Στο μπάσκετ ο Άρης κουβαλά με υπερηφάνεια τον τίτλο “Αυτοκράτορας”, απόρροια των πολλών και διαδοχικών τίτλων που κατέκτησε κατά τη δεκαετία του 1980 με αρχές 1990.
Εν προκειμένω, όμως, το Sport-Retro.gr δεν θα ασχοληθεί με το πιο επιτυχημένο τμήμα του συλλόγου, αλλά με το ποδοσφαιρικό και συγκεκριμένα με την κορυφαία στιγμή των τελευταίων 70 ετών.
Πριν από ακριβώς 47 χρόνια, ο Άρης κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας της σεζόν 1969-1970 στο Καυτανζόγλειο και, μάλιστα, με νίκη επί του «αιωνίου» αντιπάλου ΠΑΟΚ στον τελικό.
Πρόκειται, αναμφίβολα, για την κορυφαία ποδοσφαιρική στιγμή των «κιτρίνων» κατά τα τελευταία 70 χρόνια, αφού αυτό το τρόπαιο είναι το μοναδικό από το 1946 και μετά.
Το Sport-Retro.gr σας θυμίζει την πορεία του Άρη μέχρι τον τελικό και τον θρίαμβο με εξώφυλλα και σπάνιες φωτογραφίες.
Νοκ-άουτ ο Παναθηναϊκός του… Γουέμπλεϊ και ο Ολυμπιακός
Η πορεία του Άρη μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου του 1969-1970 μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς αναγκάστηκε να αποκλείσει δύο «θηρία» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Οι «κίτρινοι» εκκίνησαν στη διοργάνωση από τη β’ φάση, όπου και λύγισαν επί αχαϊκού εδάφους τον ΑΠΣ Πατρών με 1-0 (σκόρερ ο Μάρκος Γιάντσης στο 37’).
Στην συνέχεια ακολούθησε ο εντός έδρας αγώνας με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος την ίδια σεζόν κατέκτησε το πρωτάθλημα και έναν χρόνο αργότερα έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο «Γουέμπλεϊ».
Το ματς διεξήχθη ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα του 1970 και ο Άρης επικράτησε με 2-1 χάρη στα γκολ των Αλέκου Αλεξιάδη και Τάκη Ραπτόπουλου.
Επόμενος αντίπαλος η Καλλιθέα, η οποία προηγήθηκε στο 26’ με τον Λαζάρου, προτού οι Άγγελος Σπυρίδων, Μανώλης Κεραμιδάς και Αλέκος Αλεξιάδης ανατρέψουν τα δεδομένα και διαμορφώσουν το τελικό 1-3 στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης.
Το τελευταίο εμπόδιο για τον σύλλογο της Θεσσαλονίκης πριν από τον μεγάλο τελικό ήταν ο Ολυμπιακός της προ-Γουλανδρή εποχής.
Η ομάδα του Μίλοβαν Τσίριτς ευτύχησε να ανοίξει το σκορ στο 8’ με γκολ του Κώστα Παπαϊωάννου, οι γηπεδούχοι πίεσαν ασφυκτικά στο υπόλοιπο διάστημα, όμως ο Νίκος Χρηστίδης ήταν παρών σε όλες τις φάσεις.
Να σημειωθεί ότι έπειτα από το τέλος του ημιτελικού του Σταδίου Καραϊσκάκη, συνέβη ένα περιστατικό που αμαύρωσε τη νίκη του Άρη.
Όταν οι ομάδες αποσύρονταν στα αποδυτήρια, ο Γρηγόρης Αγανιάν χτύπησε τον Τάκη Λουκανίδη, ο οποίος ανταπέδωσε και ακολούθησε μια μικρή σύρραξη.
Το αποτέλεσμα ήταν να τιμωρηθεί ο παίκτης του Άρη με ποινή που του στερούσε το δικαίωμα της συμμετοχής στον τελικό μια εβδομάδα αργότερα.
Ο πρώτος τηλεοπτικός τελικός και ο πρώτος εκτός Αθηνών
Τη στιγμή που ο Άρης απέκλειε τον Ολυμπιακό στον Πειραιά, ο ΠΑΟΚ επικρατούσε 1-0 του Αιγάλεω και προκρινόταν με τη σειρά του στον τελικό του Καυτανζογλείου.
