Η αρχή έγινε το καλοκαίρι του 1996, όταν ο Γιώργος Δώνης μεταγράφηκε από τον Παναθηναϊκό στην Μπλάκμπερν, πρωταθλήτρια Αγγλίας έναν χρόνο νωρίτερα.

Το «τρένο» δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, αλλά ούτως ή άλλως έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε ομάδα της Premier League.

Το 1997 το ίδιο δρομολόγιο έκανε ο Βασίλης Μπορμπόκης που, από τα κιντρινόμαυρα της ΑΕΚ, φόρεσε και τίμησε με μεγάλη επιτυχία τα ερυθρόλευκα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, η οποία όμως αγωνιζόταν στη 2η κατηγορία της Αγγλίας.

Κατόπιν ντύθηκε στα ασπρόμαυρα για χάρη της Ντέρμπι Κάουντι το 1999 και έγινε ο τέταρτος Έλληνας που συμμετείχε, έστω για μία σεζόν, στην Premier League, πριν τελικά επιστρέψει στην Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ.

Μεσολάβησαν τρεις ταυτόχρονες μετακινήσεις από την Α’ Εθνική στην Αγγλία τον χειμώνα του 1998: ο Θοδωρής Ζαγοράκης στη Λέστερ (αργότερα έγινε αρχηγός της και κατέκτησε το League Cup του 2000, τελευταίος μεγάλος τίτλος μέχρι το πρωτάθλημα του 2016 για τις «αλεπούδες») και οι Γιώργος Γεωργιάδης, Νίκος Νταμπίζας στη Νιούκαστλ, κατόπιν επιλογής του Κένι Νταλγκλίς.

Ο Γ.Χ. δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει, με συνέπεια να αποχωρήσει το καλοκαίρι του 1999, ενώ ο «Ζαγόρ» αγαπήθηκε από τους φιλάθλους και κατέκτησε και έναν τίτλο, αλλά μετά από μόλις δύο χρόνια πήρε τον δρόμο της επιστροφής για λογαριασμό της ΑΕΚ.

Αν κάποιος έγραψε ξεχωριστή ιστορία και αποτέλεσε σημείο αναφοράς των Ελλήνων ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν στην Αγγλία, αυτός ήταν ο Νίκος Νταμπίζας.

ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ SPORT-RETRO.GR ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

 

Έγραψε ιστορία με δοκάρι 

Στις 11 Μαρτίου 1998 η είδηση κυριαρχούσε στα αθλητικά Μέσα της Ελλάδας, αλλά και της πόλης που εδρεύει στη βόρεια πλευρά της Αγγλίας.

Έπειτα από 3,5 χρόνια στον Ολυμπιακό, όπου μάλιστα κατέκτησε 1 πρωτάθλημα, θα συνέχιζε για τα επόμενα 4 χρόνια στις «καρακάξες».

Η μεταγραφή κόστισε 1.300.000 λίρες, με τα μπόνους το ποσό έφτανε κοντά στα 2.000.000, η επίσημη παρουσίασή του έγινε στις 13 Μαρτίου και μία ημέρα μετά πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην εντός έδρας «λευκή» ισοπαλία πρωταθλήματος κόντρα στην Κόβεντρι.

Νίκος Μαχλάς: Το «κοπέλι» που έγινε «Ζορμπάς». Συνέντευξη στο Sport-Retro.gr

Στις 16 Μαΐου 1998, ο Νταμπίζας πάτησε το χορτάρι του «Γουέμπλεϊ» και έγινε ο πρώτος.και ο μοναδικός μέχρι σήμερα, Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας.

Η Άρσεναλ, πάντως, αποδείχθηκε πολύ υψηλό εμπόδιο και το τελικό 2-0, με γκολ του, μεγάλου πρωταγωνιστή για τους «κανονιέρηδες» εκείνη τη σεζόν που κατέκτησαν το νταμπλ, Μαρκ Όφερμαρς στο 26’ και του Νικολά Ανελκά στο 69’, έφραξε τον δρόμο προς την κατάκτηση του τροπαίου.

Ο Μαρκ Όφερμαρς σκόραρε σε τρεις τελικούς στο πρώτο νταμπλ του Βενγκέρ

Η κατάσταση, βέβαια, θα μπορούσε να είναι διαφορετική αν στις αρχές του β’ ημιχρόνου και με το σκορ 1-0 υπέρ της ομάδας του Λονδίνου, η κεφαλιά του Νταμπίζα, μετά από σέντρα του Ρομπ Λι, κατέληγε στα δίχτυα του Ντέιβιντ Σίμαν, αντί για το οριζόντιο δοκάρι της εστίας του.

