Όταν ο Ολυμπιακός και η Εθνική ομάδα κολύμβησης κινδύνευσαν σοβαρά στον αέρα

Μάνος Ανδρουλάκης 21 Ιαν, 2021

Το τουρνουά της Σαραγόσα διεξαγόταν κάθε καλοκαίρι από το 1971 μέχρι το 2014 και συνήθως η τοπική Ρεάλ έφτανε στην κατάκτησή του, καθώς τις περισσότερες φορές οι αντίπαλοι δεν ήταν ισχυροί. Στη version του 1976, ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη και τελευταία ελληνική ομάδα που έλαβε μέρος σε αυτό, ενώ πλην της οικοδέσποινας συμμετείχαν η Γκόρνικ και η ΟΦΚ Βελιγραδίου.

Ο φιναλίστ του Κυπέλλου της προηγούμενης σεζόν ηττήθηκε 3-2 από τον πολωνικό σύλλογο και 2-0 από τον γιουγκοσλαβικό, με αποτέλεσμα να καταλάβει την τελευταία θέση του τουρνουά. Αυτό, όμως, δεν ήταν τίποτα…

Τη Δευτέρα 23 Αυγούστου, η αποστολή του Ολυμπιακού αναχώρησε από τη Μαδρίτη με προορισμό τη Σόφια και από εκεί στις 22:40 το «Ilyushin» των βουλγαρικών αερογραμμών σηκώθηκε για την Αθήνα.

Στο ίδιο αεροσκάφος επέβαιναν οι Εθνικές ομάδες κολύμβησης Ανδρών και Γυναικών, οι οποίες επέστρεφαν από τη Βαλκανιάδα του Βουκουρεστίου.

Πιλότος ήταν ένας παλιός πρωταθλητής κολύμβησης, ονόματι Γκιόργκεφ, όπως ανέφερε η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» σε ένα από τα ρεπορτάζ των επόμενων ημερών για το περιστατικό.

Κλάματα και λιποθυμίες

Γύρω στις 23:25 μία αεροσυνοδός ενημέρωσε τους αθλητές και τους υπόλοιπους περίπου 120 επιβάτες ότι σε 5 λεπτά θα γινόταν η προσγείωση, επομένως όλοι πίστεψαν ότι οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δε θα στέκονταν εμπόδιο.

Αλίμονο. Ξαφνικά άρχισαν φοβερές αναταράξεις, το αεροσκάφος ανεβοκατέβαινε συνεχώς και όσο δε φαίνονταν τα φώτα της Αθήνας τόσο περισσότερο μεγάλωνε η αγωνία.

Μισή ώρα πέρασε χωρίς αποτέλεσμα. Κλάματα, κρύος ιδρώτας, ανακατωσούρες (ο Γιάννης Γκαϊτατζής λίγο έλειψε να κάνει εμετό) και, βέβαια, φόβος ήταν τα επακόλουθα της περιπέτειας. Μάλιστα, η νεαρή κολυμβήτρια Σοφία Ψιλόλιγνου έχασε τις αισθήσεις της.

Γύρω στα μεσάνυχτα φάνηκαν τα πρώτα φώτα και σύντομα άρχισε να διακρίνεται ο διάδρομος προσγειώσεως. Οι επιβάτες αναθάρρησαν, όταν το αεροσκάφος κατέβασε τις ρόδες και πήρε καθοδική πορεία, όμως ξαφνικά αυτό ξαναπήρε ύψος!

Τότε, ο κυβερνήτης ανακοίνωσε ότι ήταν αδύνατη η προσγείωση στην Αθήνα και πως θα έπρεπε να επιστρέψουν στη Σόφια – όπερ και εγένετο κατά τη 01:00, έπειτα δηλαδή από 2,5 ώρες πτήσης.

Ακολούθησαν άλλες 3 ώρες αναμονής στη μικρή αίθουσα του βουλγαρικού αεροδρομίου, με τα καθίσματα να μην επαρκούν και τους υπαλλήλους να παρέχουν ασήμαντη βοήθεια στους ταλαιπωρημένους επιβάτες.

