14 Μαΐου 1966
Συμπληρώθηκαν 51 χρόνια από έναν συγκλονιστικό αγώνα: τον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας μεταξύ της Έβερτον και της Σέφιλντ Γουένσντεϊ στο επιβλητικό «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου.
Τα «ζαχαρωτά» αγνοούσαν το τρόπαιο για 33 ολόκληρα χρόνια, από τότε δηλαδή που ο Ντίξι Ντιν «φόρτωνε» τις αντίπαλες άμυνες με 2 και 3 γκολ σε κάθε ματς.
Η Έβερτον είχε δικαιολογημένα την ταμπέλα του φαβορί, δεδομένου ότι είχε φτάσει στον τελικό με απαραβίαστη εστία, μία επίδοση εκπληκτική που για τελευταία φορά είχε καταγραφεί το 1903 από την… Μπέρι.
Συγκεκριμένα, η ομάδα του Χάρι Κάτερικ απέκλεισε με 3-0 τη Σάντερλαντ στον 3ο γύρο, με 0-3 την Μπέντφορντ στη φάση των «32», με 3-0 την Κόβεντρι στη φάση των «16», με 2-0 τη Μάντσεστερ Σίτι στα προημιτελικά (σ.σ. 0-0 το πρώτο ματς – ορίστηκε ρεβάνς) και με 1-0 τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα ημιτελικά.
Η Σέφιλντ Γουένσντεϊ, από την πλευρά της, επικράτησε, με τη σειρά, 2-3 της Ρέντινγκ, 1-2 της Νιούκαστλ, 1-2 της Χάντερσφιλντ, 1-2 της Μπλάκμπερν και 2-0 της Τσέλσι.
Μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια: Η Έβερτον τερμάτισε στην 11η θέση της First Division και ο αντίπαλός της στον τελικό στη 17η, ήτοι μόλις 3 βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Προβάδισμα η Σέφιλντ
Περίπου 100.000 θεατές, ανάμεσά τους και οι Τζον Λένον-Πολ Μακ Κάρτνεϊ των Μπιτλς, στοιβάζονται στις εξέδρες του θρυλικού «Γουέμπλεϊ».
Η Σέφιλντ Γουένσντεϊ ξαφνιάζει το κοινό με το γκολ του Τζιμ Μακ Κάλιογκ μόλις στο 4ο λεπτό, ο Άλεξ Γιανγκ στέλνει την μπάλα στα δίχτυα αλλά υποδεικνύεται σε θέση οφσάιντ και, κατά συνέπεια, το 0-1 παραμένει μέχρι το φινάλε του α’ ημιχρόνου.
Ο Ρον Σπρίνγκετ καταγράφει μία σπουδαία απόκρουση, όπως και ο Γκόρντον Γουέστ στο 57’, με τη μόνη διαφορά ότι ο Ντέιβιντ Φορντ καραδοκεί, παίρνει το… ριμπάουντ και διαμορφώνει το 0-2 υπέρ των τυπικά φιλοξενούμενων.
Η Έβερτον του μηδέν παθητικού σε 6 ματς είχε δεχθεί ήδη 2 γκολ στο πιο κρίσιμο: εκείνο που έκρινε τίτλο και, μάλιστα, από μία θεωρητικά αδύναμη ομάδα.
«Τούμπα» το ματς
Δύο λεπτά αργότερα, όμως, ο Μάικ Τρέμπιλκοκ, παιδί 16μελούς οικογένειας, μειώνει με κοντινό σουτ και αναπτερώνει τις ελπίδες των «ζαχαρωτών» για το πρώτο Κύπελλο από το 1933.
Ένα υπέροχο μονοκόμματο σουτ του ίδιου παίκτη στο 64’ φέρνει το ματς στα ίσα και μετατρέπει σε θρίλερ το υπόλοιπο διάστημα.
Στιγμές αργότερα, ένας υποστηρικτής της Έβερτον, ο Έντι Κάβαναγκ, εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο και εκθέτει τους άνδρες που ήταν επιφορτισμένοι με την ομαλή διεξαγωγή του τελικού.
Η «τούμπα» ενός εκ των αστυνομικών προκαλεί άφθονο γέλιο στους παρευρισκόμενους, ενώ το χιουμοριστικό ντεκόρ ολοκληρώνεται με τον Μπράιαν Χάρις των «ζαχαρωτών» να επιστρέφει το κράνος στον έτερο διώκτη του θερμόαιμου οπαδού.
Η επόμενη πτώση στον αγωνιστικό χώρο αποδεικνύεται πιο… σημαντική. Ο Τζέρι Γιανγκ γλιστρά, η μπάλα περνά κάτω από το πόδι του, ο Ντέρεκ Τεμπλ επωφελείται, καλπάζει προς την αντίπαλη περιοχή, πλασάρει και ανατρέπει τα δεδομένα σε διάστημα 15 λεπτών!
Η Έβερτον έγινε η 2η ομάδα μετά την Μπλάκπουλ του 1953, όπου κατέκτησε το Κύπελλο ανατρέποντας προβάδισμα 2 γκολ του αντιπάλου χωρίς τη «βοήθεια» της παράτασης.
Η Σέφιλντ Γουένσντει, αντίθετα, ήταν η 1η που απώλεσε σχετικό προβάδισμα, χωρίς να στερηθεί κάποιον ποδοσφαιριστή από τραυματισμό.
Η Μπόλτον είχε χάσει από την Μπλάκπουλ σε εκείνον τον τελικό του 1953 (σ.σ. προηγείτο 3-1), ωστόσο από ένα σημείο κι έπειτα είχε υποχρεωθεί να αγωνιστεί με τραυματία τον Έρικ Μπελ.
Οι συνθέσεις του αγώνα:
ΕΒΕΡΤΟΝ (Χάρι Κάτερικ): Γουέστ, Ράιτ, Γουίλσον, Γκάμπριελ, Λάμποουν, Χάρις, Σκοτ, Τρέμπιλκοκ, Γιανγκ, Χάρβεϊ, Τεμπλ.
ΣΕΦΙΛΝΤ ΓΟΥΕΝΣΝΤΕΪ (Άλαν Μπράουν): Σπρίνγκετ, Σμιθ, Μέγκσον, Γιούστας, Έλις, Γιανγκ, Πιου, Φάνταμ, Μακ Κάλιογκ, Φορντ, Κουίν.
Διαιτητής: Τζακ Τέιλορ.