Ο μυθικός «Σερ» του ποδοσφαίρου που υπέταξε ακόμα και τον θάνατο. Το… χρίσμα στον Μπόμπι Τσάρλτον
«Κάποιοι άνθρωποι μου λένε ότι εμείς οι επαγγελματίες παίκτες είμαστε σκλάβοι του ποδοσφαίρου. Εγώ, λοιπόν, τους απαντώ πως αν είναι έτσι η σκλαβιά, αφήστε με να καταδικαστώ σε αυτήν ισόβια».
Ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον δεν έκρυψε ποτέ τον «έρωτά» του για την στρογγυλή «θεά». Μεγάλωσε με αυτήν, την υπερασπίστηκε, την τίμησε και μονομάχησε εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων με (παρ’ ολίγον) τίμημα ακόμα και την ίδια του τη ζωή.
O “Ιππότης του Στέμματος” γίνεται 80 ετών και το Sport-Retro.gr επιχειρεί να ξεδιπλώσει το παραμύθι και τα μυστικά της ζωής ενός εκ των μεγαλύτερων αθλητών που πάτησε ποτέ στα γήπεδα και άφησε εποχή.
Στις 11/10/1937 στην κομητεία Νορθάμπερλαντ του Άσινγκτον της Αγγλίας, η Ελίζαμπεθ Μίλμπερν φέρνει στον κόσμο το δεύτερο υγιέστατο αγοράκι της. Ούτε η ίδια δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως εκείνο μερικά χρόνια αργότερα θα ανάγκαζε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να του υποκλιθεί.
Η ζωή του μικρού Μπόμπι από την αρχή της αποτελούσε την εξαίρεση στον κανόνα, καθώς μπορεί η μπάλα να θεωρείται από πολλούς αντρικό (κατά κύριο λόγο) άθλημα, όμως η μητέρα του ήταν αυτή η οποία τον μύησε στον κόσμο των σπορ.
Η κ. Μίλμπερν εξαιτίας του γεγονότος ότι ήταν αδερφή τριών γνωστών ποδοσφαιριστών της εποχής, ήταν φανατική οπαδός των σπορ, σε αντίθεση με τον άντρα της που δούλευε ως ανθρακωρύχος. Επιπλέον ο μεγαλύτερος κατά δύο χρόνια αδερφός του Τζακ ασχολήθηκε και εκείνος με το άθλημα και αγωνίστηκε όλη του την καριέρα στη Λιντς.
Κατά συνέπεια, ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά ότι βρίσκεται μέσα στο DNA του το… «μικρόβιο» της μπάλας και το μόνο που έμενε ήταν να δουλέψει σκληρά ώστε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Ως νεαρός θαύμαζε την Νιούκαστλ εξαιτίας κυρίως του θείου του και τότε παίκτη της Τζακ Μίλμπερν, όμως στα πρώτα του βήματα βοηθήθηκε από τονθρυλικό Στάνλεϊ Μάθιους, ο οποίος του μάθαινε πως να ξεγελά τους αμυντικούς και ταυτόχρονα να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του.
Το μωρό του Μπάσμπι
To τεράστιο χάρισμα και ταλέντο του ξεχείλιζαν και αυτό δεν θα μπορούσε να παραμείνει κρυφό για πολύ. Σε έναν διασχολικό αγώνα σε ηλικία 15 ετών, ο Μπόμπι έκλεψε τις εντυπώσεις και ο Τζο Άρμστρονγκ (σ.σ. τότε επικεφαλής των ακαδημιών των «κόκκινων διαβόλων») ήξερε ότι είχε πετύχει φλέβα χρυσού.
Το 1953 ο Τσάρλτον παρά την απροθυμία της μητέρας του για το αβέβαιο μονοπάτι της ζωής του, υπογράφει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αποτελεί μέλος της νεανικής της ομάδας. Οι φοβερές του εμφανίσεις, οι τίτλοι που κατακτά (3 FA youth cups) και η υπευθυνότητα σε όλους τους τομείς εκτός αγωνιστικών χώρων (μάθαινε την τέχνη του ηλεκτρολόγου) αφήνουν τους ιθύνοντες του συλλόγου άφωνους. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον Οκτώβριο του 1954 προβιβάζεται στη πρώτη ομάδα, προπονητής της οποίας ήταν ο Ματ Μπάσμπι, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι.
Η καθιέρωσή του στην ομάδα θα αργήσει δύο χρόνια, καθώς ακολούθησε τη συμβουλή του Μπάσμπι, ο οποίος τον προέτρεψε να υπηρετήσει στο στρατό. Όταν τελείωσε με το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν πλέον έτοιμος να αφοσιωθεί στη καριέρα που είχε ανοιχτεί μπροστά του.
Το επίσημο ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1956 σε ηλικία 19 ετών και ήταν πραγματικά ονειρικό αφού μπροστά σε 41.475 φιλάθλους στο παλιό «Ολντ Τράφορντ» σκόραρε δύο φορές(32’, 37’) στην “τεσσάρα” της Γιουνάιτεντ στην Τσάρλτον.
«Ο κ. Μπάσμπι με ρώτησε αν ήμουν έτοιμος, καθώς αντιμετώπιζα πρόβλημα τραυματισμού. Σε καμία όμως των περιπτώσεων δεν θα μπορούσα να ομολογήσω πως πονάω, οπότε σταύρωσα τα δάχτυλα μου και απάντησα πως είμαι έτοιμος», διηγείται αρκετά χρόνια αργότερα στην αυτοβιογραφία του.
Ο Τσάρλτον είχε γίνει με κάθε επισημότητα ένα από τα «μωρά του Μπάσμπι». Στο τέλος της πρώτης του χρονιάς όχι μόνο είχε σκοράρει 12 γκολ σε 14 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά κατέκτησε και το πρωτάθλημα Αγγλίας, γεγονός που πολλοί ποδοσφαιριστές στην ηλικία του θα ονειρεύονταν να πετύχουν. Επιπλέον, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη αγγλική που αγωνίστηκε στο νεοσύστατο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Νίκησε τον θάνατο
Η καριέρα του Μπόμπι Τσάρλτον πέρασε σε δεύτερη μοίρα, όταν τη σεζόν 1957-58 σημειώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο τραγικά δυστυχήματα στην Ιστορία του ποδοσφαίρου και γενικώς της ανθρωπότητας. Η ομάδα του Μπάσμπι έκανε πάταγο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών αποκλείοντας στην προκριματική φάση την ιρλανδική Σάμροκ Ρόβερς (9-2 συνολικό σκoρ), την τσεχική Ντούκλα Πράγας στον 1ο γύρο με 3-1 και τον Ερυθρό Αστέρα στα προημιτελικά με 5-4. Η μοίρα, όμως, επιφύλασσε στους Άγγλους ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.
Στις 6/2/1958 και αφού οι «κόκκινοι διάβολοι» σφράγισαν στο Βελιγράδι το «εισιτήριο» της πρόκρισης στα ημιτελικά της διοργάνωσης επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο «Airspeed Ambassador», ώστε με πτήση τσάρτερ της British Airways να επιστρέψουν στην πατρίδα. Μόλις, όμως, αυτό μπήκε στον εναέριο χώρο της Γερμανίας, οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν δραματικά, με τον αεροδιάδρομο του Μονάχου να έχει σκεπαστεί από χιόνι.
Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Ριμ χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ανακοινώθηκε στους επιβάτες ότι θα έπρεπε να αποβιβαστούν γιατί θα χρειάζονταν περίπου 40 λεπτά για τον ανεφοδιασμό του αεροπλάνου. Μετά από ήδη δύο αποτυχημένες απόπειρες για απογείωση, στις 3.05 περίπου τα ξημερώματα όταν και επιχείρησε (για 3η φορά) να απογειωθεί ώστε να συνεχίσει την πορεία του, έπεσε και συνετρίβη με απολογισμό 23 νεκρούς.
Μέσα από αυτόν τον εφιάλτη ο Τσάρλτον στάθηκε τυχερός, νίκησε τον θάνατο και συνέχισε να αγωνίζεται, δημιουργώντας μια μυθική καριέρα που πολλοί θα ζήλευαν.
Για την ιστορία η Γιουνάιτεντ έπαιξε τον ημιτελικό με τη Μίλαν, προωθώντας ουσιαστικά πολλά παιδιά από τις ακαδημίες, όμως όπως ήταν φυσιολογικό ηττήθηκε με συνολικό σκορ 2-5 (2-1 εντός, 0-4 εκτός).
Η στιγμή της δικαίωσης
«Αν πρέπει να θέσω ένα χρονοδιάγραμμα θα έλεγα ότι έχουμε τουλάχιστον 5 χρόνια μπροστά μας μέχρι να κατακτήσουμε ξανά κάποιο τρόπαιο», έλεγε φανερά προβληματισμένος, αλλά και απόλυτα συνειδητοποιημένος ταυτόχρονα ο Ματ Μπάσμπι σε δηλώσεις του, ερωτώμενος για το μέλλον της ομάδας.
Τα προφητικά του λόγια επαληθεύτηκαν το 1963 και με μπροστάρη τον Τσάρλτον ήρθε ο πρώτος τίτλος μετά την τραγωδία του Μονάχου, ο οποίος ήταν το Κύπελλο Αγγλίας.
Το κατάμεστο «Γουέμπλεϊ» φιλοξένησε τον τελικό και οι φίλοι της Γιουνάιτεντ περήφανοι θαύμαζαν τους «μπέμπηδες» να κατατροπώνουν τη Λέστερ με 3-1.
Έκτοτε, η καριέρα του Μπόμπι Τσάρλτον σε συνδυασμό με την Ιστορία του συλλόγου του Μάντσεστερ θα γνώριζε μεγάλες στιγμές δόξας. Ακολούθησαν μέχρι και το 1973 (όπου έφυγε από την ομάδα) 2 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο Αγγλίας, 2 Community Shield, ενώ αγωνίστηκε σε 758 αγώνες (!), σκοράροντας 249 φορές και συνθέτοντας ένα μαγικό “τρίο” με τους Τζορτζ Μπεστ και Ντένις Λο, παρά τις μεταξύ τους προβληματικές σχέσεις.
Η μεγαλύτερη, όμως, στιγμή από όλες ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ακριβώς 10 χρόνια μετά το δυστύχημα.
Το ημερολόγιο έγραφε 29 Μαϊού 1968 και ο 13ος τελικός στην Ιστορία του θεσμού ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπενφίκα ήταν γεγονός.
Στη πορεία της μέχρι εκεί η ομάδα του Μπάσμπι απέκλεισε τη Χιμπέρνιανς από τη Μάλτα (4-0 συνολικό σκορ), τη Σαράγεβο ΦΚ (2-1), την πολωνική Γκόρνικ (2-1) και στον ημιτελικό τη Ρεάλ Μαδρίτης με 4-3.
Το «Γουέμπλεϊ» είχε… πλημμυρίσει από 92.225 οπαδούς και ο Μπόμπι Τσάρλτον με την παρέα του τους προσέφεραν μια μοναδική ποδοσφαιρική παράσταση. Διέσυραν 4-1 τους «αετούς της Λισαβόνας» στην παράταση (σ.σ 1-1 το σκορ της κανονικής διάρκειας), με τον 31χρονο τότε αρχηγό να πετυχαίνει τα 2 από τα 4 γκολ της ομάδας του στο 53ο και 99ο λεπτό αντίστοιχα.
Η συγκεκριμένη επιτυχία ήταν η κορυφαία στην Ιστορία του συλλόγου σε διεθνές επίπεδο και αποτέλεσε την αρχή, ώστε να μετατραπεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε ένα από τα πιο δημοφιλή κλαμπ στον κόσμο, να σφραγιστεί η θρυλική καριέρα του Τσάρλτον και το σημαντικότερο: να απεμπλακεί από τη σκιά του εφιαλτικού 1958.
Το ένδοξο τέλος
Το 1973 ήρθε και το τέλος της συγκλονιστικής πορείας του στα γήπεδα, σε έναν αγώνα κόντρα στην Τσέλσι στις 28 Απριλίου, όταν το κοινό του προσέφερε απλόχερα την αποθέωση και αναγνώριση που του άξιζε, ενώ στις 31 του προηγούμενου μήνα είχε σκοράρει το τελευταίο του γκολ απέναντι στη Σαουθάμπτον.
Επί 17 χρόνια φόρεσε και τίμησε όσο λίγοι την κόκκινη φανέλα και μέχρι το 2008 αποτελούσε τον παίκτη με τις περισσότερες συμμετοχές στην Ιστορία του κλαμπ, προτού τον ξεπεράσει ο έτερος θρύλος Ράιαν Γκιγκς στον τελικό του 2008 στο Champions League.
Στη μετά Γιουνάιτεντ εποχή έγινε παίκτης-προπονητής στην Πρέστον για 2 χρόνια πριν να αποσυρθεί το 1980 μετά από λιγοστές εμφανίσεις με τις Γουότερφορντ (Ιρλανδία), Νιούκαστλ ΚΒ Γιουνάιτεντ (Αυστραλία), Περθ Ατζούρι (Αυστραλία) και Μπλάκταουν (Αυστραλία).
Εν συνεχεία, το 1983, αποδέχθηκε για έναν χρόνο τον ρόλο του διευθυντή του ποδοσφαιρικού τμήματος της Γουίγκαν, ενώ από το 1984 και μέχρι σήμερα είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Γιουνάιτεντ και πρεσβευτής του συλλόγου.
Τον Ιανουάριο του 2011 μετά από σχετική ψηφοφορία των φιλάθλων της ομάδας κατετάγη 4ος στη λίστα με τους κορυφαίους όλων των εποχών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 15 Φεβρουαρίου 2015 το κλαμπ ανακοίνωσε πως η Νότια Εξέδρα (South Stand) του γηπέδου θα μετονομαστεί σε “Sir Bobby Charlton Stand”, όπερ και εγένετο στις 2 Απριλίου, πριν από την έναρξη του ματς με την Έβερτον.
“Είναι μεγάλη τιμή και είμαι πολύ υπερήφανος για μένα και την οικογένειά μου. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και έχω τόσες πολλές υπέροχες αναμνήσεις από το “Θέατρο των Ονείρων”.
Ως ποδοσφαιριστής θυμάμαι τα γκολ και τους θαυμάσιους παίκτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Ως παράγοντας της ομάδας, έχω δει εκπληκτικά ματς και φοβερούς παίκτες. Είναι ένα ξεχωριστό μέρος”, δήλωσε ο 78χρονος τότε Τσάρλτον με αφορμή την επικείμενη μετονομασία της εξέδρας προς τιμήν του.
Δόξασε και την εθνική Αγγλίας
Στην εθνική Αγγλίας αποτέλεσε βαρόμετρο, αφού αγωνίστηκε 106 φορές με τη φανέλα της (3 ως αρχηγός), σημειώνοντας 49 γκολ σε 12 χρόνια και με καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966. Παράλληλα έγινε και ο πρώτος Βρετανός που συμμετείχε σε 4 Παγκόσμια Κύπελλα (1958, 1962, 1966, 1970).
Το διεθνές ντεμπούτο του είχε γίνει 8 χρόνια νωρίτερα σε ένα ντέρμπι με τη Σκωτία, όπου έληξε 4-0 υπέρ της ομάδας του (ο ίδιος έβαλε ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς).
Η πρώτη του εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο έγινε ουσιαστικά το 1962 (το 1958 συμπεριλήφθηκε στην αποστολή, όμως δεν πήρε λεπτά συμμετοχής), σημειώνοντας μάλιστα το πρώτο του γκολ στη διοργάνωση, απέναντι στην Αργεντινή, όμως τα «λιοντάρια» αποκλείστηκαν με 3-1 στα προημιτελικά από τη μετέπειτα νικήτρια του θεσμού Βραζιλία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, πάντως, η έκβαση θα ήταν διαφορετική. Ο νέος τεχνικός Αλφ Ράμσεϊ ήξερε ότι ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να κατακτήσει η ομάδα τον πρώτο τίτλο της, ειδικότερα από τη στιγμή που η διοργάνωση θα γινόταν στην Αγγλία. Αρχικά, η οικοδέσποινα τερμάτισε 1η στον όμιλο με 5 βαθμούς, αφήνοντας 2η την Ουρουγουάη, 3ο το Μεξικό και τελευταία τη Γαλλία.
Ο Τσάρλτον ήταν εκ των κορυφαίων σε ολόκληρη τη πορεία της διοργανώτριας στο τουρνουά. Αποκορύφωμα αποτέλεσε η μαγική του εμφάνιση στον ημιτελικό με την Πορτογαλία, όπου με δυο δικά του γκολ (σ.σ. 2-1 το τελικό σκορ) έστειλε τους Άγγλους στον τελικό κόντρα στη Δυτική Γερμανία.
Στις 30 Ιουλίου γράφτηκε η κορυφαία επιτυχία της εθνικής Αγγλίας σε διεθνές επίπεδο, όταν μπροστά σε 96.924 φιλάθλους στο στάδιο «Γουέμπλεϊ» επικράτησε 4-2 στην παράταση, με τον Τσάρλτον να συμπεριλαμβάνεται στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά.
Σπουδαίος παίκτης, ακόμα πιο σπουδαίος άνθρωπος
Όσοι μιλούν για εκείνον ομολογούν πως μπορεί ο ποδοσφαιριστής Τσάρλτον να ανήκει στους κορυφαίους όλων των εποχών, όμως ο άνθρωπος Μπόμπι θεωρείται ακόμα πιο υπέροχος.
Το ήθος του είναι ότι σημαντικότερο για εκείνον, καθώς ουδέποτε συμμετείχε σε διαμάχες και κόντρες με διαιτητές, ενώ σεβόταν τους αντιπάλους του. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως σύμφωνα με τους δημοσιογράφους της χώρας θεωρείται ως ο διασημότερος Άγγλος εν ζωή.
Η πιο σπουδαία ιστορία η οποία έχει ακουστεί για εκείνον και φυσικά αληθεύει είναι ότι στους πανηγυρισμούς των πρωταθλημάτων και των Κυπέλλων, στις λεγόμενες φιέστες δηλαδή, προτιμούσε να αποτίσει μόνος του φόρο τιμής στη μνήμη των εκλιπόντων συμπαικτών του, μη συμμετέχοντας σε αυτές.
Τιμήθηκε το 1994 με τον τίτλο του Σερ από τη Βασίλισσα για την προσφορά του στο αγγλικό ποδόσφαιρο, ενώ το 2008 του απονεμήθηκε το βραβείο Lifetime Achievement από το BBC.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Τσάρλτον είναι ο μοναδικός από τα «μωρά του Μπάσμπι» που βρίσκεται εν ζωή, αφού το 2013 απεβίωσε και ο Μπιλ Φουλκς.
Με αφορμή τα 80ά του γενέθλια, θρύλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κλήθηκαν να σχολιάσουν τον άψογο χαρακτήρα του και την τεράστια προσφορά του στον σύλλογο.
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Το σπουδαιότερο σχετικά με τον Μπόμπι είναι ότι ποτέ δεν άλλαξε σαν χαρακτήρας, παρά τις αμέτρητες επιτυχίες, διότι ήξερε να τις διαχειρίζεται. Είναι ένα παράδειγμα για όλους μας και τολμώ να πω πώς ήταν ο λόγος που προσλήφθηκα στη Γιουνάιτεντ.
Ερίκ Καντονά: Για μένα εκείνος είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μέσα από την ψυχή μου τον ευχαριστώ για όλα όσα προσέφερε και σε μένα προσωπικά και στο σύλλογο.
Ράιαν Γκιγκς: Όταν δίνουν το όνομά σου σε μια εξέδρα, καταλαβαίνεις τότε πως είσαι ένας πολύ ξεχωριστός παίκτης. Εκείνος είναι για μένα ολόκληρος ο σύλλογος.
Ντένις Λο: Δεν μπορείς να διανοηθείς τι άνθρωπος είναι. Επέζησε από ένα δυστύχημα όπως αυτό στο Μόναχο και μετά όχι μόνο συνέχισε την καριέρα του, αλλά και έκανε φανταστικά πράγματα. Η ομορφιά του να αγωνίζεσαι μαζί με τον Μπόμπι είναι ότι γνώριζε ακριβώς όλες μου τις κινήσεις. Είναι ένας από τους πιο φοβερούς ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει.
Τζακ Τσάρλτον: Ο αδερφός μου είναι ο καλύτερος παίχτης που έχω δει. Πήγα στο Λονδίνο μετά από αυτό που έγινε στο Μόναχο και τον πήρα μαζί μου. Όταν τον γυρίσαμε σπίτι τον ρώτησα “πες μου τι έγινε” και μου είπε “δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό”. Έπειτα είπε “θα σου πω τώρα, αλλά μην με ξαναρωτήσεις”.
Ρίο Φέρντιναντ: Είναι απλά ο «Mr. Football». Η τραγωδία που υπέστη, φίλοι, συμπαίκτες του να πεθαίνουν μπροστά του και μετά να βρει τη δύναμη να επιστρέψει σε αυτό που αγαπούσε είναι κάτι το συγκλονιστικό. Η δύναμη αυτού του ανθρώπου και του χαρακτήρα του δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Δεν υπάρχει καλύτερος πρέσβης στο ποδόσφαιρο σε αυτή τη χώρα. Είμαστε τυχεροί που τον έχουμε.
Η άγνωστη ιστορία με τη φανέλα της Μάντσεστερ Σίτι
Η καριέρα του μπορεί να άρχισε, να χτίστηκε και να απογειώθηκε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ωστόσο υπάρχει ένα σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο όπου ο Τσάρλτον απεικονίζεται με τη φανέλα της μισητής αντιπάλου Μάντσεστερ Σίτι.
Πρόκειται για το αποχαιρετιστήριο ματς της καριέρας του Μπερτ Τράουτμαν στις 16 Απριλίου του 1964, όταν ήταν ο αρχηγός μια μικτής ομάδας παικτών των 2 ομάδων.
Τόσο ο Τσάρλτον όσο και ο Ντένις Λο (βρίσκεται αριστερά στη φωτογραφία) βρέθηκαν στην ενδεκάδα απέναντι στην ομάδα παλαιμάχων της εθνικής Αγγλίας, η οποία έχασε 5-4 από τους “αιώνιους” αντιπάλους σε ένα κατάμεστο από 60.000 κόσμο γήπεδο.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΤΙΤΛΟΙ:
Πρωταθλητής Κόσμου: 1 (1966)
Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1 (1968)
Πρωτάθλημα Αγγλίας: 4 (1957, 1958, 1965, 1967)
Κύπελλο Αγγλίας: 1 (1963)
ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΤΙΤΛΟΙ:
FWA Footballer of the Year: 1965-66
FIFA World Cup Golden Ball : 1966
FIFA World Cup All-Star Team (2): 1966, 1970
Ballon d’Or: 1966
PFA Merit Award: 1974
FWA Tribute Award: 1989
FIFA World Cup All-Time Team: 1994
Football League 100 Legends: 1998
English Football Hall of Fame: 2002
PFA England League Team of the Century: 1907 μέχρι το 2007
Team of the Century 1907-1976
Overall Team of the Century
BBC Sports Personality of the Year Lifetime Achievement Award: 2008
UEFA President’s Award: 2008
Laureus Lifetime Achievement Award: 2012
***
Ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον αποτέλεσε έναν πραγματικό μύθο του ποδοσφαίρου και αποτελεί έναν αληθινά μοναδικό και σπάνιο άνθρωπο. Το Sport-Retro.gr του εύχεται να τα χιλιάσει και κλείνει το αφιέρωμα αυτό με μια δική του δήλωση όπως ακριβώς άρχισε.
«Από την αρχή της δημιουργίας του μέχρι και την τεράστια εξάπλωσή του, η ικανότητά του να συγκινήσει κάθε γωνιά της ανθρωπότητας, με κάνει να θεωρώ πως το ποδόσφαιρο είναι το μόνο παιχνίδι που η επινόηση και εφεύρεσή του ήταν πιο αναγκαία από οποιοδήποτε άλλο άθλημα στην ιστορία του κόσμου μας».
Σε ευχαριστούμε για όλα μεγάλε «Σερ».
Κυριάκος Δημητρόπουλος
Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ
Διαβάστε ακόμη:
Όταν το ποδόσφαιρο μπήκε στην τηλεόραση
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα