Ο Κρίστιαν Πανούτσι ξεγέλασε τον θάνατο και διέπρεψε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο

Sport-Retro.gr 12 Απρ, 2018

Λένε ότι η μοίρα είναι η ώθηση των ενστίκτων, προκειμένου εκείνα να μας κατευθύνουν στη σωστή πορεία πραγματοποίησης των στόχων μας.

Το ένστικτο και η επιλογή του Κρίστιαν Πανούτσι τον οδήγησαν στην αποφυγή μιας πτήσης, γεγονός που του επέτρεψε να συνεχίσει μια αξιοπρεπέστατη ποδοσφαιρική καριέρα, αλλά κυρίως του έδωσε το δικαίωμα στη ζωή.

Με αφορμή τα 45α γενέθλια του βετεράνου Ιταλού ποδοσφαιριστή, το Sport-Retro.gr γυρνά στις 17 Ιουλίου 1996, την ημερομηνία δηλαδή που ξεγέλασε τον θάνατο.

Μια στιγμή… δυο ζωές

Το ημερολόγιο γράφει Τετάρτη 17 Ιουλίου του 1996 και ετοιμάζεται να εισέλθει στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου «Τζον Κένεντι» στη Νέα Υόρκη.

Ο 23χρονος Κρίστιαν Πανούτσι, τότε αμυντικός της Μίλαν, περιμένει την πρώτη από τις δύο πτήσεις που θα τον οδηγήσουν στην πατρίδα του.

Είναι κουρασμένος και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν ενημερώνεται ότι οι αποσκευές του έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς.

Λίγες ημέρες νωρίτερα προετοιμαζόταν στην Ατλάντα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 και θα φορούσε, μάλιστα, το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Εν συνεχεία, στη διάρκεια μιας καθημερινής προπόνησης, τραυματίστηκε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ιταλική αποστολή, γεγονός που τον επιβάρυνε πολύ στην ψυχολογία του.

Η στιγμή της επιβίβασης στην πτήση της Trans World Airlines προς Παρίσι έχει φτάσει και οι αποσκευές του παραμένουν άφαντες.

Ο Πανούτσι πλησιάζει ένα μέλος του πληρώματος των αεροσκαφών της Alitalia και εξηγεί την κατάστασή του.

Ο συμπαθητικός εργαζόμενος ελέγχει το χρονοδιάγραμμα και εξηγεί ότι υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε απευθείας πτήση για το Μιλάνο, η οποία θα πραγματοποιηθεί λίγο αργότερα, αλλά από το αεροδρόμιο Νιούαρκ.

Ο Πανούτσι παραγγέλνει έναν ακόμη δυνατό καφέ και ζυγίζει τις πιθανές επιλογές του, σκεπτόμενος (και) το γεγονός ότι θα έπρεπε να καλύψει απόσταση μιας ώρας με ταξί από το «Τζον Κένεντι» στο Νιούαρκ.

Χωρίς να το γνωρίζει καλείται να πάρει την πιο σημαντική απόφαση της ζωής του και τελικά επιλέγει την απευθείας πτήση προς Μιλάνο για να αυξηθούν οι πιθανότητες εύρεσης των αποσκευών του και να αποφύγει τις στάσεις σε Παρίσι, Ρώμη.

Επιστρέφει στο γραφείο της Alitalia, προκειμένου να κάνει την απαραίτητη κράτηση, η οποία έμελλε να του σώσει τη ζωή.

Λίγο πριν από τις 20:00, τη στιγμή που ο εις διπλούν πρωταθλητής Ιταλίας ετοιμαζόταν να κάνει το ταξίδι προς τα δυτικά του Νιούαρκ, γίνεται η τελευταία κράτηση για την πτήση TWA 800 από τη Νέα Υόρκη προς το Παρίσι.

Μερικά λεπτά αργότερα, όταν έκλεισε η πύλη, το αεροπλάνο παίρνει θέση απογείωσης στον αεροδιάδρομο και ύστερα του δίδεται το σήμα «All clear».

Η πτήση με αριθμό 800 δεν έμελλε να φτάσει ποτέ στο Παρίσι… Έπειτα από 46 λεπτά, το Boeing 747 κατέπεσε στη θάλασσα έξω από το Λονγκ Άιλαντ και παρέσυρε 230 ανθρώπους (212 επιβάτες-18 μέλη πληρώματος) στον θάνατο.

«Στην αρχή δεν μπορούσα να διανοηθώ πόσο άτυχος ήμουν που έχασα το ολυμπιακό μου όνειρο. Τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πόσο τυχερός ήμουν που δεν πήρα αυτή την καταραμένη πτήση», είχε εκμυστηρευτεί μετά από αρκετά χρόνια ο Πανούτσι.

Το δικαίωμα στη δεύτερη ζωή

Εύλογα όλα αυτά τα γεγονότα επηρέασαν βαθύτατα τον 23χρονο τότε ποδοσφαιριστή, ο οποίος από εκείνη τη στιγμή αισθάνεται σαν να ζει για δεύτερη φορά.

Σε αυτό το πρώιμο στάδιο της καριέρας του, ο Πανούτσι είχε καταφέρει να κατακτήσει ένα Champions League, δύο ιταλικά Super Cup και ένα Super Cup Ευρώπης.

Συνεπώς, από τη στιγμή που επέστρεψε στο Μιλάνο, ήταν έτοιμος για μια νέα περιπέτεια και δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για να προκύψει η κατάλληλη ευκαιρία.

Στα τέλη του 1996, ο πρώην προπονητής του στους «ροσονέρι» Φάμπιο Καπέλο, προσέφερε στον νεαρό αμυντικό την ευκαιρία να συμμετάσχει στην Primera Division για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης.

Την εποχή εκείνη πολύ λίγοι Ιταλοί είχαν πάρει μεταγραφή στο ισπανικό πρωτάθλημα, με μπροστάρηδες τους Έριντεξ Καλιγκάρις, Σέρτζιο Πίντο και Άντζελο Μπολάνο κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1940 με αρχές 1950.

Ουδείς εξ αυτών δεν είχε αξιόλογη πορεία, όπως το ίδιο συνέβη και με τον Νταμιάνο Λόνγκι που το καλοκαίρι του 1996 έφτασε στο Αλικάντε για λογαριασμό της νεοφώτιστης Έρκουλες και μετά από 13 εμφανίσεις αποχώρησε… ησύχως.

Η μεταγραφή του Πανούτσι, ωστόσο, ήταν διαφορετική, αφού μέχρι πρότινος κανένας Ιταλός παίκτης δεν είχε φθάσει στην Ισπανία με τόσο εντυπωσιακό βιογραφικό ή μεγάλη φήμη και, βέβαια, θα φορούσε τη φανέλα της θρυλικής Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο πρώτος ανερχόμενος Ιταλός που έπαιζε για τους «μερένχες» δεν έχασε την ευκαιρία και από νωρίς κέρδισε μια θέση στα βασικά πλάνα του προπονητή.

Αξίζει να σημειωθεί πως την ίδια περίοδο στη Ρεάλ είχε υπογράψει ο Κάρλος Σεκρετάριο, αλλά η άφιξη του Πανούτσι περιόρισε τον Πορτογάλο παίκτη σε μόλις 13 εμφανίσεις.

Παρέμεινε για 2,5 σεζόν στην ισπανική πρωτεύουσα, πραγματοποίησε 96 συμμετοχές και κατέκτησε το πρωτάθλημα, το Champions League και το ισπανικό Super Cup.

Συγκρούσεις με τους προπονητές

Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη Μαδρίτη συνεργάστηκε με τέσσερις διαφορετικούς προπονητές και μαζί τους ερχόταν πολύ συχνά σε αντιπαράθεση.

Δικαιολογημένα έλαβε τον χαρακτηρισμό του ασταθούς και οξύθυμου χαρακτήρα, με αποτέλεσμα το 1999 να επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Ίντερ, όπου κι εκεί συγκρούστηκε με τον Μαρσέλο Λίπι.

Επέκρινε δημοσίως τους συμπαίκτες του στη Ρεάλ Μαδρίτης και είχε αρκετούς διαπληκτισμούς κατά τη διάρκεια προπονήσεων, σε όλους σχεδόν τους συλλόγους που αγωνίστηκε.

Ο Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπαϊνκ στην Τσέλσι και ο Αλμπέρτο Ακουιλάνι στη Ρόμα ήταν μερικοί εξ αυτών.

Παρά τα προβλήματα, πάντως, υπήρξε μια περίοδος ευφορίας και σταθερότητας κατά τη διάρκεια της οκταετούς παρουσίας του στη Ρόμα.

Κατέγραψε 311 εμφανίσεις μεταξύ του 2001 και του 2009, ενώ συνολικά σημείωσε 29 γκολ.

Οι επιδόσεις του με τη φανέλα των «τζιαλορόσι» ώθησαν τον προπονητή της εθνικής ομάδας Ρομπέρτο Ντοναντόνι να τον συμπεριλάβει στην αποστολή για την προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2008.

Κατά τη διάρκεια της 14χρονης διεθνούς σταδιοδρομίας του, κατέγραψε συνολικά 57 εμφανίσεις και σημείωσε 4 γκολ.

Η ζωή του Κρίστιαν Πανούτσι πέρασε από χίλια κύματα, όμως εκείνος επιβίωσε από όλες τις δυσκολίες, εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων, καταφέρνοντας να αφήσει το στίγμα του στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.