Στο 1:30 η επίμαχη φάση:

 

 Ένα υπεραιωνόβιο ρεκόρ

Την επόμενη χρονιά η Νιούκαστλ επανήλθε στο «Γουέμπλεϊ», αυτή τη φορά απέναντι στην καταπληκτική Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του σερ Άλεξ Φέργκιουσον, η οποία ήταν ανώτερη και επιβλήθηκε 2-0, προτού ολοκληρώσει τη χρονιά με ένα ανεπανάληπτο για αγγλική ομάδα τρεμπλ.

Ο διεθνής κεντρικός αμυντικός πραγματοποίησε συνολικά 187 εμφανίσεις με τις «καρακάξες» σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ σημείωσε και 14 γκολ στα έξι χρόνια που φόρεσε τη φανέλα τους.

Ίσως το δοκάρι με την Άρσεναλ να έχει χαραχθεί στη μνήμη του πολύ έντονα, όπως άλλωστε έχει δηλώσει και ο ίδιος, αλλά οι πραγματικά μεγάλες στιγμές του με την ομάδα αφορούν ένα σπάνιο ρεκόρ και μία στιγμή που δεν θα ξεχάσουν ποτέ οι υποστηρικτές της.

Στις 16 Ιανουαρίου 2000, ο Νίκος Νταμπίζας σκόραρε το τελευταίο γκολ της ομάδας του, στην ευρεία εντός έδρας νίκη με σκορ 5-0 επί της Σαουθάμπτον για το πρωτάθλημα.

Ήταν ένα γκολ με σουτ εντός περιοχής, το οποίο κόντραρε στο σώμα του αμυντικού των «αγίων» Γκάρι Μονκ, προτού καταλήξει στα δίχτυα.

Αρχικά χρεώθηκε ως αυτογκόλ, αλλά στη συνέχεια προσμετρήθηκε κανονικά στον Έλληνα άσο, ο οποίος με εκείνο το τέρμα ισοφάρισε ένα… στοιχειωμένο ρεκόρ που κρατούσε 106 ολόκληρα χρόνια!

Στην πιο παραγωγική του σεζόν επί αγγλικού εδάφους από άποψη γκολ (6 σε όλες τις διοργανώσεις), ο Νταμπίζας είχε σκοράρει επίσης μεσοβδόμαδα, στις 8 Ιανουαρίου, στη νίκη με σκορ 4-1 επί της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για το Κύπελλο.

Ο Ντάνκαν Φέργκιουσον έκανε φυλακή, εξέτρεφε περιστέρια και έδερνε διαρρήκτες

Πέντε ημέρες νωρίτερα, δηλαδή στις 3 Ιανουαρίου, είχε δώσει στην ομάδα του το προβάδισμα στο εντός έδρας 2-2 με τη Γουέστ Χαμ για το πρωτάθλημα.

Εν ολίγοις, ο Νταμπίζας κατάφερε να γίνει ο πρώτος αμυντικός στην ιστορία της Νιούκαστλ μετά το 1894 που βρήκε δίχτυα σε τρεις σερί αναμετρήσεις!

Συγκεκριμένα, ισοφάρισε το ρεκόρ του Χάρι Τζέφρι, ο οποίος εκείνη τη σεζόν (1893-94) σκόραρε διαδοχικά για το πρωτάθλημα, απέναντι σε Γκρίσμπι, Γουόλσολ και Κρου Αλεξάντρα.

Στο 1:24:00 το ιστορικό γκολ του Νίκου Νταμπίζα:

Το ρεκόρ του Τζέφρι άρχισε στις 24 Φεβρουαρίου εκείνης της χρονιάς (10 και 23 Μαρτίου τα άλλα δύο γκολ του), ημερομηνία που θα έπρεπε να γιορτάζεται ως «η μέρα των αμυντικών-ηρώων» στη Νιούκαστλ.

Κατά περίεργο και σημαδιακό τρόπο, την ίδια ημερομηνία το 2002, καταγράφηκε η κορυφαία στιγμή της καριέρας του Νίκου Νταμπίζα, όπως έχει ομολογήσει και ο ίδιος.

 

Ο αμυντικός που έκρινε ένα ντέρμπι 

Στις 24 Φεβρουαρίου 2002, οι σπουδαίες «καρακάξες» της εποχής αντιμετώπιζαν την παραδοσιακή τους αντίπαλο Σάντερλαντ στο «Στάδιο του Φωτός».

