Ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν ανάγκασε τον Άλεξ Φέργκιουσον να βρίζει δημοσιογράφους

Κώστας Μπράτσος 9 Μαρ, 2018

Υπήρξε μία περίοδος για τον γεννημένο στις 9 Μαρτίου 1975 Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν που είχε ξεπεράσει τον πατέρα του, Χουάν Βερόν, παρότι ο τελευταίος ήταν το αστέρι της Εστουδιάντες στην κατάκτηση τριών σερί Copa Libertadores τη δεκαετία του ’60.

Μάλιστα, η “μάγισσα” (“la bruja”) φέρεται να πίεσε ακόμα και τον Παναθηναϊκό ώστε η “μικρή μάγισσα” (“la brujita”) να μεταπηδήσει πιο γρήγορα στην Ευρώπη, ωστόσο η πρώην ομάδα του δεν πείστηκε για τις ικανότητες του γιου του κατά τη διάρκεια δοκιμής, με συνέπεια να μην γίνει ένας “γάμος” που πιθανόν να άλλαζε κατά πολύ το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η “ευλογία” του Μαραντόνα

Ο μικρός Βερόν άρχισε τελικά την επαγγελματική σταδιοδρομία του από την Εστουδιάντες, όπου μέσα σε 1,5 χρόνο έδειξε τα προσόντα του σε βαθμό να τον αγοράσει η Μπόκα Τζούνιορς τον Φεβρουάριο του 1996 και να αγωνιστεί για μερικούς μήνες ως συμπαίκτες του Ντιέγκο Μαραντόνα.

Εξάλλου, παρότι αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα εκείνη την εποχή ο “πίμπε ντ’ όρο”, είχε διακρίνει ήδη το ταλέντο του Βερόν, λέγοντας για εκείνον, όσο τον “σφυρηλατούσε” η Εστουδιάντες: “Έχω δει έναν γενναίο και νεαρό παίκτη. Ονομάζεται Βερόν. Θα γίνει πετυχημένος”.

Πρώτα τρόπαια με προπονητή τον Μαλεζάνι

Το καλοκαίρι του ίδιου έτους, η Σαμπντόρια του Σβεν Γιόραν Έρικσον επενέβη και έδωσε τελικά την ευκαιρία στον Βερόν για το υπερατλαντικό ταξίδι που τόσο επιζητούσε ο πατέρας του.

Πέντε χρόνια πέρασε στα ιταλικά γήπεδα, εκείνη την περίοδο το πιο σπουδαίο πρωτάθλημα του κόσμου, με ομάδες και αστέρια που θα ζήλευε οποιαδήποτε χώρα.

Πέντε σεζόν σε τρεις ομάδες, αφού μετά από μία διετία στη Γένοβα και μετά από το Παγκόσμιο Κύπελλο 1998, η Πάρμα δαπάνησε 17.500.000 ευρώ για να τον προσθέσει στο “οπλοστάσιό” της που περιελάμβανε Ερνάν Κρέσπο, Φαουστίνο Ασπρίγια, Φάμπιο Καναβάρο, Λιλιάν Τιράμ, Ενρίκο Κιέζα, Αμπέλ Μπάλμπο, Ντίνο Μπάτζιο κι έναν 20χρονο Τζιανλουίτζι Μπουφόν.

Με προπονητή τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι, εκείνη η καταπληκτική ομάδα έφτασε σε νταμπλ στην πρώτη σεζόν του Βερόν στο “Ένιο Ταρντίνι”, αφού κατέκτησε το Coppa Italia και το Κύπελλο UEFA, ενώ τερμάτισε στην 4η θέση της Serie A και κέρδισε “εισιτήριο” για τον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League.

Πρωταθλητής και… πλαστογράφος με τη Λάτσιο

Ο Βερόν αγωνίστηκε κατευθείαν στον 1ο γύρο της διοργάνωσης, αφού η επόμενη σεζόν τον βρήκε στο “Ολίμπικο” της Ρώμης με τη φανέλα της Λάτσιο, που είχε “αυτοκτονήσει” το 1998-1999 σε derby della capitale με τη Ρόμα, χάνοντας το πρωτάθλημα από τη Μίλαν.

Ο Σέρτζιο Κρανιότι πούλησε τον Κριστιάν Βιέρι στην Ίντερ για 46.500.000 ευρώ και χρησιμοποίησε 30.000.000 εξ αυτών για να πάρει τον Βερόν στην ομάδα.

Μαζί του πήγαν και οι Νέστορ Σενσίνι, Κένετ Άντερσον, Σιμόνε Ιντσάγκι και Ντιέγκο Σιμεόνε, ενισχύοντας μία ήδη καταπληκτική ομάδα με παίκτες όπως ο Σέρζιο Κονσεϊσάο, ο Άλεν Μπόκσιτς, ο Μαρσέλο Σάλας, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, ο Σίνισα Μιχάιλοβιτς, ο Πάβελ Νέντβεντ, ο Ντέγιαν Στάνκοβιτς, ο Φερνάντο Κόουτο, ο Ματίας Αλμέιντα και ο αρχηγός Αλεσάντρο Νέστα.

Ήταν η δεύτερη φορά που τον έπαιρνε στην ομάδα του ο Έρικσον, ήταν η πρώτη φορά που ο Αργεντινός μέσος θα σήκωνε πρωτάθλημα στην καριέρα του και μάλιστα έχοντας καθοριστική συμβολή, με 31 αγώνες και 8 γκολ.

Την ίδια εποχή ξέσπασε και το σκάνδαλο με τα πλαστά διαβατήρια, όπου ο Βερόν και συμπατριώτες του που αγωνίζονταν στη Serie A είχαν πολιτογραφηθεί Ιταλοί, χωρίς τα κατάλληλα έγγραφα. Η περίπτωση του Βερόν ήταν από τις πιο περίπλοκες, αφού πλαστογραφήθηκαν οι ιταλικές ρίζες του από την πλευρά του πατέρα του παρότι, όπως αποδείχθηκε από τις έρευνες, διέθετε τέτοιες από την πλευρά της μητέρας του.

Βάσει κανονισμών, η Λάτσιο θα μπορούσε να χάσει ακόμα και το σκουντέτο, αν δεν υπήρχε πρόβλεψη για παραγραφή στην ιταλική αθλητική νομοθεσία. Εν τέλει, αθωώθηκε τόσο εκείνος όσο και η ομάδα του, σε πειθαρχικό και ποινικό βαθμό, με τον γενικό διευθυντή του συλλόγου, Φελίτσε Πουλίτσι, και την ερευνήτρια που πλαστογράφησε τα έγγραφα, Μαρία Ελένα Τεντάλντι, να αποτελούν τα μοναδικά πρόσωπα που αντιμετώπισαν προβλήματα από την υπόθεση.

Ζιντάν και Βερόν σε νέες περιπέτειες

Την επόμενη σεζόν, η Λάτσιο τερματίζει στην 3η θέση, έξι βαθμούς μακριά από την πρωταθλήτρια Ρόμα. Ο Έρικσον είχε αποχωρήσει από τον Ιανουάριο, αφού είχε καταλήξει ήδη σε συμφωνία με την ομοσπονδία της Αγγλίας και είχε προκαλέσει αναστάτωση στα αποδυτήρια. Ο Βερόν συνέχισε να διαπρέπει στα ιταλικά γήπεδα και το καλοκαίρι του 2001 ήρθε η ώρα για ακόμα μία μεταγραφή.

Λίγες εβδομάδες μετά από την πιο ακριβή στην ιστορία του ποδοσφαίρου μέχρι τότε, εκείνη του Ζινεντίν Ζιντάν από τη Γιουβέντους στη Ρεάλ Μαδρίτης για 77.500.000 ευρώ, ήρθε εκείνη του Βερόν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για 42.500.000 ευρώ.

Δύο μέσοι που διεκδικούσαν τον τίτλο του κορυφαίου του κόσμου εκείνη την εποχή, παρότι ο ένας δεν είχε κατακτήσει κάτι για χρόνια κι ο άλλος ήταν πρωταθλητής μία σεζόν νωρίτερα.

Μάλιστα, η Ρεάλ εξέτασε και την περίπτωση του Αργεντινού, κατά τη συγκρότηση των galacticos, ωστόσο η δήλωση πως θα ήθελε να αγωνιστεί στην Μπαρτσελόνα, τον απομάκρυνε από τις λίστες του Φλορεντίνο Πέρεθ.

Ήδη, πάντως, διατηρούσε μία σχέση με την Αγγλία, αφού από τον Ιανουάριο του 2001 ο ατζέντης του είχε μιλήσει με Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ. Οι “κόκκινοι διάβολοι” ήταν οι κυρίαρχοι της εποχής και η επιλογή ήταν εύκολη για τον Βερόν.

“Νόμιζα δεν θα έπαιζα ξανά λόγω Βερόν”

Αυτό που δεν γνώριζε ο Αργεντινός ήταν τα πλάνα του Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Σκοτσέζος τεχνικός είχε επιχειρήσει και στο παρελθόν να απαγκιστρωθεί από το απαρχαιωμένο 4-4-2 και ο αποκλεισμός με δύο ήττες στα προημιτελικά του Champions League 2000-2001 από την Μπάγερν επιβεβαίωσε αυτήν την ανάγκη, έστω κι αν στην Αγγλία στέφθηκε πρωταθλητής για τρίτη σερί χρονιά.

Εξάλλου, είχε προγραμματίσει να αποσυρθεί από τους πάγκους στο τέλος του 2001-2002 και ήθελε να κατακτήσει ακόμη ένα Champions League, εξασφαλίζοντας θέση στην ιστορία του συλλόγου και του ποδοσφαίρου. Γι’ αυτόν τον λόγο, ενισχύθηκε όχι μόνο με τον Βερόν στο κέντρο, αλλά και με τον Ρουντ φαν Νίστελροϊ στην επίθεση.

“Χρειάζεσαι έναν παίκτη που να μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο κόσμος βλέπει τη Γιουνάιτεντ μόνο για να δει τους καλύτερους και τον έχουμε σήμερα”, δήλωσε ο Σκοτσέζος τεχνικός κατά την παρουσίαση του Βερόν.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αργεντινός τον δικαίωσε στην εκκίνηση της χρονιάς, με τέσσερα γκολ σε οκτώ παιχνίδια, μία καταπληκτική ασίστ στον Ράιαν Γκιγκς απέναντι στην Μπλάκμπερν στην πλάτη τριών αμυντικών και τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη του Σεπτεμβρίου στην Premier League. Ήταν η εποχή που ο Νίκι Μπατ δήλωσε χρόνια αργότερα “ήταν τόσο απίστευτος, που νόμιζα ότι δεν θα έπαιζα ξανά για τη Γιουνάιτεντ”.

Ακολούθησε μία εκτέλεση φάουλ που κατέληξε σε γκολ στην αναπάντεχη εντός έδρας ήττα από την Μπόλτον κι ένα “μαύρο” διάστημα με μία νίκη σε επτά αγώνες. Τα “σύννεφα” πάνω από τον Βερόν άρχισαν να πληθαίνουν, την ίδια ώρα που ο Φέργκιουσον άλλαζε συνεχώς το σύστημα από 4-4-2 σε 4-5-1 και αντίστροφα, μπερδεύοντας ακόμα και τους πιο κατασταλαγμένους παίκτες του ρόστερ.

Η διάταξη τον εξουδετέρωσε

Η μεσαία γραμμή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ περιελάμβανε δεξιά τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, αριστερά τον Ράιαν Γκιγκς και ανάμεσά τους τον Ρόι Κιν με περισσότερα ανασταλτικά καθήκοντα και τον Πολ Σκόουλς με περισσότερα δημιουργικά. Η έλευση του Βερόν δημιούργησε έναν πρωτόγνωρο ανταγωνισμό, αφού μέχρι τότε οι αναπληρωματικοί τους ήταν ο Μπατ και ο Φιλ Νέβιλ, παίκτες σαφώς κατώτεροι των βασικών.

Στο 4-4-2 δεν χωρούσαν και οι πέντε αστέρες της μεσαίας γραμμής, στο 4-5-1 χωρούσαν, οπότε Σκόουλς ή Βερόν αναγκάζονταν να αγωνιστούν σε μία θέση που δεν είχαν συνηθίσει, πίσω από τον επιθετικό.

