Ο Μαρκ Όφερμαρς σκόραρε σε τρεις τελικούς στο πρώτο νταμπλ του Βενγκέρ

Κώστας Μπράτσος 29 Μαρ, 2018

Ένας από τους καλύτερους σύγχρονους εξτρέμ του ποδοσφαίρου ακούει στο όνομα Μαρκ Όφερμαρς. Ο Ολλανδός παλαίμαχος, γεννημένος στις 29 Μαρτίου του 1973, υπήρξε για χρόνια ταυτόσημος με την ταχύτητα, τις ντρίμπλες, τις σέντρες ακριβείας και τα γκολ τόσο με το δεξί όσο και με το αριστερό.

Δεν έμεινε σε καμία ομάδα παραπάνω από πέντε σεζόν κι έτσι το φίλαθλο κοινό τον θυμάται σχεδόν ισάξια τόσο με τη φανέλα του Άγιαξ, της Άρσεναλ, της Μπαρτσελόνα, όσο φυσικά και με τη φανέλα της εθνικής Ολλανδίας. Ο ρόλος του, όμως, ήταν πιο κομβικός μόνο σε μία εξ αυτών και δη σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι που ουσιαστικά έδειξε ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Άλεξ Φέργκιουσον δεν ήταν μόνη της και είχε αντίπαλο στη δεκαετία του ’90.

Ο “τελικός πρωταθλήματος” του 1997-1998 ήταν ο πρώτος από τους… τρεις εκείνης της σεζόν στους οποίους ο Όφερμαρς σκόραρε για τους “κανονιέρηδες” και το γκολ αυτό θα μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη των φιλάθλων του συλλόγου.

Ένας κομμένος χιαστός σταμάτησε τις διακρίσεις

Σε ηλικία 25 ετών κι έχοντας κατακτήσει τα πάντα με τη φανέλα του Άγιαξ, ο Όφερμαρς έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ ότι η ρήξη χιαστού που υπέστη την προηγούμενη σεζόν ήταν απλά μία σημείωση στο ιατρικό βιβλιάριό του.

Με τον “Αίαντα” είχε πραγματοποιήσει “μαγικές” εμφανίσεις για μία πενταετία, κατακτώντας το Champions League 1995 (η ομάδα έφτασε στον τελικό και τη νέα σεζόν, αλλά ο Όφερμαρς ήταν νοκ άουτ λόγω του γονάτου), τρία σερί πρωταθλήματα (1994-1996), ένα κύπελλο, ένα Johan Cruijff Schaal και ένα Διηπειρωτικό.

Σε ατομικό επίπεδο, το 1992 αναδείχθηκε κορυφαίο ταλέντο της Ολλανδίας, την επόμενη σεζόν πήρε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της Ολλανδίας στην ψηφοφορία των μεγαλύτερων εντύπων της χώρας, της εφημερίδας “Der Telegraag” και του περιοδικού “Voetbal International”, το 1994 επελέγη ως ο κορυφαίος νεαρός παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου των ΗΠΑ, παρότι η Ολλανδία αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τη Βραζιλία και το 1996 ήταν ο παίκτης της χρονιάς για τον Άγιαξ, όπως προέκυψε από τα ετήσια βραβεία του συλλόγου.

Με 189 εμφανίσεις και 44 γκολ στο Άμστερνταμ, ο Όφερμαρς αποτελούσε ακόμα ένα κομμάτι του παζλ που είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του ο Αλσατός τεχνικός, ώστε να ξεφύγει από την σκληροτράχηλη, αλλά άτεχνη ομάδα που κληρονόμησε (ουσιαστικά) από τον Τζορτζ Γκρέιαμ. Ήδη στο ρόστερ υπήρχαν οι Ντένις Μπέργκαμπ, Πατρίκ Βιεϊρά και Νικολά Ανελκά, ενώ μαζί με τον Ολλανδό εξτρέμ αποκτήθηκε και ο Εμανουέλ Πετί, με περίπου τα μισά χρήματα.

Το ποσό της μεταγραφής του Όφερμαρς, πάντως, αμφισβητήθηκε από τον Βενγκέρ, ο οποίος υποστήριζε ότι ήταν περίπου 5.500.000 ευρώ, ωστόσο όπως αποδείχθηκε το κόστος ήταν πιο κοντά στα 7.500.000 ευρώ.

Ειρήσθω εν παρόδω, στην ίδια μεταγραφική περίοδο αγοράστηκαν από την Άρσεναλ ένας Γερμανός μέσος κι ένας Λιβεριανός επιθετικός, οι οποίοι το 1999 αποκτήθηκαν με τη μορφή δανεισμού από την ΑΕΚ, χωρίς επιτυχία. Ο λόγος φυσικά για τους Αλμπέρτο Μέντεθ και Κρίστοφερ Ρε.

Από κορυφή στην 5η θέση λόγω κατάρρευσης

Η χρονιά άρχισε με πολύ θετικό τρόπο για τον Όφερμαρς, που έκανε ντεμπούτο με αντίπαλο τη Λιντς τον Αύγουστο και σκόραρε δύο εβδομάδες αργότερα κόντρα στη Σαουθάμπτον. Ο Σεπτέμβριος του 1997 βρήκε την Άρσεναλ στην κορυφή, ωστόσο αυτό είχε συμβεί και την προηγούμενη χρονιά το φθινόπωρο, μέχρι να έρθει ένας “μαύρος” Δεκέμβριος που έφερε κατάρρευση.

Οι “κανονιέρηδες” είχαν “σε καταιγιστική φόρμα” τον Όφερμαρς σύμφωνα με τον κορυφαίο Άγγλο δημοσιογράφο Μπράιαν Γκλάνβιλ, με συνέπεια να μην φοβούνται ότι κινδυνεύουν από αντίστοιχη κατρακύλα. Όταν αυτή η φόρμα “έσβησε”, όμως, ήρθε ξανά ο… καταραμένος μήνας, με την ομάδα να πέφτει στην 5η θέση, μετά από την ήττα με 1-3 από την Μπλάκμπερν.

Ο Ολλανδός δεν έπαιζε καλά, δεν σκόραρε και ο Βενγκέρ είχε στηθεί στον “τοίχο” από τους δημοσιογράφους, που δεν έβλεπαν κάποιο άλλο μεταγραφικό απόκτημα του καλοκαιριού να ανταποκρίνεται. Ο Πετί δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά, ο Ζιλ Γκριμαντί ακόμη λιγότερο, ο Μάθιου Άπσον δεν αντεπεξήλθε ποτέ, ο Αλεξάντερ Μάνινγκερ αποκτήθηκε για αναπληρωματικός τερματοφύλακας, οι Λουίς Μπόα Μόρτε, Τζεχάντ Μουντασέρ και Πάολο Βερνάτσα αποτελούν απλή αναφορά, μαζί με τους Μέντεθ και Ρε.

Ο Αλσατός προσπάθησε να δικαιολογηθεί χαρακτηρίζοντας “θετική αγορά” την απόκτηση του Όφερμαρς και εξηγώντας ότι ο ρυθμός σκοραρίσματός του “δεν είναι κακός για εξτρέμ”.

Εννέα πόντους και τρία παιχνίδια πίσω

Η κατάσταση άρχισε να μεταβάλλεται με την “χαραυγή” του 1998. Η Άρσεναλ άρχισε ένα αήττητο σερί στο πρωτάθλημα που έφτασε τους εννέα αγώνες μέχρι τον Μάρτιο, όταν ήρθε η σειρά να αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια Αγγλίας τα προηγούμενα δύο χρόνια και πρωτοπόρο εκείνη τη σεζόν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι “κόκκινοι διάβολοι” είχαν απόσταση εννέα βαθμών από τους “κανονιέρηδες” με οκτώ αγωνιστικές να απομένουν, ωστόσο η Άρσεναλ είχε να δώσει τρία παιχνίδια παραπάνω, εξαιτίας των αναβολών που χρειάστηκε για υποχρεώσεις σε άλλες διοργανώσεις.

Υπό μία έννοια, η Άρσεναλ θα μπορούσε να είναι ισόβαθμη με την “αρμάδα” του Φέργκιουσον, που περιελάμβανε παίκτες όπως ο Πέτερ Σμάιχελ, ο Γκάρι Νέβιλ, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο Ράιαν Γκιγκς, ο Άντι Κόουλ, ο Τέντι Σέριγχαμ, ο Κάρελ Πομπόρσκι, ο Ρόι Κιν και ο Πολ Σκόουλς μεταξύ άλλων.

