Κρατάει χρόνια αυτή η… Μπολόνια.
Ο εναλλακτικός τίτλος του αφιερώματος για μια ομάδα που επί σειρά ετών σημαδεύει το ευρωπαϊκό μπάσκετ και δη τη διοργάνωση της Euroleague.
Γνωρίζετε κάποιο παραμύθι που να συνδέεται με τις Ημέρες του Πάσχα; Πιθανότατα όχι. Ο Παναθηναϊκός δημιούργησε το πρώτο πριν από ακριβώς 16 χρόνια.
Πέρασε τη Μεγάλη Παρασκευή του μέχρι να νικήσει η Ολίμπια στο ΣΕΦ, άναψε μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι του Λάζαρου Παπαδόπουλου, οι αφοί Γιαννακόπουλοι… τσούγκρισαν με τον Τζόρντι Μπερτομέου και οι Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Φραγκίσκος Αλβέρτης, Τζόνι Ρότζερς, Γιώργος Καλαϊτζής, Ντάριλ Μίντλετον σούβλισαν την Κίντερ Μπολόνια.
Οι Ιμπραΐμ Κουτλουάι και Νταμίρ Μουλαομέροβιτς δεν είχαν τα ίδια θρησκευτικά φρονήματα, έπαιξαν όμως ένα… ορθόδοξο μπάσκετ και είχαν πολύτιμη συμβολή στις φορές που το «τριφύλλι» κλήθηκε να ανέβει Γολγοθά.
Ο Παναθηναϊκός τερμάτισε 1ος με χαρακτηριστική άνεση στον 3ο όμιλο της regular season, και βγήκε νικητής από τον ελληνικό «εμφύλιο» με Ολυμπιακό-ΑΕΚ, αφού η Ουνιόν Ολίμπια (λέγε με Ολίμπια Λουμπλιάνας) έβαλε το χεράκι της με την απρόσμενη νίκη της επί των «ερυθρολεύκων» στο ΣΕΦ.
Η επικράτηση των «πρασίνων» επί της μετέπειτα εγχώριας πρωταθλήτριας «Ένωσης» στην παράταση καταγράφηκε την ώρα που η σλοβενική ομάδα πλήγωνε τον… δικό της Λευτέρη Σούμποτιτς.
Εν αντιθέσει με τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός στάθηκε ψύχραιμος την τελευταία αγωνιστική κόντρα στην Ολίμπια και πήρε το εισιτήριο για το Final 4 της Μπολόνια.
Τώρα τι λέτε; Η ιστορία θυμίζει παραμύθι ή όχι; Με την πολύτιμη βοήθεια του καλού συναδέλφου Νίκου Μπουρλάκη, το Sport-Retro.gr αφηγείται αυτήν την όμορφη μπασκετική ιστορία που δεν είχε… κακό λύκο για τους «πράσινους».
Το κόκκινο αυγό του Θανάση
Με διαφορετικά αεροπλάνα αφίχθησαν στην ιταλική πόλη οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι: Ο Παύλος με τη σύζυγο και τον Δημήτρη με πτήση της γραμμής, ο Θανάσης με το τσάρτερ της ομάδας, ο συγχωρεμένος ο Κώστας μόνος του με άλλη πτήση.
Το κλίμα ήταν οικογενειακό αφενός μεν επειδή οι περισσότεροι παίκτες είχαν ταξιδέψει με τις συζύγους/συντρόφους τους, αφετέρου δε διότι το Final 4 διεξαγόταν τις Ημέρες του Πάσχα των Ορθοδόξων.
Οι ιδιοκτήτες ποτέ δεν είδαν τον Παναθηναϊκό σαν μια επιχείρηση. Ζούσαν έντονα τα κρίσιμα ματς θαρρείς και ήταν οπαδοί. Και οι τρεις είχαν αντιμετωπίσει καρδιολογικό πρόβλημα εν ώρα αγώνων.
Ο Θανάσης, επί παραδείγματι, στο Ζάγκρεμπ, κατά τη διάρκεια των πλέι οφ του 2000, πριν από το Final 4 της Θεσσαλονίκης.
«Δεν πάει μπουκιά κάτω», είπε ο Θανάσης τη στιγμή που εγκατέλειπε τα μαχαιροπίρουνα. Ένα κόκκινο αυγό πάλευε να καθαρίσει για να ξεγελάσει την πείνα του εκείνες τις στιγμές αγωνίας πριν από τον τελικό.
