Λένε πως οι συμπτώσεις εκφράζουν μια μοναδική σύνδεση μεταξύ ανθρώπων η οποία δεν μπόρεσε να εκδηλωθεί ποτέ, αλλά και ότι αποτελούν μία θεϊκή μέθοδος, ώστε να παραμένει… ανώνυμη η δράση του.
Το ημερολόγιο έγραφε 26 Φεβρουαρίου 2009, όταν δύο ιστορικές προσωπικότητες στον χώρο του μπάσκετ και ιδίως των Σικάγο Μπουλς «πέταξαν» για τη γειτονιά των αγγέλων.
Το Sport-Retro.gr ξεδιπλώνει τη ζωή των Τζόνι Κερ και Νορμ Βαν Λίερ, οι οποίοι δεν συνέπεσαν την ίδια περίοδο στους «ταύρους», όμως κατάφεραν να αφήσουν ο καθένας ξεχωριστά το στίγμα του, προτού “ενωθούν” για το ταξίδι προς τον ουρανό.
Το πάθος για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στο… μπάσκετ
Ο Τζόνι Κερ γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1932 στο Ιλινόις του Σικάγο και παρά το γεγονός ότι το πάθος του σε μικρή ηλικία ήταν το ποδόσφαιρο, η ζωή του επεφύλλασσε έναν διαφορετικό δρόμο.
Το μεγάλο του ύψος και τα γεμάτα εξαιρετικές επιδόσεις χρόνια του στο τοπικό Κολέγιο (σκόραρε συνολικά 1299 πόντους), τον έκαναν να λατρέψει το μπάσκετ και να θελήσει να το ακολουθήσει επαγγελματικά.
Το όνειρό του πραγματοποιήθηκε το 1954, όταν επιλέχθηκε στη θέση Νο6 στον πρώτο γύρο του ντραφτ από τους Σίρακιους Νάσιοναλς (σ.σ μετέπειτα Φιλαδέλφεια 76ερς), όπου αγωνίστηκε για 11 χρόνια (1954-1965) στη θέση του σέντερ.
Στα 12 χρόνια παρουσίας του ως παίκτης, ο Κερ φόρεσε και τη φανέλα των Μπάλτιμορ Μπούλετς για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (1965-66), ενώ γενικώς στην καριέρα του κατάφερε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα στην πρώτη του κιόλας σεζόν ως επαγγελματίας.
Παράλληλα, ο αείμνηστος μπασκετάνθρωπος συμμετείχε ως ένας από τους καλύτερους του αμερικανικού πρωταθλήματος σε τρία All-Star Game (1956, 1959 και 1963).
Η απόσυρσή του πραγματοποιήθηκε σε ηλικία 34 ετών το 1966 με απολογισμό 12.480 πόντους, 10.892 ριμπάουντ και 2.004 ασίστ.
Ο πρώτος προπονητής των Μπουλς
Η σεζόν 1966-67 ήταν η πρώτη που οι Σικάγο Μπουλς συστήθηκαν στον μαγικό κόσμο του NBA, όπως μπορείτε να θυμηθείτε με ένα κλικ ΕΔΩ, ενώ ο Τζόνι Κερ είχε αναλάβει το κοουτσάρισμα.
Παρά τον αρνητικό συντελεστή με 33-48, ο πρωτάρης στους πάγκους κατάφερε να αναδειχθεί κορυφαίος προπονητής της χρονιάς, αφού οδήγησε τον σύλλογο στα πλέι οφ και, παράλληλα, του πιστώνεται η μεγάλη μεταγραφή του Τζέρι Σλόαν.
Τη δεύτερη χρονιά, πάντως, ο συντελεστής χαμήλωσε πολύ (29-53), με αποτέλεσμα να αποχωρήσει και να ακολουθήσει τον βοηθό του Τζέρι Κολάντζελο στους Φοίνιξ Σανς.
Το τέλος της προπονητικής καριέρας καταγράφηκε το 1970, όταν απολύθηκε εξαιτίας των πολύ αρνητικών αποτελεσμάτων (16-66 τη πρώτη σεζόν και 15-23 στο ξεκίνημα της δεύτερης).
Στη συνέχεια της ζωής του, ο Κερ ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με τη μετάδοση αγώνων και, μάλιστα, αποτέλεσε τη «φωνή» των Μπουλς, καθώς έζησε τα χρόνια δόξας του Μάικλ Τζόρντα, τα οποία φυσικά συνδυάστηκαν με τα 6 πρωταθλήματα της δεκαετίας του 1990.
Μέχρι και το πρώτο μισό της σεζόν 2008-09, όμως, τα προβλήματά του με τον καρκίνο του προστάτη σταδιακά περιόρισαν το ρόλο του και στις 26 Φεβρουαρίου 2009 απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών.
Οι Μπουλς τίμησαν τον Κερ για τα χρόνια υπηρεσίας του σε μια τελετή στο ημίχρονο στις 10 Φεβρουαρίου 2009, όπου η ομάδα παρουσίασε ένα γλυπτό του, το οποίο θα βρισκόταν για πάντα στο United Center.. Στη τελετή, ο Κερ δέχτηκε επίσης το βραβείο συνολικής προσφοράς John W. Bunn του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, που αποδόθηκε από τον Τζέρι Κολαντζέλο. Επιπλέον το 2009, ο δήμαρχος του Σικάγο, Ρίτσαρτ Μ. Ντέιλι,τέλεσε την 10τη Φεβρουαρίου ως Μέρα Εκτίμησης του Κερ στη πόλη του Σικάγο.
Ο θρύλος του Νορμ Βαν Λίερ
Ο Νορμ Βαν Λίερ γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1947 στο Οχάιο, όμως μεγάλωσε και έζησε στην Πενσιλβάνια μαζί με τον επί 31 χρόνια χαλυβουργό πατέρα του Νορμ, τη μητέρα του Έλεν και τα 4 αδέρφια του (3 αγόρια-1 κορίτσι).
Η καρδιά του από μικρή ηλικία ανήκε στο μπάσκετ και, μάλιστα, στα εφηβικά του χρόνια θεωρήθηκε ως ένας εκ των πιο λαμπρών αστέρων όλων των εποχών, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος με ρεκόρ 28-0 (!) ως μέλος του High School της Πενσιλβάνια.
Σε ηλικία 22 ετών, ήτοι το 1969, ο Βαν Λίερ αποφοίτησε από Πανεπιστήμιο του Σεντ Φράνσις. με το όνειρό του να μοιάζει πια ολοένα και πιο πολύ ρεαλιστικό.
Το 1971 πήρε μεταγραφή στους Σικάγο Μπουλς (σ.σ. τον είχαν επιλέξει στον τρίτο γύρο του ντραφτ του 1969, αλλά αμέσως τον παραχώρησαν στους Σινσινάτι Ρόγιαλς), όπου πραγματικά ξεδίπλωσε το τεράστιο ταλέντο του.
Ο Βαν Λίερ, φέρων το παρατσούκλι “Storming Norm” για το πείσμα και την επιθετικότητά του, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς παίκτες των Μπουλς κατά τη δεκαετία του 1970, ενώ ακόμη και σήμερα θεωρείται ο τρίτος καλύτερος σε ασίστ/κλεψίματα πίσω από τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Σκότι Πίπεν.
Κατά τη δεκαετή καριέρα του, ο Αμερικανός πλέι μέικερ συμπεριλήφθηκε 3 φορές στην κορυφαία αμυντική πεντάδα του NBA και άλλες 5 στη δεύτερη καλύτερη.
Το 1978 αποχώρησε από τους Μπουλς και έπαιξε για ένα σύντομο διάστημα στους Μιλγουόκι Μπακς, προτού αποσυρθεί από τη δράση το 1979 με απολογισμό 8.770 πόντους και 5.217 ασίστ.
Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της καριέρας του επιτεύχθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1977, όταν σημείωσε ένα ασύλληπτο καλάθι από το άλλο άκρο του γηπέδου ενάντια στους Σαν Αντόνιο Σπερς.
Έπειτα από την απόσυρσή του, ο Νορμ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής ως παρουσιαστής και είχε υποστηρικτικό ρόλο στην ταινία “Barbershop” το 2002, ενώ το 1989 διετέλεσε βοηθός προπονητή στους Γουόρτσεστερ Κάουντς στο “World Basketball League”.
«Ο Βαν Λίερ ήταν ένας εξαιρετικός συμπαίκτης και πολύ καλός μου φίλος. Όλες τις φορές που αγωνιστήκαμε μαζί η χημεία μας ήταν σπουδαία», είχε εκμυστηρευτεί μετά τον θάνατό του ο συμπαίκτης, τότε προπονητής των Γιούτα Τζαζ και πολύ κοντινός του άνθρωπος Τζέρι Σλόαν.
Αντάμωσαν στον… ουρανό την ίδια μέρα!
Οι δύο σπουδαίες αυτές προσωπικότητες του αμερικανικού μπάσκετ και ιδίως των Σικάγο Μπουλς “έφυγαν” από τη ζωή την ίδια ημερομηνία, ήτοι στις 26 Φεβρουαρίου 2009.
Ο Τζόνι Κερ “έσβησε” στην ηλικία των 76 στο σπίτι του μετά από χρόνια μάχη με τον καρκίνο, ενώ ο Νορμ Βαν Λίερ σε εκείνη των 61, επίσης στο σπίτι του, χωρίς να έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα τα αίτια του θανάτου.
Ο παίκτης των Μπουλς δεν είχε δώσει το “παρών” σε προγραμματισμένη τηλεοπτική του εμφάνιση στο “Comcast SportsNet”, έπειτα από ένα ματς της ομάδας που δοξάστηκε με τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς.
Ένας υπάλληλος του δικτύου βρέθηκε μέχρι την πόρτα του, αλλά όταν δεν πήρε απάντηση ειδοποίησε σε βοήθεια και λίγο αργότερα διαπιστώθηκε το μοιραίο.
Στις 3 Μαρτίου του ίδιου έτους οι Μπουλς ανακοίνωσαν ότι μέχρι το τέλος της σεζόν οι παίκτες θα φορούν ένα κεντητό σήμα πένθους, η μία πλευρά σε κόκκινο χρώμα επειδή το παρατσούκλι του Κερ ήταν “red”, η άλλη σε μαύρο.
Κυριάκος Δημητρόπουλος
Τελειόφοιτος Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ
*Κάντε like στο Facebook και follow στο Twitter για να μαθαίνετε άμεσα τις ιστορίες της πιο… ρετρό ιστοσελίδας της χώρας
Διαβάστε ακόμη:
Σικάγο Μπουλς: Η δημιουργία και τα πρώτα βήματα ενός μπασκετικού κολοσσού
«Αέρινα» καρφώματα και απόφαση-σοκ! Η 7η Φεβρουαρίου του Μάικλ Τζόρνταν