερ (1981) πριν να γυρίσει στην πατρίδα του και κοουτσάρει την αγαπημένη του Φερεντσβάρος (1996-97), καθώς επίσης και τις Χόνβεντ (1997), Γκιούρι (2001 και 2003).

Στις 9 Απριλίου 2010 έλαβε μέρος σε έναν αγώνα παλαιμάχων, κατά τη διάρκεια του οποίου ένιωσε μια δυσφορία και έσκυψε για ανασάνει καλύτερα. Τότε κατέρρευσε αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο χορτάρι του γηπέδου.

Στην κηδεία του Ζολτάν Βάργκα υπήρχε τεράστιο πλήθος κόσμου να τον αποχαιρετήσει, μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπάναϊ που τον αποκάλεσε ως “μία χαρακτηριστική και καθοριστική μορφή του ουγγρικού ποδοσφαίρου”.