Κατά συνέπεια, η αναμέτρηση της 14ης Μαρτίου 1998 είχε ξεκάθαρο χαρακτήρα ντέρμπι τίτλου, έστω κι αν η Άρσεναλ αγνοούσε τη νίκη στις προηγούμενες έξι επισκέψεις της στο “Ολντ Τράφορντ”.

Νίκη στο ντέρμπι με MVP Όφερμαρς

Ο Βενγκέρ επέλεξε για την κορυφή της επίθεσής του τον Ρε αντί του Ανελκά, με τον Μπέργκαμπ να συνεπικουρεί τις προσπάθειες του Λιβεριανού. Ο Ολλανδός δεν ήταν σε καλή μέρα, όμως, επηρεασμένος κι από τη γρίπη που είχε περάσει τις προηγούμενες ημέρες, με συνέπεια να αφήσει τα “ηνία” των επιθετικών προσπαθειών στον Πετί, όσον αφορά στη δημιουργία, και στον Όφερμαρς, όσον αφορά στην εκτέλεση.

Πράγματι, ο διεθνής εξτρέμ ήταν ο πιο απειλητικός παίκτης στον αγώνα και από τις δύο ομάδες, χάνοντας τρεις καλές ευκαιρίες στο 1ο ημίχρονο. Η Γιουνάιτεντ γλίτωσε κι από μία ανατροπή του νεαρού Τζον Κέρτις στον Ολλανδό μέσα στην περιοχή, την οποία αν έβλεπε ορθά ο διαιτητής, θα καταλόγιζε πέναλτι και κόκκινη κάρτα.

Στον αντίποδα, οι γηπεδούχοι δημιούργησαν δύο καλές στιγμές με τους Κόουλ και Σέριγχαμ, εξαιτίας της ολιγωρίας της άμυνας των φιλοξενουμένων. Ο Μάνινγκερ, ο οποίος είχε πάρει τη θέση του Ντέιβιντ Σίμαν στην εστία, είπε “όχι” κάθε φορά που χρειάστηκε. Ο… αναπληρωτής κενού στη Γιουνάιτεντ, ο Κέρτις, δεν κατόρθωσε επ’ ουδενί να γίνει ο Ρόι Κιν (ήταν τιμωρημένος) της ενδεκάδας και γι’ αυτό βγήκε ως αλλαγή στο 52′.

Στο 79ο λεπτό ήρθε η ώρα του γκολ. Ο Κίον έκανε ένα γέμισμα από την άμυνά του, ο Μπέργκαμπ πήρε την πρώτη κεφαλιά από τον Γκάρι Νέβιλ, ο Ανελκά (είχε μπει αλλαγή) τη δεύτερη κεφαλιά από τον Ρόνι Γιόνσεν και ξαφνικά η μπάλα έφτασε στον αμαρκάριστο Όφερμαρς, με κενά στρέμματα μπροστά του, αφού ο αντίπαλος δεξιός μπακ κι ο δεξιός στόπερ είχαν προωθηθεί για τις κεφαλιές.

Ο Ολλανδός έκανε ένα πρώτο κοντρόλ με το κεφάλι, στέλνοντας την μπάλα στην περιοχή. Ο Όφερμαρς είχε την ταχύτητα να την κυνηγήσει και να τη φτάσει, ο Γκάρι Νέβιλ όχι, με συνέπεια να βρεθεί σε θέση τετ α τετ με τον Σμάιχελ. Με ένα ψύχραιμο πλασέ με το αριστερό πόδι, πέρασε την μπάλα κάτω από τα πόδια του Δανού “γίγαντα” και την έστειλε να αναπαυθεί στα δίχτυα.Ήταν η στιγμή του και την πανηγύρισε αλά… Ερίκ Καντονά, μέσα στο… βασίλειο του Γάλλου: χωρίς να πανηγυρίσει. Έτρεξε μερικά μέτρα, σταμάτησε και στάθηκε όρθιος, κοιτάζοντας ανέκφραστος αριστερά και δεξιά. Ανελκά και Μπέργκαμπ έφτασαν πρώτοι κατά πάνω του και ακολούθησε η υπόλοιπη ομάδα για να πανηγυρίσει ένα γκολ που φαινομενικά αρκούσε για τη νίκη.

Ο Φέργκιουσον “τιμώρησε” τον Γιόνσεν βγάζοντάς τον από τον αγώνα (στη θέση του ο Ντέιβιντ Μέι), ωστόσο δεν είχε άλλη αλλαγή, αφού είχε βάλει στο παιχνίδι τον Μπεν Θόρνλεϊ στη θέση του Κέρτις και στο 77′ τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ στη θέση του Φιλ Νέβιλ. Εξάλλου, οι επιλογές στον πάγκο ήταν περιορισμένες, αφού υπήρχε μόνο ο βετεράνος μέσος Μπράιαν Μακλέρ και ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας Ρέιμοντ φαν ντερ Γκόου.

Το τελικό σφύριγμα του διαιτητή βρήκε την Άρσεναλ νικήτρια με 1-0 μέσα στο Μάντσεστερ και μίκρυνε τη διαφορά των δύο ομάδων στους έξι βαθμούς. Από αυτό το σημείο και μετά, δεν υπήρχε επιστροφή για την ομάδα του Βενγκέρ, η οποία πραγματοποίησε οκτώ σερί νίκες στη συνέχεια στο πρωτάθλημα και κατάφερε να προσπεράσει τη Γιουνάιτεντ, που τις κόστισαν δύο σερί εντός έδρας ισοπαλίες με Λίβερπουλ και Νιούκαστλ.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=AhFSvF2cJt8&w=520&h=305]

Η ταυτότητα της αναμέτρησης

14 Μαρτίου 1998, “Ολντ Τράφορντ”, Premier League 1997-1998

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άρσεναλ 0-1

Διαιτητής: Άλαν Γουίλκι (Τσέστερ)
Σκόρερ: 79′ Όφερμαρς
Κίτρινες κάρτες: Γκ. Νέβιλ, Σέριγχαμ – Ανελκά, Κίον, Ντίξον
Θεατές: 55.174

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Γκ. Νέβιλ, Γιόνσεν (79′ Μέι), Μπεργκ, Έργουιν, Μπέκαμ, Σκόουλς, Κέρτις (52′ Θόρνλεϊ), Φ. Νέβιλ (77′ Σόσκιερ), Κόουλ, Σέριγχαμ

Άρσεναλ (Αρσέν Βενγκέρ): Μάνινγκερ, Ντίξον, Άνταμς Κίον, Γουίντερμπερν, Πάρλουρ (70′ Γκαρντ), Βιεϊρά, Πετί, Όφερμαρς, Ρε (66′ Ανελκά), Μπέργκαμπ

Δύο γκολ στο πάρτι τίτλου

Στις 3 Μαΐου 1998, η Άρσεναλ υποδέχθηκε την Έβερτον στο “Χάιμπουρι”, σε έναν αγώνα που με νίκη κατακτούσε και μαθηματικά το πρωτάθλημα, το πρώτο από το 1990-1991, στην “παρθενική” γεμάτη σεζόν του Βενγκέρ στον πάγκο.

Η αποστολή φάνταζε εύκολη για μία ομάδα με τέτοια φόρμα, ωστόσο ο Σλάβεν Μπίλιτς φρόντισε να την καταστήσει ευκολότερη με αυτογκόλ μόλις στο 6′. Στη συνέχεια, ανέλαβε δράση ο Όφερμαρς, ο οποίος με δύο τέρματα στο 28′ και στο 57′ έβαλε τη “σφραγίδα” του σε ακόμη έναν “τελικό πρωταθλήματος”. Το τέρμα του αρχηγού Τόνι Άνταμς στο 89′ επιβεβαίωσε την κυριαρχία της Άρσεναλ στην Premier League εκείνης της σεζόν και της έδωσε τον τίτλο.

Στα επόμενα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος, η Άρσεναλ δεν ασχολήθηκε σοβαρά και γνώρισε εκτός έδρας ήττες με κάτω τα χέρια από Λίβερπουλ (4-0) και Άστον Βίλα (1-0). Μέλημά της πια ήταν ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας στον οποίο είχε προκριθεί από τις αρχές Απριλίου και απέναντί της θα έβρισκε τη Νιούκαστλ.

