Το 1971 χαρακτηρίζεται έτος-ορόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, με αποκορύφωμα φυσικά τη συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ.
Την ίδια χρονιά η ΑΕΚ επικράτησε 3-2 της Ίντερ στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας και ο Ολυμπιακός νίκησε την Ντινάμο στη Μόσχα, αλλά o Ελβετός διαιτητής Άντον Μπούχελι είχε συμβολή στον αποκλεισμό του.
Ο Πανιώνιος, από την πλευρά του, σε εγχώριες διοργανώσεις έγραψε τις πιο χρυσές σελίδες του το 1979 και το 1998 με τις κατακτήσεις των Κυπέλλων, ωστόσο το 1971 ενδεχομένως να είναι πιο αστραφτερό, δεδομένου ότι στο τέλος της χρονιάς πανηγύρισε το Βαλκανικό Κύπελλο.
Βέβαια, πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι μετά τη 2η θέση εκείνης της χρονιάς στην Α’ Εθνική (σ.σ. πίσω από ΑΕΚ και πάνω από τον Παναθηναϊκό του «Γουέμπλεϊ») απέκλεισε την τρανή Ατλέτικο Μαδρίτης στο Στάδιο Καραϊσκάκη!
Εκείνο το κρύο βράδυ της 6ης Οκτωβρίου 1971, υπό το βλέμμα 18.000 θεατών, ο Πανιώνιος προκρίθηκε στον 2o γύρο του νεοσύστατου τότε Κυπέλλου UEFA, αφού το 1-0 αρκούσε για να καλύψει την ήττα του «Βιθέντε Καλδερόν» με 2-1.
H Ατλέτικο Μαδρίτης της εποχής διέθετε μια εκπληκτική ομάδα που το 1970 είχε κατακτήσει την Primera Division (σ.σ. την επόμενη χρονιά τερμάτισε έναν βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια Βαλένθια και την Μπαρτσελόνα) και το 1971 είχε φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε από τον Άγιαξ, μετέπειτα αντίπαλο του Παναθηναϊκού στο «Γουέμπλεϊ».
Η παρέα του Λουίς Αραγονές, του Χαβιέρ Ιρουρέτα, του Χοσέ Χάρατε, του αρχηγού Ισάθιο Καγέχα και του Εράλντο Μπεσέρα πανηγύρισε επίσης το πρωτάθλημα του 1973, το Κύπελλο του 1972 και το Διηπειρωτικό του 1974, ενώ το 1974 έχασε στις λεπτομέρειες από την Μπάγερν το Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Κι ο Πανιώνιος, όμως, με τον αείμνηστο Τζο Μάλετ στον πάγκο του, είχε τη χαρά να διαθέτει παίκτες όπως ο Στάθης Χάιτας, ο Γιώργος Δέδες, ο Θανάσης Ιντζόγλου και ο 17χρονος Θωμάς Μαύρος.
Δεν αναγνώρισαν τον Μάλετ!
Το ηθικό των παικτών του συλλόγου της Νέας Σμύρνης ήταν υψηλότατο, χάρη στο γκολ του Κώστα Λαγού στο 80ό λεπτό του πρώτου αγώνα, που διαμόρφωνε το 2-1 (Μπεσέρα στο 47’ και Ιρουρέτα στο 64’ τα τέρματα της Ατλέτικο).
Η αποστολή είχε καταλύσει στο ξενοδοχείο «Voula Beach» από την Κυριακή 3 Οκτωβρίου, ενώ για τρεις ημέρες το κουμ-καν, το τάβλι και η… μοντέρνα μουσική συντρόφευαν τους παίκτες.
Αλέκος Παπασίκας, Αχιλλέας Αθανασούλας και Βασίλης Μωραϊτέλης προτιμούσαν το… χαρτί, ενώ ο αείμνηστος κουνούσε και τα ζάρια με τον κ. Μάσκερ, τον βοηθό του Μάλετ.
Την παραμονή του επαναληπτικού οι Μπάμπης Ιντζόγλου, Θανάσης Ιντζόγλου, Ζαφείρης Κάκαρης, Κώστας Λαγός και Τόλης Τσιρογιάννης πολιόρκησαν το μπαρ του ξενοδοχείου, προκειμένου να ακούσουν Salvatore Adamo, «Guess Who», «Simon & Garfunkel» κ.τ.λ.
Ο πιτσιρικάς Θωμάς Μαύρος αποτελούσε το πρόσωπο που δεχόταν τα περισσότερα πειράγματα επειδή είχε κουρευτεί πρόσφατα, με συνέπεια να κοκκινίζει από τα νεύρα του, αλλά να μην αντιδρά.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης προφανώς αψήφισε τη δυναμική του Πανιωνίου, όπως μαρτυρά και το γεγονός ότι ουδείς από την αποστολή της αναγνώρισε τον Μάλετ όταν συνταξίδευαν από την Ισπανία στην Ελλάδα!
