Η σπουδαιότερη βραδιά του Ευθύμη Ρεντζιά δεν ήταν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο

Σαν σήμερα πριν από 43 χρόνια ο Ευθύμης Ρεντζιάς γεννιόταν στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. 20 χρόνια, 5 μήνες και 15 ημέρες μετά επιλεγόταν στο Νο23 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Ντένβερ Νάγκετς.

Δεν ήταν παρών, άκουσε μονάχα το όνομά του από τον Ντέιβιντ Στερν. Πήγε με καθυστέρηση 6 χρόνων. Μια απόφαση που τον σημάδεψε.

Το Sport-Retro.gr κάνει την αναδρομή, με αφορμή τα γενέθλια του παλαίμαχου σέντερ.

***

Ο Ευθύμης Ρεντζιάς γίνεται (σήμερα) 43 ετών!

43ων ο ψηλόλιγνος αμούστακος έφηβος με τις πλαστικές κινήσεις για τον οποίο στα 17 του, καλοκαίρι του 1993 ήταν, ο ισχυρός ΠΑΟΚ της εποχής ξόδευε ποσό-ρεκόρ προκειμένου να κερδίσει τη μάχη από τον Παναθηναϊκό του Γιαννακόπουλου και τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη, να ολοκληρώσει τη συμφωνία με τον Δαναό Τρικάλων και να εξασφαλίσει την υπογραφή του «επόμενου Φασούλα».

43ων ο ψηλόλιγνος αμούστακος έφηβος με το «γλυκό σουτ» από τα 4-5 μέτρα, τον οποίο προπονούσε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, έμενε στο ίδιο δωμάτιο με τον Μπάνε Πρέλεβιτς και στην προπόνηση «έτρωγε ξύλο» από τον Ζόραν Σάβιτς.

43ων ο ψηλόγλιγνος αμούστακος έφηβος με τις τέλειες μπασκετικές αναλογίες που στο Mundobasket του 1994 στον Καναδά ήταν μόλις 18 ετών και έπαιζε δίπλα σ’ εκείνους που θαύμαζε πιτσιρικάς (Γιαννάκης, Φάνης, Φασούλας) και τον ενέπνευσαν ν’ ασχοληθεί με το μπάσκετ.

43ων ο ψηλόλιγνος αμούστακος έφηβος με το λαμπρό μέλλον που το καλοκαίρι του ’95 «δάμαζε» κάθε αντίπαλό του στη ρακέτα και, ως ο ηγέτης της ελληνικής «ομάδας-όνειρο» (Παπανικολάου, Κακιούζης, Χατζής, Καράγκουτης, Καλαϊτζής, Σούλης), αναδεικνυόταν πολυτιμότερος παίκτης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με 22.8 πόντους και 12.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι!

43ων ο ψηλόλιγνος αμούστακος έφηβος με την πληθωρικότητα 30άρη που είχε «τρελάνει» τους Αμερικανούς και στις 26 Ιουνίου του 1996 επιλεγόταν στο Νο23 του ντραφτ – την υψηλότερη που είχε βρεθεί ποτέ ως τότε Έλληνας παίκτης.

«Ο καλύτερος παίκτης σε ολόκληρο τον κόσμο»: O Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ για τον πατέρα του

 

Η απουσία και ο Πιτίνο

Ήταν η σημαντικότερη στιγμή στην 14χρονη επαγγελματική καριέρα του πληρέστερου ψηλού που ανέδειξε μετά το 1990 το μπάσκετ της χώρας, καθώς μπορούσε με την ίδια άνεση να καλύψει τις δύο θέσεις της φροντ λάιν.

Ψηλού όμως που «εγκλωβίστηκε» σ’ ένα τέλειο κορμί 213 εκατοστών, δεν φρόντισε να ξύσει το ταβάνι του και είχε ημερομηνία λήξης, λίγους μήνες μετά τη συμπλήρωση της τρίτης 10ετίας της ζωής του.

Το τελετουργικό της 26ης Ιουνίου είχε λάβει χώρα στο Ιστ Ράδερφορντ του Νιού Τζέρσεϊ. Ο νεαρός Έλληνας σέντερ δεν ήταν παρών τη βραδιά που ο Ντέιβιντ Στερν ανακοίνωνε πως «οι Ντένβερ Νάγκετς επιλέγουν τον Ευθύμιο Ρεντζιά, από τον ΠΑΟΚ στην Ελλάδα».

Είχε μόλις υπογράψει συνεργασία με νέο ατζέντη (Κιθ Γκλας) κι ενδεχομένως δεν είχε την πεποίθηση ότι μπορεί να βρεθεί τόσο ψηλά στη λίστα.

Μια λίστα που στο Νο1 έβρισκες τον Άλεν Άιβερσον, στο Νο4 τον Στεφόν Μάρμπουρι, στο Νο5 τον Ρέι Άλεν, στο Νο13 τον Κόμπι Μπράιαντ, στο Νο14 τον Πέτζα Στογιάκοβιτς και στο Νο16 τον Στιβ Νας.

Ο δικός μας ήρωας μάλιστα ήταν πριν από τον Ντέρεκ Φίσερ (μετέπειτα βασικό πόιντ γκαρντ των πρωταθλητών Λέικερς) – τόσο πολύ τον πίστευαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ήταν χαρακτηριστική η δήλωση του «γκουρού» των νέων παικτών Ρικ Πιτίνο, τότε σχολιαστή της διαδικασίας και νυν προπονητή του Παναθηναϊκού, αμέσως μετά την ανακοίνωση του ονόματος του Ρεντζιά πως «είναι μια σπουδαία επιλογή γι’ αυτούς. Οι Νάγκετς πρόκειται πάρουν έναν εξαιρετικό παίκτη».

Αντίστοιχα κολακευτικά ήταν τα σχόλια των αναλυτών, οι οποίοι έκαναν λόγο για έναν ψηλό με τρομερές προοπτικές εξέλιξης που είναι ικανός ν’ ανταποκριθεί σ’ όλα τα στιλ παιχνιδιού, είτε στο σετ είτε στο transition.

«Είναι μόλις 21 ετών, τρέχει καλά και είναι ικανός σκόρερ», έλεγαν χαρακτηριστικά. Αμφέβαλαν μόνο για την ένταξή του στην αμερικανική μπασκετική κουλτούρα, κυρίως το χρόνο που θα χρειαστεί για να προσαρμοστεί, και το αν θα είναι άμεσα διαθέσιμος να παίξει.

Ο Πιτίνο «κρύβεται» πίσω από τη μεταγραφή του Ντίνο Ράτζα στον Παναθηναϊκό

 

Χαμένη ευκαιρία

Δεν ήταν, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων. Διότι ναι μεν έλειψε από την πιο ξεχωριστή συγκυρία της μπασκετικής πορείας του, αλλά ταυτόχρονα δεν έκανε ποτέ το ταξίδι στις ΗΠΑ όταν όφειλε να το κάνει.

Λέγεται μάλιστα πως σε περίπτωση που είχε φροντίσει να συμμετάσχει στις δοκιμές των παικτών που είχαν δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ, ενδεχομένως θα είχε επιλεγεί πολύ ψηλότερα από το 23, μέσα στην 20άδα σίγουρα, πριν φερ’ ειπείν από τον Ζιντρούνας Ιλγκάουσκας (Νο20) για να μην φτάσουμε στο 12 του Βιτάλι Ποταπένκο.

Ο Ρεντζιάς θα εντασσόταν τότε σε μια ομάδα με συμπαίκτες όπως ο Ντέιλ Έλις, ο Άντονι Γκολντγουάιρ (πριν έρθει στον Ολυμπιακό), ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις και κυρίως ο Αντόνιο Μακ Ντάις, ένας δυναμικός πάουερ φόργουορντ των 18.3 πόντων και των 7.3 ριμπάουντ.

Το συμβόλαιo που είχε ακόμη με τον ΠΑΟΚ ήταν σε ισχύ και με δεδομένο ότι η νέα σεζόν θ’ άρχισε με προσδοκίες πρωταθλητισμού, τον Μισέλ Γκομέζ στον πάγκο και τον Σκοτ Σκάιλς κουμανταδόρο στο παρκέ, δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει.

Τότε δεν ίσχυαν τα buyout για το ΝΒΑ, υπήρχαν σχεδόν «ισόβια» ιδιωτικά συμφωνητικά, και η μετάβαση ήταν μια πολύ περίπλοκη διαδικασία στην οποία ο Έλληνας σέντερ, 20 ετών τότε, δεν μπήκε ποτέ.

Ήταν ΠΑΟΚ και δεν είχε λόγο να το κρύψει, έπαιζε στην ομάδα που υποστήριζε από μικρός, και διάλεξε το δρόμο του, με αποτέλεσμα η ευκαιρία να πετάξει μακριά.

Ελληνικό πρωτάθλημα: Αμερικανοί που δεν ήξερες και λάτρεψες

Επί της ουσίας την ξόδεψε για ένα χρόνο ακόμη στη Θεσσαλονίκη – τίποτα περισσότερο. Διότι το επόμενο καλοκαίρι έφευγε για την Μπαρτσελόνα με άκρως περιπετειώδη τρόπο.

Αν τον ρωτήσεις τώρα, μετά τα 40, θ’ απαντήσει πως είναι μια απόφαση που μετάνιωσε. Όχι τη μεταγραφή στους «μπλαουγκράνα» που του φέρθηκαν υπέροχα για 5 χρόνια, αλλά την απόφαση να μην φύγει για τις ΗΠΑ άμεσα.

 

Έξι χρόνια μετά

Όταν ο Λάρι Μπράουν τον ζήτησε (με πολύ καλά λεφτά) στους Σίξερς του Άιβερσον, ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχος, είχε πλέον περάσει. Μοιραία. Οι πέντε σεζόν στη Βαρκελώνη τον είχαν ολοκληρωτικά, κατά βάση ως προσωπικότητα και νοοτροπία.

Κατέκτησε τέσσερις τίτλους (δύο πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα Κύπελλο και το δεύτερο Korać μετά το πρώτο με τον ΠΑΟΚ το ’94), αλλά ταυτόχρονα τα πόδια του είχαν «φθαρεί».

2000-01: Το καλύτερο Περιστέρι όλων των εποχών

Σε τέτοιο βαθμό που δεν ήταν εύκολο ν’ αντέξει τις διαδοχικές πτήσεις από πόλη σε πόλη. Με τα ντόνατς που κουβαλούσε ως ρούκι στην προπόνηση δεν είχε πρόβλημα.

Έκανε ντεμπούτο στις 8 Νοεμβρίου του 2002, στο 108-84 επί των Καβαλίερς, μένοντας στο παρκέ για τέσσερα λεπτά, δοκιμάζοντας τρία σουτ (1/2δ, 0/1τρ) και πετυχαίνοντας τους πρώτους πόντους του.

Έπαιξε σε συνολικά 35 παιχνίδια της κανονικής περιόδου και τελείωσε τη σεζόν με 1.5 ποντο – 0.7 ριμπάουντ. Οι περισσότεροι πόντοι του ήταν οι 9 σε ήττα από τους Νετς.

Στις 16 Απριλίου του 2003 ήταν παρών στο οριστικό «αντίο» του Μάικλ Τζόρνταν και έζησε για 4 λεπτά από το παρκέ μια στιγμή που δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό του. Ανάμνηση – φυλαχτό. Του έσφιξε το χέρι, τον (απο)χαιρέτησε μ’ ένα «thanks for the memories».

Μαζί τελείωσε και η δική του καριέρα στο ΝΒΑ. Η οποία είχε αρχίσει με καθυστέρηση 6 ετών. Με μυαλό 43άρη θα σκεφτόταν και θα έπραττε διαφορετικά. Στα 20 του όχι…

Κnick the Greek

Διαβάστε ακόμα
Σχόλια
Loading...
error: Content is protected !!