Ο Παναθηναϊκός, πάντως, είχε καθαρίσει σαν… αυγό την εβραϊκή Μακάμπι Τελ Αβίβ ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής και είχε πάρει εκδίκηση, όχι για τη Σταύρωση του Θεανθρώπου (μακριά από μας αυτές οι θρησκευτικές διαμάχες), αλλά για την απώλεια του περυσινού Κυπέλλου Πρωταθλητριών (SuproLeague).
Νίκησε με 83-75 την «ομάδα του λαού», χωρίς ο ίδιος να έχει μπόλικο… λαό μαζί του, λόγω της παρουσίας δύο ιταλικών ομάδων, των πάντα πολυάριθμων Ισραηλινών και, βέβαια, των Ημερών του Πάσχα.
Λίγο περισσότεροι από 1.500 απαρνήθηκαν τη μαγειρίτσα και το αρνί, αφού, κατ’ εξαίρεση, το… σπαγγέτι φάνταζε πιο δελεαστικό. Και όπου σπαγγέτι βάλτε το 3ο Κύπελλο Πρωταθλητριών (Euroleague πια).
«Όσοι είμαστε. Δεν παίρνουμε κανέναν!»
Τα γκάλοπ έλεγαν ότι ο Παναθηναϊκός συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες για την κατάκτηση του τροπαίου και αυτό βοηθούσε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς για να περάσει τα μηνύματά του.
«Εμείς ήρθαμε για να παίξουμε το παιχνίδι μας. Έχουμε το πλάνο μας», έλεγε στους παίκτες του για να τους αποφορτίσει. Όταν ο Ολυμπιακός έχανε από την Ολίμπια στο ΣΕΦ, αρκετοί θυμήθηκαν το παρατσούκλι «Γκαστόνε» που τον ακολουθούσε. Στις 5 Μαΐου, βέβαια, όλοι αυτοί εξαφανίστηκαν, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Οι «πράσινοι» είχαν βιώσει μία δύσκολη περίοδο με την υπόθεση ντόπινγκ του Γιάννη Γιαννούλη και από τη στιγμή που δεν ήρθε ο Μπακ Τζόνσον, ο «Ζοτς» ξεκαθάρισε: «Όσοι είμαστε. Δεν παίρνουμε κανέναν!».
Το τριήμερο 3-5 Μαΐου, πάντως, το κλίμα ήταν καλό και σε αυτό συνέβαλε το πασχαλινό τραπέζι που απόλαυσαν οι παίκτες. Δεν υπήρχε αλκοόλ, δεν έφαγαν «κοψίδια», όμως ήταν όλοι μαζί μια παρέα.
Λίγες ώρες νωρίτερα οι Χριστιανοί της ομάδας παρακολούθησαν τη Λειτουργία της Ανάστασης σε ορθόδοξη εκκλησία, ενώ οι Ιμπραΐμ Κουτλουάι και Νταμίρ Μουλαομέροβιτς περίμεναν στο ξενοδοχείο.
Επίσης, μία αντιπροσωπεία «πρασίνων» ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μερικών Ελλήνων φοιτητών της πόλης και μετέβη στην εστία τους για μερικές στιγμές αποφόρτισης.
«Είστε κλέφτες!»
Σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης ο Αντουάν Ριγκοντό, ο Μανού Τζινόμπιλι, ο Ματιάζ Σμόντις, ο Μάρκο Γιάριτς, ο Ντέιβιντ Άντερσεν, ο Σάνι Μπετσίροβιτς και οι άλλοι άσοι της Κίντερ Μπολόνια χαμογελούσαν για τη νίκη επί της σπουδαίας Μπενετόν Τρεβίζο στον άλλο ημιτελικό με 90-82.
Ο Έτορε Μεσίνα είναι σίγουρο ότι χαμογελούσε λιγότερο ή και καθόλου, επειδή γνώριζε ότι στον άλλο πάγκο θα καθόταν θα στεκόταν όρθιος ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός είχε ήδη καταγράψει μία σπουδαία πορεία στη Euroleague, όμως το όνομά του πια είχε γίνει συνώνυμο της πρωτιάς. Κοινώς, αν δεν γινόταν η υπέρβαση κόντρα στην Κίντερ το μόνο που θα θυμόμασταν σήμερα θα ήταν η μετάδοση του τελικού από το «ερυθρόλευκο» TV Magic.
Αυτό ήταν το κανάλι που είχε πάρει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Final 4, καθώς η διεύθυνση ήταν σίγουρη ότι ο Ολυμπιακός θα ήταν η ομάδα που θα έπαιρνε το εισιτήριο για το «καρέ» των κορυφαίων.