Οι «μαυρόγατες», οι οποίες είχαν επιστρέψει το 2000 στην Premier League, διέθεταν παίκτες ποιότητας, όπως ο Νάιαλ Κουίν ή ο «μπόμπερ» Κέβιν Φίλιπς και ήθελαν να σταματήσουν το αήττητο σερί πέντε αγώνων της φιλόδοξης ακόμη και για τίτλο Νιούκαστλ.

Το μεγάλο ντέρμπι του βορρά, το «Tyne-Wear derby» όπως αποκαλείται στην Αγγλία, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στη χώρα, αλλά κυρίως στην ευρύτερη περιοχή.

O Τόνι Άνταμς ήταν καθηγητής της άμυνας και μαχητής της ζωής

Εκείνο το απόγευμα η Σάντερλαντ έδειχνε να πατά καλύτερα από τις «καρακάξες» και δημιουργούσε συνεχώς επικίνδυνες καταστάσεις μπροστά από την εστία του Σέι Γκίβεν, ο οποίος ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας του, αν και κάποιος του έκλεψε εν τέλει τη δόξα…

Στο 64ο λεπτό ο νεοαποκτηθείς Πατρίκ Εμπομά, δηλαδή η πρώτη αλλαγή του αείμνηστου σερ Μπόμπι Ρόμπσον στο ντέρμπι, εκτέλεσε φάουλ με γέμισμα προς την αντίπαλη περιοχή, ο Νίκος Νταμπίζας βρέθηκε στην πορεία της μπάλας και με κεφαλιά την έστειλε στα δίχτυα.

Ο πανηγυρισμός του Έλληνα αμυντικού, ο οποίος έβγαλε τη φανέλα και έτρεξε προς τους φιλάθλους της ομάδας, παραμένει μέχρι σήμερα σήμα κατατεθέν της ιστορίας των ντέρμπι μεταξύ Σάντερλαντ και Νιούκαστλ.

«Ήταν ένα συναίσθημα που θα το θυμάμαι όλη μου τη ζωή. Όποτε επισκέπτομαι το Νιούκαστλ, όλοι μου το αναφέρουν. Φοβερή στιγμή και φοβερή χρονιά μιας και διεκδικήσαμε το πρωτάθλημα μέχρι ενός σημείου και στο τέλος καταφέραμε να προκριθούμε στο Champions League», δήλωσε χρόνια αργότερα σε βρετανικό Μέσο.

Ο Φαουστίνο Ασπρίγια κατατρόπωσε μόνος του την Μπαρτσελόνα με ιστορικό χατ τρικ

Το γκολ εκείνο υπέγραψε μία τεράστια εκτός έδρας νίκη επί της «αιωνίας» αντιπάλου, ενώ συνδυάστηκε με την προσωρινή αναρρίχηση της ομάδας του Νταμπίζα στη 2η θέση της βαθμολογίας, σε απόσταση αναπνοής από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αν και το πρωτάθλημα κατέληξε στην Άρσεναλ.

 

Θύμα έργου τέχνης, ήρωας μιας πόλης

Σε κάθε περίπτωση το γκολ εκείνο αποτέλεσε μία αξέχαστη στιγμή για τον Νταμπίζα, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς δεν συμβαίνει συχνά ένας εκπρόσωπός του να κρίνει ένα ντέρμπι του εξωτερικού.

Σίγουρα για κάποιους ο διεθνής αμυντικός έμεινε στην ιστορία ως το «θύμα» του «έργου ποδοσφαιρικής τέχνης, στο οποίο είμαι χαρούμενος που συμμετείχα έστω και ως κομπάρσος», όπως έχει αναφερθεί χωρίς κόμπλεξ ο ίδιος, σε εκείνο το απίστευτο γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ

https://www.youtube.com/watch?v=eVLRMWjHa0U

Ωστόσο, για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τους υποστηρικτές της Νιούκαστλ, ο Νίκος Νταμπίζας θα σημαίνει πάντα πολλά περισσότερα.

Όπως αναφέρεται και σε σχετικό αφιέρωμα στο επίσημο site των φίλων της ομάδας, ήταν «ένας παίκτης που το σήμα και η φανέλα της Νιούκαστλ αποτελούσε προέκταση της καρδιάς του, κι αυτό είναι κάτι, το οποίος δεν μπορείς να το πεις για πολλούς ξένους που πέρασαν από εδώ».

https://www.youtube.com/watch?v=JJwC87ReJ38