Ο αείμνηστος Άγγλος προπονητής, μάλιστα, καθόταν δύο καθίσματα δίπλα από τον Μαρσέλ Ντομινγκό, δηλαδή τον ομόλογό του στους «ροχιμπλάνκος»!
Ο αντιπρόεδρος της Ατλέτικο τον αναγνώρισε κατά την προσγείωση στην Αθήνα και τον χαιρέτησε από μακριά, όμως το έκανε επειδή θεώρησε ότι είχε μεταβεί στο αεροδρόμιο για να υποδεχθεί την αποστολή!
Από το «Voula Beach» στην… άσπρη βούλα
Γύρω στις 21:00 οι παίκτες του Πανιωνίου με λευκές εμφανίσεις βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο και γνώρισαν την αποθέωση από τους φιλάθλους, πολλοί εκ των οποίων κρατούσαν μπαλόνια στα χρώματα της ομάδας.
Τα περισσότερα χειροκροτήματα απέσπασε ο Γιώργος Δέδες, προς τιμήν του οποίου διοργανώθηκε ένα μικρό τελετουργικό για την κατάκτηση του «Χάλκινου Παπουτσιού», καθώς και του πρώτου σκόρερ της Α’ Εθνικής της προηγούμενης σεζόν.
Εκπρόσωποι του χουντικού καθεστώτος της εποχής, όπως η Δέσποινα Παπαδοπούλου, ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης ή ο αναπληρωτής ΓΓΑ Γιώργος Βλαδίμηρος, ο πρόεδρος της ΕΠΟ Γιώργος Δέδες, ο πρόεδρος της ΕΠΣΑ Κώστας Τριβέλλας και ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης κ. Παπαθανασίου ήταν μερικοί από τους επίσημους.
Το ματς άρχισε με τον Πανιώνιο να απειλεί στο 27’ όταν ο Λαγός σούταρε άουτ, ενώ στο 39’ η καρφωτή κεφαλιά του Ιντζόγλου αποκρούστηκε πάνω στη γραμμή από τον Φρανθίσκο Ντελγάδο Μέλο, σε ένα α’ ημίχρονο όπου οι «ροχιμπλάνκος» κινήθηκαν σε ρηχά νερά.
Μία σέντρα του Μωραϊτέλη από αριστερά προκάλεσε σύγχυση στα καρέ της Ατλέτικο, η μπάλα βρήκε στο χέρι του Κίκε και ο Ρουμάνος διαιτητής Αλεξάντρου Πίρβου καταλόγισε πέναλτι, το οποίο εκτέλεσε εύστοχα ο Θανάσης Ιντζόγλου στο 54’.
Η Ατλέτικο προσπάθησε να αντιδράσει, εκμεταλλευόμενη και τη μέτρια βραδιά του Δέδε, όμως, αφενός μεν ήταν φλύαρη στο κέντρο, αφετέρου δε οι «κυανέρυθροι» είχαν καλή αμυντική λειτουργία.
Ο Πανιώνιος πλησίασε περισσότερο σε ένα ακόμη γκολ και, μάλιστα, ο Δέδες βρήκε δίχτυα στο 78’, ωστόσο είχε προηγηθεί υπόδειξη για οφσάιντ του Λαγού και ορθώς παρέμεινε το 1-0.
Στο 87ο λεπτό ο σκόρερ του «χρυσού» γκολ στο «Βιθέντε Καλδερόν, ο Λαγός, αποβλήθηκε για σκληρό μαρκάρισμα στον Ιρουρέτα, ωστόσο το σκορ δεν μεταβλήθηκε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
Οι συνθέσεις και το video του αξέχαστου αυτού αγώνα:
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Τζο Μάλετ): Φίλης, Χριστοδούλου, Παπασίκας, Κυριαζής, Θεοφιλόπουλος, Χάιτας, Μωραϊτέλης, Θ. Ιντζόγλου, Δέδες (77’ Χιώτης), Λαγός, Μαύρος.
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Μαρσέλ Ντομινγκό): Ρόντρι, Μέλο, Καγέχα (37’ Κίκε), Αντελάρδο, Οβεχέρο, Ιγκλέσιας, Σαλσέδο, Αραγονές, Χάρατε (46’ Ορόθκο).
«Τα λεφτά, Θανάση!»
Το καμάρι της Νέας Σμύρνης, ο «ιστορικός» Πανιώνιος, είχε μόλις θέσει νοκ-άουτ την περίφημη Ατλέτικο Μαδρίτης των 7-8 διεθνών και είχε δείξει το… καλό παράδειγμα στον ΟΦΗ, ο οποίος θα έπραττε αναλόγως 22 χρόνια αργότερα στην ίδια διοργάνωση.
Στα αποδυτήρια των Ισπανών επικρατούσε ο εκνευρισμός και η απογοήτευση, ενώ οι περισσότεροι τα είχαν βάλει με τον διαιτητή Πίρβου και την UEFA.
«Είναι πρωτάκουστος ο κανονισμός για τον ορισμό εποπτών της χώρας που διοργανώνει το ματς. Σήμερα ο Πανιώνιος έπαιξε καλύτερα από τη Μαδρίτη, αλλά και πάλι ήταν σκληρός. Ο διαιτητής αν ήταν στη Μαδρίτη, η ομοσπονδία θα του έπαιρνε τη σφυρίχτρα», έλεγαν τα στελέχη των «ροχιμπλάνκος».
Ο διαιτητής, από την πλευρά του, τόνιζε: «Σφύριξα σύμφωνα με τους κανονισμούς. Και οι δύο ομάδες έπαιξαν σκληρά, αλλά στο ποδόσφαιρο χρειάζεται ο ανδρισμός. Ο Πανιώνιος μου άρεσε περισσότερο από την Ατλέτικο. Ήταν πιο μαχητικός και έπαιξε πιο παθιασμένα. Άξιζε τη νίκη. Έχω διευθύνει αγώνες της προσεχούς αντιπάλου του Πανιωνίου, της Φερεντσβάρος, στο παρελθόν. Πιστεύω ότι αν η ομάδα σας παίξει όπως σήμερα, τότε είναι ικανή να αποκλείσει και την ουγγρική ομάδα».
Ο Ντομινγκό, προπονητής της Ατλέτικο, ήταν έξαλλος με τη διαιτησία του Πίρβου, ωστόσο όταν κλήθηκε από τον 30χρονο τότε ρεπόρτερ Μανώλη Μαυρομμάτη να παραχωρήσει δηλώσεις στην εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», του απάντησε «No comment».
Στον αντίποδα, στο στρατόπεδο του Πανιωνίου επικράτησε ντελίριο ενθουσιασμού με επίκεντρο τον σκόρερ Ιντζόγλου, ο οποίος άκουγε τους συμπαίκτες του να του λένε «τα λεφτά, Θανάση», επειδή η διοίκηση τους είχε τάξει σπουδαίο πριμ σε περίπτωση πρόκρισης.
«Το γεγονός ότι καταφέραμε να αποκλείσουμε τη σπουδαία σε αξία τότε ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης, συνιστά ένα θαύμα. Σαν ομάδα, διαθέταμε καταπληκτική ομοιογένεια, ξέροντας πια ο ένας το παιχνίδι του άλλου, διαθέταμε παίχτες με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, συνεργαζόμασταν με κλειστά μάτια.
Θυμάμαι ότι πριν τους αγώνες με την Ατλέτικο, η μοναδική ενημέρωση που είχαμε για τον αντίπαλο προερχόταν από όσα διαβάζαμε στις εφημερίδες», δήλωνε χρόνια αργότερα ο Γιώργος Δέδες.
Οι δηλώσεις των θριαμβευτών και του… Πούσκας
Την επομένη του θριάμβου του Πανιωνίου ο Φέρεντς Πούσκας συναντήθηκε σε κεντρικό σημείο της Αθήνας με πέντε απεσταλμένους ισπανικών εφημερίδων και έναν φωτορεπόρτερ.
«Ο Πανιώνιος νίκησε δίκαια, γιατί έπαιξε με αυτό και μόνο τον σκοπό. Φυσικά δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Όμως, ο Πανιώνιος έπαιξε παραπάνω απ’ όσο έπρεπε καλά κι ο συγκεκριμένος του στόχος χτυπήθηκε με… πιστόλι ακριβείας.
Η Ατλέτικο είναι μια ανόητη ομάδα. Πίστεψε ότι το 2-1 της Μαδρίτης ήταν δυνατό να της χαρίσει την πρόκριση. Λάθος! Τραγικό σφάλμα του Ντομινγκό και των παικτών του, αν αυτοί φταίνε πραγματικά. Γιατί εγώ δεν πιστεύω πως οι ίδιοι αποφάσισαν να παίξουν αμυντικά για να κρατήσουν τη διαφορά του ενός γκολ. Προς Θεού!
Αν είναι δυνατόν μια ομάδα σαν την Ατλέτικο με διάσημους κυνηγούς, όπως ο Χάρατε, ο Αραγονές και ο Σαλσέδο να αμύνεται για να διατηρήσει το ένα γκολ που είχε αβαντάζ από τη Μαδρίτη. Ο Ντομινγκό έχει πεπαλαιωμένες ιδέες.
Γιατί το 1-0 είναι ένα σκορ που μπορεί να αρθεί για μια ομάδα εύκολα όταν παίζει στο γήπεδό της, στον κόσμο της και έστω με έναν διαιτητή που τη βοηθά κάπως. Είναι λογικό ένας διαιτητής να παίζει, εν μέρει, υπέρ της γηπεδούχου, όπως ήταν λογικό να πράξει ευνοϊκά για την Ατλέτικο ο Ιρλανδός ρέφερι του πρώτου αγώνα».
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα