Αρκετοί ρεπόρτερ, κυρίως του Παναθηναϊκού, έχουν αναφερθεί εκτενώς σε εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα της 11ης Μαΐου 2003, όταν το γήπεδο της Ριζούπολης συνδυάστηκε διά παντός με μία από τις πιο «μαύρες» σελίδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ποδοσφαιριστές και άλλα στελέχη του «τριφυλλιού», όπως ο τότε προπονητής Σέρχιο Μαρκαριάν, έχουν αφηγηθεί με μπόλικες λεπτομέρειες τι συνέβη στο ντέρμπι «αιωνίων» της 29ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής.

Τις τελευταίες εβδομάδες το Sport-Retro.gr θυμίζει πολλές ιστορίες που μολύνουν τον εγχώριο αθλητισμό, όπως το ματωμένο ΑΕΚ-Ολυμπιακός του 1991, ο τελικός Κυπέλλου «του Μπάκα» ή το ντέρμπι «του Δούρου».

Ποιος ξέρει; Ίσως κάποια στιγμή οι συνεχείς προβολές τέτοιων εικόνων να προκαλέσουν αηδία σε όλους τους παράγοντες των ομάδων.

Ίσως πια το κίνητρο της προάσπισης του υγιούς αθλητισμού να αποδειχθεί υψηλότερο (και σίγουρα πιο γοητευτικό) από οτιδήποτε μη νόμιμο και αντικανονικό.

Μερικοί (ευτυχώς ελάχιστοι) «δηλητηριασμένοι» οπαδοί που διαβάζουν τα αφιερώματά μας, καλό θα είναι να μην ξαναμπούν στην ιστοσελίδα μας για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ταυτιζόμαστε με τη συλλογική τους προτίμηση, παρά μόνο με την μπάλα του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, του βόλεϊ κ.ο.κ.

***

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι του ελληνικού αθλητισμού, διασταύρωναν τα ξίφη τους με φόντο την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Οι «ερυθρόλευκοι», οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ως έδρα το γήπεδο της Ριζούπολης λόγω ανακατασκευής του «Γ. Καραϊσκάκης» εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, βρίσκονταν για δεύτερη διαδοχική χρονιά με την πλάτη στον τοίχο.

Το 2002 επικράτησαν 4-3 της ΑΕΚ στον «τελικό» της προτελευταίας αγωνιστικής και εν τέλει κατέκτησαν τον 6ο διαδοχικό τίτλο (στην ισοβαθμία), μετά και το 5-1 επί του Άρη στο άδειο λόγω τιμωρίας γήπεδο Χαριλάου.

Το 2003 θα έπρεπε να νικήσουν με δύο γκολ διαφορά τον Παναθηναϊκό, ενώ αν το έκαναν με ένα, οι φίλοι των δύο ομάδων θα αναβίωναν ημέρες… 1982, αφού ο τίτλος θα κρινόταν σε αγώνα μπαράζ.

Οι «πράσινοι», από την πλευρά τους, είχαν επικρατήσει σε εκείνο το περίφημο ντέρμπι του α’ γύρου με τα… πέντε γκολ τους (τα δύο αυτογκόλ) και πήγαιναν στη Ριζούπολη με στόχο είτε τους 3 είτε τον 1 βαθμό.

Το φίλαθλο κοινό της Αθήνας και του Πειραιά συζητούσε μόνο γι’ αυτό το ματς, όμως τα περιστατικά βίας σε συνδέσμους οργανωμένων, όπως π.χ. στα Πατήσια, δεν έλειψαν.

Αυτό ήταν το προτελευταίο ποδοσφαιρικό ντέρμπι «αιωνίων» όπου οι φιλοξενούμενοι οπαδοί θα υποστήριζαν την ομάδα τους στο «άνδρο» του αντιπάλου, ενώ το τελευταίο έμελλε να διεξαχθεί στο ίδιο γήπεδο λίγους μήνες αργότερα (22/11/2003).

Υπάρχει και το ματς της Νέας Σμύρνης στις 8 Μαΐου 2004, όμως εκείνο αποτελούσε ειδική περίπτωση, αφού ήταν τελικός Κυπέλλου.

Θεωρητικά, ο αγώνας της Ριζούπολης θα έπρεπε να μετατραπεί σε μία γιορτή του αθλήματος και στο τέλος να νικήσει ο καλύτερος. Τι όχι; Έτσι δεν λένε;

Πάντοτε υπήρχαν ισχυροί παράγοντες (Μαντζεβελάκης, Βαρδινογιάννης, Μελισσανίδης κ.τ.λ), αλλά ποτέ ένας σύλλογος δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει επτά διαδοχικά πρωταθλήματα.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, επιβλήθηκε 3-0 του Παναθηναϊκού, ο οποίος αγνοούσε την ήττα από τις 14 Σεπτεμβρίου 2002. Στη συνέχεια σάρωσε 5-1 εκτός έδρας την Ξάνθη και πανηγύρισε ακόμη έναν τίτλο.

Στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Ριζούπολης συνυπήρξαν σπουδαίοι παίκτες όπως ο Ζιοβάνι, ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο Νίκος Λυμπερόπουλος, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, ο Γιούρκας Σεϊταρίδης, ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο Άγγελος Μπασινάς, ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Παρ Ζέτερμπεργκ, ο Ρενέ Χένρικσεν…

Άλλοι είχαν παίξει σε Παγκόσμιο Κύπελλο, άλλοι έμελλε να κατακτήσουν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Εθνική έναν χρόνο αργότερα, υπήρχε ο Κριστόφ Βαζέχα, ο Γκόραν Βλάοβιτς…

Κι όμως αυτό το ματς δεν έπρεπε να αρχίσει ποτέ…

Όπως θα έπρεπε να έχουν συλληφθεί όσοι χτύπησαν τον διαιτητή Ευθυμιάδη την προηγούμενη σεζόν στο «Απ. Νικολαΐδης» ή εκείνοι που προκάλεσαν τα αίσχη του παρακάτω video.

Αυτά συνέβησαν σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, ο οποίος μίλησε στο Sport-Retro.gr:

«Το λεωφορείο του Παναθηναϊκού περνά από χώρο που είναι συγκεντρωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού (!) οι οποίοι πετούν πέτρες και διάφορα αντικείμενα.

Παράλληλα, όσοι βρίσκονται πάνω-πάνω στη θύρα των επισήμων (!) και έξω απ’ αυτήν, επίσης πετούν ό,τι έχουν στα χέρια τους.

Το πούλμαν σταματά γιατί εγκλωβίζεται, δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και απλά δέχεται πέτρες κ.τ.λ.

Μέχρι να φτάσουν στο γήπεδο οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν έβγαζαν «κιχ». Ήταν επιφυλακτικοί γιατί πήγαιναν ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια.

Επικεφαλής της αποστολής ήταν η… γραμματέας του Άγγελου Φιλιππίδη, ονόματι Αμαλία Κυπαρίσση, ενώ υπήρχε και ο Γιάννης Ζαβραδινός.

Όταν κάποια στιγμή το πούλμαν προσεγγίζει την είσοδο, οι παίκτες μπαίνουν γρήγορα με τους σάκους στο κεφάλι για να προστατευθούν.

Αφήνουν τις τσάντες στα αποδυτήρια και προσπαθούν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο για μια αναγνωριστική βόλτα. Τότε αρχίζουν οι φωτοβολίδες και ο πανικός πάνω από τη φυσούνα.

Επιστρέφουν στα αποδυτήρια για να ντυθούν και να μιλήσουν. Αρχίζουν οι τραμπουκισμοί και τα βρισίδια, βαράνε τοίχους, οι παίκτες κρατάνε κόντρα την πόρτα για να μην μπουν μέσα.

Κάποιοι κάθονται σε έναν πάγκο και κλαίνε. Ο Κόλκα, ο Ολισαντέμπε και άλλοι δεν θέλουν να βγουν. Αργότερα, βγαίνουν δειλά-δειλά για να παίξουν ποδόσφαιρο. Τότε δεν τους απειλεί κανείς, τουλάχιστον εντός των αποδυτηρίων. Γιατί, στον αντίποδα, η φυσούνα κοντεύει να καταστραφεί.

Στο ημίχρονο πάλι τα ίδια, συνεχίζονται οι απειλές, τα βρισίδια κ.τ.λ., ενώ όταν τελείωσε το ματς ακούγονται ειρωνείες, χαρακτηρισμοί όπως «κότες» και άλλα τέτοια.

Ο Ολυμπιακός τιμωρείται με τρία ματς αποκλεισμού της έδρας του (σ.σ. στις αρχές της επόμενης σεζόν έδωσε δύο στη Λιβαδειά για το Κύπελλο και ένα στη Λάρισα για το πρωτάθλημα).

Μετά κυκλοφορεί μια διαρροή που εμφανίζεται επιλεγμένα σε κάποιες ιστοσελίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Αναφέρει ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού είναι δυσαρεστημένη με τους παίκτες.

Μετά από δυο μέρες γίνεται χαμός στην Παιανία. Έρχεται ο Φιλιππίδης και του την… πέφτει μέχρι κι ο Βαζέχα. Φεύγει μετά από λίγο. Μόλις φεύγει ο Φιλιππίδης κάποιοι πηδούν τις μάντρες και επιτίθενται στους παίκτες.

Δεν ήθελαν να παίξουν. Έλεγαν στον Ζαβραδινό και στην Κυπαρίσση «πάρτε τώρα τηλέφωνο τον Τζίγκερ ή τον Φιλιππίδη και πείτε ότι εμείς δεν κατεβαίνουμε».

Ο Ζάετς τους έλεγε «δεν γίνονται αυτά, πρέπει να κατέβουμε και να παίξουμε κανονικά».

***

Δεν έπαιξαν κανονικά, όπως πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές των ελληνικών γηπέδων. Γι’ αυτό αρκετοί εξ αυτών όταν αποσύρονται από τη δράση ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και αλλάζουν επαγγελματικό περιβάλλον…