Κατά συνέπεια, η μοίρα έλαχε οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι της Θεσσαλονίκης να μονομαχήσουν για το πρώτο Κύπελλο της Ιστορίας τους.
Ο τελικός του 1970 ήταν ξεχωριστής σημασίας, καθώς ήταν ο πρώτος που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση, ενώ παράλληλα ήταν και ο πρώτος που διεξήχθη εκτός Αθηνών.
Εκείνες τις ημέρες ολόκληρη η πόλη ζούσε για τον τελικό της 28ης Ιουνίου, αφού η δίψα για ένα ποδοσφαιρικό τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη, ειδικά τότε, ήταν τεράστια.
Ο Άρης αγνοούσε οποιονδήποτε τίτλο από το 1946 (σ.σ. το τελευταίο πρωτάθλημα), ενώ ο ΠΑΟΚ αναζητούσε την πρώτη κούπα της Ιστορίας του.
Το Καυτανζόγλειο είχε γεμίσει ασφυκτικά πολλές ώρες πριν από την έναρξη του τελικού.
Υπολογίζεται πως περίπου 50.000 φίλαθλοι παρευρέθηκαν στις εξέδρες (επίσημα 46.695 εισιτήρια), ένας αριθμός που ακόμη και σήμερα αποτελεί ρεκόρ στις αναμετρήσεις των «αιωνίων» της Θεσσαλονίκης.
Στα 3 γκολ, το 1… μέτρησε
Ο Άρης αγνοούσε την ήττα σε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ από τις 12 Μαΐου του 1963 και, όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, αυτή η 7ετής θετική παράδοση έδινε ώθηση στους παίκτες του.
Παρά το γεγονός ότι ο Άρης αγωνίστηκε χωρίς τον μεγάλο του αστέρα, τον Τάκη Λουκανίδη, δικαιολόγησε στο έπακρο τον τίτλο του φαβορί.
Η ομάδα του Μίλοβαν Τσίριτς κυριάρχησε σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, με τον ΠΑΟΚ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, να μην μπορεί να αντιδράσει στις επιθέσεις των «κιτρίνων».
Πλαγιοκοπώντας την «ασπρόμαυρη» άμυνα με τους Παπαϊωάννου και Μιχαηλίδη, το γκολ για τον Άρη δεν άργησε να έρθει.
Μόλις στο 8’, στο ίδιο δηλαδή λεπτό με το 0-1 στο Φάληρο επί του Ολυμπιακού, ο Κεραμιδάς έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Χριστοδούλου, ύστερα από θαυμάσια σέντρα του Αλεξιάδη και προκάλεσε «έκρηξη» στο κατάμεστο Καυτανζόγλειο.
Η αντίδραση του «δικεφάλου» κράτησε για λίγη ώρα, δεδομένου ότι ο Αλεξιάδης έχασε μοναδική ευκαιρία στο 13’ για να διπλασιάσει το προβάδισμα του Άρη.
Στο 33’ και ενώ οι «κίτρινοι» ήλεγχαν πλήρως τον ρυθμό του αγώνα, ο ΠΑΟΚ απείλησε με ισοφάριση, όταν ο Σαράφης ανατράπηκε εντός περιοχής από τον Ραπτόπουλο, ο διαιτητής Μίχας έδειξε το σημείο του πέναλτι και ο Κούδας ανέλαβε την εκτέλεση.
Ο «Μεγαλέξανδρος» αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως από την άσπρη βούλα δεν είχε υψηλό ποσοστό ευστοχίας, ιδίως στα κρίσιμα ματς.
Η αρνητική αυτή παράδοση για τον Κούδα έλαβε χώρα και το βράδυ της 28ης Ιουνίου 1970, καθώς έστειλε την μπάλα απελπιστικά άουτ και το 1-0 υπέρ του Άρη παρέμεινε.
Τέσσερα λεπτά μετά το χαμένο πέναλτι του ΠΑΟΚ, καταγράφηκε η φάση που προκάλεσε τις έντονες διαμαρτυρίες των παικτών του Τσίριτς.
