Χόρχε Κάμπος

Πολύ πριν από τον Μάνουελ Νόιερ και την εμφάνιση του φαινομένου των τερματοφυλάκων-λίμπερο, ένας βραχύσωμος Μεξικανός έδειξε στον ποδοσφαιρικό πλανήτη πως ένας γκολκίπερ είναι πολλά περισσότερα από κάποιον που απλά στέκεται κάτω από τα γκολπόστ και όταν οι αντίπαλοι πλησιάσουν προσπαθεί να διαφυλάξει την εστία του.

Ο λόγος για τον Χόρχε Κάμπος, τον διεθνή Μεξικανό πορτιέρο, ο οποίος αδιαμφισβήτητα υπήρξε μία από τις πλέον ξεχωριστές φυσιογνωμίες που πέρασαν από τον “βασιλιά των σπορ” και το κοινό απόλαυσε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα.

Βλέποντας τον κόσμο μόλις από το 1 μέτρο και τα 68 εκατοστά, σίγουρα δεν αποτελούσε έναν άνθρωπο που με την εμφάνισή του έπειθε ότι επρόκειτο για τερματοφύλακα, πολλώ δε μάλλον υψηλού επιπέδου.

Αυτό όμως που του έλειπε σε ύψος, το αναπλήρωνε και με το παραπάνω σε αθλητική ικανότητα, ευελιξία, αλτικότητα και ποδοσφαιρικό θράσος.

Γεννημένος στο Ακαπούλκο στις 15 Οκτωβρίου του 1966, ο “El Brody”, ή κατά κόσμον Χόρχε Φρανσίσκο Κάμπος Ναβαρέτ, στα 16 χρόνια καριέρας του ξεχώρισε για το ομολογουμένως μοναδικό στυλ παιχνιδιού του.

Οι εντυπωσιακές επεμβάσεις αποτελούσαν τη σπεσιαλιτέ του, καθώς τα αθλητικά του προσόντα, του επέτρεπαν να πραγματοποιεί εκτινάξεις και αποκρούσεις που παρέπεμπαν σε… ακροβάτη!

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που καθιστούσε τον Κάμπος πραγματικά ιδιαίτερο ήταν η ικανότητά του να βγαίνει πολύ συχνά εκτός εστίας και να λειτουργεί ως ένα άτυπο λίμπερο που φρόντιζε να “καθαρίζει” οποιαδήποτε υποψία επικίνδυνης φάσης εις βάρος της ομάδας του πριν από τη γένεσή της.

Επιπλέον, λόγω της εξαιρετικής επαφής που είχε με την μπάλα, πολύ συχνά ήταν αυτός από τον οποίο ξεκινούσε η ανάπτυξη της ομάδας του.

Οι εξοδοί του, όμως, από τα καρέ δεν περιορίζονταν στον χώρο της άμυνας, καθώς δεν υπήρξαν λίγες φορές που όταν η ομάδα του βρισκόταν να χάνει και το ματς ήταν σε προχωρημένο χρονικά σημείο, αυτός προωθείτο πολύ ψηλά, προσπαθώντας να συμβάλλει στην ανατροπή του σκορ με κάθε μέσο.

Όχι μόνον αυτό, αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που ο εκάστοτε προπονητής του, όταν έβλεπε τα δύσκολα, τον αντικαθιστούσε με άλλο τερματοφύλακα και τοποθετούσε τον ίδιο στον χώρο της επίθεσης!

Το γεγονός αυτό μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να φαντάζει παράξενο, αλλά στην πραγματικότητα είναι απόλυτα λογικό, διότι ο Κάμπος άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος και στις δύο θέσεις.

Την πρώτη του, μάλιστα, σεζόν ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ήτοι την περίοδο 1988-89, βρέθηκε στην Πούμας, όπου έκανε το ντεμπούτο του αγωνιζόμενος ως στράικερ.

Τη δεύτερη χρονιά τη θέση του βασικού τερματοφύλακα συνέχισε να έχει “κλειδωμένη” ο πολύς Αντόλφο Ρίος και, κατά συνέπεια, από τη στιγμή που δεν είχε ελπίδες για σημαντικό χρόνο συμμετοχής στα γκολπόστ, αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο ως επιθετικός.

Μάλιστα, σημείωσε 14 γκολ στο πρωτάθλημα και 22 συνολικά, με αποτέλεσμα να πλησιάσει στον τίτλο του πρώτου σκόρερ της ομάδας του!

Τέτοιες ήταν οι επιθετικές του αρετές, που κάποια χρόνια μετέπειτα, όντας πλέον παίκτης της Ατλάντε σημείωσε ένα αλησμόνητο γκολ με ψαλιδάκι!

Ο “El Brody”, όμως, δεν τραβούσε τα βλέμματα μόνο εξαιτίας των αγωνιστικών του αρετών, του θεαματικού όσο και ριψοκίνδυνου παιχνιδιού του και των γκολ που κατά καιρούς σημείωνε (34 συνολικά στην καριέρα του), αλλά και για έναν ακόμη (οφθαλμοφανή) λόγο: τις μοναδικές, πολύχρωμες στολές με που αγωνιζόταν και με την πάροδο του χρόνου απετέλεσαν το σήμα κατατεθέν του.

Ο ίδιος, μάλιστα, αποκάλυψε κάποια στιγμή σε συνέντευξή του πως πολλές από τις εμφανίσεις του ήταν σχεδιασμένες από τον ίδιο και έφεραν χρωματικούς συνδυασμούς εμπνευσμένους από τους αντίστοιχους που συναντά κανείς στην παραλιακή πόλη της γενέτειράς του, το Ακαπούλκο.

Θυμίζοντας χαρακτήρα βγαλμένο από σελίδες κόμικ, πραγματικά δεν υπήρξε χρώμα το οποίο να μην έχει κοσμήσει τις εμφανίσεις που φορούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ενώ τις περισσότερες φορές αυτές προσομοίαζαν το ουράνιο τόξο!

Πάντως, η ξεχωριστή αυτή προσωπικότητα δεν θα κατάφερνε να μαγνητίσει τα βλέμματα της διεθνούς φίλαθλης κοινότητας, χωρίς την προβολή που κέρδισε μέσω της συμμετοχής σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα με τη φανέλα του Μεξικού.

Αφού προηγουμένως καθιερώθηκε ως ο βασικός τερματοφύλακας στην Πούμας, με την οποία μάλιστα κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1991, είχε φτάσει πλέον η στιγμή το άστρο του να λάμψει στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα.

Συγκεκριμένα, αυτή ήταν το καλοκαίρι 1994 στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Την προηγούμενη χρονιά η εθνική ομάδα του Μεξικού είχε φτάσει στον τελικό του Copa América, όπου ηττήθηκε από την Αργεντινή, ενώ λίγες ημέρες αργότερα είχε κατακτήσει το Gold Cup μπροστά σε 131.000 θεατές στο στάδιο “Αζτέκα”, χάρη στο 4-0 επί των ΗΠΑ.

Κατόπιν τούτων οι “Αζτέκοι” μετέβησαν στη γειτονική χώρα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 με υψηλές προσδοκίες, ενώ ο Κάμπος στα 27 του χρόνια αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα στελέχη τους.

Στο πρώτο παιχνίδι του ομίλου απέναντι στη Νορβηγία κρατούσε για 84 λεπτά ανέπαφη την εστία του, ώσπου ο Κέτιλ Ρέκνταλ, ο οποίος είχε περάσει λίγο νωρίτερα ως αλλαγή του Έρικ Μίκλαντ, βρήκε δίχτυα κι έδωσε τη νίκη στην ομάδα του.

Στην επόμενη αναμέτρηση κόντρα στους Ιρλανδούς συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε το Μεξικό να επικρατήσει 2-1, ενώ εξαιρετικός ήταν και στο τρίτο ματς απέναντι στους Ιταλούς που έληξε 1-1.

Με όλες τις ομάδες του ομίλου να έχουν από τέσσερις βαθμούς, το Μεξικό υπερτερούσε στην τετραπλή ισοβαθμία, κατατάχθηκε πρώτο και πέρασε στην επόμενη φάση.

Αντίπαλος του εκκεντρικού Χόρχε Κάμπος και των αξιόλογων συμπαικτών του στη φάση των “16” ήταν η Βουλγαρία του μεγάλου Χρίστο Στόιτσκοφ.

Το σκορ διαμορφώθηκε στο 1-1 από νωρίς, ενώ οι δύο ομάδες βρέθηκαν να αγωνίζονται ήδη από το 57ο λεπτό με παίκτη λιγότερο, κάτι που σήμαινε ότι είχαν πλέον περισσότερο χώρο για τη δημιουργία ευκαιριών.

Εντούτοις, πρωταγωνιστές της αναμέτρησης αναδείχθηκαν οι δύο τερματοφύλακες που αποσόβησαν κάθε κίνδυνο μπροστά από την εστία τους και κράτησαν το 1-1 μέχρι το τέλος της παράτασης.

Στη διαδικασία των πέναλτι ο Κάμπος κατάφερε να αποκρούσει εντυπωσιακά το πρώτο που εκτέλεσαν οι Βούλγαροι με τον Κράσιμιρ Μπαλάκοφ, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να δώσει στην ομάδα του την πρόκριση, καθώς οι συμπαίκτες του σκόραραν μόνο σε ένα.

Ωστόσο, τα τέσσερα παιχνίδια που ο βραχύσωμος γκολκίπερ είχε δώσει, χάρη στο εντυπωσιακό του στιλ και τη μοναδική του προσωπικότητα, ήταν αρκετά για να τον κάνουν να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί από τα εκατομμύρια των θεατών/τηλεθεατών.

Αφού κέρδισε τον τίτλο του τρίτου καλύτερου τερματοφύλακα στον κόσμο από τη FIFA το 1994, αγωνίστηκε για μία ακόμη σεζόν στην Πούμας, ενώ το 1996 έπαιξε για την Ατλάντε.

Την ακόλουθη περίοδο είχε έρθει η ώρα να μεταπηδήσει στο νεοσύστατο τότε MLS, αγωνιζόμενος για λογαριασμό των Λος Άντζελες Γκάλαξι και αφού έκανε ένα πέρασμα από την Κρους Ασούλ επέστρεψε στις ΗΠΑ και τους Σικάγο Φάιερ.

Το 1998 έδωσε το “παρών” στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας, ξανά ως βασικός τερματοφύλακας των Μεξικανών, οι οποίοι αφού επιβλήθηκαν της Νοτίου Κορέας με 3-1 στο πρώτο παιχνίδι, “ήρθαν” ισόπαλοι 2-2 στα δύο επόμενα, με αντιπάλους το Βέλγιο και την Ολλανδία.

Οι πέντε βαθμοί στο σύνολο έφταναν για να τερματίσουν στη δεύτερη θέση του ομίλου, πίσω από την Ολλανδία, και κατ’ επέκταση να προκριθούν ξανά στη φάση των “16”.

Έπειτα οι Μεξικανοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τη Γερμανία των Λόταρ Ματέους και Γίργκεν Κλίνσμαν. Κατάφεραν να προηγηθούν στο 47′ με 1-0, αλλά τελικά έχασαν, αφού ο Κάμπος δεν μπόρεσε να αποτρέψει τους Κλίνσμαν και Όλιβερ Μπίρχοφ από το γκολ στο 74′ και το 86′ αντίστοιχα.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο άλλη μία θετική παρουσία του Μεξικού σε Παγκόσμιο Κύπελλο είχε ολοκληρωθεί, με τον “κοντορεβυθούλη” πορτιέρο να αποτελεί και πάλι μία από τις πλέον ιδιαίτερες μορφές της διοργάνωσης.

Από εκεί κι έπειτα η καριέρα του Κάμπος συνεχίστηκε στην πατρίδα του με θητεία σε Πούμας, Τίγκρες, Ατλάντε και Πουέμπλα, όπου έκλεισε την καριέρα του το 2004, χρονιά κατά την οποία σημείωσε και την τελευταία του συμμετοχή (130ή) με τα χρώματα της εθνικής.

Μετά την απόσυρσή του από τη δράση ανέλαβε για κάποιο χρονικό διάστημα τον ρόλο του βοηθού ομοσπονδιακού προπονητή, συμμετέχοντας μάλιστα με τo αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006.

Σήμερα αποτελεί ιδιοκτήτη μίας αλυσίδας fast food, ενώ κατέχει τον ρόλο σχολιαστή στον μεξικανικό τηλεοπτικό σταθμό “TV Azteca”.

Ο μύθος τον ήθελε μέσα από τη φανταχτερή εμφάνιση να φορά μία ομοιόμορφη με εκείνες των συμπαικτών του, προκειμένου να είναι πανέτοιμος να αναλάβει το ρόλο του στράικερ αν αυτό κρινόταν απαραίτητο!

Ο Χόρχε Κάμπος αποτέλεσε όχι μόνο ίνδαλμα στην πατρίδα του, αλλά μία από εκείνες τις σπάνιες μορφές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που αγαπήθηκαν από τους πάντες και ακόμα και σήμερα τους θυμόμαστε με νοσταλγία…

Δημοσθένης Καραμούζας

Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