Έπρεπε η Αθήνα να ανάψει το «πράσινο φως» για να πραγματοποιηθεί η πτήση, ώσπου στις 04:00 αυτό έγινε πράξη και γύρω στις 05:30, με την προσγείωση δηλαδή του αεροσκάφους, οι καρδιές όλων επανήλθαν στη θέση τους.

«Πρώτη φορά μου συμβαίνει…»

Το δικό τους δράμα έζησαν για κάμποση ώρα τα αγαπημένα πρόσωπα των επιβατών, αφού όχι μόνο δεν έβλεπαν να εμφανίζεται το αεροσκάφος, αλλά δε λάμβαναν και καμία σαφή απάντηση αναφορικά με την τύχη του.

Είχαν αρχίσει οι φωνές και οι έντονες διαμαρτυρίες προς τους υπευθύνους του αεροδρομίου, ώσπου η σύζυγος του αρχηγού της κολυμβητικής αποστολής κ. Κωνσταντοπούλου κατάφερε να επικοινωνήσει μέσω του πύργου ελέγχου με εκείνον.

Με ανακούφιση εκείνη έλαβε τη διαβεβαίωση ότι άπαντες είναι καλά στην υγεία τους και ενημερώθηκε για την αναγκαστική επιστροφή στη βουλγαρική πρωτεύουσα.

Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε με ασφάλεια στο αεροδρόμιο της Σόφιας, ο Λες Σάνον δήλωσε: «Πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και δεύτερη φορά η τόση καθυστέρηση εδώ στη Σόφια. Στο βιβλίο της εμπειρίας θα το γράψω αυτό».

**Στελέχη της Εθνικής ομάδας κολύμβησης**

Απέναντι ο Γιώργος Δεληκάρης απαντούσε «κι εμένα πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο», την ώρα που ο πατέρας της 13χρονης, τότε, κολυμβήτριας Σοφίας Δάρα τη χάιδευε και της έλεγε: «Είσαι καλά κορίτσι μου…».

Μία άλλη μητέρα, η κ. Βρεττού, έπαιρνε την κόρη της στην αγκαλιά της και την κοιτούσε στα μάτια, προτού πει: «Έκλαψα πάνω στο αεροπλάνο γιατί πίστεψα ότι δεν θα ξαναδώ το 15χρονο αγόρι μου και τον σύζυγό μου, κι ότι θα χανόμασταν μαζί με την κόρη μου».

Ο Ολυμπιακός είχε τον μίμο του

Στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου της Σόφιας, ο Μίλτον Βιέρα ξεπέρασε σιγά-σιγά τη δοκιμασία και άρχισε να διασκεδάζει τους υπόλοιπους, υποδυόμενος τους συμπαίκτες του εν ώρα… θρίλερ.

Μόνο έναν δίσταζε να μιμηθεί, τον Παναγιώτη Κελεσίδη, λέγοντας χαρακτηριστικά με τα σπαστά ελληνικά του «πέσει ξύλο», προτού τελικά υπερπηδήσει και… αυτόν τον φόβο.

Η δεύτερη (και ολοκληρωμένη) πτήση του ίδιου αεροσκάφους προς την Αθήνα έγινε ξανά με κυβερνήτη τον Γκιόργκεφ και, βέβαια, τα σταυροκοπήματα δεν έλειψαν μέχρι να γίνει η λυτρωτική προσγείωση.

Ο Πέτρος Καραβίτης δήλωνε ότι δε φοβήθηκε για εκείνον, αλλά για τη σύζυγό του που ήταν έγκυος και, μάλιστα, είχε μπει στον μήνα της, ενώ το ίδιο σκεφτόταν και ο αείμνηστος δημοσιογράφος Λάζαρος Πατσουράκος.

Αυτή ήταν μία από τις πιο επικίνδυνες εναέριες περιπέτειες που βίωσαν Έλληνες αθλητές και, μάλιστα, δύο διαφορετικών αποστολών στο ίδιο αεροσκάφος, με πιλότο άλλοτε κολυμβητή!