O Μπάισον Ντέλι αγνόησε το mail του Μάικλ Τζόρνταν και εξαφανίστηκε… Η τραγική ιστορία ενός πρωταθλητή με τους Σικάγο Μπουλς

Πρωταθλητής με τους Σικάγο Μπουλς το 1997, θητεία σε Ορλάντο Μάτζικ (1991-1993), Ντένβερ Νάγκετς (1993-1995), Λος Άντζελες Κλίπερς (1995-1996) και Ντιτρόιτ Πίστονς (1997-1999).

Το Sport-Retro.gr σας παραθέτει μία από τις πιο μυστηριώδεις υποθέσεις στην Ιστορία του ΝΒΑ, αλλά και του παγκοσμίου μπάσκετ.

Είχε αποκτήσει φιλική σχέση με τον Μάικλ Τζόρνταν από τον Απρίλιο του 1997, όταν και έγινε «ταύρος» ως ελεύθερος. Εκείνος του έδωσε την ώθηση να αναδείξει το ταλέντο του, να αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το άθλημα…

Ο Μπάισον Ντέλι δεν ήταν αυτό που έχει οριστεί να λέγεται «πρώτο βιολί» στις ομάδες που αγωνίστηκε, ωστόσο είχε πολύτιμη συμβολή στον μοναδικό τίτλο της καριέρας του σε συλλογικό επίπεδο.

Αργότερα, ο Στιβ Κερ δήλωνε ότι χωρίς τον μονίμως αφηρημένο σέντερ οι Σικάγο Μπουλς δεν θα είχαν αναδειχθεί νικητές στην περίφημη σειρά των τελικών με τους Γιούτα Τζαζ. Επίσης, ο νυν τεχνικός των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς τον χαρακτήριζε ως τον πιο χαρισματικό, σε φυσικά προσόντα, παίκτη που είχε δει.

Ακόμα και κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών του 1997, όμως, στο πλευρό του Τζόρνταν, ο νους του εκκεντρικού άσου… ταξίδευε σε άγνωστα μονοπάτια.

Δευτερότοκος γιος του τραγουδιστή της σόουλ Γιουτζίν Γουίλιαμς και της πανέμορφης Πατρίτσια Φίλιπς, ο μικρός ξεχώριζε για την ταχύτητά του και το ταλέντο του στον στίβο, ώσπου τον κέρδισε το μπάσκετ.

Το 1991, σε ηλικία 22 ετών, επελέγη στο Νο10 του ντραφτ από τους Ορλάντο Μάτζικ και για οκτώ χρόνια πορευόταν στον «μαγικό» κόσμο του ΝΒΑ. Ξαφνικά, πριν από την έναρξη της σεζόν 1999-2000, ο ύψους 2.08μ. σέντερ αποφάσισε να αποσυρθεί από τη δράση.

Τότε ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης των Ντιτρόιτ Πίστονς, το συμβόλαιό του είχε ακόμα πενταετή διάρκεια και, κατά συνέπεια, δεν δίστασε να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων περισσότερα από 30.000.000 ευρώ.

Πολύ νωρίτερα και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1970, οι γονείς του Μπράιαν Κάρσον Γουίλιαμς, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, καθώς και του μεγάλου αδερφού του Κέβιν, πήραν την απόφαση να χωρίσουν.

Η Πατρίτσια παντρεύτηκε ξανά, τον πολύ αυστηρό με τα παιδιά Ρον Μπάρκερ, ωστόσο δεν άργησε να εκδώσει δεύτερο διαζύγιο, απόρροια της προβληματικής τους συνύπαρξης.

Ο κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος αδερφός Κέβιν Γουίλιαμς ήταν επίσης πανύψηλος, αλλά το χρόνιο άσθμα δεν του επέτρεψε να βρεθεί κοντά στον αθλητισμό. Ήταν αδέξιος, ιδιαίτερα ευφυής και μελετηρός.

Εντούτοις, δεν μπορούσε να αποδεχθεί εύκολα το γεγονός ότι ζούσε στη σκιά του διάσημου αδερφού του, ο οποίος ήταν αρκετά κοινωνικός, διέθετε ανήσυχο πνεύμα και συνήθιζε να παίζει σκάκι σε ένα ελληνικό καφέ του Φρέσνο της Καλιφόρνια.

Την ώρα που ο Μπράιαν μυείτο στον κόσμο του ΝΒΑ, ο Κέβιν άλλαζε συνεχώς σχολεία, χωρίς ωστόσο να αποφοιτήσει ποτέ. Επιπλέον, λάμβανε συνεχώς στεροειδή για το άσθμα, η συμπεριφορά του γινόταν ολοένα και πιο κυκλοθυμική ή ακόμα και εκρηκτική, ενώ δεν παρέλειπε να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.

Αμφότερα τα αδέρφια άλλαξαν τα ονόματά τους: ο μεγάλος σε Μάιλς Ντάμπορντ για να τιμήσει τον θρύλο της τζαζ Μάιλς Ντέιβις και έναν συγγενή από την πλευρά της μητέρας τους, ενώ ο μικρός σε Μπάισον Ντέλι (σ.σ. το 1998), προκειμένου να αναδείξει τόσο την αφρικανική καταγωγή όσο κι εκείνη από τους Τσερόκι.

Πιστός στη φράση «χαμένη να θεωρούμε τη μέρα που δεν χορέψαμε ούτε μια φορά» του Φρίντριχ Νίτσε από το «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα», ο πρωταθλητής με τους Μπουλς βίωσε σε ελάχιστα χρόνια όσα δεν μπορούν να βιώσουν οι περισσότεροι άνθρωποι σε… δέκα ζωές.

Επηρεασμένος από το γεγονός ότι ο αδερφικός του φίλος Πάτρικ Μπερν ξεπέρασε τον καρκίνο στους όρχεις, ο Ντέλι απέκτησε άδεια πιλότου και γύρισε δεκάδες μέρη του κόσμου με τετραθέσιο αεροπλάνο.

Όταν βρισκόταν στα δίχτυα της κατάθλιψης, στο Ορλάντο, ο τότε χορτοφάγος άσος κατάπιε 15 υπνωτικά χάπια, μία άλλη φορά έκανε θρύψαλα το αυτοκίνητό του σε έναν στύλο, είχε λιποθυμικές τάσεις, σκεφτόταν την αυτοκτονία… Αργότερα, έδειχνε να έχει σταθεί σε μεγάλο βαθμό στα πόδια του.

Μεταξύ άλλων, είχε συμμετοχή στις ταυροδρομίες της Παμπλόνα, διέσχισε την έρημο του Κάιρο πάνω σε μία καμήλα, χόρεψε ημίγυμνος στην Αβάνα, έριξε βολή με μπαζούκα στη Βηρυτό, ταξίδεψε μόνος του στην Ινδονησία και την Ινδία…

Μυστηριώδης και γεμάτος αυτοπεποίθηση παρά τα τραυματικά παιδικά χρόνια, ο Ντέλι είχε πάρα πολλές κατακτήσεις, ενώ ένα «φεγγάρι» έβγαινε με τη Μαντόνα, την οποία έβρισκε εγωκεντρική. Μάλιστα, είχε φτάσει στο σημείο, όταν τον καλούσε στο τηλέφωνο, να το δίνει στον Μπερν για να επωμίζεται το… βάρος της φλυαρίας.

Οι θαυμάστριες συνήθιζαν να αφήνουν μηνύματα στην μπροστινή πόρτα του αυτοκινήτου του και μία φορά διάβασε το εξής: «Κ. Γουίλιαμς (σ.σ. το πραγματικό του όνομα), δεν με γνωρίζετε. Σας βλέπω κάθε μέρα όταν πηγαίνετε προς το αυτοκίνητό σας. Εργάζομαι στο κοντινό κομμωτήριο. Θα έκανα τα πάντα για μία νύχτα μαζί σας. Τα πάντα. Το έχω πει στον σύζυγό μου. Δεν με νοιάζει αν θα με παρατήσει…»

Ο εκκεντρικός σέντερ αφιέρωσε αρκετά βράδια σε κορίτσια όπως η, wanna be, άπιστη συντάκτρια της παραπάνω… πρό(σ)κλησης, όταν όμως το 1997 αντίκρισε τα καταγάλανα μάτια της Σερένα Κάρλαν με το γατίσιο πρόσωπο, ξέχασε και το όνομά του, αυτό δηλαδή που θα άλλαζε έναν χρόνο αργότερα.

Ο Μπάισον Ντέλι, όπως αποκαλείτο στην τελευταία τετραετία της ζωής του, αποσύρθηκε από τη δράση, ενώ ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα σε Ευρώπη, Βηρυτό και Σεϋχέλλες, κατέληξε στην Ωκεανία το 1999.

Στις αρχές του 2000 έμαθε ιστιοπλοΐα, εκπληρώνοντας ένα πολυετές όνειρο και παράλληλα αγόρασε ένα καταμαράν κατασκευής του 1997, αξίας περίπου 620.000 ευρώ. Το ονόμασε «Hakuna Matata», που στα Σουαχίλι σημαίνει «Όλα θα πάνε καλά».

Η Σερένα, από την πλευρά της, έπειτα από πολλές επαγγελματικές αποτυχίες στον τομέα της λιανικής και των δημοσίων σχέσεων, άρχισε να βρίσκεται ξανά με τον Ντέλι εν έτει 2001.

Πέρασαν μερικές εβδομάδες μαζί στη Νέα Ζηλανδία και όταν εκείνη γύρισε στις ΗΠΑ, ο πρώην καλαθοσφαιριστής της έστειλε ένα τσεκ περίπου 50.000 ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσει λογαριασμούς/οφειλές, καθώς και ένα σημείωμα.

«Αυτό σκέφτομαι για την οικονομική σου κατάσταση», της έγραψε ο Ντέλι, ο οποίος αυτή τη φορά δεν την κάλεσε πίσω για μία απλή επίσκεψη, αλλά για να ζήσει μαζί του. Η Σερένα το συζήτησε με τη μητέρα και τις φίλες της, προτού στις αρχές του 2002 «πετάξει» με προορισμό τη Νέα Ζηλανδία. Πίστευε ότι είχε βρει κάτι αληθινό.

Σε μία συνέντευξή του, ο αινιγματικός καλαθοσφαιριστής είχε πει: «Πάντα πίστευα ότι μπορείς να πεθάνεις με δύο τρόπους: Μπορείς να πεθάνεις… εν ζωή ή να πεθάνεις απλώς πεθαίνοντας.

Πολλοί άνθρωποι κινούνται στη ζωή τους κάνοντας πράγματα εκ του ασφαλούς. Ίσως επειδή έχουν οικογένεια ή ίσως επειδή απλά φοβούνται να κάνουν πράξη τα όνειρά τους.

Εγώ θα παραδεχτώ όμως ότι ίσως η ζωή μου να είναι λιγάκι περίεργη. Με αποκαλούν «ελεύθερο πνεύμα», ενώ αυτό που θέλουν να πουν, αλλά φοβούνται, είναι ότι χρειάζομαι ιατρική παρακολούθηση».

Η ιστορία του πρώην μπασκετμπολίστα, αλλά κυρίως λάτρη της μουσικής, των βιβλίων και των περιπετειών, οδεύει προς το φινάλε.

Φεβρουάριος 2001: Ο Ντέλι αγνοεί ένα mail του Μάικλ Τζόρνταν περί επιστροφής στη δράση, αφού προτιμά τη μαριχουάνα, το σκέιτμπορντ και τα βιντεοπαιχνίδια στην Ωκεανία.

Φεβρουάριος 2002: Ο Μάιλς έχει να ακούσει για περίπου μια τετραετία κάποιο νέο από τους γονείς του. Τότε, παίρνει την απόφαση να εμφανιστεί στη Νέα Ζηλανδία, όπου εκείνο το διάστημα βρισκόταν ο αδερφός του. Θέλει να του κάνει έκπληξη, να ρίξει γέφυρα επικοινωνίας… Είχε άραγε ξεπεράσει το γεγονός ότι ζούσε στη σκιά του διάσημου Μπάισον;

Η Σερένα τηλεφωνεί σε φίλο, ο οποίος αργότερα θα αποκαλύψει: «Την ήξερα 17 χρόνια και ήταν η πρώτη φορά που μίλησε αρνητικά για κάποιον άλλον άνθρωπο». Δεν της άρεσε καθόλου η φάτσα και η συμπεριφορά του Μάιλς…

6 Ιουλίου 2002: Ο Ντέλι μπαίνει στο «Hakuna Matata» συνοδεία του Μάιλς Ντάμπορντ (αδερφός), της Σερένα Κάρλαν (σύντροφος) και του Μπερτράν Σαλντό (Γάλλος καπετάνιος).

Εντός του επόμενου διημέρου καταγράφονται οι τρεις τελευταίες δορυφορικές τηλεφωνικές κλήσεις από το σκάφος, το οποίο απέπλευσε από την Παπεέτε της Ταϊτής με προορισμό το νησί Ραϊατέα (σ.σ. 20 ώρες απόσταση) και από εκεί θα έβαζε πλώρη για τη Χαβάη.

Προηγουμένως, ο Ντέλι και η Κάρλαν είχαν τακτική επικοινωνία με τράπεζες και τα μέλη των οικογενειών τους.

16 Ιουλίου 2002: Το καταμαράν επιστρέφει στην Ταϊτή. Με μοναδικό επιβάτη τον Μάιλς Ντάμπορντ, ο οποίος «πετάει» για Λος Άντζελες, εν συνεχεία για Μπελίζε, Αριζόνα, Φοίνιξ, Πάλο Άλτο και τέλος Μεξικό. Πιστεύεται ότι από τις 8 μέχρι τις 15 του μήνα, ο μεγάλος αδερφός του Ντέλι βρισκόταν στο νησί Μούρια με τη σύντροφό του Έρικα Βίσε.

3 Σεπτεμβρίου 2002: Έρευνα φανερώνει ότι το «Hukuna Matata» δεν έχει πλέον πινακίδα και πως μερικές τρύπες, πιθανότατα από σφαίρες, είναι «μπαλωμένες». Την ίδια ώρα, ο Ντάμπορντ αφήνει μήνυμα στον τηλεφωνητή της μητέρας του για να της πει ότι δεν θα έβλαπτε ποτέ τον αδερφό του και πως δεν θα μπορούσε να επιβιώσει στη φυλακή.

5 Σεπτεμβρίου 2002: Η αμερικανική Αστυνομία προσάγει τον Ντάμπορντ στο Φοίνιξ. Έχει πλαστογραφήσει την υπογραφή του αγνοούμενου αδερφού του προκειμένου να αγοράσει 152.000 δολάρια σε χρυσό και έχει χρησιμοποιήσει το διαβατήριο του Ντέλι ως επίσημο έγγραφο, κατά τη… συνάντηση με τις Αρχές. Παράλληλα, η μεξικανική Αστυνομία διαπιστώνει ότι έμενε σε ξενοδοχείο της Τιχουάνα. Ελλείψει στοιχείων, ο θαυμαστής του Μάιλς Ντέιβις αφήνεται ελεύθερος.

Η έρευνα του FBI, σε συνεργασία με τις γαλλικές Αρχές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ζευγάρι και ο καπετάνιος είτε δολοφονήθηκαν και πετάχτηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό είτε υποχρεώθηκαν να το κάνουν εν ζωή.

Ο Πάτρικ Μπερν, κολλητός του Ντέλι, συνομιλεί με τη μητέρα του, η οποία φέρεται να παραπονέθηκε ότι ο αγνοούμενος γιος της δεν της είχε χαρίσει ποτέ τίποτα, δήλωση που διέψευσε η ίδια αργότερα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο εκκεντρικός σέντερ είχε αγοράσει σπίτι στη μαμά Πατρίτσια, μία Harley στον μπαμπά Γιουτζίν και είχε προσφέρει δύο φορές ένα ποσό της τάξεως των 50.000 ευρώ στον αδερφό Κέβιν, μετέπειτα Μάιλς.

15 Σεπτεμβρίου 2002: Ο Μπερν δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο τόσο δραστήριος φίλος του έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Ύστερα από τη συνομιλία με τη μητέρα, πασχίζει να συναντηθεί με τον αδερφό. Δεν προλαβαίνει, όμως, γιατί ο Ντάμπορντ μεταφέρεται χωρίς αισθήσεις στο νοσοκομείο «Scripps Memorial» της Τσούλα Βίστα στην Καλιφόρνια.

27 Σεπτεμβρίου 2002: Ο Μάιλς Ντάμπορντ πεθαίνει και η ανακοίνωση του θανάτου του γίνεται στις 20:00. Σύμφωνα με την επίσημη διάγνωση, είχε καταναλώσει υπερβολική δόση ινσουλίνης, προτού ξαπλώσει σε μία παραλία. Απόπειρα αυτοκτονίας…

Πολλά έχουν ακουστεί από τότε. Σε ένα, ομολογουμένως, εντυπωσιακό αφιέρωμα του «Sports Illustrated», ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου «Sofitel», με τον οποίον είχε συνάψει φιλική σχέση ο Ντέλι στην Ταϊτή, βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι ο μεγάλος αδερφός πυροβόλησε τον μικρό και πως η Σερένα έβαλε σαν ασπίδα το σώμα της για να προστατεύσει τον σύντροφό της.

Ο Τέβα είχε προσκληθεί από τον Ντέλι στο μοιραίο αυτό ταξίδι, αλλά ο διευθυντής του δεν του το επέτρεψε. Αν πήγαινε ίσως να χαρακτηριζόταν αγνοούμενος ή ίσως ο πρώην μπασκετμπολίστας να ζούσε, ποιος ξέρει…

Τα αδέρφια κηδεύθηκαν μαζί στην εκκλησία «Trinity Baptist» του Λος Άντζελες. Η μητέρα τους είπε ότι τα αγαπά εξίσου πολύ. Ένας ξάδερφος της οικογένειας, ο Γιουτζίν Μαρζέτ, μίλησε πιο γενικά υπό το βλέμμα των 200 παρευρισκόμενων: «Η πραγματικότητα είναι ότι μόνο ο Θεός ξέρει την αλήθεια…»

 

Διαβάστε ακόμη:

Επιλέχθηκε από τους Μπόστον Σέλτικς, πέθανε δύο ημέρες αργότερα. Τα χαμένα όνειρα του Λεν Μπάιας