Ο Αργεντινός είχε πραγματοποιήσει μία εκπληκτική καριέρα εκκινώντας επιθέσεις από τα μετόπισθεν, έχοντας δίπλα του έναν “σκληρό” αμυντικό μέσο και βλέποντας μπροστά του όλο το γήπεδο, ουσιαστικά έναν ρόλο που θα τον έπαιρνε ο Αντρέα Πίρλο αμέσως μετά από τη φυγή του για την Αγγλία και θα τον τελειοποιούσε.

Τα νέα δεδομένα στη Γιουνάιτεντ δεν τον βόλευαν, ειδικά σε εκείνα τα παιχνίδια που αναγκαζόταν να παίξει με πλάτη στο αντίπαλο τέρμα, ώστε να προστατεύει την μπάλα από το δυνατό και γρήγορο παιχνίδι στην Premier League, μιας και βρισκόταν περικυκλωμένος από πολλούς παίκτες, όντας κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

Όταν, δε, ο Σκόουλς ήταν εκείνος που έπαιζε ως ο πιο προωθημένος μέσος, ο Βερόν βρισκόταν μόνος του λίγο πιο πίσω, με τον Κιν να μην τον προστατεύει αφού βρισκόταν μπροστά από την κακή αμυντική γραμμή (με τον 36χρονο Λοράν Μπλαν να αφήνει κενά) κι έτσι να εξουδετερώνεται ξανά, από τακτικής άποψης.

Του επιτέθηκαν δύο συμπαίκτες

Ο Αργεντινός, αν και μόλις 26 ετών, αντιμετώπισε κι άλλα προβλήματα. “Πήγα από μία χώρα με έντονη καλοκαιρινή προετοιμασία σε μία χώρα που οι αγώνες αποτελούν τη μέθοδο προπόνησης. Μετά από τον Δεκέμβριο, υπέφερα από την έλλειψη καλής φυσικής κατάστασης και άρχισα να τραυματίζομαι”, δήλωσε αργότερα στο “FourFourTwo”.

Στο δεύτερο μισό τη σεζόν 2001-2002 αντιμετώπισε προβλήματα με τον αχίλλειο τένοντα κι έχασε πολλά παιχνίδια. Παρ’ όλα αυτά, στο Champions League τα πήγαινε πολύ καλά και ήταν ο πρωταγωνιστής στη νίκη 4-0 επί του Ολυμπιακού, ενώ ήταν υγιής για τους δύο ημιτελικούς απέναντι στη Λεβερκούζεν.

Οι Γερμανοί προκρίθηκαν με δύο ισοπαλίες χάρη στο εκτός έδρας γκολ και για πρώτη φορά εμφανίστηκε στον Τύπο δημοσίευμα για σχίσμα στα αποδυτήρια της ομάδας με τον Βερόν.

Μία κυριακάτικη εφημερίδα υποστήριξε ότι δύο παίκτες της ομάδας επιτέθηκαν λεκτικά στον Αργεντινό μία εβδομάδα μετά από το δεύτερο παιχνίδι, κατηγορώντας τον για κακές εμφανίσεις στους δύο ημιτελικούς και επιρρίπτοντάς του την ευθύνη του αποκλεισμού.

Η έκρηξη του Φέργκιουσον στη συνέντευξη Τύπου

Ο Φέργκιουσον, ο οποίος μετά από τον αποκλεισμό πήρε την απόφαση να συνεχίσει στον πάγκο της ομάδας, επενέβη με μία συνέντευξη Τύπου που έμεινε στην ιστορία. Ήταν 6 Μαΐου 2002 και δύο ημέρες αργότερα, η Γιουνάιτεντ αντιμετώπιζε την Άρσεναλ, η οποία είχε κατακτήσει ήδη το πρωτάθλημα. Για τρίτη φορά σε 13 χρόνια, οι “κόκκινοι διάβολοι” θα έμεναν χωρίς κάποιο τρόπαιο και ο εκνευρισμός ήταν διάχυτος.

Ο τεχνικός του Γιουνάιτεντ ξεσπάθωσε εναντίον όσων ασκούσαν κριτική στην ομάδα και ειδικά σε εκείνους που είχαν στήσει στον τοίχο τον Βερόν. “Είναι ένας γαμημένος σπουδαίος παίκτης και είστε όλοι σας γαμημένοι ηλίθιοι”, ήταν τα τελευταία λόγια της συνέντευξης Τύπου, προτού σηκωθεί και εγκαταλείψει την αίθουσα, διατάζοντας ταυτόχρονα τους δημοσιογράφους: “Βγείτε έξω”.