Συγκεκριμένα, ο Αλεξιάδης πήρε την μπάλα από τον Συρόπουλο και με δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία του Χριστοδούλου.
Την ώρα που οι παίκτες του Άρη πανηγύριζαν για το γκολ, ο Μίχας το ακύρωσε χωρίς κανένας να καταλάβει τον λόγο, με συνέπεια να προκληθούν έντονες αντιδράσεις από την «κίτρινη» μερίδα του Καυτανζογλείου.
Ο ίδιος παίκτης (Αλεξιάδης) ξαναβρήκε δίχτυα πριν από τη λήξη του α’ ημιχρόνου του τελικού, όμως ούτε τότε χρίστηκε σκόρερ λόγω οφσάιντ (σωστή αυτή τη φορά η απόφαση του άρχοντα της αναμέτρησης).
Ένα ήρεμο β’ ημίχρονο
Οι ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με το 1-0 υπέρ του Άρη, ένα αποτέλεσμα που θεωρητικά θα έπρεπε να πεισμώσει τους παίκτες του ΠΑΟΚ εν όψει του β’ ημιχρόνου.
Τελικά, η εικόνα του αγώνα παρέμεινε στο ίδιο τέμπο, με τους γηπεδούχους να χάνουν ευκαιρίες και τον «δικέφαλο» να περιορίζεται σε παθητικό ρόλο.
Η μεγαλύτερη στιγμή για ένα δεύτερο γκολ καταγράφηκε στο 66’, όταν ο Αλεξιάδης από το ύψος της μικρής περιοχής έπιασε κεφαλιά, η οποία πέρασε ξυστά άουτ.
Αντιθέτως, ο ΠΑΟΚ έφτασε κοντά στην περιοχή των «κιτρίνων» μόνο στο 82’, όταν ο Κούδας κόπηκε από τον Σπυρίδωνα, προτού γίνει απειλητικός για την εστία του Χρηστίδη.
Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Άρη νικητή με 1-0, ένα σκορ που κολακεύει τον «δικέφαλο», ο οποίος με εξαίρεση το χαμένο πέναλτι δεν παρατάχθηκε ανταγωνιστικός.
Το τρόπαιο παρέδωσε ο ΓΓΑ Κώστας Ασλανίδης στα χέρια του Νίκου Χρηστίδη και εν συνεχεία ακολούθησε ο «κίτρινος» γύρος του θριάμβου και η αποθέωση από τους φιλάθλους.
Το Κύπελλο αυτό έσπασε μία «κατάρα» για τον Άρη που τον ήθελε να χάνει σε όσους τελικούς είχε πάρει μέρος (σ.σ. 1932, 1933, 1940, 1950).
Παράλληλα, μέχρι και σήμερα παραμένει ο τελευταίος πανελλήνιος ποδοσφαιρικός τίτλος του, ένα γεγονός που προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα, αφού αποτελεί μία εκ των κορυφαίων και λαοφιλέστερων ομάδων της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για έναν τεράστιο θρίαμβο στην Ιστορία του Άρη, ο οποίος δικαίως καμαρώνει πρωτίστως για το μπάσκετ, αλλά δεν θα πρέπει να λησμονούνται και οι επιτυχίες των υπολοίπων τμημάτων.
Αντί επιλόγου, οι συνθέσεις, τα highlights και τα πρωτοσέλιδα της εποχής:
ΑΡΗΣ (Μίλοβαν Τσίριτς): Χρηστίδης, Πάλλας, Ναλμπάντης, Σπυρίδων, Ραπτόπουλος, Σεμερτζής (60’ Ψηφίδης), Συρόπουλος, Κεραμιδάς, Αλεξιάδης, Μιχαηλίδης, Παπαϊωάννου.
ΠΑΟΚ (Γένε Τσάκναντι): Χριστοδούλου (43’ Πίρτσος), Παπαχριστούδης, Φουντουκίδης, Θεοφανίδης, Μακρής (27’ Κοντογιώργος), Δράμαλης, Τερζανίδης, Σαράφης, Παρίδης, Κούδας, Λάζος.
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα