Στην ιντερνετική διάλεκτο τα trolls είναι ατάκες και φωτογραφίες που κάνουν την εμφάνισή τους, με στόχο να σατυρίσουν κάποιο γεγονός, πρόσωπο ή κατάσταση.

Είναι ένας χαρακτηρισμός που αποδίδεται και σε άτομα, τα οποία έχουν την τάση να ειρωνεύονται επιτυχώς ή ανεπιτυχώς, αλλά με εφευρετικούς πάντα τρόπους το καθετί.

Πριν από όλα αυτά όμως, τα trolls αποτελούν πλάσματα της σκανδιναβικής μυθολογίας – ούτε ακριβώς άνθρωποι, ούτε ακριβώς τέρατα.

Συνήθως τα συναντούσε κανείς στο βόρειο τμήμα της Νορβηγίας, σε ορεινές περιοχές, και είχαν ως πρώτο ιδανικό την προστασία της οικογενείας, ενώ επίσης ήταν και πολύ εχθρικά με όποιον τολμούσε να εισέλθει στα εδάφη που τους ανήκαν.

2001: Το υπέροχο παραμύθι της Αλαβές θυμίζει το «σήμερα»

Στο ορεινό τμήμα της Νορβηγίας και πιο συγκεκριμένα στη φοιτητούπολη του Τρόντχαϊμ, εμφανίστηκαν τα «troll children», όπως είναι το παρατσούκλι της Ρόσενμποργκ, της πιο επιτυχημένης ομάδας στην ιστορία του νορβηγικού ποδοσφαίρου.

Η Ρόσενμποργκ, όπως και τα trolls, ήταν πολύ «επιθετική» με οποιονδήποτε αμφισβητούσε το «έδαφός» της, ιδίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 κι έπειτα.

Το 21.405 θέσεων «Λέρκενταλ», έδρα της ομάδας από το 1957, ήταν πάντα αφιλόξενο και παγωμένο για τους αντιπάλους, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έγινε τόπος μαρτυρίου για τεράστια ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Αυτό που έκανε σε αντίθεση με τα μυθικά trolls ήταν ότι δεν έμεινε στα… βουνά και τις σπηλιές, αλλά «κατέκτησε» ολόκληρη τη χώρα και έκανε γνωστό το όνομά της πέρα από τα όρια της Νορβηγίας.

Μία… παράξενη αρχή

Η αρχή έγινε στις 19 Μαΐου 1917 όταν ξεπήδησε στο Τρόντχαϊμ μία μικρή ποδοσφαιρική ομάδα με το όνομα Οντ Σπόρτκλουμπ (σ.σ. στα αγγλικά odd σημαίνει παράξενος).

Το όνομα προήλθε από την επίσης νορβηγική Οντ Μπάλκλουμπ, γνωστή μέχρι το 2012 ως Οντ Γκρένλαντ, η οποία ήταν η πιο επιτυχημένη της εποχής και μέχρι σήμερα αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία.

Τη θαύμαζαν τόσο πολύ οι ιδρυτές που υιοθέτησαν τα χρώματα, ακόμα κι αυτά της τρίτης εμφάνισης που είναι κόκκινη, με αποτέλεσμα οι ομάδες να είναι πανομοιότυπες χρωματικά μέχρι σήμερα.

Το 1928 έγινε η μετονομασία σε Ρόσενμποργκ Μπάλκλουμπ (σ.σ. αυτό είναι το όνομα του προαστίου που εδρεύει), καθώς η διοργανώτρια αρχή δεν επέτρεψε φυσικά να υπάρχουν δύο σύλλογοι με το ίδιο όνομα και η Οντ ως πιο παλιά κράτησε την ονομασία της.

Η αρχή ήταν δύσκολη, καθώς η Ρόσενμποργκ βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες μέχρι το 1960, όταν και είδε φως, πέρα από αυτό του «ηλίου του μεσονυκτίου» που κάνει την εμφάνισή του στην πόλη κάθε χρόνο.

Τότε ανέβηκε για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία, συν ότι κατέκτησε και τον πρώτο της τίτλο – συγκεκριμένα το Κύπελλο Νορβηγίας.

Κατά ειρωνικό τρόπο η επιτυχία ήρθε με αντίπαλο στον τελικό την Οντ, σαν ένα σημάδι θα μπορούσε κάποιος να πει, για την εκθρόνιση που θα ερχόταν σταδιακά.

Το 1967 κατακτήθηκε και το πρώτο πρωτάθλημα με καταπληκτικό ποδόσφαιρο και πρωταγωνιστές ένα από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία του νορβηγικού ποδοσφαίρου.

Ο λόγος γίνεται για τον Οντ Ίβερσεν πατέρα του μετέπειτα επίσης μεγάλου γκολτζή Στέφεν Ίβερσεν, ο οποίος συνέδεσε αργότερα κι αυτός το όνομά του με τη Ρόσενμποργκ.

Φυσικά σε όλη αυτή τη μεταμόρφωση της ομάδας η έλευση του Τζόρτζ Κέρτις στον πάγκο ήταν καταλυτική.

Ο λόγος ήταν πως μαζί με τον Άγγλο έφτασε για πρώτη φορά στη χώρα και το σύστημα 4-4-2 σε προηγμένη μορφή, γεγονός που αποτέλεσε φοβερό τακτικό ατού για τη Ρόσενμποργκ.

Ο Κέρτις το 1971 αποχώρησε για να αναλάβει την εθνική Νορβηγίας και στη θέση του ήρθε ο Νιλς Άρνε Έγκεν, ο οποίος έμελλε να συνδέσει το όνομά του με την ιστορία της ομάδας, καθώς κάθισε στον πάγκο της σε έξι διαφορετικές περιόδους.

Ο Έγκεν αποτέλεσε κάτι σαν… Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, για την Ρόσενμποργκ ή όπως τον αποκαλούσας οι οπαδοί της ήταν ο Jatunn, όπως λεγόταν ο μυθικός πατέρας των troll.

Η πρώτη επιτυχημένη περίοδος της Ρόσενμποργκ είχε φτάσει στο τέλος της μετά από τρεις κατακτήσεις πρωταθλημάτων και άλλες τόσες του κυπέλλου.

Για την ακρίβεια ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που όχι μόνο δεν επανήλθε στην κορυφή μέχρι το 1985, αλλά η σεζόν 1977-78 τη βρήκε στη δεύτερη κατηγορία!

Τα χρόνια της δυναστείας

Αν υπάρχει όμως ένα σημείο που άλλαξε άρδην την ιστορία της Ρόσενμποργκ, αυτό συνέβη το καλοκαίρι του 1988, όταν έγινε η πρώτη ολοκληρωτικά επαγγελματική ομάδα της χώρας, καθώς εξέλαβε πλήρη χορηγία από την εταιρεία πρώτων υλών Elkem.

Ακολούθησε μία περίοδος πλήρους κυριαρχίας στις εγχώριες διοργανώσεις με πέντε κατακτήσεις κυπέλλων (1988, 1990, 1992, 1995, 1999) και 15 πρωταθλήματα, όλα αυτά μέχρι το 2004, στην πιο «χρυσή» εποχή της ιστορίας της.

Η Ντινάμο Κιέβου της δεκαετίας του 1990

Τότε διακόπηκε ένα από τα μεγαλύτερα σερί κατακτήσεων πρωταθλημάτων στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αν και ακολούθησαν άλλα επτά από το 2006 μέχρι σήμερα.

Οι 13 διαδοχικοί τίτλοι αποτελούν ένα σπάνιο ρεκόρ (σ.σ. το 2018 το ισοφάρισε η ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ από τη Λευκορωσία), πίσω μόνο από τα 14 που μέτρησε η λετονική Σκόντο Ρίγα.

Οι δέκα από τους τίτλους ήρθαν με τον Νιλς Άρνε Έγκεν στον πάγκο, ενώ στη θέση του βοηθού καθόταν για πολλά χρόνια ο Τροντ Σόλιντ, μετέπειτα τεχνικός του Ολυμπιακού.

Το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα ήταν άκρως επιθετικό και αγαπήθηκε από τους φιλάθλους στη χώρα, καθώς πήγαινε τελείως αντίθετα με την αμυντική προσέγγιση της εθνικής Νορβηγίας, την οποία και κριτίκαρε έντονα ο εγχώριος Τύπος.

Παράλληλα, όμως, η ομάδα του Τρόντχαϊμ έγινε γνωστή και εκτός συνόρων, καθώς μέτρησε 11 παρουσίες στο Champions League από τη σεζόν 1995-96, με τελευταία αυτή της σεζόν 2007-08.

Στη χώρα μας, φυσικά, οι φίλαθλοι δεν την είχαν ακούσει, ούτε είχαν ασχοληθεί ποτέ μαζί της, μέχρι που βρέθηκε στον δρόμο του Παναθηναϊκού, λίγους μήνες μετά την πορεία του μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League.

Όταν έγινε αυτό, η αντιμετώπιση των Ελλήνων ήταν αυτή που έχουν πάντα σε ομάδες με περίεργα ονόματα από μέρη που ακούγονται ξενικά στα αυτιά τους.

Οι «ψαράδες» και οι «ξυλοκόποι» που έγιναν εφιάλτης

Όσο οι Έλληνες φίλαθλοι απαντούσαν στο δίλημμα «ψαράδες ή ξυλοκόποι», η Ρόσενμποργκ άφηνε εκτός φάσης ομίλων του Champions League τον Παναθηναϊκό, το καλοκαίρι του 1996.

Νίκη 1-0 με γκολ του Κριστόφ Βαζέχα στο πρώτο ματς, «τριάρα» κι αποκλεισμός όμως για τον Παναθηναϊκό στη Νορβηγία, έπειτα από παράταση.

Η συνέχεια για τους Νορβηγούς ονειρική, καθώς έφτασαν μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού, όπου τον δρόμο για τη συνέχεια τον έφραξε η Γιουβέντους.

Αρχικά, η Ρόσενμποργκ είχε περάσει από όμιλο που περιελάμβανε την Πόρτο, τη Γκέτεμποργκ και τη μεγάλη Μίλαν της εποχής, την οποία οι Νορβηγοί νίκησαν 2-1 στο Σαν Σίρο την τελευταία αγωνιστική, προκειμένου να εξασφαλίσουν εις βάρος της την πρόκριση. Ένα ματς που είχε και ελληνικό χρώμα καθώς διαιτητής της αναμέτρησης ήταν ο Γιώργος Μπίκας.

Ο Χάραλντ Μπράτμπακ, μόνιμος σκόρερ της Ρόσενμποργκ εκείνη την περίοδο και πιλότος στο επάγγελμα σήμερα, άνοιξε το σκορ στο 24ο λεπτό και απογείωσε τα «troll».

O Κριστόφ Ντουγκαρί ισοφάρισε προσωρινά για τους γηπεδούχους με την έναρξη του δευτέρου μέρους, αλλά η βραδιά έμελλε τελικά να βαφτεί ασπρόμαυρη.

Ο Βέγκαρντ Χέγκεμ υπέγραψε με δικό του γκολ το τελικό 1-2 στο 74′ και απέδειξε ότι η Ρόσενμποργκ μπορούσε να κολυμπήσει και πιο βαθιά, όσο βαθιά χρειάζεται να κολυμπά κι ο ίδιος σήμερα για να βρίσκει τους σολωμούς που εμπορεύεται στο ιχθυοπωλείο, το οποίο διατηρεί σήμερα στο Τρόντχαϊμ.

Οι «ψαράδες», οι «ξυλοκόποι», τα «troll» και ο… πιλότος βρίσκονταν μεγαλειωδώς στην προημιτελική φάση του Champions League.

Την επόμενη χρονιά ήταν η σειρά του Ολυμπιακού να μεταβεί στο πιο βόρειο σημείο όπου έχει παιχτεί ματς Champions League και να συντριβεί 5-1, με τον Μπράτμπακ να αποτελεί «δήμιο» των «ερυθρολεύκων».

Στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ την τελευταία αγωνιστική πάντως το γκολ του Τζόρτζεβιτς πλήγωσε τους Νορβηγούς, αφού τους στέρησε τη δεύτερη σερί παρουσία τους στα προημιτελικά της διοργάνωσης, αν και στον όμιλο είχαν υποτάξει τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης με σκορ 2-0 στο «Λέρκενταλ».

1998-99: Η πορεία του Ολυμπιακού στους «8» του Champions League

Η Ρόσενμποργκ εκείνης της εποχής γενικώς αποτελούσε μία πολύ υπολογίσιμη δύναμη, με κινητήρια δύναμη την έδρα της, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε ζημιά και εκτός αυτής, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις τη νίκη απέναντι στη Βαλένθια στο «Μεστάγια» και την ισοπαλία με την Τσέλσι στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Υπήρχαν ακόμα σεζόν όπως αυτή του 2001-02 όπου αποκλειόταν από την επόμενη φάση του Champions League, αλλά έπεφτε υπερασπιζόμενη το κάστρο της χωρίς να έχει πιθανότητες πρόκρισης, όπως π.χ. έγινε τότε με τη Σέλτικ.

Με τις ελληνικές ομάδες, πάντως, το κακό συνεχίστηκε, καθώς ο Παναθηναϊκός της σεζόν 2004-05 νίκησε 2-1 στο ματς του «Απόστολος Νικολαΐδης», αλλά στη Νορβηγία «ήρθε» ισόπαλος 2-2 και αποκλείστηκε από τη συνέχεια του θεσμού.

Μία χρονιά αργότερα ο Ολυμπιακός έπεσε με τη σειρά του θύμα της Ρόσενμποργκ, αφού αρχικά ηττήθηκε 3-1 στο Φάληρο, εν συνεχεία ισοφαρίστηκε στις καθυστερήσεις του εκτός έδρας αγώνα και έμεινε εκτός Κυπέλλου UEFA, με τον ρόλο του «δήμιου» να ανήκει πλέον στον Θόρσταϊν Χέλσταντ.

Τα προσχήματα έσωσε ο Άρης το 2010, αφού αν και ηττήθηκε 2-1, επικράτησε 2-0 στη Θεσσαλονίκη στο τελευταίο ματς του ομίλου και πήρε μία ιστορική πρόκριση.

Αυτό γιατί παράλληλα εκείνη τη χρονιά είχε πάρει την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας επί ισπανικού εδάφους με σκορ 3-2 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στο «Βιθέντε Καλδερόν».

Άρης-Ρόμα 0-0: Το πρώτο ευρωπαϊκό ματς του συλλόγου της Θεσσαλονίκης

Σημείο αναφοράς των 90s’ και όχι μόνο

Η Ρόσενμποργκ, η οποία κατέκτησε και ένα Κύπελλο Intertoto το 2008, αποτελεί σημείο αναφοράς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου των 90s’.

Ο Καρλ Ράπαν εμπνεύστηκε το Κύπελλο Intertoto για το στοίχημα

Συνάμα ήταν αυτή που πήρε την ευρωπαϊκή σκυτάλη, αναφορικά με το σκανδιναβικό ποδόσφαιρο, από τη μεγάλη Γκέτεμποργκ.

Εκτός όλων αυτών φυσικά, αποτελεί πικρή ανάμνηση για τις ελληνικές ομάδες, αλλά και ευκαιρία για «καζούρα» μεταξύ οπαδών όταν γίνονται αναφορές στο παρελθόν.

Σε κάθε περίπτωση η Ρόσενμποργκ έχει κερδίσει τη θέση της στην ιστορία, καθώς αποτέλεσε ένα από τα πρώτα επιτυχημένα δείγματα της απόφασης της UEFA εκείνη την εποχή για διεύρυνση των διοργανώσεων.

Εξάλλου, σε ποιον δεν αρέσει το άγνωστο ειδικά αν συνάδει με τέτοιες γεωγραφικές και ιστορικές ιδιαιτερότητες, αλλά και με τόσο καλό ποδόσφαιρο…