Νωρίτερα, είχε ερωτηθεί και για το δημοσίευμα περί καυγά του Βερόν με δύο άλλους παίκτες της Γιουνάιτεντ, και είχε απαντήσει: “Είναι τελείως ανοησίες, απολύτως ψέμματα”.

Ποτέ δεν αποδέχθηκε την άποψη ότι ο Βερόν δεν ήταν καλός στην πρώτη χρονιά του στη Γιουνάιτεντ, μετά από τη μεταγραφή που αποτελούσε ρεκόρ για τη Μεγάλη Βρετανία. “Πείτε μου εσείς τι πρόβλημα υπάρχει με τον Βερόν. Νομίζω ότι έπαιξε καλά”, σημείωσε ο Σκοτσέζος και χαρακτήρισε “ανέκδοτο” τον Τύπο και την κριτική του.

Χρόνια αργότερα, πάντως, ίσως ένας από τους δύο παίκτες να αποκαλύφθηκε, αφού ο Κιν παραδέχθηκε για τον Βερόν: “Ήμουν πολύ σκληρός με τον Σέμπα και ήμουν λάθος. Όταν ήρθε, περίμενα θαύματα και όταν δεν έγιναν, πάντα του χωνόμουν”.

Ο Φέργκιουσον τον πίεσε να φύγει

Τη σεζόν 2002-2003, η απόδοση του Βερόν βελτιώθηκε και μάλιστα υπήρξε μία περίοδος που έπαιζε πολύ καλά και η οποία ταυτίστηκε με την απουσία του Κιν λόγω τραυματισμού. Ο Αργεντινός ανέλαβε περισσότερες πρωτοβουλίες, είχε δίπλα του έναν διαφορετικό παρτενέρ, τον Φιλ Νέβιλ, για να “καταστρέφει” και ειδικά στο Champions League ήταν εξαιρετικός.

Από την Boxing Day και μετά η Γιουνάιτεντ δεν ηττήθηκε ξανά στο πρωτάθλημα και από εκεί που βρισκόταν οκτώ πόντους πίσω από την Άρσεναλ, κατάφερε στο τέλος να σηκώσει το πρωτάθλημα. Δίχως τη βοήθεια του Βερόν στο τέλος, αφού στις αρχές Μαρτίου τραυματίστηκε και κανονικά δεν έπρεπε να επιστρέψει μέχρι το τέλος της σεζόν, ωστόσο υπήρξε βιασύνη για να προλάβει τα προημιτελικά του Champions League απέναντι στη Ρεάλ, κάτι που συνέβη χωρίς αποτέλεσμα.

Παρότι έβαλε κι αυτός το “λιθαράκι” του για την κατάκτηση του τίτλου, ο Φέργκιουσον αποφάσισε να μην επιμείνει και τον έπεισε να ακούσει την πρόταση της Τσέλσι, παρότι ο Βερόν ήθελε να παραμείνει στο “Ολντ Τράφορντ”.

Όπως αποδείχθηκε, έκανε τη λάθος επιλογή (το παραδέχθηκε χρόνια αργότερα), αφού μετακόμισε στο Λονδίνο ως η πρώτη μεγάλη μεταγραφή του Ρομάν Αμπράμοβιτς για 21.500.000 ευρώ, άρχισε εκπληκτικά τη σεζόν υπό τις οδηγίες του Κλάουντιο Ρανιέρι, ωστόσο τραυματίστηκε νωρίς και τελείωσε εκεί η χρονιά του.

Την επόμενη σεζόν, ο Ζοζέ Μουρίνιο τον έστειλε δανεικό στην Ίντερ, όπου έμεινε δύο χρόνια, προτού γυρίσει πάλι ως δανεικός στην Εστουδιάντες.

Το 2007 γύρισε μόνιμα στην πατρίδα του και με εξαίρεση μία σεζόν στην ερασιτεχνική Μπράντσεν το 2012, αγωνίστηκε αποκλειστικά στον σύλλογο που αγάπησε και εκτιμήθηκε περισσότερο από όλους τους άλλους και που σε αντίθεση με την τριετία του στην Αγγλία, δεν τον πίκρανε με αυτόν τον τρόπο.