Το 6-0 της Μίλαν επί της Ίντερ και οι 3 άγνωστοι σκόρερ

Ένα από τα αποτελέσματα που έχουν γραφτεί με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου είναι το Derby della Madonnina στον 2ο γύρο του πρωταθλήματος της Serie A 2000-2001.

Η Ίντερ… υποδέχθηκε τη Μίλαν στο κοινό γήπεδό τους, στο «Τζιουζέπε Μεάτσα» του λόφου Σαν Σίρο, μπροστά σε περίπου 80.000 θεατές.

Μία εκπληκτική ομάδα, βάσει του ρόστερ που είχε στη διάθεσή της, γνώρισε ασύλληπτη συντριβή από μία όχι και τόσο εκπληκτική ομάδα. Τρανή απόδειξη, οι 3 από τους σκόρερ του ιστορικού 6-0 που σημειώθηκε στις 11 Μαΐου 2001.

Τα θέματα του Sport-Retro.gr για την Ιταλία

Στη «σκιά» του τραυματισμένου Ρονάλντο

Η σεζόν 1999-2000 ήταν αρκετά περίεργη για την Ίντερ. Η αρχική επιδίωξη ήταν να κατακτήσει το πρωτάθλημα που θεωρεί ότι της «έκλεψε» η Γιουβέντους την προηγούμενη σεζόν, όμως ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός του Ρονάλντο άλλαξε άρδην τα πλάνα.

Δίχως το «Φαινόμενο» στο ρόστερ, η ομάδα τερμάτισε στην 4η θέση, αρκετά μακριά από την πρωταθλήτρια Λάτσιο και ο Μάσιμο Μοράτι προχώρησε σε αυτό που γνωρίζει πολύ καλά, σε ένα καλοκαίρι μεταγραφών.

Το μεγάλο όνομα ήταν ο Φρανθίσκο Φαρινός, ο Ισπανός παρτενέρ του Γκαΐθκα Μεντιέτα στις πρώιμες επιτυχίες της Βαλένθια εκείνη την εποχή. Ο Ρόμπι Κιν ήταν η επόμενη μεγάλη μεταγραφική κίνηση, ο 20χρονος Ιρλανδός διεθνής επιθετικός, τον οποίο η Ίντερ πρόλαβε να αποκτήσει μέσα από τα χέρια αγγλικών συλλόγων.

Χρήματα δαπανήθηκαν και για αμυντικούς όπως ο Μικέλε Σερένα από την Πάρμα, ο Βράτισλαβ Γκρέσκο από τη Λεβερκούζεν και ο Μπρούνο Τσιρίλο (μετέπειτα της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ) από τη Ρετζίνα, ενώ οι Μάρκο Μπαλότα και Φάμπιο Ματσελάρι αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι.

Ο ηγέτης της Γαλατάσαραϊ στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA και κορυφαίος επιθετικός της Τουρκίας, Χακάν Σουκούρ, προστέθηκε κι αυτός στη «φαρέτρα» του Μαρτσέλο Λίπι για τη γραμμή κρούσης, στην προσπάθεια να αναπληρωθεί το κενό του Ρονάλντο, ενώ προέκυψαν και δύο «στοιχήματα» από τη Νότια Αμερική, ο Αργεντινός μέσος Σίστο Περάλτα και ο Ουρουγουανός επιθετικός Αντόνιο Πατσέκο.

Στην Ίντερ κατέληξε κι ένας διεθνής Βραζιλιάνος κεντρικός μέσος που άρχισε να παίρνει ξανά τα πάνω του, έχοντας ήδη παρουσία στην Ευρώπη με την Αϊντχόφεν, ο Βαμπέτα, ενώ στο ρόστερ προστέθηκαν με δευτερεύοντα ρόλο παίκτες όπως ο Κριστιάν Μπρόκι, ο Ανσέλμο Ρομπιάτι, ο Ρικάρντο Φισόρε και ο Στεφάνο Λομπάρντι.

Ακόμα και χωρίς αυτές τις μεταγραφές, πάντως, το ρόστερ των «νερατζούρι» έμοιαζε ικανό για μεγάλα πράγματα. Το τέρμα υπερασπιζόταν ο ταλαντούχος Σεμπαστιάν Φρε και η άμυνα αποτελείτο από τους Λοράν Μπλαν, Ιβάν Κόρντομπα, Χαβιέρ Σανέτι, Ντάριο Σίμιτς, Ματέο Φεράρι και φυσικά τους Τσιρίλο, Γκρέσκο, Σερένα και Ματσελάρι.

Στη μεσαία γραμμή υπήρχαν οι Βλάντιμιρ Γιούγκοβιτς, Κλάρενς Ζέεντορφ, Αντρέα Πίρλο, Λουίτζι ντι Μπιάτζιο, Μπενουά Κοέ και οι Βαμπέτα, Μπρόκι, Περάλτα και Φαρινός.

Όσο για την επίθεση, πλην του «λαβωμένου» Ρονάλντο, η πιο μεγάλη μεταγραφή του προηγούμενου καλοκαιριού, ο Κριστιάν Βιέρι, παρέμεινε «αιχμή του δόρατος», μαζί με τους Ιβάν Σαμοράνο, Άλβαρο Ρεκόμπα και Σουκούρ.

Η μεγάλη εκκαθάριση

Στον τομέα των αποχωρήσεων σημειώθηκε μεγάλο ξεσκαρτάρισμα. Οι Κριστιάν Πανούτσι και Ρομπέρτο Μπάτζιο αποτέλεσαν παρελθόν μετά από μία θητεία γεμάτη κόντρες με τον Λίπι.

Ο Άντζελο Περούτσι μαζί με τον Φραντσέσκο Κολονέζε κατέληξαν στη Λάτσιο, οι Σαλβατόρε Φρέζι και Φραντσέσκο Μοριέρο στην Νάπολι, ο Σιρίλ Ντομορό πήγε δανεικός στη Μίλαν και ο Νικόλα Βέντολα στη Μπρέσια, ο Κριστιάνο Τζανέτι παρέμεινε σε καθεστώς συνιδιοκτησίας με τη Ρόμα, όμως αγωνίστηκε στους «τζιαλορόσι» τη νέα σεζόν (και κατέκτησε το σκουντέτο), ενώ το ίδιο συνέβη με τον Μοχάμεντ Καλόν (μετέπειτα της ΑΕΚ) με τη Βιτσέντζα και τον Άντριαν Μούτου με τη Βερόνα.

Ο Έλληνας του ρόστερ της προηγούμενης σεζόν, Γρηγόρης Γεωργάτος, δεν άντεξε στην ιταλική πραγματικότητα και ζήτησε να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου βρήκε ξανά καταφύγιο στον Ολυμπιακό (για δανεισμό ενός έτους), έστω και χωρίς τον Ντούσαν Μπάγεβιτς πια.

Τον Ιανουάριο, πάντως, υπήρξαν κάποιες αλλαγές ακόμη, με τον Στεφάν Νταλμά της Παρί Σεν Ζερμέν να μετακομίζει στην Ίντερ με αντάλλαγμα τον Βαμπέτα, ενώ η ιταλική ομάδα συμφώνησε για τη νέα σεζόν με τη Φλαμένγκο για τον Αντριάνο. Πίρλο, Κιν και Ρομπιάτι παραχωρήθηκαν δανεικοί, αφού κρίθηκαν αρκετά νεαροί για να διεκδικήσουν αρκετό χρόνο συμμετοχής, ενώ ο Σαμοράνο έφυγε για την Αμέρικα του Μεξικού.

Μεταγραφές… στοιχήματα για τη Μίλαν

Η Μίλαν, από την πλευρά της, κινούταν στον αστερισμό του Αντρέι Σεβτσένκο. Το αναπάντεχο πρωτάθλημα του 1998-1999 δεν ήταν αρκετό για να αλλάξει την πτωτική πορεία της ομάδας και μετά από την 3η θέση του 2000 (παρά τα γκολ του Ουκρανού αρχισκόρερ της κατηγορίας), ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ενίσχυσε ελάχιστα την ομάδα του.

Ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης, Φερνάντο Ρεδόνδο, αποτέλεσε το μεγαλύτερο όνομα της μεταγραφικής περιόδου, ενώ μαζί του αποκτήθηκε από τους «μερένγκες» ως δανεικός ένας μετέπειτα στόπερ του Ολυμπιακού, ο Ζούλιο Σέζαρ. Ο έτερος διεθνής Βραζιλιάνος στόπερ Ρόκε Ζούνιορ αποκτήθηκε ως μεγάλο ταλέντο για την άμυνα.

Στην επίθεση επενδύθηκαν 19.000.000 ευρώ για τον 21χρονο Ισπανό επιθετικό της Ατλέτικο Μαδρίτης, Χοσέ Μάρι, ενώ από τη δεύτερη ομάδα των «ροχιμπλάνκος» αποκτήθηκε ο Ουρουγουανός μέσος Πάμπλο Γκαρσία, αρκετά χρόνια πριν καταλήξει στον ΠΑΟΚ.

Ο Τζιάνι Κομαντίνι υπήρξε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα των ρεζερβών την προηγούμενη σεζόν και αποκτήθηκε από τη Βιτσέντζα, μαζί με τους Ντράζεν Μπρντσιτς, Στεφάνο Σκαρντάλα, που επίσης υπέγραψαν χωρίς υψηλές προσδοκίες.

Οι Ντίντα, Φραντσέσκο Κόκο, Ιμπραΐμ Μπα, Σαμίρ Μπελουφά, Μπρουνό Ενγκοτί, Μαξ Τονέτο, Πιερλουίτζι Ορλαντίνι, Μαουρίτσιο Γκαντς, Ζορζ Γουεά, Μάσιμο Όντο, Φάμπιο Κολοτσίνι και Αλεσάντρο Ιανούτσι επέστρεψαν από δανεισμό, όμως μόνο οι 3 πρώτοι έμειναν στο ρόστερ.

Οι υπόλοιποι έφυγαν ξανά ως δανεικοί, ως μεταγραφές ή ως ελεύθεροι, με τον Γουεά να καταλήγει στη Μάντσεστερ Σίτι. Εκείνο το καλοκαίρι χάθηκε ο Ρομπέρτο Αγιάλα που εντάχθηκε στη Βαλένθια και έγινε στυλοβάτης νέων επιτυχιών, ενώ ο Ταρίμπο Γουέστ, μετά από μία απογοητευτική σεζόν, έμεινε κι αυτός ελεύθερος και μετακόμισε στη Ντέρμπι.

Μία γηρασμένη ομάδα

Το ρόστερ που είχε στη διάθεσή του ο Αλμπέρτο Τζακερόνι περιελάμβανε ονόματα, αλλά κατά βάση γηρασμένα και περιείχε και αρκετά… στοιχήματα, που κατά βάση δεν βγήκαν. Έτσι, στο τέρμα ήταν ακόμα ο Σεμπαστιάνο Ρόσι, έχοντας από πίσω του τους Κριστιάν Αμπιάτι, Ντίντα και Βαλέριο Φιόρι.

Στην άμυνα δέσποζαν οι Πάολο Μαλντίνι, Αλεσάντρο Κοστακούρτα, Τόμας Χέλβεγκ, Χοσέ Τσαμότ, Λουίτζι Σάλα, Φραντσέσκο Κόκο, Σέζαρ, Ζούνιορ. Στη μεσαία γραμμή υπήρχε ακόμα ο Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, μαζί με τους Μάσιμο Αμπροζίνι, Τζενάρο Γκατούζο, Ντεμέτριο Αλμπερτίνι, Λεονάρντο, Σερζίνιο, Φεντερίκο Τζιούντι, Μπα και Ρεδόνδο.

Όσο για την επίθεση, τον Σεβτσένκο πλαισίωνε ο προηγούμενος ηγέτης της επίθεσης, Όλιβερ Μπίρχοφ και οι δύο νεοαποκτηθέντες Μάρι και Κομαντίνι.

Όταν άνοιξε ξανά το μεταγραφικό «παράθυρο» τον Ιανουάριο, η Μίλαν δεν ενίσχυσε τη «φτωχή» επίθεση σε σχέση με τη συμπολίτισσα, αλλά την αμυντική λειτουργία με τον Κάχα Καλάτζε από την Ντινάμο Κιέβου, αφού οι Κολοτσίνι και Σέζαρ αποχώρησαν από το ρόστερ.

Ο Λίπι απολύθηκε από τον Οκτώβριο

Η σεζόν της Ίντερ άρχισε με τον χειρότερο τρόπο. Σε όλα τα πρώτα παιχνίδια κάθε διοργάνωσης που συμμετείχε, απέτυχε να νικήσει. Κι αν η ήττα 1-2 στην έδρα τη Ρετζίνα στην πρεμιέρα της Serie A (τον Οκτώβριο) ήταν η αρχή ενός «μαραθωνίου» και δεν είχε τόση σημασία, δεν συνέβη το ίδιο και με άλλες διοργανώσεις.

Στο Coppa Italia έμεινε στο 1-1 με τη Λέτσε στο «Τζιουζέπε Μεάτσα» και χρειάστηκε νίκη στον δεύτερο αγώνα για να προκριθεί. Ακόμα χειρότερα, στο Supercoppa γνώρισε την ήττα 3-4 από την πρωταθλήτρια Λάτσιο, με συνέπεια να χάσει το πρώτο τρόπαιο της σεζόν.

Το μεγαλύτερο σοκ, πάντως, ήρθε στην πρεμιέρα των αγωνιστικών υποχρεώσεων, στις αρχές Αυγούστου, όταν η Ίντερ ταξίδεψε στη Σουηδία για να αντιμετωπίσει τη Χέλσινγκμποργκ για τον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League.

Το γκολ του Μίκαελ Χάνσον στο 81′ έφερε την ήττα, όμως στη ρεβάνς του Μιλάνου, τα πάντα μπορούσαν να ανατραπούν. Φευ. Το 0-0 έμεινε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα και οι Ιταλοί αποκλείστηκαν από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και συνέχισαν στο Κύπελλο UEFA.

Αυτά τα αποτελέσματα οδήγησαν τον Λίπι στην πόρτα εξόδου στις 3 Οκτωβρίου, μετά από την ήττα στην έδρα της Ρετζίνα, με τον Μάρκο Ταρντέλι να φεύγει από την ολυμπιακή ομάδα της Ιταλίας για να καθίσει σε εκείνον της Ίντερ.

Τα αποτελέσματα δεν βελτιώθηκαν εντυπωσιακά. Στις πρώτες 15 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, οι «νερατζούρι» είχαν μόλις 4 νίκες. Στο κύπελλο, μετά από την πρόκριση επί της Λέτσε, γνώρισαν συντριβή 1-6 στο «Ένιο Ταρντίνι» από την Πάρμα.

Στο Κύπελλο UEFA απέκλεισαν εύκολα τη Ρουχ Χόρζοφ, δύσκολα τη Φιτέσε και τη Χέρτα και στη φάση των 16 η Ίντερ ουσιαστικά… αυτοκτόνησε. Προηγήθηκε με 3-1 μέσα στην Ισπανία επί της Αλαβές, όμως η εκπληκτική ομάδα του Μανέ κατάφερε να ισοφαρίσει με δύο γκολ μέσα σε 3 λεπτά.

Με το 3-3 του «Μεντιθορόθα», οι Ισπανοί κράτησαν την Ίντερ στο μηδέν στη ρεβάνς και με τέρματα των Τζόρντι Κρόιφ και Ίβαν Τόμιτς στο τελευταίο τέταρτο, έφυγαν με νίκη 2-0 και με πρόκριση από το «Μεάτσα».

Από εκείνο τον Φεβρουάριο και μετά, η Ίντερ είχε στο μυαλό της μόνο το πρωτάθλημα πλέον. Τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν και στους επόμενους 5 αγώνες είχε 4 νίκες. Παρ’ όλα αυτά, μία ήττα από τη Γιουβέντους την έφερε και πάλι πίσω, να παλεύει πια για την 4η θέση και το τελευταίο «εισιτήριο» των προκριματικών του Champions League.

Μία αντίπαλός της ήταν η Πάρμα, η οποία είχε ίσως την τελευταία πολύ μεγάλη ομάδα της ιστορίας της. Υπήρχε, πάντως, και η Μίλαν ακριβώς από πάνω…

Ο Τζακερόνι απολύθηκε τον Μάρτιο

Η Μίλαν έκανε καλύτερη εκκίνηση στη δική της σεζόν, αλλά όχι με μεγάλη διαφορά. Στις πρώτες 14 αγωνιστικές στη Serie A είχε 5 νίκες και βρισκόταν μαζί με την Ίντερ, αρκετά μακριά από τις θέσεις κορυφής.

Παρ’ όλα αυτά, νίκησε δύο φορές στον δικό της προκριματικό γύρο του Champions League πριν από τη φάση των ομίλων, αποκλείοντας με άνεση την Ντίναμο Ζάγκρεμπ.

Σε έναν δυνατό όμιλο με Μπαρτσελόνα, Λιντς και Μπεσίκτας, τερμάτισε στην 1η θέση με 3 νίκες και προκρίθηκαν κι οι Άγγλοι, προϊδεάζοντας για την πορεία που θα ακολουθήσουν. Οι «μπλαουγκράνα», παρότι είχαν παίκτες όπως ο Ριβάλντο, ο Πάτρικ Κλάιφερτ και οι αδερφοί Ρόναλντ και Φρανκ ντε Μπουρ στο ρόστερ τους, περνούσαν δύσκολες στιγμές με τον Λουίς φαν Χάαλ στο «τιμόνι» και περιορίστηκαν στην 3η θέση.

Στη 2η φάση των ομίλων, οι «ροσονέρι» ήταν το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση, όμως εμφανίστηκαν αγνώριστοι. Στις πρώτες 4 αγωνιστικές έφεραν 3 ισοπαλίες, οι δύο με την Παρί Σεν Ζερμέν και η άλλη στην πρεμιέρα με τη Γαλατάσαραϊ στο Μιλάνο. Μοναδική νίκη στην Ισπανία επί της πρωταθλήτριας Λα Κορούνια.

Στην Κωνσταντινούπολη «λύγισαν» με 0-2 από γκολ των Γκέοργκε Χάτζι και Ζαρντέλ, με συνέπεια την τελευταία αγωνιστική να χρειάζονται μόνο νίκη με τους Γαλιθιάνους στο Σαν Σίρο. Ο Τζαλμίνια άνοιξε το σκορ στο 74′ με πέναλτι, ο Σεβτσένκο ισοφάρισε στο 86′ με τον ίδιο τρόπο, αλλά το τελικό 1-1 έφερε τους φιλοξενούμενους επικεφαλής του ομίλου, ισόβαθμους με τους Τούρκους και 3 βαθμούς πάνω από τους Ιταλούς.

Με την ομάδα να έχει αποκλειστεί ήδη από τα ημιτελικά του Coppa Italia κόντρα στη Φιορεντίνα και στο πρωτάθλημα να έχει φτάσει 22η αγωνιστική και να έχει μόλις 6 νίκες, ο Μπερλουσκόνι δεν μπορούσε να αντέξει άλλο αυτήν την κατάσταση.

Εξάλλου, βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο, αφού διεκδικούσε για 2η φορά την πρωθυπουργία της Ιταλίας, με συνέπεια να έχει αφήσει για μεγάλο διάστημα στους συνεργάτες του τη διαχείριση της ομάδας.

Μία ημέρα μετά από τον αποκλεισμό στην Ευρώπη, ο Τζακερόνι αποτέλεσε παρελθόν για τον σύλλογο και τη σεζόν θα έβγαζαν ο Τσέζαρε Μαλντίνι μαζί με τον Μάουρο Τασότι.

Τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν αμέσως και στα επόμενα 6 παιχνίδια πρωταθλήματος η Μίλαν σημείωσε 4 νίκες και δέχθηκε γκολ μόλις στο ένα εξ αυτών. Το σερί διακόπηκε από την εκτός έδρας ήττα από την Περούτζια εξαιτίας δύο τερμάτων του Ζήση Βρύζα, όμως την επόμενη εβδομάδα ήταν προγραμματισμένο ένα πολύ πιο σημαντικό παιχνίδι, το Derby della Madonnina του 2ου γύρου.

Ο Κομαντίνι έγινε νέος… Ρόσι

Ο αγώνας διεξήχθη την Παρασκευή 11 Μαΐου, αφού την Κυριακή ήταν προγραμματισμένες οι εκλογές στη χώρα. Η περίσταση ήταν δίκοπο μαχαίρι για τον Μπερλουσκόνι, αφού μία βαριά ήττα θα έπληττε τον προεκλογικό αγώνα του.

Τα πράγματα εξελίχθηκαν αντίθετα, όμως, όπως είχαν προβλέψει οι φίλαθλοι της Μίλαν με ένα τεράστιο πανό, στο οποίο εμφανιζόταν ένα διάβολος (το παρατσούκλι της Μίλαν) να σφίγγει στις γροθιές του ένα φίδι στα χρώματα της Ίντερ.

Ο Πιερλουίτζι Κολίνα σφύριξε τη σέντρα και μέσα σε 3 λεπτά οι ομάδες στήθηκαν ξανά στο ίδιο σημείο. Είχε προηγηθεί μία σέντρα του Σερζίνιο από αριστερά και ένα πλασέ του Κομαντίνι, ο οποίος μετά από το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Ντίναμο στα προκριματικά του Champions League, σημείωσε μόλις το επόμενο τέρμα του με τη φανέλα της Μίλαν.

Ο νεαρός Ιταλός επιθετικός είχε αρκετά προβλήματα τραυματισμού που ανέκοψαν την πορεία του, ενώ ποτέ δεν κατάφερε να υποσκελίσει κάποιον εκ των Σεβτσένκο και Μπίρχοφ. Παρ’ όλα αυτά, θα εξελισσόταν σε πρωταγωνιστή του αγώνα, αφού στο 19′ έκανε το 2-0 για τους τύποις φιλοξενούμενους, με κεφαλιά μετά από νέα ασίστ του Σερζίνιο.

Στην ιστορία των ντέρμπι, η Μίλαν είχε βρει έναν ήρωα με δύο γκολ κόντρα στην Ίντερ στο πρόσωπο του Πάολο Ρόσι. Ο ηγέτης της εθνικής Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1982 πέτυχε τα μοναδικά τέρματά του με τους «ροσονέρι» την 1η Νοεμβρίου 1985 στο Derby della Madonnina και έμεινε στην ιστορία γι’ αυτά. Τώρα είχε έρθει η ώρα για τον Κομαντίνι.

«Είπα στον Μαλντίνι, μίλα στον πατέρα σου»

Το ημίχρονο έκλεισε με αυτό το σκορ. Η Μίλαν είχε το πάνω χέρι, ωστόσο η Ίντερ έκανε αλλαγές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κινδύνους. Η πρώτη, βέβαια, ήταν αναγκαστική, με τον Φαρινός να δίνει τη θέση του στον Κοέ στο 34′. Η δεύτερη έγινε στην ανάπαυλα, με τον Ντι Μπιάτζιο να μένει στον πάγκο και να περνάει στη θέση του ο Ζέεντορφ.

Καμία αλλαγή στην εικόνα. Ο αρχηγός Σανέτι ήταν απογοητευτικός παίζοντας μόνος του τη δεξιά πλευρά, με τον Σερζίνιο να τον κάνει ό,τι θέλει, παρότι ο Βραζιλιάνος αντιμετώπισε πολλά… εσωτερικά προβλήματα.

«Πριν από τον αγώνα, ο ‘Τσεζαρόνε’ μου είπε να σκέφτομαι μόνο την επίθεση. ‘Θέλω να σε βλέπω μόνο στο γήπεδο του αντιπάλου’, μου είπε. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο Πάολο Μαλντίνι, που έπαιζε αριστερό μπακ πίσω μου, μου είπε να γυρίζω στα μετόπισθεν και να καλύπτω. Οπότε του είπα ‘πρέπει να μιλήσεις με τον πατέρα σου’», θυμάται ο Σερζίνιο, που ακόμα αγωνιζόταν σε θέση εξτρέμ, προτού πάρει τη θέση του… Μαλντίνι στα μπακ μερικές σεζόν μετά, όταν ο Ιταλός μετατοπίστηκε στα στόπερ.

Πήρε μπροστά και ο Σεβτσένκο

Στο 53′, πάντως, είχε έρθει η ώρα για ακόμα έναν αναπάντεχο σκόρερ για τους «ροσονέρι». Ο Τζιούντι πήρε θέση δεξιά και σχετικά μακριά από τη μεγάλη περιοχή για την εκτέλεση ενός φάουλ με το αριστερό. Η λογική επιτάσσει γέμισμα από αυτό το σημείο και αυτό ακριβώς έκανε ο Ιταλός μέσος. Μόνο που η μπάλα πέρασε από όλα τα κεφάλια που προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή μαζί της, ο Φρε ξεγελάστηκε και το 3-0 ήταν γεγονός.

Η αποτελεσματικότητα της Μίλαν ήταν αδιανόητη και ακόμα δεν είχε πάρει μπροστά το «πυρηνικό όπλο» εξ Ουκρανίας. Αυτό συνέβη στο 67′, όταν ο Σερζίνιο, με την 3η ασίστ του στον αγώνα, έβγαλε μία σέντρα στο 2ο δοκάρι και ο «Σέβα» πήρε παραμάζωμα τον αντίπαλό του για να γράψει το 4-0.

Στο 78ο λεπτό σημειώθηκε το μοναδικό γκολ της βραδιάς δίχως τη συμβολή του Σερζίνιο. Ο Καλάτζε ντύθηκε… Βραζιλιάνος, έκανε ένα σόλο στην άμυνα της Ίντερ, έβγαλε μια σέντρα ξανά από αριστερά και ο Σεβτσένκο έγραψε το 5-0.

Ο εφιάλτης των «νερατζούρι» δεν είχε ολοκληρωθεί. Σε ακόμα μία επίθεση που άρχισε από αριστερά, η μπάλα έφτασε στον Σερζίνιο που είχε συγκλίνει στον άξονα και με σουτ μέσα από την περιοχή διαμόρφωσε το ιστορικό 6-0.

«Σαν να είχαν ένα επιπλέον πνευμόνι»

«Όταν πέτυχα το γκολ για το 6-0 ήμουν χαρούμενος, όμως την ίδια στιγμή αισθανόμουν λύπη. Το 70% του γηπέδου ήταν φίλαθλοι της Ίντερ και το να τους βλέπω τόσο λυπημένους, μερικοί έκλαιγαν κιόλας, με στενοχωρούσε. Το ποδόσφαιρο είναι χαρά, όχι λύπη. Όμως στα αποδυτήρια γιόρτασα μαζί με όλους τους συμπαίκτες μου και ποτέ δεν θα το ξεχάσω αυτό», εξήγησε ο πρωταγωνιστής της βραδιάς, που αν και ποτέ δεν ήταν σκόρερ, έστειλε κι αυτός την μπάλα στα δίχτυα.

Ένας άλλος πρωταγωνιστής, ο Κομαντίνι, θα θυμάται για πάντα αυτήν την εμφάνιση, αφού δεν σκόραρε ξανά με τη Μίλαν και στο τέλος της σεζόν αποχώρησε από την ομάδα.

«Άκουσα μόλις το προηγούμενο βράδυ ότι θα αγωνιστώ. Ίσως ο κόουτς δεν ήθελε να ενθουσιαστώ υπερβολικά. Αυτά τα δύο γκολ στο ντέρμπι με την Ίντερ τα θυμάμαι πολύ καλά. Υπάρχουν φίλαθλοι που ακόμα με αναγνωρίζουν σήμερα και με σταματούν στον δρόμο για να μου μιλήσουν γι’ αυτό το παιχνίδι», δήλωσε χρόνια αργότερα.

«Ήταν ένα περίεργο παιχνίδι. Έμοιαζε σαν να μας είχαν κόψει τα πόδια και εκείνοι να είχαν ένα επιπλέον πνευμόνι», δήλωσε μετά από το παιχνίδι ο Φρε, από πλευράς ηττημένων.

Η Ίντερ είχε 6 τελικές εκτός εστίας και 5 εντός, χωρίς να σκοράρει. Η Μίλαν είχε 3 τελικές εκτός εστίας και 8 εντός, πετυχαίνοντας 6 γκολ. Με 8-2 κόρνερ, 18-17 φάουλ και 5-5 οφσάιντ, ο αγώνας βάσει αριθμών έμοιαζε ισορροπημένος.

Κι, όμως, εξελίχθηκε στην πιο ευρεία νίκη στην ιστορία των Derby della Madonnina, μια εκδίκηση για το 1-5 της Ίντερ ως φιλοξενούμενη το 1974, όταν ο Τσέζαρε Μαλντίνι ήταν 42 ετών και ολοκλήρωνε άδοξα την πρώτη θητεία του ως προπονητής της Μίλαν (και γενικότερα ως πρώτος τεχνικός).

ΙΝΤΕΡ (3-5-2): Φρε, Φεράρι, Μπλαν, Σίμιτς, Σανέτι, Φαρινός (34′ Κοέ), Ντι Μπιάτζιο (46′ Ζέεντορφ), Νταλμά, Γκρέσκο, Βιέρι, Ρεκόμπα.

Στον πάγκο: Μπαλότα, Σουκούρ, Φεράντε, Πατσέκο

ΜΙΛΑΝ (4-4-2): Ρόσι, Χέλβεγκ, Κοστακούρτα, Ζούνιορ, Μαλντίνι, Τζιούντι (71′ Γκουγλιελμινπιέτρο), Καλάτζε, Γκατούζο, Σερζίνιο, Κομαντίνι (58′ Μάρι), Σεβτσένκο (82′ Λεονάρντο)

Στον πάγκο: Αμπιάτι, Γκαρσία, Σάλα, Μπίρχοφ

Κακό φινάλε και για τους δύο

Η συνέχεια, πάντως, δεν ήταν ευχάριστη για τους «ροσονέρι». Στις 4 αγωνιστικές που απέμεναν, δεν έκαναν άλλη νίκη. Ακολούθησε η εντός έδρας ήττα 1-2 από τη Φιορεντίνα, το 1-1 με τη Ρόμα στο «Ολίμπικο», το 1-1 με την Μπρέσια στο Μιλάνο και η ήττα 1-2 από τη Ρετζίνα στο φινάλε, με συνέπεια, παρά τα 24 γκολ του Σεβτσένκο, να τερματίσει στην 6η θέση και να αναγκαστεί να παίξει στο Κύπελλο UEFA τη νέα σεζόν.

Η κακή βαθμολογική θέση οδήγησε τον Κάρλο Αντσελότι, απολυμένο από τη Γιουβέντους, πίσω σε γνώριμα λημέρια, να σηματοδοτεί μία νέα «χρυσή σελίδα» στην ιστορία του συλλόγου.

Δύο βαθμούς πιο ψηλά, στην 5η θέση αλλά κι αυτή στον 1ο γύρο του Κυπέλλου UEFA της νέας σεζόν, τερμάτισε η Ίντερ, η οποία μετά από τη συντριβή αντιμετώπιζε την Πάρμα, σε ακόμα έναν… τελικό για την 4η θέση. Ηττήθηκε 1-3 στο «Ένιο Ταρντίνι» και παρά τους 7 βαθμούς με Λάτσιο, Μπάρι και Μπολόνια στη συνέχεια, απέτυχε να κάνει κάτι καλύτερο.

Η κακή σεζόν βρήκε τον Ταρντέλι εκτός ομάδας και τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ να τον διαδέχεται το καλοκαίρι του 2001. Εκτός ομάδας τέθηκαν και αρκετοί παίκτες που αγωνίστηκαν σε εκείνο το παιχνίδι, αλλά και ορισμένοι που δεν έφεραν ευθύνη, όπως ο Πίρλο και ο Μπρόκι, οι οποίοι από το καλοκαίρι του 2001 γέμιζαν το κέντρο της Μίλαν. Με τα γνωστά επακόλουθα…