Είναι σύμφωνα με πολλούς ο καλύτερος Άγγλος προπονητής που υπήρξε ποτέ, υπερισχύοντας στα σημεία του Μπράιαν Κλαφ, και του δόθηκε το παρατσούκλι «σιωπηλή ιδιοφυΐα» λόγω της έφεσης που είχε στην τακτική, αλλά και του κλειστού χαρακτήρα του.

Ο Ρόμπερτ Πέισλι, κατά κόσμον Μπομπ, γεννηθείς στις 23 Ιανουαρίου 1919, ήταν από τους ανθρώπους που εισήγαγε τη λέξη «στρατιώτης» στο ποδοσφαιρικό λεξικό, καθώς υπηρέτησε την ομάδα που αγαπούσε, τη Λίβερπουλ, για σχεδόν 40 χρόνια.

Αρχικά ως ποδοσφαιριστής από το 1939 μέχρι το 1954, στη συνέχεια από το πόστο του φυσικοθεραπευτή, ενώ υπήρξε βοηθός του αναμορφωτή της ομάδας Μπιλ Σάνκλι μέχρι να αναλάβει τελικά ο ίδιος ως πρώτος προπονητής το 1974, μετά την αιφνίδια παραίτηση του Σκωτσέζου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ SPORT-RETRO.GR ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Ανέλαβε τα καθήκοντά του απρόθυμα το καλοκαίρι του 1974, λέγοντας απλά στους παίκτες: «Ο ‘Σανκς’ αποφάσισε να σταματήσει και με άφησαν εδώ να προσέχω το μαγαζί, μέχρι να βρεθεί προπονητής. Μέχρι τότε, όμως, κοιτάμε μπροστά και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να συνεχίσουμε αυτό που ο ‘Σανκς’ ξεκίνησε εδώ».

Τελικά, ο Πέισλι αποδείχθηκε η καλύτερη επιλογή, όπως εξάλλου μαρτυρούν τα 20 τρόπαια που κατέκτησε σε μόλις 9 χρόνια στον πάγκο της ομάδας.

Συγκεκριμένα, η Λίβερπουλ πανηγύρισε 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (σ.σ. ο πρώτος από τους τρεις προπονητές που το πέτυχε), 1 Κύπελλο UEFA, 1 Ευρωπαϊκό Super Cup, 6 πρωταθλήματα, 6 Charity Shield και 3 League Cup, ενώ περιέργως δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας.

Όταν η Λίβερπουλ άρχισε την αγγλική… δικτατορία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών

Ζώντας το ντέρμπι Λίβερπουλ-Γιουνάιτεντ από… μέσα

Το 1983 μετά τo 2-1 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του League Cup, ο Μπομπ Πέισλι έγινε ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία που ανέβηκε στην κερκίδα των επισήμων, προκειμένου να παραλάβει ο ίδιος το τρόπαιο.

Ήταν απόφαση των παικτών της Λίβερπουλ και ταυτόχρονα ο τρόπος τους για να τιμήσουν τον θρυλικό τεχνικό, ο οποίος εκείνη τη σεζόν αποσύρθηκε από τους πάγκους.

«Δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά κάποιος σαν τον Μπομπ Πέισλι. Ήταν ο σπουδαιότερος όλων! Μπορούσε να καταλάβει αν είσαι τραυματίας και τι έχεις μόνο και μόνο από το πώς περπατούσες», έχει πει γι’ αυτόν ο Κένι Νταλγκλίς.

Ο Άλαν Κένεντι, σκόρερ του «χρυσού» γκολ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1981 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, έχει δηλώσει: «Δεν τον θυμάμαι ποτέ να φωνάζει για κάποιο λάθος. Ήταν περισσότερο σαν πατέρας για μας, παρά προπονητής».

Κένι Νταλγκλίς: Επτά άγνωστες ιστορίες του «King Kenny»

Αναφορικά με όσους άλλους συνεργάστηκαν μαζί του, σύμφωνα με το βιβλίο του Τζον Κιθ που έχει τίτλο «Manager of the Millenium» (σ.σ. ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος κάνει αναφορά στο βιβλίο «Ταξίδι στ’ Αστέρια»), ο Πέισλι ένιωθε το «Άνφιλντ» σαν το σπίτι του.

Πολλές φορές κυκλοφορούσε σε αυτό μόνο με τις παντόφλες και ένα φλιτζάνι τσάι ή ένα ποτήρι γάλα στο χέρι (συνήθως με ένα ποτήρι γάλα γιόρταζε και τις μεγάλες νίκες), ρωτώντας όλο το προσωπικό τα νέα του και αν είναι καλά.

Ταυτόχρονα, όμως, αν κάποιος του πήγαινε κόντρα, ο Πέισλι δεν δίσταζε να τον… καρατομήσει, αφού χάρη στα σκληρά παιδικά χρόνια, όταν δούλευε ως οικοδόμος για να επιβιώσει, είχε μάθει να παίρνει άμεσες αποφάσεις, όσο δύσκολες κι αν ήταν.

«Με τον Μπομπ, όσο διαφορετικοί κι αν ήμασταν, δεν μαλώσαμε ποτέ. Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με την εύρεση χώρου για να βάλουμε τα τρόπαια που κερδίζαμε με τη Λίβερπουλ», είχε πει γι’ αυτόν ο Μπιλ Σάνκλι.

Στις 14 Φεβρουαρίου 1996, ο Μπομπ Πέισλι απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών χτυπημένος από την εκφυλιστική νόσο του Αλτσχάιμερ, με μαρτυρίες της γυναίκας του να λένε ότι στο τέλος δεν θυμόταν ούτε καν το όνομά του.

Οι οπαδοί της Λίβερπουλ, όμως, και γενικώς οι φίλαθλοι δεν ξέχασαν ποτέ αυτήν την εμβληματική προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Αν βρισκόταν εν ζωή σήμερα θα ήταν 100 ετών και γι’ αυτό στις 19 Ιανουαρίου 2019 (σ.σ. 4 ημέρες πριν από την επέτειο γενεθλίων), στον αγώνα της Λίβερπουλ με την Κρίσταλ Πάλας, στήθηκε προς τιμήν του μεγάλο coreo στο «Kop».

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του, το Sport-Retro.gr θυμάται 10 σπουδαίες ατάκες που είπε ποτέ ο αντι-δημοσιογραφικός, αλλά ιδιοφυής θρυλικός Άγγλος προπονητής.

1) «Αυτή η ομάδα υπήρξε όλη μου η ζωή. Θα έβγαινα να σκουπίσω ακόμα και το δρόμο έξω από το γήπεδο αν ήταν για το καλό της Λίβερπουλ και θα ήμουν περήφανος για αυτό».

Μία ατάκα δείγμα πίστης και αφοσίωσης που πάει…πακέτο με αυτό το «ξερό»: «Ευχαριστώ αλλά είμαι καλά εδώ» που έδωσε ως απάντηση στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν τον προσέγγισε το 1977.

2) «Ένα πράγμα που υπενθυμίζω πάντα στους παίκτες μου είναι το εξής: ‘Αν ποτέ χαθείτε μέσα σε ένα ομιχλώδες τοπίο, μείνετε ενωμένοι και τότε δεν θα χαθείτε μεταξύ σας’. Αν υπάρχει μυστικό για την επιτυχία της Λίβερπουλ, τότε είναι αυτό».

3) Απαντώντας σε ερώτηση πού βασίζεται η τακτική της Λίβερπουλ: «Δεν έχει να κάνει με τις μακρινές ή τις κοντινές πάσες. Το θέμα είναι οι σωστές πάσες».

4) «Όταν ανέλαβα ως προπονητής είπα στη διοίκηση ότι το μόνο που ήθελα ήταν ένα μεγάλο μπουκάλι σαμπάνιας στο τέλος κάθε σεζόν και μία βόλτα στην πόλη με ανοιχτό λεωφορείο».

5) «Τα μοναδικά ματς που ανέχομαι να χάνει η Λίβερπουλ είναι αυτά που αφορούν στο πρωτάθλημα Νέων κι αυτό μόνο επειδή εκεί έχει νικήσει ήδη η β’ ομάδα». 

6) «Το είδος του παίκτη που ψάχνω είναι κάποιος που θα μπορεί να ξεπεράσει με άνεση τον Κέβιν Κίγκαν στο γήπεδο, αλλά δεν θα επιχειρεί το ίδιο στα αποδυτήρια». Δήλωση όταν η Λίβερπουλ είχε αρχίσει να ψάχνει τον διάδοχο του θρυλικού επιθετικού.

7) Σε συνέχεια της προηγούμενης φράσης: «Μετά από τόσες δοκιμές παικτών και προβληματισμό στην αρχή μόλις της καριέρας μου ως πρώτος προπονητής ήλπιζα ότι θα εισακουστώ εκεί ψηλά και ο Θεός θα μου χαμογελάσει. Κατάλαβα ότι οι προσευχές μου εισακούστηκαν όταν είδα πρώτη φορά τον Κένι Νταλγκλίς».

8) «Σε λίγο καιρό θα είναι πρώτος σκόρερ στη χώρα και θα με ρωτάτε μόνο όταν δεν θα παίζει», απάντησε στους δημοσιογράφους που ρωτούσαν ποιος είναι αυτός ο πιτσιρικάς που λεγόταν Ίαν Ρας και έκανε ευρωπαϊκό ντεμπούτο στον ημιτελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1981 κόντρα στην Μπάγερν.

9) «Δεν ήταν πάντα όλα ευχάριστα. Όσο ήμουν προπονητής είχαμε και κακές στιγμές. Μία χρονιά για παράδειγμα θυμάμαι πως τερματίσαμε δεύτεροι», δήλωσε με έμφαση και χαριτολογώντας κάποια στιγμή μετά την απόσυρσή του.

10) «Δεν θα γίνω ποτέ αυτάρεσκος, ούτε θα επαναπαυθώ. Νιώθω πολλή μεγάλη ευθύνη απέναντι στους οπαδούς της Λίβερπουλ για να αφήσω να γίνει κάτι τέτοιο».

Αυτός ήταν ο Μπομπ Πέισλι μέσα από 10 ατάκες, ίσως οι σπουδαιότερες που έχει πει ποτέ, ενώ αντί επιλόγου παρατίθεται ακόμα μία, η οποία δείχνει ότι για να είσαι επιτυχημένος σε αυτό που κάνεις, πάνω απ’ όλα πρέπει να το αγαπάς, γιατί δεν μετριούνται όλα σε χρήματα και υλικά αγαθά.

«Υπάρχουν πολλοί που ασχολήθηκαν επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο και κέρδισαν πολύ περισσότερα χρήματα. Αμφιβάλλω, όμως, αν κάποιος πήρε μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή την ενασχόληση, σε σχέση με εμένα».