Γκολ και για νταμπλ

Το “Γουέμπλεϊ” φιλοξένησε λίγο παραπάνω από 75.000 φιλάθλους στις 16 Μαΐου 1998, που παρακολούθησαν την Άρσεναλ να αγωνίζεται για 13η φορά στον τελικό της πιο ιστορικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του κόσμου. Ο Μπέργκαμπ δεν ήταν διαθέσιμος, με τον Βενγκέρ να προτιμάει το δίδυμο Ανελκά – Ρε στην επίθεση, αφήνοντας τον βετεράνο Ίαν Ράιτ στον πάγκο.

Οι “κανονιέρηδες” προηγήθηκαν στο 23ο λεπτό με τον… συνήθη πρώτο σκόρερ του ρόστερ στα κρίσιμα παιχνίδια. Μετά από τα δύο γκολ στους “τελικούς πρωταθλήματος”, ο Όφερμαρς υποδέχθηκε μία πάσα του Πετί, πέρασε τον Αλεσάντρο Πιστόνε και έσπρωξε την μπάλα κάτω από τα πόδια του Σέι Γκίβεν, κάνοντας… χατ τρικ σε τελικούς.

Το παιχνίδι ήταν αμφίρροπο μέχρι να έρθει η σειρά του Ανελκά να βάλει το κερασάκι στην “τούρτα” μιας απολύτως επιτυχημένης σεζόν και με το τέρμα του στο 69′ να “κλειδώσει” το 2ο νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου και πρώτο από το 1970-1971.

“Είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτη η απόδοση του Όφερμαρς, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι έχει σκοράρει τόσες φορές σε σημαντικά παιχνίδια όπου έπρεπε να νικήσουμε”, δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Βενγκέρ για τον Ολλανδό εξτρέμ, σε μία προσπάθεια… εκδίκησης για όσα άκουσε στα μέσα της σεζόν.

“Όλη η Ευρώπη σκέφτηκε ότι ο Όφερμαρς ήταν νεκρός, εξαιτίας του κατεστραμμένου γονάτου του, όμως σε κάθε σημαντικό παιχνίδι που δώσαμε αυτήν τη σεζόν, σκόραρε. Έχει σπουδαία πνευματική δύναμη. Είναι παγκοσμίου επιπέδου παίκτης”.

Η συνέχεια του Όφερμαρς στην ομάδα έδειχνε να κινείται στα ίδια επίπεδα, αφού στο Super Cup εξακολούθησε να σημειώνει το πρώτο γκολ της Άρσεναλ σε “τελικούς”, αυτήν τη φορά στη νίκη με 3-0 επί της Γιουνάιτεντ, όπου αναδείχθηκε και MVP.

Παρ’ όλα αυτά, εκείνη η ομάδα των “κόκκινων διαβόλων”, με την προσθήκη του Γιαπ Σταμ και του Ντουάιτ Γιορκ ήταν “αχτύπητη”, κάτι που έδειξε και στο φινάλε της χρονιάς, όταν κατέκτησε (με τον τρόπο που το έκανε) το Champions League απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου. Ήταν η χρονιά του τρεμπλ, όπου απέκλεισε την Άρσεναλ στα ημιτελικά του κυπέλλου με το ιστορικό γκολ του Γκιγκς.

Για να φτάσουν μέχρι εκεί οι “κανονιέρηδες”, πάντως, χρειάστηκε να αποκλείσουν τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στον 5ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, μετά από δύο αγώνες. Ο πρώτος ήταν εκείνος στον οποίο ο Όφερμαρς σημείωσε το γκολ όπου δεν τηρήθηκε fair play, με συνέπεια ο ίδιος ο Βενγκέρ να μην αναγνωρίσει τη νίκη – πρόκριση της ομάδας του με 2-1 και να ζητήσει επανάληψη. Ο δεύτερος ήταν ξανά ένας σημαντικός αγώνας της Άρσεναλ, στον οποίο ο Όφερμαρς ήταν ο πρώτος παίκτης της ομάδας που σκόραρε…