Η πρόκριση του Ολυμπιακού επί της Σέλτικ και ο Παλοτάι

Στις 2 Οκτωβρίου 1974 ο Ολυμπιακός νικούσε 2-0 τη Σέλτικ στο Στάδιο Καραϊσκάκη και σε συνδυασμό με το 1-1 της Σκωτίας έπαιρνε το εισιτήριο για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, μέσω του βιβλίου του «Ταξίδι στ’ Αστέρια», παραθέτει πληροφορίες της εποχής στους αναγνώστες του Sport-Retro.gr.

Παράλληλα, εξηγεί πώς ο πανίσχυρος Ολυμπιακός της εποχής Γουλανδρή με τον Λάκη Πετρόπουλο στον πάγκο, κατάφερε να εκμηδενίσει το 1-5 του πρώτου αγώνα με την Άντερλεχτ στον 2ο γύρο, χωρίς ωστόσο να προκριθεί εξαιτίας του διαβόητου διαιτητή Κάρολι Παλοτάι.

***

«Αρκετές ήταν οι ομάδες που φιλοδοξούσαν εκείνη τη σεζόν να «εκθρονίσουν» την Μπάγερν. Η Σέλτικ ήταν μία από αυτές, αφού είχε φτάσει στα ημιτελικά το 1974 και είχε πάρει το ένατο πρωτάθλημα σερί στη Σκωτία.

Όμως έπεσε στον πρώτο γύρο πάνω στην καλύτερη ομάδα που είχε φτιάξει στην ιστορία του ο Ολυμπιακός, με τα χρήματα του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή και την καθοδήγηση του Λάκη Πετρόπουλου.

Ο Ολυμπιακός μόλις είχε κατακτήσει και πάλι το πρωτάθλημα, με 102 γκολ ενεργητικό στην επίθεση και τεράστιες νίκες, μία εκ των οποίων το 11-0 επί του Φωστήρα που παραμένει ρεκόρ μέχρι τις μέρες μας.

Είχε δεχτεί μόλις 14 γκολ, ένα περισσότερο από τα 13 της σεζόν 1972-73 και εκείνη την τριετία, από τον Σεπτέμβριο του 1972 μέχρι τον Μάιο του 1975, σε 102 ματς πρωταθλήματος γνώρισε μόλις τρεις ήττες, μία κάθε σεζόν από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα!

Η νύχτα που η Τούμπα έγινε ευρωπαϊκή έδρα του Ολυμπιακού!

Διέθετε 17 διεθνείς με βασικές επιλογές τον Παναγιώτη Κελεσίδη κάτω από τα δοκάρια, τον Γιάννη Γκαϊτατζή και τον Θανάση Αγγελή, με τον νεαρό Γιάννη Κυράστα να κάνει εκείνη τη χρονιά το μεγάλο άλμα στην καριέρα του, τον αρχηγό Βασίλη Σιώκο και τον Λάκη Γκλέζο ως κεντρικό δίδυμο, τον Ουρουγουανό Μίλτον Βιέρα τον βιρτουόζο Γιώργο Δεληκάρη και τον πολυσύνθετο Δημήτρη Περσίδη στο κέντρο.

Επιθετικά οι πρώτες από τις πολλές επιλογές ήταν ο Μιχάλης Κρητικόπουλος, ο Χούλιο Λοσάντα, ο Μπάμπης Σταυρόπουλος και η πανάκριβη μεταγραφή από την Παναχαική, ο Κώστας Δαβουρλής.

Μόλις, όμως, ακούστηκε το όνομα της Σέλτικ, όλοι πάγωσαν αφού στο πρόσωπο του νέου αστεριού Κένι Νταλγκλίς, του Ντάνι Μακ Γκρέιν, του Μπόμπι Λένοξ, του Τζίμι Τζόνστον και του ιστορικού αρχηγού Μπίλι Μακ Νιλ, οι Σκωτσέζοι ήταν το τέταρτο φαβορί στα γραφεία στοιχημάτων για τον τίτλο, πίσω μόνο από την Μπάγερν, την αγγλική Λιντς Γιουνάιτεντ και την Μπαρτσελόνα.

Ωστόσο, στο κατάμεστο «Πάρκχεντ», παρά το γεγονός ότι κινδύνευσε από δοκάρι του Νταλγκλίς στο 17’, η πρωταθλήτρια Ελλάδας έφερε το ματς γρήγορα στα μέτρα της.

Ο αγώνας είχε μόνο ραδιοφωνική μετάδοση και σε κάθε γειτονιά ακουγόταν η φωνή του Αντώνη Πυλιαρού να μεταφέρει με παλμό το κάθε δευτερόλεπτο της μεγάλης μάχης.

Ο Ολυμπιακός, μάλιστα, στο 35’ προηγήθηκε με ένα ωραίο σουτ του Βιέρα και παρότι ο Ουρουγουανός  αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη από τον Βέλγο ρέφερι Βιτάλ Λορό και αμέσως μετά στο 81’ ο Πολ Γουίλσον ισοφάρισε, άντεξε.

Το 1-1 στην Γλασκώβη συνοδεύτηκε από το επιβλητικό 2-0 (Κρητικόπουλος στο 2’ με κεφαλιά και Σταυρόπουλος στο 20’ με φάουλ) στο Νέο Φάληρο και μία από τις μεγαλύτερες προκρίσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν γεγονός!

Ο Μάικ Γαλάκος στο Sport-Retro.gr για τα γενέθλια του Ολυμπιακού

Το πέμπτο φαβορί των μπουκ ως επίδοξη διάδοχος των Βαυαρών ήταν η βελγική Άντερλεχτ. Η κληρωτίδα της Ζυρίχης έφερε τους «μωβουά» πάνω στον Ολυμπιακό που είχε μπροστά του μία ακόμα δύσκολη αποστολή.

Με τεχνικό τον Ουρμπέν Μπραμς που μία δεκαετία μετά ήρθε στην Ελλάδα αφήνοντας σπουδαίο έργο στον Πανιώνιο, η Αντερλεχτ είχε στα χαφ τον κορυφαίο Βέλγο παίκτη όλων των εποχών Πολ Βαν Χιμστ και στα άκρα της επίθεσης τον Φρανσουά Βαν Ντερ Ελστ και τον σπουδαίο Ολλανδό Ρόμπι Ρένσενμπρινκ μαζί με τον Ούγγρο Ατίλα Λαντίνσκι στην κορυφή. Μία ομάδα που στη μέρα της δεν είχε αντίπαλο.

Το πρώτο ματς στις Βρυξέλλες εξελίχτηκε εφιαλτικά, αφού ο Ιρλανδός διαιτητής Κάρπεντερ, ο οποίος σφύριζε γενικά εύκολα πέναλτι, έδωσε δύο εις βάρος του Ολυμπιακού που μετέτρεψε σε γκολ ο Ρένσενμπρινκ (σ.σ. έβαλε και ένα γκολ με ωραίο σουτ) και ένα υπέρ της ελληνικής ομάδας που ευστόχησε ο Μίλτον Βιέρα.

Το τελικό 5-1 έδειχνε αξεπέραστο και από τη στιγμή που η ρεβάνς θα γινόταν στην Πάτρα (λόγω τιμωρίας από τα βεγγαλικά που έπεσαν στους πανηγυρισμούς στο ματς με την Σέλτικ), ελάχιστοι έδιναν τύχη στην ελληνική ομάδα.

Ο Λάκης Πετροπουλος, όμως, σε συνέντευξη στο «Φως των Σπορ», δήλωνε πως ήταν εφικτή η ανατροπή και προχώρησε σε μία τολμηρή ενδεκάδα, χρησιμοποιώντας στο βασικό σχήμα τον Κώστα Λιόλιο που είχε αποκτηθεί από την Καβάλα, τον Πέτρο Καραβίτη αντί του Δεληκάρη στα χαφ και κυρίως τον ομογενή Μάικ Γαλάκο, έναν αριστεροπόδαρο επιθετικό που είχε έρθει από τη Φορτούνα Ντίσελντορφ και εκείνη τη μέρα έμελλε να κάνει αίσθηση και να καθιερωθεί στην ενδεκάδα.

«Ένας απατεώνας πουλημένος διαιτητής ελήστεψε τον υπεργίγαντα Ολυμπιακό». Φάκελος Παλοτάι

Πέτυχε το 1-0 στο 17′ και στο 67′ έκανε το 2-0, ενώ στο 82’ ολοκλήρωσε το χατ-τρικ, όμως ο Ολυμπιακός εκείνο το μεσημέρι βρήκε και έναν άλλο απρόσμενο αντίπαλο εκτός από την Άντερλεχτ: τον Ούγγρο διαιτητή Παλοτάι που κυριολεκτικά έκανε ό,τι μπορούσε για να αποκλειστεί ο ελληνικός σύλλογος.

Μόνο όποιος έχει δει εκείνο το παιχνίδι μπορεί να αντιληφθεί πραγματικά το πόσο ο Παλοτάι, ο οποίος εξελίχτηκε σε μία από τις καλύτερες σφυρίχτρες στην Ευρώπη, πήγε κόντρα στον Ολυμπιακό.

Πιθανότατα τελικά, πίσω από όλη την ιστορία να ήταν η επιθυμία του να έχει τη βοήθεια του πανίσχυρου προέδρου της βελγικής ομάδας Κονστάν Βάντεν Στοκ που σίγουρα τον προώθησε μετά από αυτή τη σφαγή.

Η εικόνα του παραμένει, για μένα, η χειρότερη προς ελληνικό σύλλογο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών ποτέ. Δεν μέτρησε καθαρά γκολ του Γαλάκου στο 6′ και του Σταυρόπουλου στο 40′, δεν σφύριξε πέναλτι σε προτεταμένο χέρι λίγο πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή του Τίσεν και σε ένα άλλο του Βαν Μπινστ, ενώ στο 82’ απέβαλε με πολύ αυστηρή κόκκινη κάρτα τον Σταυρόπουλο.

Η δήλωση του εκνευρισμένου Λάκη Πετρόπουλου μετά το παιχνίδι «όσα γκολ και αν βάζαμε δεν θα προκρινόμεθα» είναι χαρακτηριστική, ενώ ο Παλοτάι έδωσε μία συνέντευξη στο «Φως των Σπορ» σε μία μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία του Νίκου Ρατσιάτου, όπου ειρωνικά και θρασύτατα απαντά σε ερώτηση για το αν έκανε λάθη: «Μπορεί και να βρέθηκα σε άσχημη μέρα, ξέρετε, οι διαιτητές είναι και αυτοί άνθρωποι». Στο χέρι φορούσε ένα αστραφτερό Rolex!

Η επική πρόκριση του Ολυμπιακού επί του Άγιαξ

Ο Νίκος Γουλανδρής πληγωμένος από το ναυάγιο του ευρωπαϊκού ονείρου στο οποίο είχε επενδύσει πολλά, ίσως μάλιστα γιατί κάποιοι του είχαν υποσχεθεί πως όλα θα ήταν υπό έλεγχο μετά τη βαριά ήττα στις Βρυξέλλες, έριξε μαύρη πέτρα και έφυγε από το προσκήνιο αμέσως.

Στις 27 Δεκεμβρίου 1974 από την Ελβετία όπου ήταν για τις γιορτές, σχεδόν ενάμιση μήνα μετά από το παιχνίδι, ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Η απώλεια θα ήταν τεράστια, όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό…».