Ένας από τους προπονητές που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν ο Ίβιτσα Όσιμ, ασχέτως αν κάθισε για μόλις δύο χρόνια στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Οι ατάκες, οι κόντρες με παίκτες, η καλή ζωή και η επιρροή από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία συνθέτουν το παζλ της αμφιλεγόμενης προσωπικότητας του Βόσνιου που την Κυριακή (6/5) κλείνει τα 77 του χρόνια.
Το Sport-Retro.gr εντόπισε ένα αφιέρωμα της εφημερίδας “Αθλητική Ηχώ” από τις 17 Νοεμβρίου 2000, όταν ο Όσιμ επρόκειτο να τεθεί αντιμέτωπος με τον Παναθηναϊκό ως προπονητής της Στουρμ Γκρατς.
Οι ατάκες
Έπειτα από το 3-2 επί του Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο, κι αφού ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0: «Η μπάλα είναι πόρνη. Γι’ αυτό νικήσαμε σήμερα ενώ έπρεπε να χάσουμε».
Έπειτα από ήττα σε ντέρμπι με ΑΕΚ και Ολυμπιακό: «Δεν πειράζει, τώρα θα αποκτήσει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα».
Σε ερώτηση για τον καλύτερο προπονητή: «Μα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης φυσικά! Μόνο η φόρμα του λείπει για να καθίσει στον πάγκο».
Σε ερώτηση γιατί πηγαίνει πάντοτε καλοντυμένος και φρεσκοξυρισμένος στις συσκέψεις με τους Βαρδινογιάννηδες: «Πηγαίνω για… εκτέλεση. Με τόσα πιστόλια εκεί μέσα δεν ξέρεις τι μπορεί να σου τύχει! Τουλάχιστον να είμαι ντυμένος».
Σχετικά με τον Κώστα Φρατζέσκο: «Αν ο Φρατζέσκος είχε δύναμη και τσαγανό θα τον έλεγαν Τζάιτς. Τέτοιο αριστερό πόδι δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου».
Σε ερώτηση για τον παραγκωνισμό του Δημήτρη Σαραβάκου: «Για να ξαναπαίξει ο Σαραβάκος πρέπει το ποδόσφαιρο να γίνει χάντμπολ, να μπαίνουν και να βγαίνουν οι ποδοσφαιριστές».
Σχετικά με τον Έρικ Μίκλαντ είχε πει στον Γιώργο Βαρδινογιάννη: «Ο καλύτερος αμυντικός χαφ της Ευρώπης, πάρ’ τον με κλειστά μάτια».
Απαντώντας στην ερώτηση «αν ήσασταν Βαρδινογιάννης ποιον παίκτη θα αγοράζατε;»: «Αν ήμουν Βαρδινογιάννης δεν θα ασχολούμουν με το ποδόσφαιρο».
Σε ερώτηση για τον παραγκωνισμό του Δημήτρη Σαραβάκου: «Για να ξαναπαίξει ο Σαραβάκος πρέπει το ποδόσφαιρο να γίνει χάντμπολ, να μπαίνουν και να βγαίνουν οι ποδοσφαιριστές».
Αναφερόμενος στις αδυναμίες της ομάδας του συγκριτικά με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό εκείνης της εποχής: «Ένα FIATάκι δεν μπορεί να νικήσει μία Porsche. Οι αντίπαλοι τρέχουν με BMW κι εγώ με Volkswagen».
Με σκοπό να επικρίνει τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του: «Εύχομαι οι παίκτες των άλλων ομάδων να μην μοιάζουν στους δικούς μας».
Ατάκα σε στενό συνεργάτη του όταν ανέλαβε τους «πράσινους»: «Εδώ που ήρθα πρέπει να ξεκινήσω από το Α. Μετά θα πάμε στα δύσκολα»
Συνεργάτες και παίκτες είπαν…
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει δηλώσεις δύο στελεχών του Παναθηναϊκού της εποχής: του βοηθού του Μάικ Γαλάκου και των ποδοσφαιριστών Δημήτρη Σαραβάκου, Γιόζεφ Βάντσικ, Κώστα Μαυρίδη, Νίκου Καραγεωργίου, Κώστα Φρατζέσκου, Δημήτρη Μάρκου.
Μάικ Γαλάκος: «Τον Ίβιτσα τον πρωτογνώρισα στην Αυστρία σε ένα παιχνίδι στο «Πράτερ», όπου έχω πάει να παρακολουθήσω κάποιον ποδοσφαιριστή για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Καθόμαστε δίπλα-δίπλα, μιλώ τα γερμανικά όπως κι αυτός, κι έτσι γνωριζόμαστε.
Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος σκέψης του, η φιλοσοφία και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο.
Γίναμε φίλοι κι από τότε επικοινωνούσαμε τακτικά. Προσπαθούσα πολύ να τον πείσω να έρθει στην Ελλάδα και τελικά αυτό έγινε.
Να σου πω, μάλιστα, την αλήθεια δεν χρειάστηκε ιδιαίτερος κόπος γιατί ο Ίβιτσα έτσι κι αλλιώς ήταν επηρεασμένος με την ιδέα να δουλέψει εδώ, του αρέσει πολύ η Ελλάδα.
Είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος τον διέλυσε, του τσάκισε τα νεύρα. Υπήρχαν στιγμές που δεν σήκωνε κεφάλι από τη στεναχώρια, που έκανε πέτρα την καρδιά για να αφοσιωθεί στην προπόνηση και τη σοβαρότητα των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας. Ο πρόεδρος κατέβαλε προσπάθειες για να φέρει την οικογένειά του στην Ελλάδα, μα δεν τα κατάφερε».
Δημήτρης Σαραβάκος: «Αφιέρωνε πολλές ώρες στην ομάδα του. Eίχε πολλά καλά στοιχεία και σίγουρα άφησε έργο στον Παναθηναϊκό. Όσο για τον χαρακτήρα του, δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν απόμακρος, απλώς κάπως απότομος.
Αυτά που ήθελε να πει, ήταν ή δεν ήταν σωστά, τα έλεγε έξω από τα δόντια. Δεν τον απασχολούσε αν θα στεναχωρήσει κάποιους είτε παίκτες είτε διοίκηση. Τα έλεγε επειδή τα πίστευε».
Γιόζεφ Βάντσικ: «Από τους καλύτερους προπονητές που γνώρισα στην καριέρα μου. Από τη στιγμή που ήταν τεχνικός της εθνικής Γιουγκοσλαβίας δεν μπορούσε φυσικά να είναι τυχαίος. Ήταν κυρίως με όλους μας.
Ήθελε οι ποδοσφαιριστές να τα δίνουν όλα στις προπονήσεις, αλλά δεν μας έβαζε σε καλούπια. Μας έλεγε ότι κάθε ένας από μας είναι επαγγελματίας και πάνω από όλα υπεύθυνος για τον εαυτό του, είχαμε δηλαδή ελευθερία κινήσεων.
Νομίζω ότι η σύγκριση που επιχειρούν ορισμένοι με τον κ. Ρότσα είναι λανθασμένη. Κάθε προπονητής είναι διαφορετικός από τον άλλον. Εμένα με βοήθησε πολύ σε μία κρίσιμη φάση της καριέρας μου. Ήταν μία περίοδος που δεν είχα πάει καλά στα παιχνίδια με Άρη και ΠΑΟΚ και ο Τύπος έγραψε ότι ο Βάντσικ πρέπει να ξεκουραστεί και να μείνει στον πάγκο.
Αυτός με κάλεσε στο γραφείο του και μου είπε να κλείσω τα αυτιά μου, τονίζοντας πως πιστεύει σε μένα. Ε, αυτό ήταν. Στα επόμενα 10 ματς δεν δέχθηκα γκολ και έτσι μονιμοποιήθηκα κάτω από τα δοκάρια του Παναθηναϊκού».
Κώστας Μαυρίδης: «Γενικά είχε καλές σχέσεις με τους παίχτες, αν και κάποιες στιγμές ήταν απόμακρος. Θυμάμαι το παιχνίδι του 1993 με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο. Στο πρώτο ημίχρονο είχαμε πραγματοποιήσει άθλια εμφάνιση, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε πίσω στο σκορ με 2-0.
Στα αποδυτήρια ήταν πολύ ήρεμος, σε τέτοιο βαθμό που δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Αντί να μας τα ψάλλει, μας μίλησε ντόμπρα και σταράτα. «Μπείτε μέσα και κερδίστε, από εσάς εξαρτάται το αποτέλεσμα». Δεν ξέρω, τα λόγια του μας ντόπαραν ψυχολογικά. που μπήκαμε μέσα, παίξαμε την μπάλα μας και γυρίσαμε το ματς, το 2-0 έγινε 2-3.
Ένιωθε τον ποδοσφαιριστή, ήθελε να μαθαίνει τα πάντα για την προσωπική του ζωή, τα προβλήματα του, παρ’ όλο που τότε είχε τα δικά του με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.
Αυτό που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση είναι ότι κάθε Σάββατο βράδυ βγαίναμε οι τρεις αρχηγοί μαζί του για φαγητό, εγώ, ο Σαραβάκος και ο Αποστολάκης, και μιλούσαμε για τον αγώνα της επόμενης μέρας. Ζητούσε τη γνώμη μας για τον τρόπο που πρέπει να αγωνιστεί η ομάδα. Και πίστεψέ με, μας άκουγε πολύ προσεκτικά».
Νίκος Καραγεωργίου: «Τις περισσότερες φορές δεν ανακοίνωνε την ενδεκάδα. Μάλιστα, μετά το τέλος της προπόνησης, μας έλεγε χαρακτηριστικά «όποιος νομίζει ότι εκτέλεσε πλήρως αυτό που είπα, να πάρει τώρα τη φανέλα του βασικού».
Αυτό φυσικά ίσχυε για όλους μας, πλην αυτών που θεωρούνταν αναντικατάστατοι. Ένα άλλο που θυμάμαι ήταν το είδος της προπόνησης που μας έκανε. Μας δίδασκε πράγματα τόσο στον τομέα της τακτικής όσο και σε αυτόν της φυσικής κατάστασης, που ειλικρινά δεν τα είχα συναντήσει σε άλλον προπονητή».
Κώστας Φρατζέσκος: «Ο Ίβιτσα Όσιμ είναι ένας πολύ καλός προπονητής, ο οποίος θυμάμαι ήθελε να επιβάλλεται στους ποδοσφαιριστές με τον τρόπο του. Πρόκειται για φανατικό λάτρη της πειθαρχίας που απαιτεί από όλους άκρως επαγγελματική συμπεριφορά.
Δεν υπάρχει κάποιο περιστατικό που θα μπορούσα να ξεχωρίσω από τη συνύπαρξή μας στην Παιανία, πάντως αυτό που έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη μου είναι ο μεθοδικός τρόπος εργασίας του.
Ενδεικτικό της έντονης προσωπικότητας του αποτελεί το γεγονός ότι εισήγαγε νέες πρακτικές στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού, οι οποίες τότε ήταν πρωτόγνωρες για εμάς. Μας συμβούλευε για παράδειγμα να κρατάμε την μπάλα όσο περισσότερο μπορούμε, κάτι που σήμερα εφαρμόζεται παντού στην Ευρώπη».
Δημήτρης Μάρκος: «Θα έλεγα ότι πρόκειται για έναν πολύ αξιόλογο τεχνικό. Άλλωστε κάτι τέτοιο αποδείχθηκε με την παρουσία του στο τιμόνι της Στουρμ Γκρατς, την οποία οδήγησε θριαμβευτικά στην επόμενη φάση του Champions League.
Το στοιχείο που τον διέκρινε ήταν ότι ορισμένες φορές άλλαζε άρδην τα πλάνα του και έπραττε διαφορετικά απ’ ότι αρχικώς σχεδίαζε, εμπιστευόταν τυφλά το ένστικτο και τις εμπνεύσεις του. Όπως και να ‘χει, η αξία του δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, πρωτοπόρο θα τον χαρακτήριζα».
Μικρά – μικρά
-Ο Βόσνιος θέλει να είναι δίκαιος με τους ποδοσφαιριστές του, σε σημείο που κάνει το εξής απίστευτο: σε ένα από τα τελευταία παιχνίδια του στον πάγκο της ομάδας, επειδή οι ετοιμοπόλεμοι ποδοσφαιριστές είναι περισσότεροι απ’ όσους μπορεί να έχει στη διάθεσή του, βγάζει ένα νόμισμα και παίζει κορώνα-γράμματα τη συμμετοχή στην αποστολή των Καλιτζάκη, Αντωνίου και Μαραγκού! Δεν ξέρει ποιον να αποκλείσει, δεν θέλει να αδικήσει κάποιον κι έτσι καταφεύγει σ’ αυτόν τον, ομολογουμένως, πρωτοποριακό τρόπο. Τελικώς μένει εκτός ο Μαραγκός .
-Είναι γνωστό ότι δεν ήθελε να παρακολουθήσει τα πέναλτι επειδή δεν άντεχε, γι’ αυτό και γύριζε την πλάτη πριν από την εκτέλεση. Σε ένα παιχνίδι Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όταν ο αγώνας οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, αυτός έφυγε για τα αποδυτήρια! Όταν αργότερα ρωτήθηκε τον λόγο, απάντησε: «Από τη στιγμή που όρισα τους ποδοσφαιριστές που θα χτυπήσουν πέναλτι, δεν υπήρχε λόγος να μείνω στο γήπεδο Δεν είχα να προσφέρω κάτι άλλο!»
-Σε ένα φιλικό κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας στη Γερμανία, αφού ανακοίνωσε την ενδεκάδα έφυγε για τα αποδυτήρια. Οι παίκτες μέσω του Γαλάκου αναρωτήθηκαν πώς θα αγωνιστούν αφού δεν τους είχε μιλήσει καθόλου για την τακτική που θ’ ακολουθήσουν. Ο Όσιμ θεώρησε περιττή οποιαδήποτε εξήγηση, λέγοντάς τους ότι τρεις μήνες δουλεύουν το σύστημα που εφαρμόζει η ομάδα, οπότε δεν χρειάζεται να προσθέσει κάτι!
Διαβάστε ακόμη:
Ο Ρενέ Χένρικσεν θα παλέψει. Το μαρτυρούν και οι φωτογραφίες του 1999
Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 2-2: Το «ντέρμπι του Δούρου»
Η νύχτα που ο Βαζέχα «πάγωσε το Άμστερνταμ». Σπάνιες μαρτυρίες και photos του Χρήστου Σωτηρακόπουλου
Η τεράστια νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα. Ο Γιόνας Κόλκα στο Sport-Retro.gr
Έτσι έχτισε τον Παναθηναϊκό της Ευρώπης. Μία συνέντευξη του αείμνηστου Γιάννη Κυράστα
Ποδόσφαιρο
Πορτοκαλί και άλλα