Οι «πράσινοι» έπαιρναν… ψίχουλα από το market pool και κατά τη διάρκεια ενός forum που πραγματοποίησε η Euroleague με προσκεκλημένους εκπροσώπους της Premiership, της F1, του ΝΒΑ και άλλων κολοσσιαίων αθλητικών εταιρειών/φορέων, ο Παύλος και ο Θανάσης τα έχωσαν στον Τζόρντι Μπερτομέου.
«Είστε κλέφτες! Πού είναι τα χρήματά μας;», του φώναζαν το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα, λίγες ώρες πριν από τον τελικό, κι εκείνος τους κοιτούσε αμήχανος.
Μιλάμε για μια εποχή που ο Παναθηναϊκός διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Σιμόν Μιζράχι, με την Μπενετόν κ.ά., ενώ στον πάγκο του βρισκόταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ένας κολοσσός που εξέπεμπε σεβασμό, ενίοτε και φόβο.
Δεν τον έπιασε ούτε το… αλάτι
Ο «Ζοτς» λατρεύει να δημιουργεί κίνητρα. Πριν από τον ημιτελικό με τη Μακάμπι είχε πει στον Λάζαρο Παπαδόπουλο: «Έχουν έρθει scouts από το ΝΒΑ για να δουν τον Άντερσεν, τον Γκρίφιθς, τον Χάφμαν, τον Μπεσόκ… Μπες μέσα και δείξε τους ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης».
Ο Μεσίνα, από την πλευρά του, είχε… τρελαθεί. «Έκανα σκάουτινγκ στο ματς με το Μαρούσι που δεν είχε παίξει δευτερόλεπτο», έλεγε με παράπονο.
Ο Παναθηναϊκός έκλεισε στο -8 το ημίχρονο του τελικού (48-40), αλλά δεν είχε πει την τελευταία του λέξη, ασχέτως αν ένας οπαδός της Κίντερ έριχνε αλάτι προς το μέρος του Ομπράντοβιτς για να φέρει γρουσουζιά!
Με επιμέρους σκορ 24-13 στην τρίτη περίοδο, οι «πράσινοι» είχαν πια επιστρέψει για τα καλά στη διεκδίκηση του τροπαίου και, πράγματι, το τελικό 89-83 δεν σήκωνε περιθώρια αμφισβήτησης.
Εκτός από το τρίποντο του «Ίμπο», σημαντικά καλάθια έβαλε και ο Ρότζερς, ο Μποντιρόγκα προσέθεσε 7 ριμπάουντ στους 21 του πόντους (22 είχε ο Τούρκος), ενώ ο Λάζαρος έκανε εμφάνιση καριέρας.
Η μπασκετούπολη της Μπολόνια, με τις παραδοσιακές δυνάμεις της Βίρτους και της Φορτιτούντο, αποτελούσε πρόσφορο έδαφος για να πανηγυρίσουν ειρηνικά οι παίκτες του Ομπράντοβιτς, ασχέτως αν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν σήκωσε κύπελλο, αλλά μία παραλληλόγραμμη πλάκα.
Αυτός ο τίτλος αποτέλεσε ένα μίνι τέλος εποχής, αφού η ομάδα επρόκειτο να μετακομίσει στο κλειστό των Πατησίων και, κατ’ επέκταση, έπρεπε να αποδεσμεύσει μερικά βαριά συμβόλαια.
Από το καλοκαίρι του 2002 οι αφοί Γιαννακόπουλοι και ο Ομπράντοβιτς με τους συνεργάτες του άρχισαν να βάζουν τους σπόρους για τη νέα επιτυχημένη περίοδο του συλλόγου, που έφτασε στο peak με τρία ακόμη Ευρωπαϊκά (2007, 2009, 2011).
***
«Στο Τελ Αβίβ κατέβηκα, στη Σαραγόσα πήγα, μα όσα ονειρεύτηκα Πανάθα δεν τα είδα.
Παύλο θεέ κανόνισε, να φτιάξεις την ομάδα, το πρώτο Ευρωπαϊκό να έρθει στην Ελλάδα»
Το φώναξαν οι υποστηρικτές των «πρασίνων» το 1995. Δεκαέξι χρόνια μετά είχαν πανηγυρίσει όχι μόνο ένα αλλά… έξι Ευρωπαϊκά. Ο Παύλος κράτησε τον λόγο του. Και ζήσαν αυτοί καλά και οι υποστηρικτές του Παναθηναϊκού… περήφανα.
Διαβάστε ακόμη:
Η αρχή της εποποιίας του Παναθηναϊκού
«Έφερες το πρώτο για πικ-νικ»: Το Ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού στο Παρίσι
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα