Ο Φαουστίνο Ασπρίγια κατατρόπωσε μόνος του την Μπαρτσελόνα με ιστορικό χατ τρικ

Ο Φαουστίνο Ασπρίγια υπήρξε μία εμβληματική μορφή για το ποδόσφαιρο της Κολομβίας τη δεκαετία του ’90. Το ευρωπαϊκό κοινό τον έμαθε κυρίως από την τρομερή ομάδα της Πάρμα εκείνη την εποχή και από τις εναέριες… τούμπες του κάθε φορά που σημείωνε ένα γκολ.

Το ουσιαστικό τέλος της καριέρας του ήρθε αρκετά πρόωρα, σε ηλικία 27 ετών, μετά από την καλύτερη εμφάνιση της ζωής του. Ήταν Σεπτέμβριος του 1997, όταν διέλυσε μόνος του την Μπαρτσελόνα στο ντεμπούτο του στο Champions League, σημειώνοντας τρία γκολ σε 27 λεπτά.

Αυτή ήταν η τελευταία μεγάλη παράσταση του Κολομβιανού επιθετικού, που γεννήθηκε σαν σήμερα στις 10 Νοεμβρίου 1969, πριν η ποδοσφαιρική πορεία του πάρει την κατιούσα.

Τα θέματα του Sport-Retro.gr για την Αγγλία

Πήγε στη Νιούκαστλ κι άγγιξε τον τίτλο

Ο Άντι Κόουλ αποτελούσε παρελθόν από τον Ιανουάριο του 1995, όταν πήρε τη μεταγραφή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που θα άλλαζε τη ζωή του. Ο Ρουλ Φοξ επίσης είχε φύγει κι έτσι ο Κέβιν Κίγκαν άδειασε τα «ταμεία» το καλοκαίρι του 1995 για να φτιάξει μία αξιοπρεπή ομάδα για τη σεζόν, με βλέψεις ανώτερες από την 6η θέση του 1994-1995.

Οι βασικοί «πυλώνες» της νέας προσπάθειας θα ήταν ο Λες Φέρντιναντ και ο Νταβίντ Ζινολά, ενώ αποκτήθηκαν και οι Γουόρεν Μπάρτον και Σάκα Χίσλοπ. Όλα κυλούσαν ιδανικά για τις «καρακάξες», αφού από την αρχή της σεζόν παρούσαν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και αρνούνταν πεισματικά να την αφήσουν. Ακόμα κι η ήττα 0-2 στο «Ολντ Τράφορντ» από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν στάθηκε αρκετή για να τις ανατρέψει και στις 20 Ιανουαρίου 1996 διαμόρφωσαν διαφορά 12 πόντων από τους «κόκκινους διαβόλους».

Ο τίτλος ήταν δικός τους για να τον χάσουν, ωστόσο κάπου εκεί ήρθαν τα πάνω κάτω. Η τιμωρία του Ερίκ Καντονά για την κλοτσιά σε φίλαθλο έληξε και ο Γάλλος επιθετικός επέστρεψε στην ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον, οδηγώντας την από νίκη σε νίκη. Την ίδια στιγμή, η Νιούκαστλ άρχισε να πραγματοποιεί «κοιλιά», με συνέπεια ο Κίγκαν να αναζητήσει τη λύση στο μεταγραφικό παζάρι, που μέχρι εκείνη την εποχή δεν περιοριζόταν σε μόλις δύο «παράθυρα».

Τον Φεβρουάριο του 1996, η Νιούκαστλ αγόρασε τον Ντέιβιντ Μπάτι, ο οποίος την περσινή σεζόν είχε στεφθεί πρωταθλητής με την Μπλάκμπερν, έστω κι αν είχε μικρή συμμετοχή λόγω σπασμένου ποδιού. Στην αρχή του 1995-1996 τσακώθηκε με τον Γκρέιαμ λε Σο εν ώρα αγώνα στο Champions League και ζήτησε μεταγραφή, με τη Νιούκαστλ να αποσπά την υπογραφή του.

Το μεγαλύτερο «μπαμ», όμως, ήρθε από την Ιταλία. Ο Ασπρίγια υπήρξε κομβικό στέλεχος της σπουδαίας ομάδας της Πάρμα από την αρχή της δεκαετίας, φτάνοντας στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1992-1993, του Super Cup Ευρώπης 1993 και του Κυπέλλου UEFA 1994-1995 (ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων 1993-1994).

Αν και επιθετικός, ο Ασπρίγια δεν είχε ως πρώτο μέλημα το σκοράρισμα, αλλά η ταχύτητά του προκαλούσε αναστάτωση στις αντίπαλες άμυνες. Μετά από 40 γκολ σε 130 εμφανίσεις με τους «παρμέντσι», πήρε την απόφαση να αποδεχθεί την πρόταση της Νιούκαστλ και εμφανίστηκε να υπογράψει στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ» μια χιονισμένη μέρα του Φεβρουαρίου, φορώντας γούνα!

Η μεταγραφή του κόστισε 6.700.000 λίρες και στο ντεμπούτο του πέρασε ως αλλαγή στο παιχνίδι με τη Μίντλεσμπρο, βγάζοντας την ασίστ για την ισοφάριση του σκορ, προτού η Νιούκαστλ κάνει την ανατροπή και επικρατήσει με 2-1.

Παρ’ όλα αυτά, αρκετά από τα αστέρια στο προηγούμενο μισό της σεζόν βρέθηκαν σε κακή κατάσταση, με συνέπεια στα μέσα Μαρτίου η Γιουνάιτεντ να έχει καλύψει τη διαφορά, να έχει προσπεράσει τη Νιούκαστλ κι ένα… σίγουρο πρωτάθλημα να χαθεί με κρότο για την ομάδα του Κίγκαν.

Στη σκιά του Σίρερ

Το ντεμαράζ που επιχείρησαν να κάνουν οι «καρακάξες» ήταν εντυπωσιακό, αφού τον Ιούλιο του 1996 απέκτησαν τον κορυφαίο Άγγλο επιθετικό της εποχής, Άλαν Σίρερ, δίνοντας 15.000.000 λίρες στην Μπλάκμπερν, ποσό που συνιστούσε παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής.

Το δίδυμο Σίρερ – Φέρντιναντ ήταν αδιάσπαστο στην επίθεση της ομάδας, με συνέπεια οι ευκαιρίες να περιοριστούν για τον Ασπρίγια. Η σεζόν άρχισε καταπληκτικά, με τη Νιούκαστλ να κάνει 7 σερί νίκες τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, ωστόσο μετά από την ιστορική συντριβή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 5-0, να παίρνει την κατιούσα, με μία νίκη στα επόμενα 9 παιχνίδια.

Όταν η ομάδα ξαναβρήκε τον δρόμο της με νίκη 7-1 επί της Τότεναμ και νίκη 3-0 επί της Λιντς, ήρθε το σοκ. Ο Κίγκαν παραιτήθηκε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας.

Αυτή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ευκαιρία για τον Ασπρίγια, ωστόσο ούτε ο Κένι Νταλγκλίς που ανέλαβε, εμπιστεύτηκε έναν ποδοσφαιριστή που παρά το ταλέντο του, δεν σκόραρε και κυρίως είχε αντιαθλητική συμπεριφορά εκτός ομάδας, με συνεχή ξενύχτια και που το 1995 είχε πυροβολήσει μέσα σε ένα κλαμπ στην Κολομβία, γεγονός που παραλίγο να του στοιχίσει χρόνο στη φυλακή.

Ο Σίρερ τερμάτισε για 3η διαδοχική σεζόν πρώτος σκόρερ στην Premier League, η Νιούκαστλ βρέθηκε ξανά πίσω από τη Γιουνάιτεντ, με τη διαφορά ότι φέτος για πρώτη φορά θα μπορούσε να συμμετάσχει στην ίδια διοργάνωση με την πρωταθλήτρια. Το Champions League άνοιξε τις πόρτες του και για άλλες ομάδες, με συνέπεια οι «καρακάξες» να κερδίσουν «εισιτήριο» για τον 2ο προκριματικό γύρο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Τα θέματα του Sport-Retro.gr για το Champions League

Έστειλε ομίλους τη Νιούκαστλ με γκολ

Ο σοβαρός τραυματισμός του Σίρερ στον αστράγαλο κατά την προετοιμασία οδήγησε τους διοικούντες τον σύλλογο στη λήψη μέτρων. Αυτά δεν ήταν η μονιμοποίηση του Ασπρίγια στην ενδεκάδα, αλλά η αγορά ακόμη ενός επιθετικού, του Γιον Νταλ Τόμασον, καθώς και η υπογραφή του βετεράνου Ίαν Ρας.

Ακόμα μεγαλύτερος συναγωνισμός για τον Κολομβιανό, ο οποίος όμως σημείωσε ένα σημαντικό εκτός έδρας γκολ στο Ζάγκρεμπ κόντρα στην Κροάσια (νυν Ντίναμο), ώστε ο προκριματικός του Champions League να οδηγηθεί στην παράταση.

Οι Κροάτες είχαν ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα στις καθυστερήσεις (2-1), αλλά στον επιπλέον χρόνο, ακόμα μία θερινή μεταγραφή της Νιούκαστλ, ο Τιμούρ Κετσμπάγια που προήλθε από την ΑΕΚ, ισοφάρισε σε 2-2 στο 119′, έστειλε την ομάδα στους ομίλους και αμέσως έγινε αγαπημένος της εξέδρας.

Η Νιούκαστλ έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που συμμετείχε στο Champions League δίχως να είναι πρωταθλήτρια. Η κληρωτίδα την έφερε σε ένα γκρουπ με σπουδαία ονόματα.

Πρώτο και καλύτερο αυτό της Μπαρτσελόνα, η οποία επίσης δεν ήταν πρωταθλήτρια, αλλά πραγματοποίησε εντυπωσιακή σεζόν το 1996-1997 ως απόρροια των… θαυμάτων του Ρονάλντο.

Ήδη, είχε προλάβει να κατακτήσει το Super Cup Ευρώπης και φάνταζε το απόλυτο φαβορί για την πρωτιά του 3ου ομίλου που οδηγούσε στα προημιτελικά.

Μαζί η Ντινάμο Κιέβου, μία ομάδα που κινούταν στους ρυθμούς ίσως του κορυφαίου επιθετικού διδύμου εκείνης της σεζόν, του Αντρέι Σεβτσένκο και του Σεργκέι Ρεμπρόβ. Τέλος, η πρωταθλήτρια Ολλανδίας Αϊντχόφεν, με παίκτες όπως ο Λικ Νίλις, ο Γιαπ Σταμ, ο Φίλιπ Κοκού, ο Μπουντεβάιν Ζέντεν και ο Βιμ Γιονκ ήταν εξίσου υπολογίσιμη δύναμη.

Πρώτα απ’ όλα, όμως, οι Άγγλοι έπρεπε να ασχοληθούν με τους Καταλανούς, τους οποίους υποδέχονταν στις 17 Σεπτεμβρίου 1997 στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ», για την πρεμιέρα της φάσης των ομίλων στη διοργάνωση.

Κόντρα σε Ριβάλντο, Ζιοβάνι και Μουρίνιο

Παρά την απώλεια του Ρονάλντο με το ποσό των 19.500.000 λιρών, που κατέρριπτε το διεθνές μεταγραφικό ρεκόρ τη Νιούκαστλ και του Σίρερ, η Μπαρτσελόνα διέθετε εξαιρετικό ρόστερ.

Ο αρχηγός Λούις Φίγκο και ο μαέστρος Ριβάλντο, που ουσιαστικά αποκτήθηκε ως διάδοχος του «Φαινομένου», είχαν την ευθύνη αυτής της ομάδας, που περιελάμβανε -μεταξύ άλλων- παίκτες όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Σόνι Άντερσον, ο Γκιγέρμο Αμόρ, ο Χρίστο Στόιτσκοφ, ο Φερνάντο Κόουτο, ο Βίτορ Μπαΐα, ο Ιβάν ντε λα Πένια, ο Λουίς Ενρίκε, ο Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, ο Αμπελάρδο, ο Κριστόφ Ντιγκαρί και φυσικά ο Ζιοβάνι, πριν πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό!

Ο Μπόμπι Ρόμπσον είχε αποχωρήσει από τη θέση του προπονητή και είχε αναλάβει θέση τεχνικού διευθυντή, με τον Λουίς φαν Χάαλ να τον διαδέχεται, φεύγοντας για πρώτη φορά εκτός Ολλανδίας μετά από τη δημιουργία του εκπληκτικού Άγιαξ της δεκαετίας του ’90, κληρονομώντας ως δεξί χέρι τον Ζοζέ Μουρίνιο και τον 20χρονο Αντρέ Βίλας Μπόας ως μέλος του τεχνικού επιτελείου!

Αυτό το μεγαθήριο κλήθηκε να υποδεχθεί η Νιούκαστλ στην πιο μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά της ιστορίας της, στην οποία ο Νταλγκλίς παρέταξε μία ενδεκάδα με τον Ασπρίγια στο βασικό σχήμα και ο Κολομβιανός τον αντάμειψε.

Μπήκε ζεστός στο παιχνίδι

Ένας συμπαίκτης του στην ομάδα κάποια στιγμή είχε πει ότι με τον Ασπρίγια, μπορείς να δεις από το πρώτο άγγιγμα της μπάλας αν θα έχει καλό ή κακό παιχνίδι. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο με αυτόν. Εκείνο το βράδυ, το πρώτο άγγιγμα του 27χρονου τον οδήγησε στην πλάτη του Μίχαελ Ράιζιχερ, με τον Ολλανδό να τον ανατρέπει και να του κάνει φάουλ. Όλα θα πήγαιναν καλά…

Πέντε λεπτά αργότερα, συνεργάστηκε με τον Τζον Μπαρνς και τον Τόμασον που άρχισε μαζί του στην κορυφή της επίθεσης, ωστόσο ο Δανός απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι παρά τα γκολ που έβαζε σωρηδόν στην Ολλανδία, δεν ήταν επιθετικός, αλλά επιθετικός μέσος.

Παρά τη χαμένη ευκαιρία, η Νιούκαστλ συνέχισε να επιτίθεται, εκμεταλλευόμενη τα κενά των «μπλαουγκράνα» στις πτέρυγες, με το 1-3-4-2 του Ολλανδού τεχνικού, έχοντας τον Αλμπέρτ Θελάδες να αγωνίζεται ως λίμπερο.

Ο Κιθ Γκιλέσπι από δεξιά έκανε… πάρτι για τη Νιούκαστλ και μία σέντρα «ξυράφι» πέρασε ανεκμετάλλευτη από τον Ασπρίγια, δεν θα γινόταν για πολύ ακόμα αυτό.

Χατ τρικ μέσα σε 27 λεπτά

Η βραδιά του Κολομβιανού διεθνή άρχισε στο 18′, όταν μόνο ένα τάκλιν του Ναδάλ τον απέτρεψε από το να σκοράρει.

Στην επόμενη φάση του, στο 21′, ο Τόμασον τον έβγαλε ξανά σε θέση τετ α τετ και αυτός πρόλαβε την μπάλα από τον εξερχόμενο Ρουντ Χεσπ, με τον Ολλανδό τερματοφύλακα να τον ανατρέπει και τον Πιερλουίτζι Κολίνα να καταλογίζει την εσχάτη των ποινών.

Το πέναλτι ανέλαβε ο ίδιος και παρότι ο Χεσπ χτύπησε την μπάλα με το χέρι, δεν ήταν ικανός να την αποτρέψει από το να καταλήξει στα δίχτυα.

Η Νιούκαστλ συνέχισε να επιτίθεται στην κόντρα, με τους Καταλανούς να έχουν μία -ανούσια- κατοχή της μπάλας.

Στο 31′, ο Στιβ Γουότσον έπαιξε πολύ γρήγορα ένα φάουλ στο κέντρο, ανοίγοντας για τον Γκιλέσπι δεξιά. Αυτός έκανε την κούρσα προσπερνώντας σαν σταματημένο τον Σέρτζι Μπαρχουάν και έβγαλε σέντρα στην καρδιά της περιοχής.

Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν εύκολη λεία για τους Ναδάλ και Αμπελάρδο, ωστόσο ο «σεληνιασμένος» Ασπρίγια, παρά τα μόλις 176 εκατοστά του, πέταξε πάνω από την αντίπαλη άμυνα και με κεφαλιά έκανε το 2-0.

Ο πανηγυρισμός του ήταν ίδιος με εκείνον στο πρώτο τέρμα, μία τούμπα στον αέρα, ωστόσο δεν θα ήταν ο τελευταίος εκείνη τη βραδιά.

Με την έναρξη του 2ου μέρους, στο 49ο λεπτό, ο Γκιλέσπι άρχισε μία κούρσα πίσω από τη σέντρα και έφτασε με εκπληκτικό τρόπο μέχρι την αντίπαλη περιοχή, βγάζοντας την μπαλιά στην περιοχή.

Ξανά ο Ασπρίγια κατάφερε να πηδήξει ανάμεσα από ψηλότερους αμυντικούς και να πάρει κεφαλιά, αφήνοντας εμβρόντητο τον Χεσπ για το 3-0.

Στο ντεμπούτο του στο Champions League, ο Κολομβιανός έκανε χατ τρικ μέσα σε 49 λεπτά (ή σε 27 αν υπολογιστεί ο χρόνος που μεσολάβησε από το πρώτο στο τρίτο γκολ) απέναντι στην Μπαρτσελόνα, ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.

«Ήταν ένα πολύ καλό παιχνίδι, όμως ήταν ένα φυσιολογικό ματς, επειδή δεν κερδίσαμε κάποιο τρόπαιο από αυτό. Ήταν, όμως, ένας αγώνας που έπαιξε πολύ καλά η Νιούκαστλ. Προφανώς και είμαι υπερήφανος που σημείωσα χατ τρικ κόντρα στην Μπαρτσελόνα, επειδή το θυμούνται όλοι πολύ καλά και είναι μέρος της ιστορίας της Νιούκαστλ», δήλωνε χρόνια αργότερα ο Ασπρίγια.

Ο Λουίς Ενρίκε μείωσε με το… στήθος μετά από πάσα του Φίγκο στο 73′ και το παιχνίδι έφτασε στην κόψη του «ξυραφιού». Ο Νταλγκλίς έριξε στον αγώνα τον Κετσμπάια και ο Φαν Χάαλ είχε βάλει από το ημίχρονο έναν παίκτη που θα φορούσε κι αυτός την κιτρινόμαυρη φανέλα, τον Ντράγκαν Τσίριτς.

Ο Φίγκο στο 88′ με σουτ εκτός περιοχής μείωσε σε 3-2, ωστόσο η Μπαρτσελόνα δεν κατάφερε να επιστρέψει πλήρως στον αγώνα.

Το τελευταίο καλό παιχνίδι του

Παρά την εντυπωσιακή εκκίνηση στον όμιλο, η συνέχεια δεν ήταν ίδια για την αγγλική ομάδα. Η Αϊντχόφεν την πλήγωσε δύο φορές και η επόμενη νίκη της ήρθε στην 6η αγωνιστική, απέναντι σε μία αδιάφορη Ντινάμο Κιέβου, που είχε τερματίσει πρωτοπόρος (στο πρώτο παιχνίδι η Νιούκαστλ είχε αποσπάσει ισοπαλία 2-2), έχοντας ισοπεδώσει με 3-0 και 4-0 την Μπαρτσελόνα.

Στη ρεβάνς του «Καμπ Νόου», η Νιούκαστλ ηττήθηκε 0-1 με γκολ του Ζιοβάνι, όμως τερμάτισε 2 βαθμούς πάνω από τους «μπλαουγκράνα», που ήταν ουραγοί του ομίλου, παρότι στο τέλος της σεζόν τερμάτισαν στην κορυφή της Primera Division.

Ο άνθρωπος της βραδιάς επίσης δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Όταν ανάρρωσε ο Σίρερ, έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα, με συνέπεια ο Νταλγκλίς να ψάχνει ομάδα να τον ξεφορτωθεί. Αυτή τελικά ήταν η Πάρμα, η οποία τον αγόρασε πίσω τον Ιανουάριο του 1998 για 6.800.000 λίρες, μετά από 61 αγώνες και 18 γκολ στα 2 χρόνια του στην Αγγλία.

Αποδείχθηκε ότι το παιχνίδι κόντρα στην Μπαρτσελόνα ήταν το τελευταίο επιπέδου Ασπρίγια. Ένας επιθετικός που άφησε το σημάδι του τη δεκαετία του ’90 δεν έπιασε ποτέ ξανά ίδια στάνταρ στην Ιταλία, ούτε στη συνέχεια σε Βραζιλία (Παλμέιρας, Φλουμινένσε), Μεξικό (Ατλάντε), Κολομβία (Ατλέτικο Νασιονάλ), Χιλή (Ουνιβερσιδάδ Τσίλε), Αργεντινή (Εστουδιάντες) και ξανά Κολομβία (Κορτουλουά), παίζοντας συνολικά μόλις 92 αγώνες και σκοράροντας 23 φορές σε αυτά τα 8 χρόνια.